10 Bizarre feiten over de farao's van het oude Egypte

De farao's van Egypte werden behandeld als goden. Ze waren heersers van een van de eerste grote beschavingen, leefend in absolute luxe, met heerschappij over een rijk zoals de wereld nog nooit had gezien. Ze aten op melk en honing. Teams van mensen stierven aan het bouwen van standbeelden ter ere van hen. En toen hun eigen leven ten einde liep, werden ze begraven in wereldwonderen die meer dan 4000 jaar hebben standgehouden.

Niemand had ooit zo'n type kracht gehad. De farao's waren pioniers in een nieuwe grens van decadentie en verkenden de nieuwe wereld van absolute macht en luxe op manieren die niemand ooit eerder had. Ze genoten van het leven als nooit tevoren - en soms werden ze een beetje meegesleept.

10Pepi II's obsessie met pygmeeën

Pepi II was ongeveer zes jaar oud toen hij de koning van Egypte werd. Hij was een klein kind dat een enorm koninkrijk regeerde en zijn prioriteiten waren min of meer waar je zou verwachten dat een zesjarig jongetje zou zijn.

De jonge koning was, zoals je je misschien kunt voorstellen, een beetje verwend. Kort nadat hij koning werd, schreef een ontdekkingsreiziger genaamd Harkshuf hem een ​​brief waarin hij meldde dat hij een dansende pygmee had ontmoet. Het was het beste wat Pepi II ooit had gehoord. Hij moest het zelf zien.

"Laat alles vallen!" Pepi II bestelde Harkhuf. "Kom onmiddellijk naar het paleis in het noorden!" Hij wilde die dansende pygmee - en hij zou het nergens op wagen. Harkhuf stond onder strikte bevelen om de pygmee niets te laten gebeuren. "Wanneer hij met je naar de boot gaat, vertrouwende mannen om zich heen laten gaan op de loopplank - laat hem niet in het water vallen! Wanneer hij 's nachts naar bed gaat, laat hij vertrouwde mannen in zijn hangmat om zich heen liggen. Inspecteer tien keer per nacht! "

Pepi II kreeg zijn dansende pygmee en vrijwel alles waarvoor hij ooit had gevraagd. Hij was op zijn zachtst gezegd verwend, en hij leerde accepteren dat hij belangrijker was dan andere mensen. Tegen de tijd dat hij volwassen was geworden, was hij zo corrupt dat hij zijn slaven naakt maakte, zich in honing omhulde en hem volgde om de vliegen weg te houden.

9Sesostris's gigantische genitale monumenten

Sesostris was een van de grootste militaire commandanten in de Egyptische geschiedenis. Hij stuurde oorlogsschepen en troepen naar alle uithoeken van de bekende wereld en rekte zijn koninkrijk verder uit dan ooit iemand had gezien. En na elk gevecht herdacht hij zijn succes - door het opzetten van een grote pilaar met een afbeelding van iemands geslachtsdelen.

Sesostris heeft pilaren achtergelaten op de locaties van elk slagveld. Voor het grootste deel waren deze gegraveerd met de gebruikelijke opschepperij - wie hij was, hoe hij zijn vijanden had onderworpen, en hoe zeker hij was dat de goden in het voordeel waren van zijn beleid van "iedereen binnenvallen".

Maar Sesostris liet een beetje extra achter, zoiets werkte als een recensie van het andere leger. Als ze sterk waren en dapper hadden gevochten, zou hij er een afbeelding van een penis in graveren. Maar als ze niet veel vechten, zou hij een afbeelding van een vagina maken.

Deze pilaren bleven over het hele continent achter en ze bleven de tand des tijds doorstaan. Herodotus zag enkele van de monumenten van Sesostris uit de eerste hand. 1500 jaar nadat ze waren opgericht, stonden ze nog steeds in Syrië, gegraveerd met de geslachtsdelen van mislukking.

8Pheros's Urine Baden

Sesostris 'zoon, Pheros, was blind. Het was waarschijnlijk een ziekte die hij van zijn vader had geërfd, maar het officiële Egyptische verhaal was dat hij was vervloekt. De Nijl stroomde naar beneden, zoals het verhaal gaat, en Pheros kreeg er genoeg van omdat hij weigerde mee te werken. Dus gooide hij een speer naar de rivier, ervan uitgaand dat dit waarschijnlijk was hoe je water naar beneden liet glijden, en vanwege zijn onbeschaamdheid werd hij blind door de goden geslagen.

Tien jaar later vertelde een orakel Pheros dat hij zijn zicht kon terugkrijgen. Alles wat hij te doen had, vertelde ze hem, was zijn ogen wassen met de urine van een vrouw die nooit met iemand anders had geslapen dan haar man.

Pheros probeerde het met zijn vrouw, maar het werkte niet. Hij was nog steeds blind en zijn vrouw had nu wat uitleg nodig om te doen. Maar eerst verzamelde Pheros elke vrouw in de stad, liet ze in een pot plassen en goot die in zijn ogen.

Het werkte. Nadat ze tientallen vrouwen doorzocht, vond Pheros iemand die haar man niet bedroog en zijn zicht terugkreeg. Hij huwde haar ter plekke - en verbrandde zijn oude vrouw ter dood.

Of, tenminste, dat is hoe de legende gaat. Natuurlijk is het onwaarschijnlijk dat Pheros echt zijn gezichtsvermogen terugkrijgt door magische urine. Misschien had hij gewoon een goed verhaal nodig om een ​​rare gewoonte uit te leggen.

7Hatshepsut's Fake Beard

Hatshepsut was een van de weinige vrouwen die over Egypte regeerde. Ze had grote plannen voor ogen. Ze zou enkele van de grootste wonderen van Egypte bouwen - maar het zou niet gemakkelijk zijn. Egypte is misschien wat progressiever geweest dan de andere landen eromheen, maar ze behandelden vrouwen nog steeds niet als gelijken. Als koningin werkt ze veel tegen haar.

Dus Hatshepsut beval haar mensen om haar ooit als een man te tekenen. Op elke foto moest ze worden getekend met golvende biceps en een volle baard. Ze noemde zichzelf de "Zoon van Ra" wanneer ze zich voorstelde, en het is zeer waarschijnlijk dat ze ook echt een nepbaard droeg in het echte leven.

Ze slaagde erin veel te bereiken terwijl ze nog leefde, gedeeltelijk door iedereen te laten denken dat ze een man was, maar het kwam niet uit. Haar zoon heeft haar uiteindelijk uit de geschiedenis gewist om te verbergen dat een vrouw ooit koning was geweest. Hij deed het zo goed, dat we zelfs niet wisten dat ze bestond tot 1903.

6Amasis's Fart-Based Diplomacy

Amasis was niet bepaald de meest beleefde Farao om ooit op de troon te zitten. Hij was een alcoholist. Hij was een kleptomaan die het spul van zijn vrienden zou stelen, het in zijn huis zou stoppen en hen vervolgens zou proberen te overtuigen dat ze het in de eerste plaats nooit hadden bezeten.

Hij kreeg de troon met geweld.De koning had hem gestuurd om een ​​opstand te kalmeren, maar toen hij daar aankwam, besefte hij dat de rebellen een vrij grote kans hadden om te winnen - dus besloot hij hen te leiden in plaats daarvan. Hij was ooit een meester in tact en stuurde de koning zijn oorlogsverklaring door zijn been op te tillen, te scheten en een boodschapper te vertellen: "Breng dat terug naar de koning!"

Alle onhandige gewoonten van Amasis leidden echter tot enkele belangrijke hervormingen. Toen hij een arme kleptomaan was geweest, was hij gestuurd om voor orakels te staan ​​die verondersteld waren te kunnen dromen of hij onschuldig of schuldig was. Toen hij koning was, werd elke orakel die hem had afgezet gestraft voor fraude. Als ze echt in staat waren geweest om met God te praten, dacht Amasis, dan zouden ze geweten hebben dat hij schuldig was.

5Actisanes's City of Noseless Criminals

De mensen van Amasis hebben het niet lang op zich laten nemen. Hij was een strenge heerser, en het duurde niet lang voordat hij werd omvergeworpen. Deze keer werd de revolutie geleid door een Ethiopiër genaamd Actisanes, die vastbesloten was een zachtere aanpak te volgen.

Actisanes had een nieuw idee voor het omgaan met criminelen. Elke persoon die een misdaad heeft gepleegd, regeerde hij, zou zijn neus laten afsnijden. Dan zouden ze naar een stad worden gestuurd die hij Rhinocolura had genoemd - letterlijk, de stad met afgesneden neuzen.

Dit zou een heel vreemde stad zijn geweest om te bezoeken. Het werd uitsluitend bevolkt door nietszeggende criminelen, gedwongen om voor zichzelf te zorgen in een van de meest ruige omgevingen in het land. Het water was vervuild en ze leefden van verspreide stukken afval die ze vonden rondslingeren.

Vandaag klinkt dat hard, maar voor een BC uit de zesde eeuw. heerser, dit werd beschouwd als de hoogte van welwillendheid. Romeinen schreven over Rhinocolura en noemden het een voorbeeld van Actisanes 'vriendelijke manier van zijn onderwerpen.' Als je toen de wet overtrof en je neus verloor, ging je er gemakkelijk vanaf.

4 100 kinderen van Ramses II

Ramses II leefde zo lang dat mensen zich serieus zorgen maakten dat hij misschien nooit zou sterven. In een tijd waarin de meeste koningen in de eerste paar jaar werden vermoord, werd Ramses II 91 jaar oud. Hij genoot ook van zijn tijd. Tot aan het einde bouwde hij meer standbeelden en monumenten dan wie dan ook - en hij sliep met meer vrouwen dan wie dan ook.

Tegen de tijd dat hij stierf, had Ramses II minstens 100 kinderen met minstens negen vrouwen. Het kostte veel slaap met vrouwen om er te komen, maar hij zorgde ervoor dat hij de uren erin stopte.

Ramses II trouwde vrij goed met elk meisje dat hij zag. Toen hij Kheta binnenviel, weigerde hij een vredesverdrag te ondertekenen tenzij ze hun oudste dochter overhandigden. En hij schrok ook niet van zijn dochters. Hij trouwde minstens drie van zijn eigen kinderen, waaronder zijn eerstgeborene.

Hij is misschien met vier getrouwd. Historici weten niet zeker of zijn vrouw Henutmire zijn dochter of zijn zuster was, maar omdat dit Ramses II is waar we het over hebben, is er geen reden dat 'dochter', 'zuster' en 'vrouw' elkaar uitsluiten.

3Cambyses's Hatred for Animals

Cambyses was niet echt Egyptisch, hij was Perzisch en de zoon van Cyrus de Grote. Nadat zijn natie Egypte had veroverd, kreeg hij de leiding over het land. En dus was hij een heerser over Egypte - en blijkbaar iemand die absoluut een hekel had aan dieren.

Bijna elk verhaal dat de Egyptenaren over Cambyses vertelden, bracht met zich mee dat hij het leven van het ene of het andere dier verpestte. Al vroeg ging hij naar Apis, een stier die de Egyptenaren als een god behandelden. Vlak voor de priesters van Apis haalde hij een dolk tevoorschijn en begon de stier neer te steken, lachte hen uit en zei: "Dit is een god die de Egyptenaren waardig is!"

Het was echter niet alleen dat hij graag Egyptenaren plukte. Hij vond het leuk om dieren te zien lijden. In zijn vrije tijd deed hij ruzies op tussen leeuwenwelpjes en puppy's en deed zijn vrouw toekijken hoe ze elkaar uit elkaar scheurden.

2Akhenaten's City gebouwd op kapotte ruggen

Achnaton veranderde Egypte volledig. Voordat hij de troon besteeg, hadden de Egyptenaren veel goden, maar Akhenaten verwijderde elke god behalve één: Aten, de god van de zon. Het betekende een grote omwenteling in hoe Egypte werd bestuurd, en het kostte veel werk om het te doen. Zozeer zelfs dat hij zijn mensen letterlijk doodde.

Hij bouwde een hele nieuwe stad, Amarna, ter ere van zijn god. Hij verplaatste er 20.000 mensen en liet ze bouwen, ongeacht hoe erg hun lichaam pijn deed. Deze mensen moesten alles doordringen. Gebaseerd op de botten op de begraafplaats, brak meer dan tweederde van zijn werkers een bot terwijl ze aan het werk waren, en een goede een derde van hen brak hun ruggengraat.

De mensen werden nauwelijks gevoed. Bijna iedereen in de stad was ondervoed en ze mochten er niets aan doen. Als ze de rang braken en een beetje extra probeerden te pakken, werden ze veroordeeld om herhaaldelijk te worden gestoken.

En het was allemaal voor niets. Zodra Achnaton stierf, werd alles wat hij deed vernietigd. Zijn naam is gewist uit de Egyptische geschiedenis.

1Menkaure's weigering om te sterven

Zelfs een farao sterft. Hoewel hun titels hen onsterfelijk noemden, wist elke farao dat zijn einde zou komen. En hoewel ze piramides bouwden om ze naar het hiernamaals te brengen, moet elke farao zijn twijfels hebben gehad over wat er zou komen als ze voor de laatste keer hun ogen sloot.

Menkaure, een farao die regeerde in de 26e eeuw voor Christus, had zeker zijn twijfels. Toen een orakel naar hem toekwam en hem vertelde dat hij nog maar zes jaar te leven had, was hij doodsbang. Hij deed alles om dit te voorkomen.

Hij besloot dat hij de goden voor de gek kon houden. Zolang de nacht nooit is uitgekomen, dacht Menkaure, zou een nieuwe dag nooit beginnen. Als een nieuwe dag nooit begon, kon de tijd niet voorbijgaan - en hij kon niet sterven.Dus elke nacht stak hij zoveel lampen op als hij kon en overtuigde zichzelf ervan dat het nog steeds overdag was.

Voor de rest van zijn leven zou Menkaure niet slapen. Hij bracht elke nacht door met drinken en vieren onder kunstlicht, doodsbang voor het moment waarop zijn licht eindelijk uitging.