Delen:
Top 10 bizarre feiten over de diepzee
Iedereen kent bepaalde dingen over de oceaan. Het is mooi en uitgestrekt, met charismatische dolfijnen en ontmoedigende haaien die rondzwemmen, maar wat je op tv en in films hebt gezien, is verre van het hele verhaal. We weten dit omdat, hoewel de oceaan meer dan 70 procent van onze aarde bedekt, het feit is dat we nog steeds minder weten over hoe het werkt dan we weten over de maan. Als je een liefhebber van de oceaan bent of wetenschappelijk bent geneigd, heb je misschien al een overvloed aan kennis van alle verbijsterende dingen die in onze oceanen voorkomen, maar hier zijn tien dingen die je misschien niet weet.
10 De oceaan is de grootste koolstofput op aarde
Koolstof - een van de meest voorkomende elementen op aarde, die ons allemaal verzint. Koolstof heeft altijd gefietst door mariene en terrestrische omgevingen, maar het is een probleem geworden in industriële tijden, omdat mensen letterlijk ton overtollige koolstof in het milieu dumpen. Dus waar gaat het allemaal naartoe?
Welnu, koolstofdioxide, een bekend broeikasgas dat opwarming van de aarde veroorzaakt, hoopt zich op in de atmosfeer, raakt in de val en veroorzaakt de algemene opwarming van de aarde. De oceaan is onze grootste koolstofput, wat betekent dat het in grote hoeveelheden grote hoeveelheden koolstof kan vasthouden gedurende zeer lange perioden. Koolstofdioxide diffundeert in de oceaan, zakt helemaal naar de diepste diepten en kan daar jaren blijven voordat hij uiteindelijk weer wegrijdt.
Voordat we echter besluiten dat dit het antwoord is op al onze problemen met de opwarming van de aarde, moet je onthouden dat alles in de natuur cycli doormaakt. Terwijl de oceaan elk jaar ongeveer 37 gigaton aan koolstof absorbeert, geeft het ook 88 gigaton vrij. Onze CO2-uitstoot is ook aanzienlijk hoger dan de "worst case-scenario" CO2-uitstoot voorspeld in de jaren negentig door milieuoverheden van de overheid.
9 Irukandji Kwallen zijn erger dan haaien
Welk zeewier maakt je bang uit een namiddag duik in de oceaan, meer dan enig ander? De meeste mensen zouden waarschijnlijk haaien zeggen. Nou, het spijt ons te moeten zeggen dat er veel enger dieren in de oceaan wonen. Heeft iemand 'kwallen' beantwoord?
Kwallen zijn giftig, niet giftig. Hun angel wordt veroorzaakt door contact, en ze controleren het niet en kunnen daarom blijven steken na de dood. Irukandji-kwal is een van de kleinste en dodelijkste soorten ter wereld. Ze zijn ongeveer zo groot als een pinkachtige vingernagel en bijna volledig transparant. Iedereen die de pech heeft om het op te nemen, zal binnen vijf tot tien minuten symptomen ervaren, waaronder ondraaglijke pijn die zo sterk is dat de effecten van zelfs morfine binnen enkele minuten zullen afnemen, braken, spierkrampen en bloedingen in de hersenen of longen. Ongeveer 30 procent van de slachtoffers krijgt te maken met toxisch hartfalen of levensondersteuning vanwege complicaties.
De meeste gedocumenteerde gevallen van irukandji-steken komen voor in Australië, waar wetenschappers ze zorgvuldig hebben bestudeerd. Jarenlang wist niemand wat deze vreselijke zaken veroorzaakte, en als een laatste inspanning werd er een net opgezet op stranden van bekende gebeurtenissen om zwemmers en strandgangers in een veilige zone te houden. Natuurlijk kon de kleine irukandji door het gaas passen en gingen de steken door, uiteindelijk leidend tot het sluiten van de stranden. Wetenschappers ontdekten later de ware reden voor de steken.
8 Waarom alle coole dingen aan de kust hangen
Heb je je ooit afgevraagd waarom alle vissen en kleine ongewervelden graag rondhangen aan de kust, waar mensen hen constant lastig vallen, in plaats van te genieten van eenzaamheid in de open oceaan? In één woord: opwelling. Opwelling is een goed begrepen marien systeem waarin koude, voedselrijke wateren naar de oppervlakte worden gebracht. Normaal gesproken worden voedingsstoffen aan het oppervlak snel opgebruikt door algen, plankton en andere microfauna, die dicht bij het oppervlak moeten blijven voor de warmte en het zonlicht. Dit fietsen heeft echter grote voordelen voor grotere soorten, zoals alle walvissen en zeeleeuwen die we graag bewonderen, en brengt ze naar onze kusthabitats.
De opwelling wordt veroorzaakt door sterke wind die het oppervlaktewater verplaatst, waardoor diepe wateren naar de top kunnen fietsen. Het komt over de hele wereld voor en kenmerkt 's werelds meest biologisch productieve regio's, omdat het een verscheidenheid aan soorten aantrekt. Een van de meest productieve regio's ter wereld ligt in Monterey Bay in Californië, waar de opwelling van de lente perfecte omstandigheden biedt voor zo veel organismen. Lang verhaal kort, als je een recreatieve visser bent, kun je het niet beter doen dan Monterey in het voorjaar.
7 De hoogste berg
Als je denkt dat de Mount Everest de hoogste berg ter wereld is, denk dan nog eens goed na. De hoogste berg ter wereld is eigenlijk Mauna Kea op Hawaï. Deze monsterlijke berg is meer dan 1.200 meter (4.000 voet) langer dan Everest, en staat op ongeveer 9.750 meter (32.000 voet) hoog van de basis tot de top. Mauna Kea vliegt onder de radar door bijna 6.000 meter (20.000 voet) van zijn hoogte onder de oppervlakte van de oceaan te verbergen. Dus als u op zoek bent naar een berg om te bezoeken, wandelt u misschien liever over de paden rond Mauna Kea over de verraderlijke en vaak levenslange reis naar de top van de Everest.
Mauna Kea omvat perfect hoe uitgestrekt de oceaan is, omdat hij een van de meest gigantische en magnifieke plaatsen op aarde heeft vermomd. Everest mag altijd worden beschouwd als de hoogste berg op aarde omdat deze volledig boven zeeniveau is, maar weet dat de oceaan een meerderheid van onze planeet bedekt. Er zijn nog steeds zoveel geheimen te vinden en er is geen manier om te weten wat zich nog meer kan verbergen dat we niet kunnen zien.
6 Ocean Acidification is nog erger dan het klinkt
Om oceaanverzuring te begrijpen, moet je eerst de pH-schaal begrijpen: het potentieel van waterstof.De pH-schaal loopt van 0 tot 14, waarbij 0 volledig zuur is, 14 volledig basisch is en zuiver water (met een pH van 7) als volledig neutraal wordt beschouwd. Ter referentie, accuzuur is een 0 op de pH-schaal, citroensap is een 2 en bleek is erg basisch op 11. De oceaan is over het algemeen iets basaal, op 8.1-8.2. Voor velen roept dit de vraag op, als de oceaan fundamenteel is, waarom maken we ons dan zo zorgen om verzuring?
Welnu, verzuring, die wordt veroorzaakt door kooldioxide dat diffundeert in de oceaan, vormt een zwak zuur, koolzuur genoemd. Een zure vloeistof heeft meer vrij zwevende waterstofatomen, wat slecht is voor zeedieren omdat waterstof graag hecht aan andere elementen, met name de bouwstenen van calciumcarbonaat (CaCO3). Calciumcarbonaat is de stof die de schelpen van schaaldieren en vele andere mariene soorten vormt. Na verloop van tijd zal verzuring niet alleen calciumcarbonaatschillen afbreken, maar het zal het ook moeilijker maken om ze te vormen in de eerste plaats.
Al dat wetenschapsjargon terzijde, dit is een enorme bedreiging voor onze oceanen omdat de meeste mariene soorten extreem gevoelig zijn voor pH-veranderingen. Sinds de pre-industriële tijden is de pH van de oceaan met 0,1 veranderd, wat misschien klein klinkt, maar in feite een verandering van 30 procent is. Misschien heb je de term 'oceaanverzuring' al eerder gehoord, maar nu kun je het bij je volgende uitstapje onaangenaam beschrijven.
5 bultruggen: de onderwatervleugels
Walvissen zijn om zoveel redenen fascinerend en elke soort heeft zijn eigen ongelooflijke feiten. De blauwe vinvis is bijvoorbeeld niet alleen het grootste dier op deze planeet, maar is ook het grootste dier dat ooit heeft bestaan, inclusief elke dinosaurussoort die miljoenen jaren geleden leefde. Bultruggen, hoewel kleiner dan blauwe walvissen, hebben ook hun roep om roem. De vin van een bultrug is perfect geëvolueerd op een zodanige manier dat ingenieurs kennis hebben genomen van hun anatomie.
Bultruggen wegen gemiddeld 40 ton, maar zijn nog steeds ongelooflijk wendbaar, omdat ze kleine garnalen en krill kunnen vangen. Hun ongelooflijk ontwikkelde vinnen zijn hiervoor te danken. Alles aan de vin van een bultrug is ontworpen om vrijwel moeiteloos door het water te laten glijden. Hun vinnen hebben richels langs het achterste uiteinde, waardoor water soepel over de vin kan glijden zonder turbulente wervelingen in het kielzog te veroorzaken. De vin staat ook precies onder de juiste afmetingen om geen krachtige bewegingen te vertragen. Om te begrijpen hoe dit werkt, bedenk eens wat er gebeurt als je je hand plat uit het autoraam op de snelweg legt. Als je hand in de perfecte hoek staat, glijdt de lucht er soepel doorheen, maar wanneer je de hand te hoog optilt, duwt de wind je hand omhoog. Het werkt op dezelfde manier voor bultruggen in het water.
Alles aan deze wezens zorgt ervoor dat ze efficiënt kunnen uitwijken, scherpe bochten kunnen maken en snel kunnen bewegen in de waterkolom, ondanks hun enorme omvang. Ze hebben de perfecte aanhangsels om de weerstand te verminderen, lift te produceren en een perfecte algemene efficiëntie te hebben. Hun vinnen zijn keer op keer bestudeerd om te worden toegepast op technologie die mensen nog steeds aan het ontwikkelen zijn, van vliegtuigvleugels tot windturbines tot kleine ventilators die worden gebruikt om laptops af te koelen.
4 Oogwormen
Beschouw dit als een waarschuwing: deze inzending is niet voor bangeriken, en wat je ook doet, geen Google-foto's van deze als je van plan bent om al je lunch te eten. Mariene parasieten zijn breed en angstaanjagend, vooral omdat de meeste van hen bijna voor u bijna niet te zien zijn, laat staan zwemmen in een plas wervelend water. Vooral één parasiet is bijzonder zenuwslopend. De wetenschappelijke naam is Loa loa, maar het wordt vaker de oogworm genoemd.
De oogworm heeft verschillende levensstadia, waaronder een verblijf in een menselijke gastheer. Ze hebben water nodig om te overleven. Daarom neigen ze bij mensen naar ons enige uiterlijke kenmerk dat altijd voldoende vocht heeft: de ogen.
Voor zover parasieten gaan, kan het eigenlijk nog veel erger zijn. Oogwormen kunnen geen immense pijn of blindheid of iets vreselijks veroorzaken, alleen maar omdat ze in een oogbol zitten, maar ze maken het makkelijker voor een infectie om in te gaan. Angst voor deze wezens komt meestal voort uit het feit dat het gebruikelijk is om helemaal niet te weten dat je hebt één totdat je het voorbij ziet zwemmen in je gezichtsveld. Ze zijn microscopisch en daarom zeer moeilijk te verwijderen van het oog. Dankzij de huidige medicijnen kunnen we ze doden met een paar eenvoudige antibiotica, maar toen ze voor het eerst in de 1770 in Afrika aankwamen, had niemand met een oogworm zoveel geluk.
3 dode zones
Dode zones zijn precies zoals ze klinken. Dode zones in de oceaan zijn meestal een gevolg van een overschot aan voedingsstoffen dat door mensen is geïntroduceerd. Deze voedingsstoffen (meestal stikstof of fosfor) veroorzaken algenbloei, die uiteindelijk weer op het normale niveau komen zodra ze de overtollige voedingsstoffen hebben verbruikt. Wanneer de bloei echter sterft, put het de zuurstoftoevoer in het water uit, waardoor een zuurstofarme leefomgeving achterblijft, een verschijnsel dat bekend staat als hypoxie. Hypoxie kan worden gedefinieerd door zuurstofgehalten zo laag als 2 delen per miljoen. Dit betekent dat voor elke miljoen deeltjes, slechts twee van hen zuurstof zijn.
Alle mobiele soorten, zoals vissen, zullen het gebied eenvoudig verlaten, maar de langzamer bewegende soorten, zoals zeesterren, koralen of zee-egels, zullen gewoonlijk uitsterven, waardoor een kaal, verlaten oceaangebied overblijft. Dit komt vaak voor in landbouwgebieden, waar meststoffen gemakkelijk in de oceaan kunnen sijpelen. De grootste dode zone ter wereld bevindt zich in de Golf van Mexico en wordt veroorzaakt door landbouwactiviteiten.
2 Evisceration
Veel mensen weten misschien dat zeesterren en kreeftachtigen, zoals krabben en kreeften, een ledemaat kunnen losmaken als ze zich bedreigd voelen of betrapt worden en het later regenereren. Wat als er een dier was dat beter kon doen? Welnu, er is: de zeekomkommer.
Zeekomkommers zijn in feite oversized slakken die onder water leven en de meesten van hen hebben de textuur van een gigantische booger. Bovendien kunnen ze zich alleen verplaatsen door heel langzaam op de zeebodem rond te rollen, waardoor ze een gemakkelijk doelwit vormen voor roofdieren. Ze hebben echter een griezelig vermogen ontwikkeld om hun interne organen uit hun rectum te verwijderen. Het enige doel dat dit dient is om hopelijk het roofdier te verwarren in het denken dat het ziek of dood is en zich voortbeweegt. De lichaamsdelen kunnen dan in de volgende maanden worden geregenereerd.
"Evisceration" wordt alleen in extreme gevallen gebruikt, en zeekomkommers proberen eerst roofdieren te intimideren door water en zwelling op te nemen, maar alleen het feit dat alles dit kan en nog steeds overleeft, is verbazingwekkend.
1 Amazon Molly Fish
Er is echt geen limiet aan wat de evolutie zal doen om het voortbestaan van een soort mogelijk te maken. Beschouw de Amazone als molly. Deze vissen zijn genoemd naar de taaiste vrouwelijke krijgers uit het Amazonegebied allemaal genetisch vrouwelijk.
Amazige molvis beest eenvoudig mannelijke vissen in het bevruchten van hun eieren. (Hoe moeilijk kan het echt zijn?) Ze hoeven niet eens kieskeurig te zijn, omdat veel verschillende soorten vis reproductie kunnen veroorzaken; het komt eigenlijk alleen maar neer op wat voor vis ervoor zal vallen. In plaats van dat het sperma een ei bevrucht, zal het sperma de hormonale ontwikkeling van een ei teweegbrengen, wat een exacte kloon van de moeder is.
Er zijn een paar verschillende zeevissen die bestaan uit volledig vrouwtjes. Natuurlijk zijn er nadelen aan het produceren van klonen in plaats van seksueel reproduceren. Amazonische molvis produceert soms nakomelingen met drie sets chromosomen, waardoor ze gemakkelijk kunnen worden verdrongen door sterkere vissen. Deze extra chromosomen maken de vis zwakke concurrenten en hebben meestal een veel kortere levensduur. Dat gezegd hebbende, deze meiden bestaan al heel lang en lopen geen gevaar van uitsterven.