Delen:
10 voorbeelden van bedrijven die volledige regeringen bezitten
In de huidige maatschappij lijkt het vaak alsof je het nieuws niet kunt inschakelen zonder te horen hoe grote bedrijven hun diepe zakken en politieke macht gebruiken om politici en verkiezingen te beïnvloeden. Hoewel hun aanwezigheid vaker voorkomt, vooral in de VS als gevolg van beslissingen van het Hooggerechtshof zoals Citizens United (waarin werd bevestigd dat geld als spraak wordt beschouwd en dat bedrijven en individuen grondwettelijk vrij zijn om zoveel geld / spraak uit te geven als ze willen ), het is ook de moeite waard eraan te denken dat aan het eind van de dag kiezers degenen zijn die de stembussen aansturen en degenen zijn die het laatste woord hebben.
In sommige landen doorheen de geschiedenis waren het bedrijven die de volledige leiding hadden. Deze outfits hebben niet alleen invloed op verkiezingen en politici; zij hebben de landen actief bestuurd als onderdelen van hun zakenimperium. De volgende lijst bevat tien voorbeelden van deze corporatocratieën.
10 De Britse Oost-Indische Compagnie
Oorspronkelijk gecharterd in het begin van de 17e eeuw als de "gouverneur en compagnie van kooplui van Londen die in Oost-Indië handelen," was de Britse Oost-Indische Compagnie (BEIC) een naamloze vennootschap, een voorloper van de moderne corporatie. Rijke aristocraten en handelaars investeerden in het bedrijf door middelen in het bedrijf te bundelen en een aandeel te ontvangen. Ze ontvingen een koninklijk charter van de Britse Kroon voor een exclusief monopolie voor handel met India.
Aanvankelijk richtte het bedrijf zich alleen op handel, maar naarmate het Mughal-imperium afnam, greep het BEIC terrein, claimde eerst Bengalen en gebruikte toen zijn privélegers om meer grond te verwerven. Naarmate er meer grondgebied werd verworven, begon het bedrijf administratieve taken op zich te nemen, waaronder belastingen, onderwijs, postkantoren, telegrafen, spoorwegen en gerechtelijke taken.
Al die tijd had de Britse regering weinig controle; in plaats daarvan, terwijl het territorium van India nominaal onder Brits gezag stond, was het land echt onder de controle van de Raad van Bestuur, die verantwoordelijk was tegenover zijn aandeelhouders. Pas nadat de Britten na vele jaren geen winst hadden gemaakt en beschuldigingen van corruptie bij de overheid aan het licht hadden gebracht, hebben de Britten het bestuur overgedragen aan het parlement en het uiteindelijk in 1858 rechtstreeks in het rijk opgenomen.
9 Hudson's Bay Company
Je hebt misschien gewinkeld in Hudson's Bay Company (HBC) als je in Canada, de Verenigde Staten of Europa woont, met hun vele merken zoals Hudson's Bay, Lord en Taylor, Saks Fifth Avenue of Home Outfitters, maar wist je dat in een keer was het bedrijf een pelshandelbedrijf dat functioneerde als de de facto regering in delen van Noord-Amerika?
De HBC werd opgericht door koninklijk handvest als "De gouverneur en het bedrijf van avonturiers van Engeland handel in Hudson's Bay" in 1670 in Londen. Het is het oudste geïntegreerde naamloze merchandisingbedrijf in de Engels-sprekende wereld, en op een gegeven moment controleerde het 15 procent van het Noord-Amerikaanse areaal. Het had een exclusief recht om handel te drijven in alle gebieden met rivieren die de Baai van Hudson binnenvlogen, en als onderdeel van zijn handel ondernam het bestuursfuncties.
De HBC verdeelde zijn regio in handelsafdelingen, die verder werden onderverdeeld in districten. De gemeenteraad keurde de regels voor de lokale handel goed en zorgde ervoor dat hij voor de kolonisten zorgde en de logistieke vereisten van de districten op zich nam. Naarmate de kolonie groeide, gaf het bedrijf uiteindelijk afstand van zijn koloniale verantwoordelijkheden, maar breidde het zich uit tot detailhandel.
8 bananenrepublieken
Het lijkt vreemd dat de zoete, onschuldige banaan verantwoordelijk zou zijn voor zoveel politieke beroering in Latijns Amerika in de 20ste eeuw. Niettemin is de bananenindustrie verantwoordelijk voor de opkomst en ondergang van brutale regimes, uitsluitend met als doel zoveel mogelijk economische winst te halen uit de Amerikaanse honger naar bananen.
Bedrijven zoals de United Fruit Company (nu bekend als Chiquita) zouden poppenspelers in Latijns-Amerikaanse landen installeren, betalen voor hun steun en zouden vitale infrastructuur zoals spoorwegen bouwen in ruil voor land. Klachten werden opgevangen met bedreigingen om het land te verlaten, steekpenningen of zelfs revoluties of invasies! De bedrijven hielden alle touwtjes aan de macht en konden ambtenaren omkopen of bevelen om klachten van werknemers te negeren of het leger tegen stakingen in te sturen. Ze gebruikten zelfs Amerikaanse middelen, bijvoorbeeld door de CIA ervan te overtuigen dat een Guatemalteekse leider communistisch was, hem af te zetten en een leider te installeren die gunstiger was voor hun belangen.
7 City Of London
Hoewel veel mensen wel eens van Londen hebben gehoord, weten ze misschien niet dat er twee verschillende Londons in het Verenigd Koninkrijk zijn: het moderne Metropolitan London, met de burgemeester van Londen, en een kleine enclave binnen de stad Londen, met de volledig gescheiden burgemeester van Londen. Verwarrend? Ja, en wacht tot je bij het kiesstelsel komt.
Oorspronkelijk werd de stad Londen in de eerste eeuw na Christus gesticht als een Romeinse nederzetting, maar naarmate de bevolking groeide, breidde de stad zich ver buiten haar grenzen uit. Als gevolg hiervan zijn er twee onderscheidende Londons, waarbij de stad de oorspronkelijke is en zijn oude rechten behoudt. Dit omvat een kiesstelsel dat we als vreemd beschouwen in de democratische wereld.
In de City of London hebben zowel inwoners als bedrijven een stem als het gaat om het kiezen van gemeenteraadsleden. Hoewel elke bewoner maar één stem heeft, krijgen bedrijven stemmen toegewezen op basis van het aantal werknemers dat ze hebben. Deze unieke regeling betekent dat de zakelijke stem het aantal kiezers in de stad overtreft. In 2009 bedroeg de zakelijke stemming ongeveer 24.000, terwijl de ingezeten stem slechts ongeveer 9.000 bedroeg.Het proces is controversieel; sommigen zeggen dat het aantal mensen dat naar het gebied reist (450.000) betekent dat ze een stem moeten hebben in regeringszaken, terwijl anderen het als oneerlijk beschouwen voor degenen die er actief wonen.
6 Myanmar
Hoewel niet zo flagrant een corporatocratie als de andere voorbeelden op deze lijst, heeft Myanmar een unieke machtsstructuur die het leger in staat stelt enorme hoeveelheden controle uit te oefenen over de burgerregering. Dit heeft ertoe geleid dat het leger een staat-binnen-een-staat is, en als een resultaat heeft het leger deze autonomie gebruikt om zijn groei uit te breiden naar de industrie, gebruikmakend van zijn politieke en financiële macht om investeringen te doen en hen te beschermen tegen burgerinvloeden.
Hoewel de militaire junta in 2011 officieel werd ontbonden, behoudt deze nog steeds grote controle over de regering, waaronder een kwart van alle parlementaire zetels, de mogelijkheid om kabinetshoofden te benoemen voor defensie en binnenlandse veiligheid zonder de toestemming van de president, en een meerderheid op de nationale defensie en Veiligheidsraad, de krachtigste autoriteit in de staat.
Als gevolg van deze macht opereert het leger niet op een manier die in andere landen als "normaal" wordt beschouwd; het bezit bedrijven zoals de Myanmar Economic Corporation en Myanmar Economic Holdings Limited, die beide worden gebruikt om huidige en voormalige militaire leden te verrijken. Het is eigenaar van ondernemingen op gebieden zoals sigaretten, invoer van aardolie, havens en telecommunicatie. Daarnaast werken buitenlandse bedrijven die zaken willen doen in Myanmar meestal samen met de militaire industrie. Op deze manier is het leger van een verdedigingsmacht veranderd in een industrie die is ontworpen om de aandeelhouders (leden van het leger) te verrijken, met de politieke macht om dit uitgestrekte rijk zonder angst af te dwingen.
5 Nederlandse Oost-Indische Compagnie
De Verenigde Oost-Indische Compagnie, beter bekend onder de initialen "VOC", werd het eerste bedrijf dat op de beurs werd genoteerd, evenals de eerste grote multinationale onderneming. Het was ook uniek in het feit dat zijn aandeelhouders alleen aansprakelijk waren voor het bedrag dat ze in het bedrijf hadden geïnvesteerd, waardoor het een vroeg voorbeeld van een vennootschap met beperkte aansprakelijkheid werd.
Hoewel de VOC aanvankelijk gevestigd was als een consolidatie van verschillende concurrerende handelsbedrijven, met een 21-jarig monopolie op de specerijenhandel, groeide het snel uit tot een land op zich. Het verbuigde zijn staatsmanachtige bevoegdheden in 1619, toen het de Indonesische stad Jayakarta genivelleerd, herbouwd als Batavia, en begon het te gebruiken als een centrale basis voor zijn operaties. Het groeide snel in de hele regio en kreeg quasi-regeringsbevoegdheden, waaronder oorlog voeren, mensen gevangen houden, een eigen munteenheid creëren en verdragen in de regio onderhandelen. Het bedrijf was alleen verantwoordelijk voor de raad van bestuur en de aandeelhouders. Haar activa werden uiteindelijk ontbonden en overgenomen door de Nederlandse regering in 1799.
4 Vrijstaat Congo
De Kongo Vrijstaat werd opgericht tijdens de Scramble for Africa als een persoonlijk domein van Koning Leopold II van België. Tijdens de conferentie in Berlijn kon Leopold de andere Europese staten ervan overtuigen dat hij humanitair en filantropisch werk in de regio zou ondernemen.
Als gevolg daarvan kon Leopold beslag leggen op het grootste deel van het Congobekken, en hij controleerde de regio via een organisatie die de Internationale Associatie van Kongo heet. Hoewel hij de koning van België was, opereerde de regio volledig los van het land; in plaats daarvan werd het onder zijn naam als persoonlijk leengoed / rechtspersoonlijkheid gehouden.
Leopold extraheerde ivoor, mineralen en rubber om op de wereldmarkt te verkopen en beging vreselijke gruweldaden tegen de lokale bevolking om deze middelen te verkrijgen. Hoewel het ogenschijnlijke doel was om de inheemse bevolking "beter" te maken, werkten Leopold en de vereniging eigenlijk een bedrijf onder het mom van soevereiniteit om autonome controle uit te oefenen zonder inmenging van andere staats- of overheidsactoren. Pas na deze gruweldaden werd gemeld dat de Belgische staat de kolonie in 1908 annexeerde.
3 Walt Disney World
Als je naar Walt Disney World gaat, heb je het gevoel dat ze een nieuw geheel nieuw land zijn binnengegaan. Elk deel van het park is zorgvuldig ontworpen en gefabriceerd om klanten het gevoel te geven dat ze in een echte Disney-ervaring leven. Elk deel van het park is zorgvuldig georganiseerd en er lijkt geen ruimte onaangeroerd te zijn door de ontwikkelaars. Alles moet er perfect uitzien en op de juiste plaats. Alles moet worden gecontroleerd; dus, als Disney elk aspect van zijn park wil beheersen, lijkt het niet geloofwaardig dat ze ook de hefbomen van de overheid zouden beheersen?
Dat is precies wat Disney doet. Hoewel de meeste toeristen dit misschien niet beseffen, bevindt het gebied zich in het Reedy Creek Improvement District, dat bijna volledig autonoom is binnen zijn grenzen. Disney is verantwoordelijk voor alle aspecten van het bestuur binnen het district, zoals drainage, nutsvoorzieningen, wegen, brandbeveiliging, medische diensten, bouwvoorschriften en regulering van het landgebruik. Dit was het gevolg van Walt Disney's petitie aan de wetgevende macht van Florida voor een onafhankelijk district om zijn Experimentele Prototype Gemeenschap van Morgen (EPCOT) te creëren, met volledige bevoegdheid om zijn interne aangelegenheden te regelen. Hoewel zijn plannen voor een futuristische gemeenschap nooit zijn uitgekomen, heeft het gebied bijna volledige autonomie gekregen en wordt het bestuurd door topfunctionarissen in de Walt Disney Company, die vijf hectare grond bezitten om zich te kunnen verkiezen tot de raad van toezichthouders.
2 Saoedi-Arabië
Saudi-Arabië is een van de weinige overgebleven absolute monarchieën in de wereld en werd geregeerd door het Huis van Saud vanaf de oorspronkelijke oprichting in 1932 door koning Abd-al-Aziz. Als een absolute monarchie combineert de koning de wetgevende, uitvoerende en rechterlijke functies door decreten af te kondigen, alle uitvoerende machtsposities te bepalen van defensie tot economie, beslissingen te nemen over straffen voor misdaden en de rechterlijke macht te benoemen.
Wat de staat tot een moderne corporatocratie maakt, is haar afhankelijkheid van haar olie-industrie. Het zit op meer dan 25 procent van 's werelds bekende oliereserves en zijn nationale oliemaatschappij, Saudi Aramco, is volledig eigendom van de overheid. Omdat het land het persoonlijk eigendom is van de heersende Saud-familie en omdat olie zo'n dominante rol speelt in het bestaan van Saoedi-Arabië, betekent dit dat de olie-inkomsten gaan naar het rechtstreeks financieren van de heersende familie, waardoor het een moderne corporatocratie wordt.
1 Texas
De Lone Star State staat bekend om zijn conservatieve idealen, grote zakelijke vriendelijkheid, cowboypersonage en de veelvuldige claim dat "alles groter is in Texas." In tegenstelling tot andere vermeldingen in deze lijst, heeft Texas geen bedrijven die formele controle uitoefenen over de hefbomen van overheid, maar ik ben bereid om te beweren dat de informele bevoegdheden die bedrijven hanteren zorgen baren.
Texas staat bekend als een klein, zwak overheidssysteem, waar de gouverneur volgens de folklore zwakker is dan de luitenant-gouverneur. Bovendien worden de meeste functies van de uitvoerende macht gekozen door kiezers, waardoor de macht van de gouverneur verder wordt verspreid. Ook heeft de gouverneur geen autoriteit om personen te ontslaan van besturen en commissies, en vaak zijn de aangestelde mensen die banden hebben met de industrie.
De kracht van bedrijven in Texas is zelfs zo groot dat ze zelfs invloed hebben op de posities die worden gekozen. De Texas Railroad Commission heeft bijvoorbeeld geen rol bij het reguleren van spoorwegen in Texas; in plaats daarvan reguleert het de olie- en gasindustrie. Maar de industrieën waren in staat om wetgevers te overtuigen niet om de naam te veranderen. Het houden van de naam verbergt het echte doel achter de commissie, die de industrieën in staat stelt invloed uit te oefenen op kiezers en leden voor te stellen die gunstig zijn voor hun belangen.