Delen:
10 keer identieke tweeling geprobeerd om met criminaliteit weg te komen
Identieke tweelingen hebben de wet al geprobeerd sinds ze wisten dat ze het konden. Visuele verschillen zijn vaak moeilijk te bepalen. DNA helpt ook niet, omdat identieke tweelingen van hetzelfde bevruchte ei zijn. Als gevolg daarvan hebben ze hetzelfde DNA.
Vaak pleegt een tweeling een misdaad en geeft het de ander de schuld. Soms geven ze geen schuld, maar weigeren ze gewoon om te praten. Twins hebben geprobeerd op deze manier aan justitie te ontsnappen. Soms zijn ze succesvol en soms ook niet.
10 Hassan en Abbas O.
Een tweeling alleen geïdentificeerd als Hassan en Abbas O. ontsnapte aan vervolging, ondanks dat één of zelfs beide betrokken waren bij een overval op juwelen. In de vroege uren van 25 februari 2009 vielen drie mannen de luxewinkel Kaufhaus Des Westens (KaDeWe) in Duitsland binnen en stalen horloges en sieraden ter waarde van € 5 miljoen.
De mannen werden betrapt op CCTV. Een van hen liet ook een handschoen achter. De politie haalde DNA-monsters uit de handschoen, maar het leidde tot tweelingbroers Hassan en Abbas O. De politie kon niet vaststellen welke broer de overval had gepleegd of dat beide broers erbij betrokken waren. De mannen hebben ook nooit bekend.
De beelden van CCTV waren nutteloos omdat de criminelen werden gemaskeerd. De politie heeft uiteindelijk beide broers bevrijd, ook al zijn de sieraden nog steeds vermist. In dankbaarheid bedankten de broeders de staat voor het feit dat hij hen de vrijheid gaf om vrijuit te gaan nadat het de exacte identiteit van de misdadiger niet had kunnen vaststellen.
9 Albert Ebenezer Fox en Ebenezer Albert Fox
Albert Ebenezer Fox en Ebenezer Albert Fox leek zo op elkaar dat hun ouders gekleurde linten aan hun kleding moesten hechten om ze uit elkaar te houden. Hun gelijkaardige namen stonden de broeders ook toe weg te komen met de meeste misdaden die zij pleegden.
De Fox-tweeling ging nooit samen op roofoverval. Op die manier konden beiden aanspraak maken op de onschuld van de misdaad, waardoor de politie in de war raakte over wie de echte crimineel was.
De broeders hadden zulke frequente ineenstortingen met de wet dat de politie begon met het nemen van hun vingerafdrukken en het identificeren van hen door hun littekens. De Vossen waren de reden dat onderzoek naar identificatie van vingerafdrukken snel ging. In 1904 werden ze de eerste mensen die vervolgd werden met behulp van vingerafdrukken.
De broers leefden van stroperij en het stelen van hoenders van boerderijen. Ze hadden ook een paar legale banen, waaronder het vangen van vossen van boerderijen en het bouwen van een politiebureau. Ironisch genoeg werden ze later vastgehouden in datzelfde politiebureau. Ondanks de verwarring die ze vaak veroorzaakten met betrekking tot hun identificatie, werden ze meer dan 200 keer tijdens hun leven veroordeeld.
8 Charles en George Finn
Charles en George Finn dienden tijdens de Tweede Wereldoorlog in het Army Air Corps van de Verenigde Staten. George diende als vlieginstructeur terwijl Charles een B-17 piloot was. In 1952 kochten de broers een uit de Tweede Wereldoorlog bestaand C-46-vliegtuig uit het schooldistrict Bakersfield met de bedoeling het te wijzigen voor hun nieuwe luchtvaartmaatschappij.
De Amerikaanse overheid stopte de aankoop omdat het schooldistrict het vliegtuig niet mocht verkopen. De broers weigerden het vliegtuig terug te brengen en een van hen vloog het de woestijn van Nevada in om het voor de regering te verbergen.
De FBI vond het voertuig terug en arresteerde de broers. Een federale grand jury besloot om de Finnen te vervolgen omdat de getuige de tweeling niet kon identificeren die het vliegtuig de woestijn in vloog.
7 Sathis And Sabarish Raj
In 2003 arresteerden politieagenten in Maleisië een van Sathis en Sabarish Raj voor het bezit van 166 kilogram cannabis en ongeveer twee kilo opium. De gearresteerde tweeling had de drugs vervoerd naar het huis waar hij was gepakt. Kort daarna arriveerde zijn tweeling in het huis en werd ook opgehaald.
Agenten kwamen al snel in de problemen toen ze niet konden zien welke tweeling ze hadden gearresteerd omdat ze in het bezit waren van de drugs. DNA-testen waren niet doorslaggevend en de broers waren niet aan het praten.
Hoewel de tweeling voor het gerecht werd gebracht, heeft de rechter hen ontslagen omdat ze niet kon vaststellen wie de misdaad had gepleegd. De dwalende broer zou geëxecuteerd zijn als hij schuldig bevonden was.
6 Orlando en Brandon Nembhard
Buiten een nachtclub in Arizona brak er in de nacht van 12 februari 2011 een gevecht uit. Tegen de tijd dat het voorbij was, was de 19-jarige Sir Xavier Brooks doodgeschoten. Een maand later nam de politie Orlando Nembhard op voor de moord. Het onderzoek werd al snel ingewikkeld nadat de politie zich realiseerde dat Orlando een identieke tweelingbroer had met de naam Brandon.
De politie had geen DNA om de broeders te wijzen op de moord, hoewel het weinig zou hebben gedaan. Het moordwapen ontbrak ook, dus de politie kon geen vingerafdrukken krijgen. Ze hadden alleen visuele identificatie. Maar dat was onbetrouwbaar omdat getuigen wisselden tussen de broers. Sommigen zeiden dat Orlando de schutter was, sommigen zeiden dat het Brandon was en anderen weigerden gewoon te praten.
De rechter die de zaak voorzat, noemde het niet overtuigend en verminderde de obligatie van Orlando Nembhard van $ 500.000 tot $ 10.000. De schutter blijft onbekend. Brandon had geen strafblad, terwijl Orlando eerder was gearresteerd voor bezit van inbraak en marihuana.
5 Ronald en Donald Smith
Op 18 juli 2008 heeft iemand Genai Coleman neergeschoten en gedood op een treinstation en haar auto gestolen. De politie heeft het verlaten voertuig later teruggevonden. Binnen vonden ze een sigarettenpeuk. DNA van de sigarettenpeuk leidde hen naar Donald Smith, die eerder voor drugsdelicten naar de gevangenis was gestuurd. Donald ontkende de misdaad en zei dat de moordenaar zijn tweelingbroer was, Ronald.
Om te bevestigen dat het Ronald was, vroeg Donald onderzoekers om zijn familieleden de CCTV-beelden van de moordenaar te laten zien.Onderzoekers deden het en Donalds familie bevestigde dat het eigenlijk Ronald was.
Ronald werd een paar dagen later gearresteerd. Vingerafdrukken van het voertuig betroffen Ronald, en sommige getuigen hadden hem gezien in het gebied waar hij de auto had verlaten. Hij had ook telefoontjes in hetzelfde gebied gemaakt.
Ronald bekende de misdaad, hoewel hij beweerde dat het een geval van accidenteel ontslag was. Hij ging echter terug tijdens het proces toen hij ontkende dat hij de moordenaar was en zei dat het Donald was.
De advocaat van Ronald voegde eraan toe dat de vingerafdrukken van Ronald in het voertuig zaten omdat hij Donald had geholpen het schoon te maken. Dit excuus vloog niet met de jury en Ronald werd veroordeeld tot 25 jaar gevangenisstraf.
4 Darrin en Damien Fernandez
In de zomer van 2001 arresteerde de politie Darrin Fernandez omdat ze inbrak in het huis van een vrouw in Dorchester, een wijk in Boston. De dame was wakker tijdens de inbraak en had het raam horen scheuren. Ze belde de politie. Ze kwamen aan om Darrin te vinden die probeerde te ontsnappen uit het huis. Hij had de vrouw niet aangevallen en had zich tijdens de inbraak gewond.
De politie liet het DNA van Darrin door hun database en ontdekte dat het overeenkwam met twee eerdere verkrachtingen die in het gebied waren gepleegd. In beide gevallen had een man ingebroken in het huis van een vrouw terwijl ze sliep en haar verkrachtte. Het onderzoek raakte snel een bakstenen muur toen de politie zich realiseerde dat Darrin een tweelingbroer had die Damien heette en die een of beide verkrachtingen (en niet Darrin) had kunnen plegen.
De politie kon Darrin veroordelen voor de eerste verkrachting omdat het slachtoffer de tatoeage op zijn arm correct beschreef. Het tweede geval bleef onduidelijk, zelfs nadat Darrin tweemaal werd berecht. Bij het eerste proces probeerden onderzoekers de verkrachting op hem vast te leggen door te beweren dat hij rond de tijd dat het gebeurde in het gebied was geweest. Dat was niet succesvol omdat ze niet konden bewijzen dat Damien niet in het gebied was geweest.
Tijdens het tweede proces nam assistent-officier van justitie Mary Kelley de jury mee naar een huis in Dorchester waar Darrin als schilder aan het werk was geweest. Daar liet ze hen zien hoe Darrin een ladder beklommen was om de buurt te overzien en zijn volgende slachtoffer te verkennen. Hoewel dit voor sommige juryleden logisch was, eindigde de zaak uiteindelijk in een opgehangen jury.
3 James en Patrick Hennessy
Op 19 januari 2016 arresteerde de politie in Cheltenham, Engeland Patrick Hennessy voor het gevaarlijk autorijden, het veroorzaken van een ongeluk en het bezit van een zakmes. Na zijn arrestatie werd hij in een ziekenhuis behandeld en vrijgelaten om op een later tijdstip voor de rechter te verschijnen. Patrick verscheen op die datum voor de rechtbank, alleen om te ontkennen dat hij was gearresteerd of behandeld.
Hij zei dat het zijn tweelingbroer was, James, die was gearresteerd en niet hij (Patrick). Officieren van justitie probeerden het DNA dat bij de ongevalsscène werd gevonden te evenaren met een van de tweeling, maar het leidde nergens toe. Het hof bevrijdde de broers omdat het niet kon vaststellen wie schuldig was.
2 Yoan en Elvin Gomis
Tussen september 2012 en februari 2013 rondde een verkrachter Marseille, Frankrijk, een reeks verkrachtingen en poging tot verkrachting af. DNA hersteld van enkele van de misdaden leidde de politie naar identieke tweelingbroers, Yoan en Elvin Gomis. De broers leken zoveel op elkaar dat ze bijna niet te onderscheiden waren.
Onderzoekers raakten meer in de war nadat ze zich realiseerden dat beide broers in hetzelfde huis woonden en een auto, telefoon, kleding en Facebook-account deelden. De broeders ontkenden enige betrokkenheid bij de aanvallen. In plaats van ze van de haak te slaan, stuurde de politie hen gewoon naar de gevangenis, waar ze tien maanden bleven totdat de politie vaststelde dat Yoan de aanvaller was.
Hij werd schuldig bevonden nadat zijn slachtoffers verklaarden dat de aanvaller stotterde tijdens het praten. Yoan was degene die stotterde omdat hij partiële doofheid had. Hij verontschuldigde zich voor het feit dat hij niet eerder had gepraat en omdat hij zijn broer in de gevangenis had gestopt. Elvin was niet beledigd.
1 Jerome en Tyrone Cooper
Op een nacht in november 1999 was een naamloze 26-jarige student aan het Kendall College of Art and Design in Grand Rapids, Michigan, net klaar met een nachtles en was op weg naar haar auto toen ze werd aangevallen en verkracht. DNA-testen leidden de politie naar Jerome Cooper, maar ze realiseerden zich al snel dat zijn tweelingbroer, Tyrone, de aanvaller was. Beide broers werden geregistreerd als zedendelinquenten en woonden in hetzelfde gebied.
Destijds betekenden beperkingen in de DNA-technologie dat onderzoekers niet konden bepalen welke broer de verkrachter was.
De politie dacht dat ze een oplossing hadden gevonden nadat een nieuw type DNA-test Dwayne McNair (een van een ander stel tweelingen) had betrokken bij een niet-verwante verkrachting en overval in Boston. Aanklagers geloofden dat ze dezelfde DNA-test konden gebruiken om de verkrachter in de Cooper-zaak in Michigan te ontmaskeren.
De nieuwe DNA-test werd niet geaccepteerd in de rechtbank in Boston, ook al werd Dwayne op basis van ander bewijsmateriaal veroordeeld voor de misdaad. Dit betekende dat de DNA-test voor de broers Cooper misschien ook niet in Michigan werd geaccepteerd.
Een ander probleem was de kosten in verband met de test. In de zaak Boston waren de kosten $ 120.000, een bedrag dat een aanzienlijk deel van de budgetten voor wetshandhaving zou hebben gekost. Als gevolg hiervan kwamen de politie van Boston en het kantoor van de districtsprocure overeen om de rekening in dat geval te splitsen.