Top 10 Deadliest Rampage Killers

We hebben veel films, boeken en documentaires gezien over seriemoordenaars, maar niet zozeer over degenen die zo efficiënt en dodelijk zijn dat ze tientallen mensen op één dag kunnen vermoorden. Moordproeven lijken steeds prominenter te zijn geworden in de tijd - met name de tragedie in Noorwegen, die zo recent is als juli 2011. Deze slechte daad zal ongetwijfeld duizenden keren opnieuw gebeuren. Wat ik in deze lijst heb gepresenteerd, is niet meer dan het spreekwoordelijke topje van de ijsberg.

10

George Hennard 23 doden, 20 gewonden

Op 16 oktober 1991 reed George Hennard van Bell County Texas zijn pick-up truck door het raam van een Luby's Cafetaria. Het bloedbad dat later volgde werd bekend als het bloedbad van de Luby. Hennard kroop uit het voertuig en schreeuwde met de top van zijn stem: "Dit is wat Bell County met mij heeft gedaan!" Voordat hij de man afschoot die het dichtst bij hem was, die was gekomen om te helpen met de crash. Vervolgens beval hij iedereen om zich niet te bewegen, voordat hij systematisch vrouwen richtte en belaagde (tegen wie hij een bittere vooroordeel had) en ze met een Glock-pistool op het verkeerde moment beschoot.

Gedurende het bloedbad, konden de beheerders van de kantine zich niet meer verbergen dan zich onder de tafels te verstoppen. Niemand durfde een streep in de richting van de deur te maken, zelfs toen Hennard stopte om te herladen. Een man deed een poging om Hennard aan te pakken zodat zijn familie kon ontsnappen, maar Hennard doodde hem eenvoudig en ging door. De ruzie duurde 10 minuten voordat de politie arriveerde en de situatie veranderde in een stand-off. Hennard zat in het toilet in het nauw gedreven en schoot vier keer door de politie voordat hij het pistool op zichzelf draaide en een einde maakte aan de waanzin. Hennards motivatie voor het bloedbad was blijkbaar zijn haat voor vrouwen in het algemeen, aan wie hij voortdurend werd afgewezen door.

Ga de hoofden van de meest verdorven mensen van de geschiedenis binnen met Serial Killers: The Method and Madness of Monsters op Amazon.com!

9

Baruch Goldstein 29 doden, 125 gewonden

Baruch Goldstein was een in Amerika geboren Israëlische kolonist die in 1994 het beruchte bloedbad van de Patriarchen pleegde. Als lid van de militante Jewish Defence League discrimineerde Goldstein zijn leven lang vóór zijn bloedige slachting door Arabieren. Hij werkte als een arts in de Israeli Defense Force, hoewel hij weigerde om gewonde Arabieren helemaal te behandelen. Nadat zijn goede vriend Rabbi Kahane werd vermoord door Arabische extremisten, zweerde Goldstein om wraak te nemen. Op 25 februari 1994 ging Goldstein de Grot van de Patriarchen binnen, waar 800 Palestijnse moslims aan het bidden waren. Hij droeg een militair uniform om onopvallend te lijken en op te gaan in de bewakers. Goldstein plaatste zichzelf achterin de moskee, strategisch de enige uitgang afdekkende. Na lang wachten wachtte hij het vuur op de menigte met een Galil Assault Rifle.

In een ongelofelijk korte tijd wist Goldstein 29 mensen dood te schieten en meer dan honderd mensen te verwonden. Volgens getuigen stond hij onbuigzaam, zonder van zijn oorspronkelijke plek af te wijken, en probeerde hij zijn uiterste best om zoveel mogelijk mensen te verwonden door kogels in alle richtingen te spuiten. Het bloedbad kwam ten einde toen iemand in de menigte een brandblusser over Goldstein's hoofd sloeg en hem vervolgens met de hulp van vele anderen doodging. Goldstein is sindsdien beschreven als een martelaar door Joodse extremisten, hoewel zijn acties zijn veroordeeld door de Israëlische premier, Yitzhak Rabin.

8

Toi Mutsuo 30 doden, 3 gewonden

In mei 1938 was de 21-jarige Toi Mutsuo ernstig depressief en leed aan tuberculose, wat op dat moment een ongeneeslijke en terminale ziekte was. Hij woonde in het kleine dorpje Kaio, aan de rand van Okayama in Japan. Mutsuo's ouders stierven toen hij nog heel jong was, waardoor hij gedwongen werd opgevoed te worden door zijn grootmoeder. Zijn depressie begon toen plaatselijke vrouwen zijn avances begonnen af ​​te wijzen vanwege zijn lijden aan tuberculose. Vóór het bloedbad schreef Mutsuo zelfmoordbriefjes waaruit bleek dat de reden voor zijn daden de pijn was van afwijzing door zijn collega's.

In de vroege uren van 21 mei 1938 gebruikte Mutsuo een bijl om zijn grootmoeder te doden via onthoofding. Vervolgens sneed hij de elektriciteitslijn naar het dorp en bond twee fakkels aan zijn hoofd, voordat hij systematisch van huis tot huis verhuisde en iedereen vermoordde die hij binnen vond. Hij gebruikte een jachtgeweer voor de meeste moorden, hoewel hij ook gebruik maakte van de bijl en een katana. Voordat de zon opkwam, pleegde hij zelfmoord door zichzelf in de borst te schieten met het jachtgeweer, maar niet voordat hij de levens van 30 onschuldige mensen had gepakt. Op dit moment in de geschiedenis was het bloedbad van Mutsuo de ergste die ooit door een individu werd gepleegd.

7

Campo Elias Delgado 30 doden, 15 gewonden

Campo Elias Delgado was een docent in Colombia en docent in de Vietnam-oorlog, die een gruwelijke moordpartij ondernam in een luxueus Pozzetto-restaurant. In de aanloop naar het bloedbad was Delgado steeds eenzamer geworden en zijn ervaringen in Vietnam hadden hem verbitterd tegen de samenleving. Hij gaf zijn moeder de schuld voor de meeste van zijn problemen en werkte in de loop van de tijd een oprechte haat tegen haar op. De moorden begonnen op de avond van 4 december 1986, toen Delgado een van zijn vrouwelijke studenten van school naar haar appartement volgde en haar en haar moeder vervolgens met een jachtmes doodde. Hij keerde vervolgens terug naar zijn moeders appartement en voerde haar uit met een enkele steek naar de achterkant van de nek. Delgado ging verder met het in papieren wikkelen van haar lichaam en in brand te steken. Toen het brandalarm klonk vluchtten veel van de andere bewoners de gang in waar Delgado op hen wachtte. Hij heeft een man doodgestoken voordat hij er nog eens vijf opnam met een .32 Caliber Revolver.

In de nasleep van deze aanval liep hij naar het Pozzetto-restaurant met een koffertje met vijf munitierondes voor zijn revolver.Daar aangekomen bestelde hij een dure maaltijd van Spaghetti alla Bolognese en at ze een uur, voordat ze naar de dichtstbijzijnde eetgelegenheid liep en haar in het blote bereik neerschoot. Delgado vermoordde vervolgens 21 mensen in het restaurant door zijn slachtoffers in de bochten te nemen en ze in het voorhoofd te schieten, voordat hij verderging met de volgende persoon. Na 10 minuten bloedbad arriveerde de politie en begon een vuurgevecht met Delgado, waarbij hij dodelijk in de tempel werd neergeschoten.

6

Cho Seing-hui 32 doden, 17 gewonden

Cho Seung-hui is berucht voor het vermoorden van 32 leerlingen en leraren, tijdens een schoolopname bekend als het Virginia Tech bloedbad in 2007. Cho leed aan mentale problemen en ernstige angst tijdens zijn studiejaren, vooral nadat hij werd berispt voor het stalken van twee vrouwelijke studenten. Hij begon zijn aanval minutieus in te plannen, door zijn schiettechniek te oefenen op een lokaal schietterrein. Hij filmde ook zelf en bekende het bloedbad en gaf aan dat hij boos was op de wereld omdat hij hem zo slecht had behandeld. In zijn tapes uitte hij ook bewondering voor Eric Harris en Dylan Klebold; de daders van het Columbine-bloedbad. Deze tapes kunnen op internet worden bekeken, hoewel de meeste van Cho's toespraak gewoon onzinnig is.

Cho begon de aanval op 6 april 2007, met behulp van een Walther semi-automatisch pistool om twee medestudenten te vermoorden in een hoogbouw slaapzaal van Virginia Tech. Vervolgens keerde hij terug naar zijn kamer en mailde zijn videobeelden naar NBC-nieuws voordat hij zichzelf opnieuw bewapende met een Glock-pistool. Het tweede deel van het bloedbad was zorgvuldig gepland. Cho ging Norris Hall binnen en ketende elke afzonderlijke uitgang dicht om te voorkomen dat mensen zouden ontsnappen. Hij plaatste zelfs aantekeningen op de deur die zeiden dat als iemand zou proberen om ze te openen, een bom zou ontploffen. Cho verhuisde toen van klas naar klas en fotografeerde iedereen die hij binnen vond. Hij werkte er hard aan om elke persoon in elk klaslokaal waar hij zich op richtte, te vermoorden en schoot studenten vaak meer dan eens dubbel neer. Toen de studenten schoten hoorden, probeerden ze de klaslokalen te barricaderen, waardoor Cho talloze keren kon betreden, hoewel hij wel meer dan één student door een deur doodde en doodde. Na ongeveer 9 minuten van de moorddadige opstand van Cho arriveerde de politie en drong zich een weg door de geketende deuren. Toen Cho dit hoorde, schoot hij zichzelf recht in zijn gezicht in plaats van te worden gestraft.

5

Ahmed Ibragimov 34 doden, 20 gewonden (ongeveer)

Ahmed Ibragimov was een Tsjetsjeense buschauffeur die in het dorp Mikenskaya in 1999 34 Russen heeft vermoord. Het motief voor Ibragimovs oproer is onbekend en er bestaat weinig informatie over het bloedbad op internet. Wat bekend is, is dat Ibragimov voorafgaand aan de moorden een lijst met Russische doelen had gemaakt en informatie had opgenomen over waar deze personen woonden. Hij kende de meeste van deze informatie omdat hij eerder als postbode had gewerkt. Op 8 oktober ging hij van huis tot huis om de opgesomde mensen te volgen en systematisch te doden. Zijn methode was om het slachtoffer naar buiten te roepen onder valse voorwendselen, voordat hij hen doodschoot met een geweer. Hij vermoordde zelfs het 10-jarige kind van een van zijn slachtoffers. In de nasleep van het bloedbad ging Ibragimov twee dagen op de vlucht voor hij werd opgepakt door rebellen en overgeleverd aan de families van zijn slachtoffers, die hem vervolgens met ijzeren staven sloegen en zijn lichaam op straat achterlieten.

4

Martin Bryant 35 doden, 21 gewonden

In 1996 werd Martin Bryant door zijn buren omschreven als een onvolwassen maar ongevaarlijke man. Hij werd geliefd bij de plaatselijke kinderen, voor wie hij vaak dure geschenken kocht. Bryant was echter eenzaam geworden, omdat hij niet werkte en van een erfenis van $ 1,5 miljoen leefde. Hij had zijn psychiater ook verteld dat hij mensen wilde neerschieten. Zijn eenzaamheid culmineerde in de dodelijkste dodelijke dood van Australië in de geschiedenis, het bloedbad in Port Arthur.

Op 28 april 1996 liep Bryant met een grote zwarte zak het Port Arrows Broad Arrow-café binnen en bestelde een maaltijd. Hij ging zitten en sprak met andere beheerders van het café en maakte opmerkingen dat er veel wespen waren, omdat het een hete dag was. Hij keerde vervolgens zijn lege bak terug en opende zijn tas met daarin een AR-15 aanvalsgeweer met 30 rondjes bevestigd. Het café was vol met mensen en was opmerkelijk klein, met tafels stevig dicht bij elkaar. Binnen 15 seconden vuurde Bryant 13 schoten op korte afstand en doodde 12 mensen onmiddellijk. Bryant achtervolgde en doodde nog eens 8 mensen in de buurt van de cadeauwinkel, voordat ze naar de parkeerplaats ging. Veel touringcars stonden in dit gebied geparkeerd, met rijen mensen die buiten hen stonden te wachten. Toen deze mensen beseften wat er aan de hand was, verspreidden ze zich, maar Bryant slaagde erin om nog een aantal mensen achterna te zitten en te vermoorden, voordat hij zijn wapen veranderde in een FN FAL.

Bryant heeft een auto gekaapt in het tolpoortje van de site, maar niet voordat hij de bestuurder en zijn drie passagiers doodschoot. Hij nam toen een gijzelaar in de kofferbak van deze auto en reed naar een lokale B & B die bekend staat als Seascape. Toen de politie aankwam bij Seascape volgde een uitstel van 18 uur, waarin Bryant met de politie communiceerde met een telefoon. Bryant beweerde dat hij niets wist van het vorige bloedbad in Port Arthur en dat iedereen binnenin in perfecte gezondheid was, ook al werd later bewezen dat Bryant de twee eigenaren van de B & B en zijn gijzelaar die aan de leuning geboeid was al doodgeschoten had. Uiteindelijk heeft Bryant opzettelijk een onbekende reden om Seascape in brand te steken en rende met zijn kleren in brand en gaf zich over aan de politie.

Na zijn arrestatie was Bryant naar verluidt geobsedeerd met het kennen van het aantal mensen dat hij had gedood, en wilde hij weten of hij Thomas Hamilton had "geslagen", die het bloedbad van Dunblane enkele weken daarvoor had gepleegd.Bryant ontving een vonnis van meer dan 1000 jaar gevangenisstraf zonder voorwaardelijke vrijlating voor het bloedbad en dient momenteel zijn tijd in de psychiatrische afdeling van de Risdon Prison in Hobart, Australië. Onlangs is er een politie-trainingsvideo gelekt op het internet met foto's van de slachtoffers nadat ze zijn neergeschoten en een clip waarin Martin Bryant in de buurt van de bussen in de parkeergarage Port Arthur wordt getoond. De video speelt ook een opname van het telefoongesprek tussen Bryant en de politie tijdens de impasse op Seascape, waarin Bryant beweert een kopje thee te hebben gemaakt voor zijn gijzelaar.

Bekijk de verontrustende documentaire The Iceman Tapes: Conversations With a Killer op Amazon.com!

3

William Unek 57 doden, 30 gewonden

De zaak met betrekking tot William Unek is uniek, omdat Unek niet één, maar twee dodelijke bloedbaden heeft gepleegd die drie jaar na elkaar plaatsvonden. Ondanks de ongelooflijk grote aantallen doden, kregen beide bloedbaden verrassend weinig berichtgeving in de media. Wat bekend is, is dat Unek in 1954 als politiecommissaris werkte in Belgisch Kongo. Tijdens deze periode begon hij aan een brutale moordpartij en vermoordde hij minstens 21 mensen met een bijl, terwijl hij nog veel meer verwondde. Het motief voor dit bloedbad blijft onbekend. Hij is blijkbaar ontsnapt naar Tanganyika, waar hij een valse identiteit aannam en zijn leven begon.

Unek vond opnieuw werk, hoewel het niet duidelijk is welk beroep hij koos, voordat hij de geschiedenis herhaalde en op een andere moorddadige rampstocht ging op 11 februari 1957. Deze keer was zijn gekozen wapen een gestolen geweer. Hij stormde door een lokaal dorp, viel huizen van mensen binnen en schoot iemand neer die hij binnen vond. Op een gegeven moment torpedeerde hij een huis en de vlammen doodden nog eens drie mensen. Hij hackte ook verschillende mensen met de bijl dood en wurgde een jonge vrouw. Tijdens dit bloedbad wist hij 36 dorpelingen te doden voordat hij vluchtte. Dit keer stuurde de politie honden en een helikopter op jacht naar Unek, en uiteindelijk werd hij ontdekt in een huis op slechts twee mijl afstand van het toneel van het bloedbad. De huiseigenaar sprak met Unek tot de politie arriveerde, waarna Unek dodelijk gewond raakte terwijl hij probeerde de gevangenneming te ontwijken.

2

Woo Bum-Kon 57 doden, 37 gewonden

Woo Bum-Kon is verantwoordelijk voor de dodelijkste schietpartij in de geschiedenis van Zuid-Korea. Volgens zijn familieleden en goede vrienden was Woo, vóór het bloedbad, zwaar depressief en had hij angststoornissen, evenals een minderwaardigheidscomplex. Voorafgaand aan de rampage in 1982 had hij dienst gedaan in het leger en werkte hij als politieagent in de provincie Gyeongsangnam-do. Zijn motief was blijkbaar blinde woede; in de nacht van het bloedbad raakte Woo in gevecht met zijn vriendin nadat ze hem wakker had gemaakt door een vlieg op zijn borst te vlechten. Hij mishandelde haar en verwoestte zijn huis in een driftbui voordat hij ging drinken. Hij ging toen naar het politiebureau en wist op een of andere manier een arsenaal aan wapens te verzamelen zonder dat iemand het merkte. Dit arsenaal bestond uit twee geweren met honderden patronen munitie en zeven handgranaten.

Rond 21.30 uur bezocht Woo een lokaal dorp, waar hij zich achter enkele struiken plaatste en begon te schieten op voorbijgangers met een M1 Carbine. Zijn vriendin, die naar hem was uitgegaan, liep toevallig langs en hij schoot haar in de bovenbenen, verwondde haar maar doodde haar niet. Later die avond bezocht Woo een lokaal postkantoor en schoot drie mensen dood, voordat de telefoonlijnen van het hele dorp werden doorgesneden om te voorkomen dat iemand de hulpdiensten zou bellen. Hij begon toen willekeurige huizen te richten, gebruik makend van zijn positie als politieagent om mensen te misleiden om hem binnen te laten, voordat hij zijn geweer uittrok en iedereen vermoordde. Met behulp van deze methode wist Woo in totaal 42 mensen te doden in vijf verschillende dorpen.

Hij brak vele malen de trend, bijvoorbeeld een keer dat hij een familie in huis nam en een tiener die daar woonde opdracht gaf om een ​​drankje te kopen bij de plaatselijke supermarkt. De jongen deed dat, maar toen hij terugkeerde doodde Woo hem en zijn hele familie. Bij een andere gelegenheid kon Woo geen toegang krijgen tot een huis, dus gebruikte hij een granaat om iedereen binnenin te doden. Het bloedbad duurde acht uur - met als hoogtepunt Woo, waarbij hij zichzelf met twee granaten doodde tijdens een zelfmoordaanslag die vier levens eiste. In de nasleep daarvan hebben veel politieambtenaren die bij de klopjacht op Woo betrokken waren, ontslag genomen, omdat hun de schuld werd gegeven omdat ze de tirades niet eerder hadden beëindigd. De politie was heel snel op de hoogte van de schietpartijen, maar was traag in hun pogingen om de dader op te sporen.

1

Anders Behring Breivik 77 doden, 96 gewonden

Helaas is de dodelijkste aanval op de moord in de geschiedenis ook de meest recente. Anders Behring Brievik is een rechtsextremist die 69 tieners van 14-19 jaar vermoordde op het Noorse eiland Utoya. Op 22 juli 2011, voordat de schietpartij begon, liet Breivik een enorme autobom ontploffen in Oslo die 8 mensen doodde. Hij stapte toen op een veerboot naar het eiland Utoya waar 600 tieners een jeugdzomerkamp bijwoonden. Brievik droeg een politie-uniform en gebruikte een vervalste politie-ID-badge om de veiligheid zonder incidenten te doorstaan. Vervolgens benaderde hij de kampeerders en vertelde hen ten onrechte dat hij een politieagent was die een routinecontrole had uitgevoerd na de bomaanslag in Oslo. Hij kondigde aan dat iedereen zich om hem heen zou verzamelen terwijl hij een hoofdtelling deed, voordat hij een geweer uittrok en willekeurig de menigte in schoot.

Overlevenden beschreven later de gruwelen die op het eiland plaatsvonden; van wie velen beweerden dat Breivik na de aanvankelijke straal van kogels mensen aanviel, en lachte toen hij hen vermoordde die smeekten om hun leven. Veel mensen probeerden dood te spelen om te overleven, maar Breivik kwam terug en schoot de lichamen twee keer neer.Sommige kampeerders sprongen wanhopig in het water en probeerden naar de kust te zwemmen, maar velen verdronken en slechts enkelen konden gered worden door watersporters die kwamen helpen. Breivik schoot ook veel mensen in het water en veroorzaakte anders niet-dodelijke verwondingen die slachtoffers onbekwaam maakten en verdronken. Sommige tieners verstopten zich in ondergrondse toiletten en gebruikten mobiele telefoons om met elkaar te communiceren via sms-berichten. Na 90 minuten bloedbad arriveerde de politie en Breivik gaf zich vreedzaam over.

Het bloedbad was al sinds 2009 door Breivik gepland, op zijn minst. Hij creëerde een dagboek van het planningsproces dat hij zou hebben gedeeld met terroristische organisaties via internet. Het dagboek laat zien dat zijn motief was om de invloed van de aanvallen te gebruiken om een ​​opstand tegen de Noorse regering te beginnen. Het dagboek laat ook zien dat hij in 2009 een niet-succesvolle poging deed om vuurwapens te kopen in Praag, en dat hij een boerderijbedrijf oprichtte onder de naam Breivik Geofarm, als dekmantel voor zijn experimenten met het maken van bommen. Breivik is door geestelijk psychiaters volkomen gezond bevonden, maar hij wordt beschreven als iemand met sterke narcistische neigingen in zijn persoonlijkheid. Hij heeft nog geen gevangenisstraf gekregen, hoewel het zeker is dat hij de rest van zijn leven achter de tralies zal leven.