Delen:
10 feiten over zelfmoord en hun gevolgen
Zelfmoord is een tragische gebeurtenis en een onderwerp van intens, vaak verhit debat als het gaat om het recht van een persoon om zijn eigen leven te nemen. De Duitse filosoof Arthur Schopenhauer zei ooit over zelfmoord: "Ze vertellen ons dat zelfmoord het grootste stuk lafheid is ... dat zelfmoord verkeerd is; wanneer het vrij duidelijk is dat er niets in de wereld is waar elke man een meer onaantastbare titel heeft dan zijn eigen leven en persoon. "
Zelfmoord is een grimmig onderwerp dat vele levens raakt en veel verdriet achterlaat. Maar de meeste zelfmoorden zijn geen succes, vooral afhankelijk van de gebruikte methode. Het aantal successen is zelfs opvallend laag.
Geschat wordt dat er 25 legitieme zelfmoordpogingen zijn voor iedereen die erin slaagt zijn leven te beëindigen. De overlevenden kunnen ons veel inzicht geven als het gaat om zelfmoord en misschien helpen ons om meer toegerust te worden om dit probleem aan te pakken dat al te veel levens eist.
10 Jeugd zelfmoord
Als het gaat om mislukte zelfmoorden hebben tieners het absoluut laagste succespercentage. Tragisch genoeg laat dit de slachtoffers vaak met zowel fysieke als emotionele littekens achter die een leven lang meegaan.
Het slagingspercentage bij zelfmoord voor jongeren van 15-24 jaar is extreem laag. Slechts 1 op de 100 of 200 gaat daadwerkelijk dood. De rest zal leven met de littekens van hun pogingen voor de rest van hun leven.
Toch is zelfmoord de tweede belangrijkste doodsoorzaak in de leeftijd van 10 tot 24 jaar. Jongere mensen zijn simpelweg gezonder en dus minder geneigd om te sterven aan natuurlijke oorzaken. Dit verhoogt de rangorde van zelfmoord als een doodsoorzaak voor jongeren.
9 Suicidal Intent
Suïcidale intentie is een nogal moeilijk iets om vast te pinnen. Vooral in een tijd waarin zelfbeschadiging steeds vaker voorkomt, worden professionals belast met de vervelende uitdaging om echte zelfmoordpogingen uit te roeien van zelfbeschadiging als een schreeuw om hulp.
Mensen die zichzelf schade toebrengen hebben vaak geen interesse in echte zelfmoord. Integendeel, deze mensen zien zelfbeschadiging als een manier om met overweldigende emoties om te gaan. Het is bijna een dwang.
Maar degenen die zelfmoord hebben gepleegd en hebben overleefd, hebben gerapporteerd over hun verlangen om daadwerkelijk te sterven, en de resultaten zijn behoorlijk opvallend. Onderzoekers in Oxford in het Verenigd Koninkrijk vroegen 864 overlevenden om op een schaal van 1 tot 30 te schatten hoeveel ze wilden sterven wanneer ze zelfmoord wilden plegen.
Van de respondenten viel 36,9 procent in de "lage" wens om te sterven categorie (beoordeeld 0-6), 33,9 procent was in het "matige" bereik (beoordeeld 7-12), 25,0 procent had een "hoge" intentie om te sterven ( beoordeeld met 13-20) en 4,2 procent in de categorie "zeer hoog" (score 21-30).
Dit vertelt ons dat veel mensen die zelfmoordpoging plegen of zelfs plegen, er ambivalent tegenover staan. Ze zijn onzeker en ze doen pijn. Slechts enkelen zijn vrij toegewijd om hun eigen leven te leiden.
Wat zouden de implicaties van deze gegevens kunnen zijn voor zelfmoordpreventie? Misschien helpt verder onderzoek ons om het aantal zelfmoorden in de loop van de tijd te verminderen.
8 redenen
Een reden waarom mensen zelfmoord proberen te plegen of te plegen, is een klinische depressie. Elk jaar plegen 44.965 mensen zelfmoord in de Verenigde Staten alleen, en mensen met klinische depressie vormen een groot aantal van deze slachtoffers.
In tegenstelling tot het verhaal in de media dat depressie de enige oorzaak is van zelfmoord, zijn er andere redenen waarom mensen ervoor kiezen om hun leven te beëindigen. Sommigen lijden bijvoorbeeld aan de vreselijke aandoeningen van psychose en andere ernstige psychische aandoeningen, die ervoor zorgen dat diegenen die deze ziekten doorstaan gewoon de waanideeën tot zwijgen willen brengen.
Voor andere personen is het probleem impulsiviteit. Ze hebben een extreem lage tolerantie voor druk en problemen van het leven, die gevaarlijk kunnen zijn in combinatie met een streepje impulsiviteit en een verlangen om de pijn te laten stoppen.
Als we het probleem van zelfmoord willen aanpakken, is een veelzijdige aanpak nodig omdat het probleem complex is en geen eenvoudige antwoorden biedt.
7 Filosofische zelfmoord
Soms is zelfmoord niet eens de handeling van een persoon die probeert zijn pijn te beëindigen. Filosofische zelfmoord vindt plaats wanneer iemand een keuze heeft gemaakt om zijn leven op een bepaald moment te beëindigen. Weten dat de onvermijdelijkheid van de dood nadert (vaak als gevolg van een terminale ziekte), deze mensen maken een keuze om te sterven door hun eigen hand op hun voorwaarden in plaats van te wachten op de dood.
De Franse filosoof Albert Camus heeft de beroemde uitspraak: "Moet ik mezelf doden of een kop koffie drinken?" Dit is een duidelijk voorbeeld van iemand die speelt met het idee van filosofische zelfmoord.
Hoewel Camus uiteindelijk protesteerde tegen filosofische zelfmoord door te suggereren dat we onze eigen zin in het leven vinden en te genieten van de prachtige ervaring van de esthetiek, heeft de vraag een nihilistische ondertoon. Wat moet iemand doen met een leven zonder betekenis?
Anders dan de andere redenen, is filosofisch nihilisme vaak een koude, berekende, goed doordachte keuze met behulp van de rede in plaats van paniek, angst, ellende, ongeluk of een ander soort persoonlijk ongemak. Dit impliceert dat zelfmoord een verstandige, persoonlijke, individuele keuze voor sommige mensen is en misschien zou dat hun recht moeten zijn.
6 Assisted Suicide
Vergelijkbaar met filosofische zelfmoord is geassisteerde zelfmoord, die waarschijnlijk het meest beroemd werd gemaakt door Dr. Jack Kevorkian in de jaren negentig. Bij geassisteerde zelfmoord wil iemand zijn pijn - meestal extreme fysieke pijn die we gezonde mensen zich zelfs maar niet kunnen voorstellen - beëindigen met de medische supervisie en hulp van een arts.
De legaliteit hiervan varieert van regio tot regio. Maar op veel plaatsen is de geassisteerde zelfmoord gelegaliseerd voor het lijden en de terminale ziekte, waaronder België, Nederland, Zwitserland en Luxemburg.In de VS is door artsen ondersteunde zelfmoord voor terminaal zieke patiënten legaal in Californië, Colorado, Hawaii, Montana, Oregon, Vermont, Washington en Washington DC.
Deze praktijk werpt enkele ernstige ethische vragen op met betrekking tot hoe we onze levens waarderen. Is een leven van constante pijn de moeite waard om te leven?
In 1993 behandelde Kevorkian een botkankerpatiënt voor wie morfine en andere pijnstillers niet langer effectief waren. In een interview beschreef Kevorkian botkanker als de diepste, meest pijnlijke kiespijn die je ooit hebt gehad in elk enkel bot van je lichaam, elke minuut van elke dag. Is dat een leven dat de moeite waard is om te leven?
5 Ouderen
Ouderen lopen een bijzonder hoog risico op zelfmoord. Bijdragende factoren zijn de achteruitgang van de gezondheid geassocieerd met ouder worden en het verlies van controle over hun eigen lichamelijke gezondheid. Een ander probleem is financiële instabiliteit, die kan leiden tot een gevoel van hopeloosheid dat sommige ouderen niet kunnen overwinnen.
Niet alleen zijn ouderen kwetsbaarder voor zelfmoord, maar ze zijn ook meer succesvol als ze het proberen. Zoals we hebben besproken, slagen jongeren tussen 15 en 24 jaar in 1 van de 100 tot 200 zelfmoordpogingen, of maximaal 1 procent. Voor ouderen is het slagingspercentage bij zelfmoord één op elke vier pogingen, oftewel 25 procent.
Wanneer oude mensen klaar zijn om te sterven, zijn ze vastberaden in hun beslissing en hebben ze er meestal lang over nagedacht. Bovendien hebben ze betekenis verloren in hun leven.
De implicaties zijn duidelijk. Als we het probleem van zelfmoord onder ouderen willen aanpakken, moeten we het ageïsme van onze culturen begrijpen en oplossingen vinden voor de problemen van isolatie bij ouderen en financiële instabiliteit. Op zijn minst moeten we het zware proces van veroudering en de effecten ervan op het lichaam gemakkelijker maken voor degenen die er doorheen gaan.
4 mannen
Van alle mensen in de wereld die ervoor kiezen om hun eigen leven te nemen, is 79 procent man. Dit maakt van zelfmoord een bijzonder mannelijk fenomeen, ook al hebben vrouwen hogere percentages geestelijke gezondheidsproblemen. Mannen lopen het grootste risico tussen de 20 en 24 jaar.
Alcohol is een bijdragende factor. De meeste mannen die zelfmoord plegen, hadden in de uren vóór hun dood alcohol gedronken. Mannen hebben ook een hogere mate van alcoholisme, wat kan dienen om de remmingen te verlagen zodat ze in staat zijn om hun eigen leven te leiden. Dit suggereert ook dat mannen vaker alcohol gebruiken dan vrouwen als uitlaatklep voor hun problemen.
Een andere reden voor de massaal hogere frequentie van mannelijke zelfmoord is de methode. Mannen kiezen er over het algemeen voor om hun eigen leven te nemen door vuurwapen of ophanging, wat twee van de meest succesvolle methoden zijn. Vrouwen kiezen vaker voor gif of overdosis.
3 Mislukte zelfmoord
Wanneer iemand zelfmoord pleegt, is de kans extreem groot dat hij niet zal sterven. Op mondiaal niveau zijn je kansen om zelfmoord te plegen en daadwerkelijk te slagen slechts 1 op 20. In de Verenigde Staten heb je zelfs slechtere kansen. Het slagingspercentage is 1 van elke 33 pogingen, wat betekent dat de 32 die faalden, over zijn met fysieke en emotionele littekens en vaak misvormingen die een leven lang meegaan.
Dus als een persoon denkt dat hij alleen zelfmoord gaat plegen, worden de kansen bijna tegen elke methode opgestapeld. Alleen opknoping, verdrinking en zelfmoord door vuurwapens hebben een slagingspercentage boven de 50 procent. Andere methoden zijn minder dan 10 procent van de tijd succesvol.
2 Verwarring
De meeste zelfmoordenaars overlevenden zijn absoluut in de war over waarom ze zelfs geprobeerd hebben om hun leven in de eerste plaats te beëindigen. Zoals eerder besproken, zijn maar weinigen van plan om daadwerkelijk dood te gaan. Velen willen gewoon niet leven, alsof ze wensen dat ze zouden kunnen bestaan in een leegte waarin alle pijnen en problemen van het leven niet bestaan.
Dit is een heel belangrijk onderscheid. Het is niet dat ze willen sterven. Ze willen gewoon niet leven. In zekere zin zijn ze op zoek naar een toestand tussen leven en dood in. Vaak hebben zelfmoordoverlevenden geen verklaring waarom ze probeerden hun eigen leven te nemen.
1 spijt
De littekens van zelfmoordpogingen duren vaak een heel leven bij de overlevenden, en spijt is een van de grootste onderdelen van de vergelijking. Overlevenden lijden vaak jarenlang aan ernstige emotionele trauma's, waaronder schuldgevoelens, schaamte, woede en depressie.
Gelukkig zijn er een hele reeks bronnen beschikbaar - van websites tot zelfmoordoverlevende hotlines waar mensen die het trauma van coping ervaren, contact kunnen maken en met iemand kunnen praten. In de VS neemt de National Suicide Prevention Lifeline ook oproepen aan van overlevenden om hen te helpen door de pijn van hun spijt over hun pogingen om hun eigen leven te nemen.
Als u hulp nodig heeft: als u of iemand van wie u houdt met iemand moet praten vanwege zelfmoordgedachten of -acties, zijn er middelen die speciaal zijn bedoeld om u te helpen: • Verenigde Staten Nationale Suicide Prevention Lifeline: 1-800-273-8255 De zelfmoordpreventiecijfers van andere landen zijn hier beschikbaar.
• Canada Suicide Prevention Service: 1-833-456-4566
• Hulplijn Samaritanen Verenigd Koninkrijk: 116 123