Delen:
10 Vreemde feiten over Pythagoras Mathematician And Cult Leader
Pythagoras, de man achter de stelling van Pythagoras was meer dan alleen een wiskundige. Hij was een spirituele leider met volgelingen die dachten dat hij uit de hemel was gezonden. Voor de Pythagoreeërs was wiskunde een religieuze ervaring en sommige vergelijkingen waren goddelijke geheimen, ongeschikt voor het grote publiek.
Toen je leraar op de middelbare school je liet zien hoe je de hypotenusa van een rechthoekige driehoek kon vinden, ging je waarschijnlijk niet op je knieën zitten en begon je hem als een god te aanbidden. Maar toen het voor het eerst gebeurde in het oude Griekenland, was dat zo ongeveer hoe mensen reageerden.
Er zat een hele sekte achter de man die erachter kwam hoe de zijkant van een driehoek te meten was, en - zoals je je misschien kunt voorstellen - ze hadden een paar nogal vreemde overtuigingen.
10 Pythagoras leidde een cultus die aanbeden nummers
Pythagoras had volgers. Een hele groep wiskundigen tekende voor zijn leerlingen, om alles te leren wat hij wist, en om hem te helpen de grote raadsels van het universum op te lossen. Maar dit was meer dan alleen een groep mensen die van wiskunde hield - het was een volwaardige religie.
Nummers, geloofde Pythagoras, waren de elementen achter het hele universum. Hij leerde zijn volgelingen dat de wereld beheerst werd door wiskundige harmonieën die elk deel van de werkelijkheid vormden. Meer nog, deze aantallen waren heilig - bijna als goden.
De pythagoreeërs hadden heilige nummers. Zeven was het aantal wijsheid, 8 was het aantal gerechtigheid, en 10 was het meest heilige getal van alles. Elk onderdeel van wiskunde was heilig. Toen ze een nieuwe wiskundige stelling opriepen, zouden ze de goden danken door een os te offeren.
De Grieken vonden het een beetje eng. Ze noemden het niet alleen een filosofie of een religie - ze zagen het ook als een cult en een gevaarlijke. Pythagoras maakte mensen bang. Ze hebben zelfs zijn huis platgebrand en hem de stad uitgezet, uit vrees voor zijn mystieke gebod over de heiligheid van de cijfers.
9 Ze hebben tot het getal 10 gebeden
De pythagoreeërs hadden een heilig symbool genaamd de Tetractys. Het was een driehoek met 10 punten over vier rijen, bedoeld om de organisatie van de ruimte en het universum te symboliseren. Tien, meenden zij, waren het getal van de hoogste orde, dat de loop van alle sterfelijke dingen bevatte. En zij aanbaden het letterlijk.
De volgelingen van Pythagoras hadden een vast gebed dat ze gebruikten om nummer 10 te aanbidden. "Zegen ons, goddelijk getal, gij die goden en mensen voortbracht!" Zouden zij zeggen. "Want het goddelijke getal begint met de diepe, zuivere eenheid totdat het tot de heilige vier komt; dan verwekt het de moeder van allen, de allesomvattende, alles begrenzende, de eerstgeborene, de nooit-uitwijkende, de nooit-vermoeiende heilige tien, de sleutelhouder van allen. "
Iedereen moest het doen. Als je mee wilde doen met de Pythagoreërs, moest je een eed zweren bij de heilige driehoek. Ze zouden hun loyaliteit zweren 'door die zuivere, heilige, vierletterige naam in het hoge', wat de Tetractys betekent. Dan zouden ze moeten zweren bij Pythagoras zelf, die, als een wiskundige Prometheus, "naar ons sterfelijke ras de Tetractys bracht."
8 Pythagoras werd behandeld als een god
De volgelingen van Pythagoras geloofden echt dat hij een halfgod was. Ze noemden hem "de goddelijke Pythagoras" en vertelden de mensen dat hij de zoon van een god was - meestal ofwel Hermes of Apollo, afhankelijk van wie je het vroeg.
Ze hadden zelfs hymnes voor de godheid van Pythagoras. "Pythais, de schoonste van de Samische stam", ging er één liedje uit: "Boorde van de omhelzingen van de God van de Dag. Renown had Pythagoras, de vriend van Jove! "
Ze dachten zelfs dat Pythagoras superkrachten had. Zijn volgelingen zeiden dat hij adelaars en beren kon temmen door hen te aaien. Hij kon trouwens elk dier besturen met de pure kracht van zijn stem, en hij had de kracht om woorden op het gezicht van de maan te schrijven.
Een van de grootste legendes over hem was dat hij een gouden dij had. Toen iemand aan zijn goddelijkheid twijfelde, werd er gezegd dat Pythagoras hen zijn glinsterende dij zou laten zien en een nieuwe bekeerling zou winnen. In één verhaal liet hij een priester zijn dij zien en als beloning kreeg hij een magische gouden dartpijl die hem over bergen liet vliegen, ziektes verdreef en stormen kalmeerde.
7 Hij vertelde mensen dat hij herboren zou worden na de dood
Het was niet zo dat mensen net zo werden meegesleept in de hypotenusa-achtige rage dat ze verhalen begonnen te verzinnen over Pythagoras - hij moedigde hen aan. Pythagoras vertelde mensen direct dat hij de zoon van een god was en dat hij herhaaldelijk gereïncarneerd was totdat hij zijn huidige vorm had bereikt.
In een vorig leven beweerde Pythagoras dat hij de zoon was van Hermes, die Pythagoras elke gave had aangeboden die hij wilde, behalve voor onsterfelijkheid. Pythagoras vroeg om zijn herinneringen door elk leven te behouden en kon zich nu elke persoon herinneren die hij ooit was geweest. Hij had gevochten met Achilles in de Trojaanse oorlog. Hij had als een eenvoudige visser gewerkt. Hij was zelfs een mooie courtisane geweest die met machtige mannen sliep.
Maar meer dan dat beweerde Pythagoras dat hij oude zielen in nieuwe lichamen kon voelen. De legende gaat dat hij ooit een hond zag die op straat werd geslagen en op de weg liep om de slagen te stoppen. "Hou op! Sla er niet tegen! "Riep Pythagoras. "Het is de ziel van een vriend." Hij had zijn stem herkend in het geblaf van de hond.
6 Hij was een van de vroegste en meest luie vegetariërs
Pythagoras was een van de eerste mensen in de westerse geschiedenis die zich onthield van het eten van vlees om morele redenen. Hij at de doden op, onderwees zijn volgelingen, vervuilde het lichaam - en dus mogen ze nooit een levend wezen doden.
Zijn regels waren echter een beetje raar.Je herinnert je misschien dat we eerder zijn ossenoffer vermeldden - en ja, hij deed het allebei. Als een veganist die vis en kip eet, had het vegetarisme van Pythagoras enkele rare mazen.
"Het aanbod dat hij maakte was altijd levenloos", schreef de Griekse schrijver Diogenes in een biografie van Pythagoras. Toen verduidelijkte Diogenes: "Hoewel sommigen zeggen dat hij hanen zou aanbieden, geiten en vleesvarkens zou zuigen." Toch trok Pythagoras ergens de grens. "Maar lammeren," verklaarde Diogenes, "Nooit!"
De regels van Pythagoras leken net zo vreemd voor de Grieken als voor ons. Tijdens zijn tijd verspreidden de Grieken een grap over een Pythagoras die erop stond dat hij nooit iets at. Nadat hij betrapt was op het eten van hondenvlees, zei de Pythagoras: "Ja, maar ik vermoord ze eerst, en dus leven ze nog steeds niet."
5 Hij had regels voor alles
De Pythagoreanen hadden misschien gaten in de longen voor vlees, maar dat betekende niet dat ze konden doen wat ze wilden. Pythagoras had een aantal ongelooflijk strenge en specifieke regels voor zowat alles, inclusief welke schoen het eerst moest worden aangetrokken.
"Je moet eerst de juiste schoen aantrekken", zei Pythagoras tegen zijn volgers. En toen je schoenen eenmaal aan waren, zei hij: 'Je moet niet op de openbare weg reizen.' Maar hij stopte niet met schoeisel. Pythagoras woog de vijf-secondenregel in voor eten dat op de grond valt, en zijn volgelingen vertelt nooit "te proeven van wat er onder het bord valt".
Hij was uitzonderlijk streng over seks. Lichamelijke vloeistoffen, Pythagoras lijkt te hebben geloofd, maakten deel uit van de ziel van een man. Toen een man hen verdreef, gaf hij wat van zijn kracht op. De volgelingen van Pythagoras hebben geleerd om zich waar mogelijk te onthouden van seks. Maar als ze zichzelf niet konden helpen, zei hij tegen hen: "Houd de winter in voor seksuele genoegens, onthoud in de zomer."
4 Nieuwe ingewijden moesten vijf jaar in stilte doorbrengen
Stilte, geloofde Pythagoras, was heel belangrijk. Rustig blijven was een manier om zelfbeheersing te leren, en daarom zorgde hij ervoor dat iedereen die zich bij zijn sekte wilde voegen, het kon doen. Iedereen die zich aanmeldde moest zijn mond sluiten en vijf jaar achter elkaar gesloten houden.
Gedeeltelijk was dit om mensen te helpen zuiver te blijven. Maar er is veel reden om te geloven dat het meer te maken had met ervoor zorgen dat ze geheimen konden bewaren. Zelfs in het oude Griekenland werd jezelf, zoon van God, en het krijgen van mensen om nummers te aanbidden, niet bepaald als modelburger beschouwd.
De pythagoreeërs probeerden dat deel van hun leven stil te houden. Als gevolg hiervan zouden ze niemand in de kudde laten gaan, tenzij de persoon zou bewijzen dat hij zijn mond kon houden.
De meeste Grieken begrepen de duistere implicaties van deze stille acolieten echter niet. De Grieken waren gewoon blij dat een Pythagoras niet van plan was om nummers te veranderen. Over het algemeen waren mensen meer onder de indruk van de stille mensen dan de mensen die mochten praten.
3 Hij heeft een man verdronken voor het ontdekken van irrationele getallen
Een van de beroemdste volgers van Pythagoras was Hippasus. Volgens de legende was hij de eerste die het bestaan van een irrationeel aantal bewees - en misschien is hij ervoor gestorven.
Hippasus ontwikkelde een bewijs dat aantoonde dat de vierkantswortel van twee een irrationeel, nooit eindigend aantal was. Dit was meer dan alleen een belangrijke ontdekking - het was openlijke rebellie. Pythagoras had geleerd dat alle getallen konden worden uitgedrukt als verhoudingen van gehele getallen, en Hippasus had bewezen dat zijn goddelijke leraar ongelijk had.
Volgens de legende toonde Hippasus zijn bewijs aan Pythagoras terwijl ze op een boot zaten. Als reactie pakte Pythagoras Hippasus vast, worstelde hem naar de zijkant van de boot en hield zijn hoofd onder water totdat hij ophield met bewegen. Toen gooide Pythagoras het levenloze lichaam overboord, wendde zich tot de anderen aan boord en waarschuwde hen om nooit een ziel te vertellen wat er was gebeurd.
Dat verhaal is waarschijnlijk niet waar. Het lijkt een verdraaide versie van een Pythagoreaanse fabel die zei dat Hippasus door de goden was verdronken als straf voor het onthullen van het geheim van irrationele getallen aan de wereld.
Maar dat verhaal onthult nog steeds iets griezeligs over de Pythagorese sekte. Ze verspreiden dit verhaal, zo wordt geloofd, als een gelijkenis - een waarschuwing die hun volgelingen vertelt dat als ze de geheimen van de sekte met de wereld deelden, ze een watergraf konden verwachten.
2 Hij gaf toespraken achter een gordijn
Er waren twee soorten Pythagoreanen: de akousmatikoi en de mathematikoi. De mathematikoi waren de beste en meest vertrouwde volgers van Pythagoras. Hij zou hen persoonlijk ontmoeten en zijn stellingen in detail uitleggen. Ze mochten de geheimen van geavanceerde wiskunde kennen die verborgen bleven voor de rest van de wereld.
Ze moesten een hoge prijs betalen voor het voorrecht. Om een te worden mathematikoi, een persoon moest vlees, vrouwen en alle privé-bezittingen opgeven. Vanaf dat moment was hun enige loyaliteit Pythagoras.
De rest mocht zijn akousmatikoi- volgers die nooit het gezicht van Pythagoras mochten zien. Toen hij met hen sprak, zou Pythagoras verborgen zijn achter een sluier als de Tovenaar van Oz. Er werd niets uitgelegd aan de akousmatikoi in elk detail. Van hen werd alleen verwacht dat ze zijn rituelen zouden volgen. Ze konden niet vertrouwd worden met de gevaarlijke geheimen van de hogere wiskunde.
1 Hij gaf zijn leven om Fava-bonen te beschermen
Een van de vreemdste regels van Pythagoras was dat zijn volgelingen fava bonen nooit mochten aanraken. Bonen, zo leerde hij, haalden een deel van de ziel weg. "Ze zijn winderig," legde hij uit. Toen dat gas uitkwam, zou het 'de meeste levensadem' hebben.
Misschien was er meer aan de hand dan alleen dat. Er wordt beweerd dat hij geloofde dat bonen de zielen van de doden bevatten en vertelde zijn volgelingen: "Het eten van tuinbonen en het knagen op de hoofden van je ouders zijn een en dezelfde."
Bonen waren zo heilig voor de Pythagoreanen dat Pythagoras uiteindelijk zijn eigen leven gaf om hen te beschermen. Volgens één verhaal ontmoette Pythagoras zijn einde toen een man, woedend dat hij Pythagoras 'gezicht niet kon zien, het huis van Pythagoras op de grond verbrandde.
Pythagoras moest rennen voor zijn leven, maar stopte voor een veld bonen. Hij zou liever sterven, zei hij, dan stap op een enkele boon. Hij liet de mannen zijn keel doorsnijden zodat de bonen konden leven.
Dat is natuurlijk slechts een van de vele verhalen over zijn dood. Maar bijna allemaal eindigen ze met Pythagoras die zijn leven geeft voor een bonenveld. In sommige verhalen wordt hij aangevallen omdat hij probeert de regering omver te werpen. In andere wordt hij verbrand op een brandstapel. Maar in bijna iedereen ontmoet Pythagoras zijn einde door ervoor te kiezen zijn eigen leven op te geven, zodat hij niet op bonen hoeft te trappen.
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.