Top 10 Vampire seriemoordenaars

Lore en literatuur zijn gevuld met verhalen van vaak sensuele, bloedzuigende monsters die menig dorp en dorp terroriseerden. Maar wist je dat die feitelijke geschiedenis ook vol met 'vampieren' is? Ok, misschien werden ze niet vleermuizen naar believen (of wolven, afhankelijk van de overlevering), maar ze hebben allemaal het belangrijkste en meest erkende kenmerk gedeeld met onze fictieve vrienden: een dorst naar bloed. Deze lijst is een compilatie van tien menselijke "vampieren" die ik vooral graag wil publiceren als gevolg van het feit dat ik onlangs een twee-seizoenen marathon van True Blood heb gezien.

10

Fritz Haarmann

Ook bekend als de Vampire of Hanover of The butcher of Hanover, deze Duitse seriemoordenaar wordt verondersteld verantwoordelijk te zijn voor ten minste 27 moorden en werd veroordeeld voor 24. Hoewel zijn criminele carrière begon in 1898 (voor het molesteren van kinderen) en later tot onder meer mishandeling, diefstal en inbraak, zijn eerste bekende moord vond pas in september 1918 plaats.

Van september 1898 tot juni 1924 zou hij doorgaan met verkrachting, moord en slagerij van ten minste 27 jongeren (verspreid over de leeftijd van 10 tot 22). Hij doodde veel van zijn slachtoffers door door hun keel te bijten. Hij verkocht persoonlijke bezittingen die hij van zijn slachtoffers had gekregen en verkocht naar verluidt zijn vlees op de zwarte markt, hoewel dit misschien slechts een gerucht is. Haarmann wordt beschouwd als een van Duitslands meest productieve moordenaars, zowel voor het aantal slachtoffers als voor de extreem griezelige aard van zijn misdaden. Hij werd beschuldigd van 27 moorden, veroordeeld voor 24 en guillotined, op 15 april 1925. Zijn laatste woorden waren: "Ik heb berouw, maar ik ben niet bang voor de dood."

Zijn hoofd werd door wetenschappers in een pot bewaard, zodat ze zijn hersenen konden bestuderen, en is nu op de medische faculteit in Göttingen.

9

Tsutomu Miyazaki

Bekend als The Little Girl Killer, The Otaku Killer en Dracula, verminkte en vermoordde deze Japanse seriemoordenaar vier kleine meisjes. Zijn moorden overspanden 1988-1989 en vonden plaats in de prefectuur Saitama in Tokio. Zijn jongste slachtoffer was vier jaar oud, de oudste was zeven. Hij molesteerde hun lijken en dronk het bloed van een slachtoffer, ook haar handen aan het eten. Hij terroriseerde de families van alle vier de slachtoffers, stuurde ze brieven en ansichtkaarten waar hij zijn gruwelijke misdaden beschreef en misschien ook hun huizen had gebeld.

Hij bekeerde zich nooit voor zijn misdaden, werd op 14 april 1997 ter dood veroordeeld en geëxecuteerd op 17 juni 2008. De enige vermelding van zijn naam trekt nog steeds minachting en afkeer van het Japanse publiek.

8

Philip Onyancha

Met een moordentol van minstens 17 (mogelijk 19), bekende de 32-jarige Philip Oyancha aan de Keniaanse politie dat hij het bloed van zijn slachtoffers had vermoord en gedronken, zogenaamd als onderdeel van een cultitueel. Zijn slachtoffers waren vrouwen en kinderen, en hij beweert zijn misdaad gepleegd te hebben onder invloed van slechte 'geesten' die hem dorst naar bloed maakten. Hij verklaarde dat hij vrouwen aanviel omdat ze gemakkelijker te onderwerpen waren, door te zeggen; "Wanneer de drang komt, zijn zij de gemakkelijkste slachtoffers." Volgens zijn bekentenis, werd hij ingewijd in een bloedcultus door een vrouwelijke leraar die hem in ritueel moord inwijdde. Hij heeft de politie naar de lichamen van sommige van zijn slachtoffers geleid en beweert dat hij 100 mensen in totaal wilde doden. "Mijn doel was om 100 vrouwen te vermoorden. Ik heb er 17 beheerd en er waren er nog 83 ".

7

Nico Claux

Omschreven als een "bijna psychotische sadist" Nicola Claux was een begrafenisondernemer ten tijde van zijn arrestatie, in 1994. Bij ondervraging bekende hij tot moord en grafroof. Toen zijn appartement werd doorzocht, vond de politie ongeïdentificeerde skeletresten en bloed dat was gestolen van de plaatselijke bloedbank. Een zelfverklaarde kannibaal, Claux zou stroken vlees eten die waren gesneden van lijken waartoe hij toegang had als assistent-gynaecoloog. Claux werd schuldig bevonden aan één telling van moord en vervolgens veroordeeld tot 12 jaar gevangenisstraf, ondanks discussies over de vraag of hij al dan niet gezond genoeg was om verantwoordelijk te worden gehouden voor zijn daden. Na zeven jaar van zijn veroordeling, werd hij in maart 2002 vrijgelaten. Op zijn website (gewijd aan de verkoop van zijn moordthema-kunst) verklaarde hij:

"Deze website is mijn enige officiële website ... Ik heb hard gewerkt om mezelf te verbeteren door de ontwikkeling van artistieke vaardigheden. Ik kan het verleden niet uitwissen, maar mijn doel is om de negativiteit die ik heb veroorzaakt te kanaliseren naar pure creativiteit ... Ik moedig andere mensen niet aan om de dingen te doen die ik heb gedaan. De te betalen spirituele en sociale prijzen zijn veel te hoog. "Zijn kunst is hier te zien.

6

Marcelo de Andrade

Marcelo de Andrade was de zoon van arme Noordoost-migranten en groeide op in de Rocinha-sloppenwijk van Rio de Janeiro. Als kind was hij het slachtoffer van fysiek en seksueel misbruik en leefde zonder stromend water. Rond april 1991 begon hij aan een moordpartij die negen maanden zou duren en 14 slachtoffers zou claimen, die allemaal arme jonge jongens waren. Hij verkrachtte al zijn slachtoffers en bekende dat hij hun bloed had gedronken, bewerend dat hij dat had gedaan om "zo mooi als zij te worden".

Zijn verwrongen, zieke denkwijze kan het beste worden gezien in zijn eigen verklaringen: "Ik gaf de voorkeur aan jonge jongens omdat ze er beter uitzien en een zachte huid hebben. En de priester zei dat kinderen automatisch naar de hemel gaan als ze sterven voordat ze dertien zijn. Dus ik weet dat ik ze een plezier heb gedaan door ze naar de hemel te sturen ". Het is interessant op te merken dat hij tot een christelijke sekte behoorde, een enthousiaste kerkganger was, en zijn eigen moeder als een heilige aanbad. Hij is nu in een psychiatrisch asiel, na te zijn heroverd na zijn ontsnapping, in 1997.

5

Andrei Chikatilo

Ook bekend als de Rostov Ripper en de moordenaar van de schuilgordel, Andrei Chikatilo claimde op 22 december 1978 zijn eerste slachtoffer (een meisje van negen jaar met de naam Lena Zakotnova) en zou er nog 52 doden. Hij heeft de gevangenname bijna 15 jaar ontweken.Verminking van de ogen en volledige of gedeeltelijke verwijdering van de geslachtsorganen werden twee handtekeningen van zijn gruwelijke misdaden. Hij richtte zich op jongens en meisjes van adolescenten, vaak verkrachtende en kannibaliseerden, en dronk hun bloed. Ondanks de onbekwaamheid van de lokale politie, werd hij uiteindelijk gevangen genomen en schuldig bevonden aan 53 doden. Tijdens het proces gedroeg hij zich grillig, schreeuwde obsceniteiten en sloeg zichzelf tegen de tralies van de kooi waartoe hij gedurende de duur van de procedure was beperkt. Hij verklaarde: "Ik ben een fout van de natuur, een gek beest." Hij werd in 1994 geëxecuteerd.

4

James P. Riva

Toen James Riva 23 jaar oud was, schoot hij en doodde zijn gehandicapte grootmoeder terwijl ze in haar rolstoel zat en haar vervolgens meerdere malen in het hart stak. Het pistool was geladen met goudgeschilderde kogels. Hij dronk het bloed dat uit haar wonden gutste en stak haar huis in brand om zich van het bewijs te ontdoen. Hij beweerde een 700-jarige vampier te zijn die haar bloed moest drinken, maar beweerde dat ze ook een vampier was en dat ze hem 's nachts voedde terwijl hij sliep. Hij werd veroordeeld voor tweedegraads moord, brandstichting, mishandeling en batterij. Hij werd veroordeeld tot levenslang in de gevangenis tegen de moordaanslag, en tien tot twintig jaar voor de brandstichting.

3

Mauricio Lopez

Toen Mauricio Lopez ontdekte dat zijn nicht (Mariella Mendez) een affaire had met haar zusters echtgenoot, Macario Cruz, besloot hij de kwestie te beëindigen met bloed, het bloed van Cruz. Hij stak Macario Cruz in zijn hart en lever voor Mendez en haar vier kinderen. Vervolgens vulde hij een plastic bekertje met Cruz's bloed en dronk het voordat hij het toneel ontvluchtte. Hij wordt nu geconfronteerd met aanklachten variërend van tweedegraads moord tot zware mishandeling en verergerde batterij met een dodelijk wapen.

2

Daniel en Manuela Ruda

In het jaar 2001 vermoordde dit Duitse stel Daniel's medewerker en vriend, stak hem 66 keer neer, sloeg hem met een hamer en dronk zijn bloed. Nadien hadden ze seks in de kist van Manuela. Ze beweren dat ze hebben gehandeld op bevel van de duivel en zeiden dat ze hun slachtoffer koos (genaamd Frank Hackert, 33 jaar) omdat hij "zo grappig was en de perfecte hofnar voor Satan zou zijn". Tijdens hun proces handelden ze volledig zonder spijt, bedreigend getuigen en knipperende satanische symbolen. Daniel Ruda was 15 jaar geëngageerd en zijn vrouw 13 jaar.

1

Richard Chase

Richard Chase werd geboren in Santa Clara County, Californië, op 23 mei 1950. Bekend als de "Vampire of Sacramento", doodde hij zes mensen in de tijd van een maand, kannibaliseerden hun stoffelijk overschot en dronken hun bloed. Chase, het product van een verontrust huishouden, vertoonde op jonge leeftijd tekenen van psychische problemen en verwierf later zijn reputatie als alcoholist en chronische drugsgebruiker tijdens zijn adolescentie. Hij raakte geobsedeerd door lichaamsvloeistoffen, nadat hij in het ziekenhuis was opgenomen wegens bloedvergiftiging door zichzelf te injecteren met konijnenbloed.

Hij pleegde zijn eerste moord op 29 december 1977. Hij zou huizen zoeken en binnengaan als de deur werd ontgrendeld, omdat hij geloofde dat een gesloten deur een teken was dat hij niet gewenst was, maar dat een ontgrendelde deur een uitnodiging was om binnen te komen. Op 27 januari pleegde hij zijn laatste moord en versloeg de 38-jarige Evelyn Miroth, haar zes jaar oude zoon, Jason, en haar 22 maanden oude neef David. Hij ging zich bezighouden met necrofilie en kannibalisme met het lijk van Evelyn. Hij dronk ook het bloed van haar zoon en at verscheidene van zijn interne organen, inclusief zijn hersenen. Op 8 mei 1979 werd hij schuldig bevonden aan zes moorden in de eerste graad en stierf hij in de gaskamer. Hij werd dood gevonden in zijn gevangeniscel op 26 december 1980, nadat hij zelfmoord had gepleegd met door artsen voorgeschreven antidepressiva die hij gedurende meerdere weken had opgeslagen.