10 oneven feiten over de yakuza

De yakuza zijn Japanse georganiseerde misdaadsyndicaten, zoals de triaden in andere delen van Azië of de maffia in het Westen. Toch zijn de operaties en sociale rollen van de yakuza heel anders dan die van andere criminele organisaties. In feite zijn de yakuza bijna mainstream. Ze hebben kantoorgebouwen en hun roddelfuncties in de Japanse populaire pers. Veel Engelstaligen zullen hebben gehoord wat ze weten over de yakuza uit films van Jason Statham en Grand Theft Auto, dus hier zijn 10 feiten die een meer afgerond, of ongebruikelijk, portret van de bendes schilderen.

10Sokaiya

Sokaiya is de naam van een vorm van grootschalige omkoping die wordt beoefend door de yakuza. Ten eerste kopen ze aandelen in een bedrijf, net genoeg om ze een plaats te geven op een aandeelhoudersvergadering. Dan graven ze zoveel mogelijk vuil in de leiding van het bedrijf. Daarna is het een geval van "geef ons geld, of we komen naar de samenkomst om je in verlegenheid te brengen." De Japanse angst schaamt zich boven veel anders, dus deze tactiek werkt meestal.

Het bijzondere aan deze zwendel is dat het met de grootste beleefdheid wordt uitgevoerd. De bedreigingen worden op een omweg gemaakt, net als de pay-offs. De yakuza organiseert een evenement - bijvoorbeeld een golftoernooi of een schoonheidswedstrijd - en verkoopt ontzettend dure tickets aan de slachtoffers van hun chantage. Sommige van de grootste bedrijven in Japan zijn het doelwit. Een racketeer kreeg acht maanden gevangenisstraf nadat hij leidinggevenden van Mitsubishi had benaderd voor onwettige huurbetalingen op een vakantiehuis.

Tegen 1982 had sokaiya zulke endemische proporties bereikt dat Japan wetten invoerde waardoor het illegaal was voor bedrijven om de afpersers te betalen. Helaas zorgde de wet ervoor dat de yakuza meer verfijnd was in het verbergen van het plan. De politie is gevoelig voor het lekken van geheimen, dus het melden van de sokaiya kan ertoe leiden dat de originele chantage-informatie toch verdwijnt. Managers zouden ook moeten opdraaien voor yakuza om wraak te nemen en mogelijk worden vervolgd als ze in het verleden sokaiya hebben betaald. De meest effectieve tactiek tot dusverre was het afstemmen van aandeelhoudersvergaderingen, omdat de gangsters maar op zoveel plaatsen tegelijk kunnen zijn. Tot 90 procent van de bedrijven op de Tokyo Stock Exchange houden hun jaarlijkse aandeelhoudersvergaderingen op dezelfde dag.

9Yakuza Crackdown

Yamaguchi-gumi is het grootste yakuzasyndicaat van Japan. Onlangs was het doelwit van sancties door de Amerikaanse regering, in een hardhandig optreden tegen de georganiseerde misdaad. Amerikaanse burgers mogen geen transacties meer doen met de leider, Kenichi Shinoda (die op nummer zeven binnenkwam in onze lijst van 's werelds beste misdaadbazen). Tweede in bevel Kiyoshi Takayama staat ook op de zwarte lijst en de Amerikaanse overheid heeft al hun Amerikaanse bezittingen bevroren. De beweging volgt op wetten in Japan die gericht zijn op het verbreken van de banden tussen yakuza en legitieme bedrijven.

Eerdere Japanse pogingen om de yakuza te verminderen, omvatten het invoeren van boetes voor bedrijven die zich vrijwillig associëren met de gangsters. Deze inspanningen lijken te werken - het lidmaatschap is 50 jaar laag en parttimers zijn begonnen met het overtreffen van de volledige leden. Shinoda heeft zich over deze kwestie uitgesproken en zei dat het wegwerken van de bendes duizenden gevaarlijke, onteigende criminelen zou achterlaten: "Als de Yamaguchi-gumi zouden worden ontbonden, zou de openbare orde onmiddellijk verslechteren."

8Yakuza Hulpinspanningen

Toen de Japanse tsunami in 2011 toesloeg, waren de yakuza een van de eersten die met hulp naar de getroffen gebieden gingen. Dit is niet zonder precedent - in 1995, toen Kobe, de op vijf na grootste stad van Japan, getroffen werd door een aardbeving, gebruikte de yakuza scooters, boten en een helikopter om spullen te leveren rond de verstopte straten.

Sommige mensen zeggen dat de yakuza helpen in tijden van nood, omdat ze bestaan ​​uit verschoppelingen en sympathiseren met mensen die het moeilijk hebben zonder de hulp van de autoriteiten. Anderen zijn cynischer, wat suggereert dat het gaat om public relations. Het is moeilijker voor de politie om steun te krijgen voor een hardhandig optreden tegen yakuza na een geweldige show van liefdadigheid.

Er zijn ook potentiële financiële voordelen te behalen voor de yakuza. Een paar maanden na de aardbeving in 2011 waren yakuza-organisaties strijdend voor bouwcontracten van de overheid. De omvang van de ramp en de benodigde reparatiewerkzaamheden maakten het voor de politie bijna onmogelijk om yakuza uit de opruimingsinspanning te houden, vooral omdat ze vaak frontbedrijven opereren die niet te onderscheiden zijn van legitieme bedrijven. Een contract dat zijn weg vond naar de handen van de yakuza resulteerde in een gevangenisstraf voor het oudere lid erachter. Hij had fondsen gesnapt en arbeiders te weinig betaald voor winst, wat suggereert dat de critici van de bendes misschien ergens op hebben gespeeld.

7Yakuza Magazine

Eerder dit jaar heeft Yamaguchi-gumi een nieuwsbrief uitgedeeld aan zijn bijna 28.000 leden. Genaamd Yamaguchi-gumi Shinpo, het tijdschrift bevatte haiku's en artikelen over vissen. Een hoofdartikel van de leider van de bende spreekt over moeilijke tijden voor de organisatie. Yakuza-nummers zijn aan het dalen en het tijdschrift werd gezien als een manier om het moreel te stimuleren.

Het tijdschrift kwam op de hielen van een bloedige slagveldoorlog die burgers dood liet. Een yakuza-expert suggereert dat, hoewel ze het tijdschrift alleen aan volwaardige leden hebben gestuurd, ze wisten dat nieuws hierover zou weglekken. Hij betoogt dat het creëren van een gecultiveerd tijdschrift is ontworpen om een ​​geavanceerd beeld te projecteren, om de Yamaguchi-gumi te distantiëren van geweld in het publieke bewustzijn.

6Yubitsume

Yakuza-leden die iets doen dat ze niet zouden moeten doen, moeten op brute wijze boeten - door een deel van hun eigen vinger af te hakken. Ze beginnen met de punt van hun pink, maar verdere overtredingen vereisen verdere verminking. Dit staat bekend als yubitsume. Als gevolg hiervan missen veel bendeleden de meeste of alle linkervinger, evenals enkele anderen.

Dit heeft geleid tot een grote vraag naar synthetische cijfers.Mensen die het yakuza-gezichtsstigma verlaten in andere delen van de samenleving en hun ontbrekende vingers zijn moeilijk te verbergen. Een skin-expert uit het Verenigd Koninkrijk, professor Alan Roberts, heeft genoeg levensechte protheses uitgevoerd om de bijnaam "Mr. Vingers "van voormalige Japanse bendeleden.

5Tattoos

Een van de meest iconische beelden van de yakuza is hun ingewikkelde, volledige tattoo-kunst. Deze gebruiken een traditionele methode om handmatig inkt onder de huid in te brengen, bekend als irezumi. Ze worden gezien als een teken van iemands moed door de pijn die de methode toebrengt. In de afgelopen jaren is het aantal niet-yakuza dat deze stijl van tatoeage krijgt aanzienlijk toegenomen. Populaire ontwerpen zijn onder meer draken, bergen en vrouwen.

Ondanks deze groeiende trend van tatoeages onder niet-yakuza dragen ze nog steeds een aanzienlijk stigma in de Japanse samenleving. De burgemeester van Osaka heeft een verbod ingesteld op overheidswerknemers met tatoeages en hun verteld dat hun inkt moet worden verwijderd of dat ze moeten vertrekken en een baan moeten vinden in de privésector.

4Suing The Yakuza (And The Yakuza Suing Back)

Eerder dit jaar begon een Japanse restaurateur het proces van aanklagen van Kenichi Shinoda, het extreem gevaarlijke hoofd van Yamaguchi-gumi dat we eerder noemden. Ze beweert dat Shinoda "werkgeversaansprakelijkheid" heeft voor gangsters die beschermingsgeld eisten en dreigden haar bar af te branden als ze niet ophoestte. Ze claimt een schadevergoeding van 17 miljoen yen, ongeveer $ 2,8 miljoen.

Zij is niet de eerste persoon die de yakuza aanklaagt. In 2008 werd een groep bewoners aangeklaagd om de Dojinkai-bende uit hun hoofdkwartier in de stad Kurume te verdrijven. De groep was gesplitst na een ruzie over leiderschap, wat leidde tot een gewelddadige oorlog tussen beide partijen. De bewoners voerden aan dat ze het verdienden om in vrede te kunnen leven en wilden daarom dat de bendes de stad verlieten.

Maar de yakuza staan ​​niet altijd aan het einde van een rechtszaak. Aan het begin van dit jaar werd de Kudo-Kai, een yakuzasyndicaat in het zuiden van Japan, door de politie als "gevaarlijk" bestempeld. Ze waren gekoppeld aan een reeks granaataanvallen op rivaliserende bendes. Hun advocaat argumenteerde dat het label de groep op onrechtvaardige wijze had overtreden (zij waren de enige van de vijf bendes in het gebied om het te ontvangen) en dat het een schending was van de Japanse grondwet.

3Exams

In 2009 creëerde de Yamaguchi-gumi een examen van 12 pagina's voor zijn leden. De verhuizing kwam nadat de regering strenger was geworden tegen de georganiseerde misdaad. De test was de poging van de groep om te voorkomen dat haar leden in de problemen kwamen door ervoor te zorgen dat ze op de hoogte waren van de wet. Het behandelde onderwerpen van het storten van industrieel afval tot autodiefstal.

Hoewel de gedachte aan getatoeëerde gangsters die na een drukke dag in een examenzaal zitten, voor Westerlingen misschien weinig meer is dan een amusant beeld, vertelt de introductie van de test een verhaal over de economie van Japan als geheel. De yakuza zijn lange tijd een barometer van de Japanse economie geweest. Als de gangsters moeilijke tijden vinden en doen wat ze kunnen om verliezen te minimaliseren, betekent dit dat alle anderen in dezelfde positie verkeren.

2Initiation Ritueel

Nieuwe rekruten voor een yakuza-organisatie zijn nodig om een ​​ondergeschikte rol te vervullen bij een van de meer ervaren leden. Dit wordt kobun genoemd, letterlijk 'kindrol'. Yakuza heeft een complexe leiderschapsstructuur en er zijn veel lagen waar je doorheen moet om de top te bereiken.

Het initiatieritueel voor een nieuwe rekruut is een ceremonie rond sake, bekend als sakazukigoto. De ingewijde zit tegenover zijn oyabun, of 'vaderrol', terwijl het drankje wordt bereid door andere leden. De nieuwkomer krijgt een kleiner deel terwijl de beker van zijn sponsor tot de rand gevuld is, een weerspiegeling van hun status. Elke drinkt uit hun eigen beker, voordat ze ruilen en nog een drankje nemen, op welk moment de ceremonie voltooid is. Dit vertegenwoordigt de creatie van wat bijna een adoptieve vader-zoon band is tussen de kobun en de oyabun.

Het drinken van sake is een gebruikelijke ceremonie om de creatie van een band in de Japanse cultuur te vertegenwoordigen. Sake werd gezien als een band tussen de mens en de goden, gevormd uit de zegen van een goede oogst, en deze zelfde band kon de relatie tussen mensen versterken. De paren slokkeer belang bij hun huwelijken om hun samen komst te vertegenwoordigen. Deze historische link geeft de yakuza-ceremonie een religieuze betekenis, dus wordt het vaak uitgevoerd in een Japans Shinto-heiligdom.

1Yakuza in de politiek

In 2012 werd de Japanse minister van Justitie, Keishu Tanaka, gedwongen zijn functie neer te leggen toen het aankwam op het feit dat hij banden had met yakuza. Toch was het hebben van deze banden niet altijd zo schadelijk voor Japanse politici. De Liberaal-Democratische Partij, die 54 van de afgelopen 58 jaar Japan heeft geregeerd, heeft uitvoerig gedocumenteerde links naar de yakuza. De eerste premier van de LDP, Nobusuke Kishi, was nauw betrokken bij Yamaguchi-gumi. In 1971 verschafte hij, samen met andere politici, borgtocht voor een Yamaguchi-gumi-leider die was veroordeeld voor moord. Hij woonde ook yakuza begrafenissen en bruiloften bij.

Yakuza-leden opereren als campagnevoerders en lijfwachten tijdens verkiezingen. Bovendien kunnen yakuza-bendes een bepaald aantal stemmen garanderen voor hun favoriete kandidaat. De voorzitter van een yakuza-bende in Kyoto pochte dat hij 30.000 stemmen gaf om een ​​bepaalde gouverneur te kiezen. Ten minste vier andere premiers zijn gekoppeld aan yakuza, met name Noboru Takeshita, die aan de macht kwam in 1987. Geconfronteerd met pesterijen van extreem-rechtse tegenstanders voorafgaand aan de verkiezingen, wendde hij zich tot Tokyo's grootste yakuzagroep, Inagawa-kai. Ze deden het probleem verdwijnen, maar het opende uiteindelijk een blik wormen die blootlegden hoe comfortabel Japan's heersende elite was met georganiseerde misdaad.