Delen:
10 Echt verrassende feiten over oude oorlogsvoering
Archeologen hebben zoveel facetten van de oude samenleving ontdekt, maar enkele van de meest fascinerende - en mogelijk weerzinwekkende - methoden zijn die onze voorouders gebruikten om elkaar te bestrijden.
Door de geschiedenis heen heeft de mensheid zich beziggehouden met de ene oorlog na de andere. Het lijkt alsof er niets kan worden overgelaten om ons te verbazen. En toch onthullen de volgende ontdekkingen geheime, verrassende realiteiten die een van de meest oude bezigheden van de mensheid vormden - oorlogsvoering.
10 Romeinse soldaten werden gecremeerd in kookpotten
Romeinse soldaten hadden niet altijd het voorrecht met een waardige afzender omdat archeologen werden herinnerd aan een 1900 jaar oud Romeins kamp nabij Tel Megiddo, Israël. Het Legio-kamp is de grootste keizerlijke basis die zo diep in de oostelijke delen van het rijk te vinden is en waar de Legio VI Ferrata, of het Romeinse "Ironclad" zesde legioen, de opstanden onderdrukte en de Romeinse belangen in Syrië Palaestina behield.
In het kamp kwamen onderzoekers kookpotten tegen die gecremeerde soldaten vasthielden. Het is een gruwelijke en gruwelijk veel voorkomende ontdekking volgens archeologen die struikelden over vergelijkbare crematies rond de Middellandse Zee.
9 veteranen leefden met angstaanjagende verwondingen
De krijgers die stierven in de strijd waren misschien wel de gelukkigen in vergelijking met hen die overleefden met levensveranderende verwondingen, zoals een elite Scythische ijzertijdstrijder die opgegraven was op de begraafplaats Koitas in Kazachstan.
Toen hij meer dan 2500 jaar geleden stierf, was de ogenschijnlijk goed gevoede man tussen de leeftijd van 25 en 45 en ongewoon lang met 170 centimeter (5'7 ") - die 8 centimeter (3 in) groter was dan gemiddeld.
Hij bracht een deel van zijn jaren door in ondraaglijke pijn omdat hij met een pijl met een bronzen punt in de rug was geschoten. Gelukkig (of helaas) had het alle delicate lokale bloedvaten gemist en zijn leven gespaard. De wervel genas rond de punt en smolt de pijlpunt van 5,6 centimeter in zijn ruggengraat.
8 Vikings Built Speed-Demon Warships
De Deense koning Cnut de Grote regeerde Denemarken, Noorwegen en Engeland met een vloot van geavanceerde oorlogsschepen. En weinigen waren groter dan de Roskilde 6, hersteld van de Roskilde Fjord in Denemarken.
Roskilde 6 was een troepentransportschip gebouwd rond 1025. Het hoogtepunt van 30.000 uur werk, er waren 100 Viking-soldaten. Tussen slokjes bier of mede door, zouden ze om beurten de 39 paar roeiriemen van het enorme schip bewerken.
Roskilde 6 is slank met lage zijkanten, zodat krijgers snel van boord kunnen gaan en preventief de noordelijke kusten van Europa kunnen plunderen. Volgens een herschepping gebouwd en gevaren in 2007, kon het een gemiddelde snelheid van 5,5 knopen handhaven met een topsnelheid van 20 knopen.
7 De Romeinen en de Germaanse stammen kwamen soms samen
Een bronzen Romeins paardenhoofd ontdekt in een Romeinse nederzetting bij Frankfurt suggereert dat de Romeins-Germaanse relaties niet altijd overgaan in bloedbaden.
Romeinen namen het Germaanse volk over het algemeen met geweld in beslag. Maar een verguld bronzen paardenhoofd en even goedaardige artefacten gevonden in de Romeinse nederzetting Waldgirmes tonen een vriendelijkere relatie.
Vreemd genoeg strekte de nederzetting zich uit over 20 hectare, maar er waren geen militaire gebouwen. In plaats daarvan beschikte het over houtbewerkingswinkels en civiele structuren, zoals een administratief centrum ingericht met vier bronzen, met goud bedekte ruiters - de oorsprong van het 2000-jaar oude paardenhoofd in kwestie.
Gedurende een korte tijd leefden de Romeinen en hun vijanden in vrede en werden verhandeld - totdat een verpletterende nederlaag in 9 nC de Romeinen dwong te vluchten.
6 De beste verdediging van een Viking was aanstootgevend
Wetenschappers herontdekten de tactieken van Viking-gevechten, waarbij veel offensief schild werd geduwd, doordat ze zich verkleedden in beschermende kleding en elkaar afschermden.
Het replica ronde schild, 1 meter (3 ft) breed en gemaakt van grenen planken bedekt met varkensleer en ruwe ox hide, was gebaseerd op schilden die waren opgegraven in de noordelijke, Viking-aangetaste gebieden.
Het ging niet goed met het passief absorberen van slagen. Maar het schild was veel effectiever wanneer het actief werd gebruikt om tegenstanders uit balans te brengen en op te laden. Hoe onzinnig het experiment ook klinkt, de gesimuleerde schade komt overeen met de slijtage van oude schilden en ondersteunt de bevindingen van de onderzoekers.
5 soldaten gebruikt aardewerk Shard 'Post-its'
Aardewerkscherven (ostraca) waren de Post-it-tonen van de antieke wereld. Ze werden gebruikt om militaire bevelen op te nemen of, in het geval van een 2500 jaar oud bericht dat uiteindelijk via nieuwe beeldvormende technieken werd onthuld, om berichten te sturen tussen soldaten die op verre buitenposten waren gestationeerd.
De boodschap was geschreven op een aardewerk scherf (een meer praktisch alternatief voor papyrus) van Israël in wat ooit het fort van Arad was. Het immortaliseert Hananyahu, een soldaat die rond 600 voor Christus leefde en wiens onzichtbare ingekleurde boodschap verborgen bleef sinds de ontdekking ervan in 1965.
Wat bevat de super geheimzinnige notitie? Vijandelijke posities? Aanval strategieën? Nee, een pleidooi voor zijn vriend Elyashiv om meer wijn te sturen.
4 'Indiaanse' wagenmenners behoorden tot de beste van de oudheid
In het dorp Sinauli vonden archeologen drie 4000 jaar oude bronzen strijdwagens in grafkamers. Ze behoorden tot een mysterieuze maar machtige "krijgersklasse" zoals gesuggereerd door andere ontdekkingen, waaronder een helm, dolken en een koperen zwaard.
De grafkamers en graven zelf waren geladen met meer koper, inclusief verfijnde luxeartikelen zoals kralen, een spiegel en 'antropomorfe figuren'. Ze vereisten allemaal meesterlijk vakmanschap en suggereerden koninklijke begrafenissen.
Volgens onderzoekers, met hun met koper bezaaide bewapening en strijdwagens, hadden deze ongeïdentificeerde krijgers zich kunnen handhaven tegen hun meer bekende tegenhangers uit Griekenland of Mesopotamië.
3 barbaren beoefend Gruesome Death Rituals
Het oudste bewijs van massale oorlogvoering in Noord-Europa dateert van ongeveer 2000 jaar geleden. De overblijfselen van een barbaars-op-barbaars gevecht lieten een stapel lichamen achter die in een moeras werden gedumpt, met de nadruk op een griezelig naoorlogs ritueel.
Meer dan 2.300 botten werden gevonden. Ze behoorden toe aan ongeveer 80 mensen die ergens tussen 2 voor Christus en 54 na Christus vochten en stierven. (Veel meer waren betrokken bij de strijd.) Combattanten varieerden van 13 tot 60 jaar oud, maar de echte verrassing was de behandeling van de botten.
Sommige bekkens werden op een boomtak geregen en de rest werd door dieren geknaagd, waarschijnlijk omdat ze zes maanden tot een jaar waren weggelaten voordat ze werden gedumpt. Mysterieuze bezuinigingen op de botten kunnen erop wijzen dat de overwinnaars de doden markeerden voordat ze ze in het moeras gooiden.
2 Neolithic Warriors Used Deadly Wooden Clubs
Neolithische oorlogsvoering roept beelden op van mannen die houten klaveren slingeren. Maar die houten clubs waren verrassend effectief, zegt de moderne wetenschap.
Archeologen hebben onlangs een zo'n 5000 jaar oude, verdronken, houten club uit de Thames teruggevonden. Ze vonden het extra dodelijk vanwege het grotere "lemmet" en een zware pommel die werd gebruikt om dichtbij te breken.
Nadat het was gedateerd tussen 3530 en 3340 voor Christus en het de "Thames Beater" noemde, testten ze het uit op een synthetisch menselijk hoofd dat was gebouwd voor militaire ballistische testen. Ja, het kan je schedel breken, wat misschien niet zo verrassend is. Maar onderzoekers kwamen overeen met het type wond dat gevonden werd op een gebroken neolithische schedel, waardoor een bruut oud moordscenario ontstond.
1 Warrior-vrouwen ontvingen grote begrafenissen
Een verrassend intacte AD-begraaflocatie in de eerste eeuw in Rusland gaf een "onbetaalbare" en "unieke" horde van de tweeduizend jaar oude buit over. In de omgeving begraven waren schoongemaakt. Maar deze, die toebehoorde aan een nobele Sarmatische man en zijn strijdersvrouw (dezelfde Sarmaten die zogenaamd de Amazonen van de Griekse overlevering hadden geïnspireerd), was een geluksvogel.
De begraafplaats van de man was geplunderd, maar de vrouw had dat niet gedaan. Behalve oorlogsartikelen zoals meer dan 100 ijzeren pijlpunten en een paardenharnas, werd ze begraven met een bronzen spiegel, twee gouden armbanden, gouden hangeroorringen, een gouden flesje met wierook en een oud Hebreeuws-ingeschreven edelsteen dat de naam draagt van "Elyashib," een Judese bevelhebber.
Het is een buitengewoon zeldzame verzameling. De items zijn waarschijnlijk verschillende keren van eigenaar veranderd als generieke hand-me-downs voordat ze eindelijk worden begraven.