Delen:
Top 10 gruwelijke sterfgevallen door paraplu
Het verleden is gevuld met nieuwsgierige verhalen over paraplu's. Bijvoorbeeld, in 1911 pakte een man een afgedankte paraplu op in een kerk in Parijs. Hij merkte dat de knop erop nogal groot was en merkte dat hij losgeschroefd was. Niet verzet tegen nieuwsgierigheid, de man schroefde de knop los en zag iets erin. Hij legde de paraplu voorzichtig neer en riep: 'Vuur, moord, dynamiet, een bom!' De mensen raakten in paniek en stormden de kerk uit. De politie kwam en verwijderde voorzichtig de paraplu. Terug in een gemeentelijk laboratorium vonden onderzoekers de holle knop gevuld met naalden, een klosje rode zijde en een kleine zilveren fles gevuld met wijwater.
Hoewel het verhaal de lezer wat opluchting geeft dat paraplu's niet als bommen werden gebruikt, waren ze in veel gevallen nog steeds een populair wapen in veel moordzaken.
10Criminal Eye Gouger
New York leek veel problemen te hebben met mensen die in de late jaren 1800 met paraplu's naar buiten keken. Misschien was het omdat het voor velen het gemakkelijkst beschikbare wapen was. Het was gebruikelijk om met een paraplu rond te lopen, of het regende of gewoon een beetje bewolkt was. Als iemand je zou afvinken, was er een handig punt op het uiteinde van de paraplu om hun ogen uit te steken.
In 1891 gingen drie mannen naar een bar en dronken wat. Toen ze klaar waren, stapten ze naar buiten en Doyle zou een kant op gaan. Hobbs en iemand die alleen bekend is als de vreemdeling, gingen op een andere manier. Doyle zag hoe de mannen wegliepen en hoorde dat ze een verhit ruzie hadden met paardenjockeys.
Want schijnbaar geen echte reden, Doyle was getuige van de vreemde steek Hobbs in het oog met het puntige uiteinde van zijn paraplu en wegrennen.
Doyle en een aantal andere mannen renden naar de kant van Hobbs. Een ambulance kwam en bracht hem naar het ziekenhuis. Jammer genoeg voor Hobbs, verklaarde zijn jonge arts de wond enkel kras en gaf de bevelen om de man te laten van de alcohol slapen. Nadat Hobbs stierf, werd ontdekt dat de "paraplu vier centimeter de hersenen binnendrong."
Niemand wist wie de vreemdeling was, behalve dat hij een Engels accent had.
9 Vermeende onwettige aanval
In alle opzichten leek Crombie een herrieschopper die voor niets goeds was bestemd.
In 1890 verklaarden de getuigen van Melbourne dat Crombie buiten een hotel rondhing. Robinson stapte uit na een drankje van limoensap en sodawater en Crombie begon de man wat woorden te geven. Geen van de getuigen hoorde wat er gezegd werd, maar er was genoeg dat Crombie plotseling zijn paraplu ophief en Robinson in het linkeroog stopte.
Robinson schreeuwde het uit en strompelde de weg in. Zijn vriend kwam naast hem staan, haalde een zakdoek uit de zak van de man en wikkelde hem om zijn hoofd. Bloed stroomde uit de wond en een andere man ging zijn vrachtwagen halen om hem naar het ziekenhuis te brengen.
Terwijl dit aan de gang was, bood Crombie aan om de andere mannen dezelfde oogschaduwbehandeling te geven. De mannen reden weg en terwijl ze dat deden, vroeg Crombie de menigte of ze Robinson hem als eerste zagen slaan. Niemand kwam naar voren als zijn getuige.
Robinson stierf aan zijn wond en Crombie werd gearresteerd. Crombie beweerde dat de andere man hem eerst sloeg en zijn hoed afsloeg, maar getuigen verklaarden allemaal dat ze Robinson niet op Crombie hadden zien slaan en dat Crombie's hoed de hele tijd op zijn hoofd was.
Meer dan een maand later werd Crombie vrijgesproken "op last van het veroorzaken van de dood van Charles Robinson door per ongeluk zijn oog uit te steken ..."
In 1906 werd Alexander Crombie gearresteerd en beschuldigd van dronkenschap. De volgende dag werd hij bewusteloos in zijn cel gevonden en naar het ziekenhuis gebracht, waar hij een paar uur later stierf.
8 Gevaarlijk in de handen van kinderen
Paraplu's zijn een van de vele alledaagse voorwerpen die nooit in de handen van een niet-gecontroleerd kind mogen komen.
In 1909 trof een hartverscheurend verhaal de Chicago-kranten over twee jongetjes. De jongens speelden in hun huis. De oudste, 11 jaar oud, rende een kamer binnen en sloot snel de deur. De vijfjarige liep achter hem aan en keek door het sleutelgat. Terwijl hij dat deed, nam de oudere jongen de draadribbels van een paraplu en stak deze door het sleutelgat, waarbij hij de kleine jongen in het rechteroog stak.
De kleine werd naar de dokter gebracht, waar werd vernomen dat zijn oogbol was vernietigd. Hij stierf kort daarna.
7A Vecht over een paraplu
Twee Italianen kregen ruzie om een paraplu en wat er daarna gebeurde was geen lachertje.
Het vond plaats in 1906 in Connecticut, toen twee mannen van midden tot eind dertig een doopsel achterlieten. Beide mannen beweerden dat de paraplu van hen was. Ze redeneerden tot Michael Bernardino in de ogen met de betwiste paraplu neerstak.
Michael verliet het toneel van de misdaad en Bernardino werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij een uur later stierf. Kort na zijn dood werd Michael gevonden en gearresteerd.
Toen hem werd gevraagd over het steken, beweerde Michael dat hij de andere man met de paraplu had geraakt, maar hij ontkende dat hij hem in zijn gezicht had geslagen.
6Gestrenzen in de hersenen
Terwijl veel ogen werden uitgeworpen door de puntige uiteinden van paraplu's, is deze zaak uit 1904 een beetje anders.
Een mijnwerker uit Indiana viel op een avond dood voor het operahuis. Getuigen zeiden dat ze hem zagen ruzie maken met iemand, maar niemand wist wie de andere man was. Er waren geen andere details over het incident te geven en de politie had een lijk en vragen over.
Allereerst werd vastgesteld dat de doodsoorzaak het gevolg was van een wond aan de basis van de schedel. Het was de hersenen binnengedrongen, maar er was geen kogel blootgelegd. Perplex, werd een onderzoek gestart om te bepalen welk type wapen werd gebruikt. Uiteindelijk realiseerde de politie zich dat de wond door een paraplupunt was gemaakt.
Een jongeman van 19 jaar kwam naar voren en gaf toe dat hij de mijnwerker met zijn paraplu had gedood tijdens een verhit argument. Hij werd gearresteerd en onder een obligatie van $ 5000 geplaatst.
5 Waarschijnlijk zelfverdediging
Het was een zaak met talloze getuigen, maar geen van hen leek het eens te zijn over wat er gebeurde.
Op 18 april 1908 waren verschillende mannen in een bar in Tamworth, New South Wales. Volgens een getuige, Constable Jennings, gingen de mannen naar buiten en Henry Brown schreeuwde dat hij vóór de nacht met William Welbourne in de strijd zou gaan. Even later zag de commissaris dat Welbourne zijn armen overeind gooide en op de grond viel. De agent liep naar de scène en zag bloed uit een wond boven het linkeroog van Welbourne komen. Brown werd gearresteerd en er werd een paraplu gevonden in de tuin.
Volgens een andere getuige, een slager, probeerde Brown een ruzie met Welbourne in de bar te beginnen. Een paar slagen werden geslagen en de mannen gingen naar buiten. Brown haalde een fles uit zijn zak en gooide hem weg als de slager hem uit zijn hand raakte. Brown haalde een tweede fles tevoorschijn en, nogmaals, de slager worstelde om hem van zich af te krijgen. Plots klonk er een val en toen de slager zich omdraaide, stond Welbourne op de grond.
De derde getuige, ook een slager, zag dat Brown de paraplu in de richting van Welbourne duwde, maar kon niet zeggen of het uit zelfverdediging was of niet.
Ten slotte verklaarde een vierde getuige dat Brown de paraplu in zelfverdediging ophief en dat Welbourne er eenvoudig tegenaan liep.
Nadat al het bewijsmateriaal voor de rechtbank verscheen, werd besloten dat Brown waarschijnlijk handelde in zelfverdediging en ontving hij een vonnis van niet schuldig.
4 Broers opvoeden
Sommige broers worden sterfelijke vijanden geboren. William en James Fogarty, bijvoorbeeld, hadden vele jaren slecht gezeten en James was afgeluisterd en zei dat hij op een dag het bloed van zijn broer zou hebben.
Helaas voor James kwam William als eerste bij hem. Het gebeurde in 1888 in New York, toen getuigen zagen dat ze William zagen aanvallen en James met een paraplu in het oog staken. William werd gearresteerd en er werd beweerd dat hij toegaf dat hij zijn broer had vermoord. De volgende dag herhaalde hij echter zijn belijdenis en zei hij dat hij nooit schuld had toegegeven.
In de rechtbank werd William beschreven als een harde man die geen enkele emotie liet zien over de dood van zijn broer. Hij leek zelfs volkomen onverschillig voor de hele zaak.
De rechter veroordeelde William tot de Tomben voor de moord op zijn broer.
3The Umbrella Murder
Van alle sterfgevallen veroorzaakt door paraplu's was er één specifiek bekend als "The Umbrella Murder." Het gebeurde in november 1908 in Shepherd's Bush, Londen, Engeland.
Ernest Smith was een bekende manager van een zuivelbedrijf. Op een dag keerde hij terug van een bedrijf en stopte bij Shepherd's Bush om een man, iemand die hij niet kende, te confronteren met het misbruiken van een vrouw. Gevangen door de inmenging volgde de vreemdeling Ernest terwijl hij zijn zaak volgde en hem in een tramwagon volgde.
In de auto stak de vreemdeling Ernest in de buurt van het linkeroog met het stalen punt van een paraplu. Ernest viel uit de auto en de straat op, waar hij werd gevonden. De vreemdeling verdween uit het toneel van de misdaad en Ernest stierf die nacht in een ziekenhuis.
Er werd een onderzoek ingesteld en al snel werd ontdekt dat een man genaamd William Ward de vreemdeling was geweest. Een beloning werd aangeboden voor zijn arrestatie, maar de man leek tot 1912 in de lucht verdwenen toen hij werd ontdekt en gearresteerd in Perth, Australië.
Ward werd teruggebracht naar Engeland om terecht te staan voor zijn misdaad. Hij werd schuldig bevonden aan doodslag en werd veroordeeld tot negen maanden gevangenisstraf.
2Another Senseless Murder
In 1899 verklaarde een krant in minder dan een jaar een tweede paraplumoord in de stad Chicago. Misschien hadden paraplu's verboden moeten zijn of op zijn minst gemaakt zonder het lange punt aan het einde ervan.
Bij de laatste moord in de stad waren een ober en een klant betrokken. Volgens het verslag raakte de klant overstuur over de kosten van zijn maaltijd, en de twee mannen begonnen ruzie te maken. De ober, ongetwijfeld gefrustreerd onbeheerst, haastte zich naar de klant. De klant hield in reactie zijn paraplu op en de longen van de ober werden doorboord.
De klant werd gearresteerd en de ober werd naar het ziekenhuis gebracht, waar hij stierf.
Eerder in het jaar werd een vrouw neergestoken door een man met een paraplu, iets dat nogal ongebruikelijk was. De meeste gevallen waarbij paraplu-steekpartijen plaatsvonden, vonden plaats tussen mannen.
1De vergiftigde paraplu
Het is een zaak waar veel mensen van hebben gehoord. In 1978 werd Georgi Markov, een Bulgaarse dissident en een BBC-journalist, achter in zijn been gestoken door een paraplu die werd vastgehouden door een onbekende man. De onbekende man rende weg en enige tijd later klaagde meneer Markov dat zijn been stijf was geworden.
De volgende dag werd Markov overgebracht naar het St. James's Hospital, Balham, waar hij sprak over de paraplu-man. Markov werd beschreven als "erg toxisch" en hij had hoge koorts. Hij kreeg de diagnose bloedvergiftiging, maar de antibiotica konden hem niet genezen. Hij stierf een paar dagen later aan een hartaanval.
Markov's lichaam werd geïnspecteerd en de artsen vonden een lekwond op de achterkant van zijn been, waar hij zei dat hij tegen een paraplu was gestoten. Een röntgenfoto onthulde een platinakorrel in de prikwond. De pellet werd verwijderd en binnenin twee kleine gaten die in de pellet werden geboord, werd ricine gedetecteerd.
De moord op Georgi Markov is nog steeds niet opgelost, maar over het algemeen wordt aangenomen dat deze werd uitgevoerd door de Bulgaarse geheime diensten.