Delen:
10 monsterlijke artsen die hun patiënten verminkten
De meeste artsen zijn volleerde professionals die het leven van velen hebben verbeterd. Of ze nu de dag in de ER opslaan of hun vaardigheid gebruiken om opa nog vele jaren met zijn kleinkinderen te geven, veel artsen hebben een positief verschil gemaakt.
Sommige artsen geven echter helemaal niets om hun patiënten. Enkelen zien alleen een mogelijkheid om geld te verdienen, terwijl anderen het leuk vinden om hun patiënten pijn te doen. Deze monsterlijke medische professionals hebben mensen die ze moesten behandelen vaak permanent gewond, waardoor ze littekens, misvormd of zelfs verlamd achterbleven.
10 James Burt
In 1975 publiceerde James Burt Chirurgie van liefde, waarin hij schreef: "Vrouwen zijn structureel ontoereikend voor geslachtsgemeenschap. Dit is een pathologische aandoening die vatbaar is voor operaties. "De operatie in kwestie omvatte vaak het verwijderen van de kap van de clitoris van een patiënt, het herpositioneren van de vagina, het bewegen van de urethra en het veranderen van de wanden tussen het rectum en de vagina. Burt voerde deze operatie uit bij honderden vrouwen - zonder hun medeweten of toestemming.
Cheryl Dillon ging naar Burt toen ze een blaasprobleem had. Hij sprak haar aan voor een hysterectomie; Burt wilde echter nog veel meer doen. Hij voerde een operatie van negen uur uit, waarbij de vagina van Dillon werd verplaatst en haar clitorale kap werd verwijderd. Ze werd wakker van pijnlijke pijn en ze was zich nauwelijks bewust van de vijf dagen die volgden op de procedure. De operatie maakte gewone activiteiten onmogelijk: ze kon niet langer gaan zitten, een broek dragen of seks hebben zonder ondraaglijke pijn.
Janet Phillips bezocht ook Burt voor een hysterectomie. Tijdens haar operatie sneed Burt de zenuwen naar haar blaas, waardoor ze niet meer kon voelen wanneer het vol was, waardoor ze elke twee uur naar de badkamer moest gaan. Phillips ontwikkelde blaas- en urineweginfecties en de wrijving van haar kleren tegen haar geslachtsdeel zorgde ervoor dat ze voortdurend pijn had. Ze ging naar een andere gynaecoloog, Bradley Busacco, voor opluchting.
Busacco was met afschuw vervuld toen hij Phillips geslachtsdelen onderzocht. Haar voortplantingsorganen waren zo verminkt, gescheurd en verwrongen dat ze niet langer op de normale menselijke anatomie leken. Busacco diende een klacht in bij de medische raad van de staat tegen Burt. Burt gaf zijn medische vergunning in 1988 op, en de ambtenaren van de staat Ohio dwongen hem een verklaring te ondertekenen waarin hij verklaarde dat hij nooit een vergunning zou vragen om in een andere staat te gaan oefenen.
9 Christopher Duntsch
Christopher Duntsch werkte bijna twintig jaar als chirurg. In die tijd verdiende hij de minachting van zijn collega's, die hem de "slechtste chirurg noemde die ik ooit heb gezien" en een "sociopaat" die een "duidelijk en aanwezig gevaar voor patiënten was".
Duntsch voerde een spinale fusie uit op een van zijn jeugdvrienden, Jerry Summers. Tijdens de operatie sneed hij in een van de slagaders die door de ruggengraat van Summers stroomden, wat enorme bloedingen veroorzaakte. Toen de zomers wakker werden, kon hij zijn armen of benen niet bewegen. In plaats van scans te bestellen om erachter te komen wat er aan de hand was, stapte Duntsch op andere patiënten over - een vertraging die Summers waarschijnlijk het gebruik van zijn armen en benen zou kosten.
De chirurgische carrière van Duntsch kwam uiteindelijk tot stilstand na zijn operatie op Jeffrey Glidewell. Tijdens de operatie presteerde Duntsch zo slecht dat de rest van het operationele team hem fysiek moest inhouden om te voorkomen dat hij verder ging. Glidewell bracht de volgende twee dagen onbeheerd door op de intensive care, terwijl Duntsch excuses aan het gezin maakte. De familie van Glidewell eiste een andere chirurg, Randall Kirby.
Kirby was ontsteld over het werk van Duntsch. Duntsch had niet alleen de wervelslagader van Glidewell ingesneden, maar hij had ook Glidewells keel in het verkeerde gebied ingesneden en speeksel en pus kwamen uit de wond. Een MRI ontdekte dat Duntsch een spons achterliet in de keel van Glidewell.
Kirby rapporteerde Duntsch aan de Texas Medical Board, die een onderzoek lanceerde en zijn geschiedenis van onwetende procedures ontdekte. De medische licentie van Duntsch werd ingetrokken in 2013. Hij werd schuldig bevonden aan het opzettelijk verwonden van zijn patiënten en hij werd in 2017 tot gevangenisstraf veroordeeld.
8 Farid Fata
De Michigan-arts Farid Fata diagnosticeerde Maggie Dorsey met multipel myeloom en hij adviseerde dat ze intense chemotherapie zou ondergaan. De behandeling liet haar een schaduw van haar vroegere zelf: ze heeft chronische pijn, zwakte en tremoren. Ze kan het haar van haar dochter niet meer koken, schoonmaken, schrijven of kammen. Sommige dagen kan ze zelfs niet meer staan.
Dorsey leerde later dat ze nog nooit multipel myeloom had gehad. Ze was slechts een van de vele patiënten die Fata verkeerd had gediagnosticeerd om geld te verdienen aan chemotherapiebehandelingen. Patty Hester, een andere Fata-patiënt, werd gediagnosticeerd met myelodysplastisch syndroom - een voorloper van leukemie - nadat Fata haar beenmergtestresultaten had vervalst. De behandelingen lieten haar achter met chronische haaruitval en problemen met het tandvlees.
Een van de artsen die werkte voor Fata's kankercentrum meldde hem bij het Amerikaanse ministerie van Justitie en Fata werd gearresteerd. Tijdens het proces van Fata ontdekte de rechtbank dat hij ook terminale kankerpatiënten had overbehandeld in plaats van hen vredig te laten sterven. Een van zijn patiënten kreeg 195 behandelingen met chemotherapie, waarvan 177 onnodig waren. De behandelingen lieten de patiënt in slechte gezondheid achter: ze heeft blaas- en darmproblemen en stadium drie chronische nieraandoeningen.
Het Amerikaanse Openbaar Ministerie had aanvankelijk 553 slachtoffers geïdentificeerd, maar merkte op dat er meer zou kunnen zijn, aangezien de praktijk van Fata 17.000 patiënten behandelde op zeven locaties. Fata pleitte in 2014 schuldig aan het opzettelijk vergiftigen van honderden patiënten door onnodige behandeling, en hij werd veroordeeld tot 45 jaar gevangenisstraf.
7 Graeme Reeve
Graeme Reeve ontving 35 klachten over een periode van 15 jaar van andere artsen, verpleegkundigen en patiënten, en in 1997 kreeg hij van de medische commissie van New South Wales het bevel om het gebruik van medicijnen te staken. In 2001 nam hij echter een baan als gespecialiseerde verloskundige en gynaecoloog.
Carolyn DeWaegeneire heeft in 2002 een operatie met Reeve gepland om een klein stukje precancereuze huid van haar schaamlippen te verwijderen. Voordat de operatie begon, leunde hij naar beneden en fluisterde haar: "Ik ga ook je clitoris nemen." DeWaegeneire, die ten gevolge van de anesthesie ten onder ging, kon niets doen om hem tegen te houden. Tijdens de operatie sneed hij al haar externe genitaliën weg. Een verpleegster vroeg hem waarom hij zoveel verwijderde, en hij antwoordde: "Haar man is dood, dus dat doet er niet toe." De operatie verliet DeWaegeneire met een verminderde urinaire functie.
Marilyn Hawkins bracht in 2002 ook een bezoek aan Reeve en klaagde over een licht blaasprobleem. Reeve vertelde haar dat ze een grote gynaecologische operatie nodig had. Hawkins was ontsteld over de resultaten van de operatie: "Hij hechtte me op als een oude deken," zei ze. "Ik was na de operatie in zo'n kwelling dat ik ongeveer een maand nauwelijks kon gaan zitten. Hij heeft ook mijn vagina zo dicht genaaid dat ik geen seks kon hebben. 'Na de operatie vond ze het moeilijker om haar blaas onder controle te houden en ze leed een zenuwinzinking.
Reeve werd beschuldigd van seksuele intimidatie en onwetende procedures bij honderden vrouwen. Hij werd uit het medisch register geschrapt en hij diende 11 maanden in de gevangenis.
6 Aria Sabit
Neurochirurg Aria Sabit trad oorspronkelijk op in Californië, maar kreeg uiteindelijk te maken met meer dan twintig medische malversaties. Sabit verhuisde in 2011 naar Michigan en nam een baan bij de Michigan Brain and Spine Physician's Group.
Tonocca Scott ging in 2012 naar de groep voor behandeling van zijn slechte rug. Sabit raadde een spinale fusie aan, en Scott plantte de operatie. De operatie liet Scott achter met tintelingen in zijn tenen, de achterkant van zijn rechterbeen en zijn billen. Hij vertelde Sabit dat het voelde alsof mijn bloed in mijn benen kookte. Scott ging naar een andere arts, die ontdekte dat de fusie niet was uitgevoerd.
Onderzoekers ontdekten dat Sabit een financieel belang had in een bedrijf dat spinale apparaten maakte. Sabit raadde patiënten vaak aan om een spinale fusie te ondergaan en hij kon het apparaat niet inbrengen, waardoor hij zichzelf vrij veel geld kon besparen. Sabit heeft miljoenen gefactureerd in frauduleuze claims.
Sabit had honderden slachtoffers, van wie velen met constante pijn achterbleven. Hij pleitte schuldig en in januari 2017 werd hij veroordeeld tot 19 jaar en zeven maanden gevangenisstraf.
5 Jacobus Van Nierop
De plaatselijke bevolking was aanvankelijk opgetogen toen Jacobus van Nierop naar hun kleine plaats verhuisde. De horrorverhalen begonnen echter al snel. Patiënten beweerden dat van Nierop vaak onnodige procedures had uitgevoerd, waardoor ze in paniek raakten.
In 2012 arriveerde Sylviane Boulesteix in het tandartspraktijk van van Nierop, en zonder waarschuwing trok de tandarts acht van haar gezonde tanden naar buiten en zette onmiddellijk een kunstgebit op haar rauwe tandvlees. Ze gutste urenlang bloed en van Nierop weigerde haar pijn te verlichten.
Boulesteix en meer dan 100 mensen dienden klachten in tegen Van Nierop, beschuldigden hem van het verwijderen van meerdere gezonde tanden, het achterlaten van stukjes boren in tandvlees en tanden, het veroorzaken van abcessen en het creëren van misvormde monden.
Van Nierop vluchtte in 2014 naar Canada, maar uiteindelijk werd hij uitgeleverd aan Frankrijk. De rechtbank hoorde verhalen van Van Nierop's patiënten over hoe de tandarts hen had gedrogeerd en hun mond had verminkt terwijl ze in zijn stoel sliepen. De rechters veroordeelden Van Nierop van 85 tellingen van aanranding, waaronder 45 tellingen van verminking, en van 61 tellingen van fraude. Van Nierop werd verbannen van het beoefenen van tandheelkunde en een boete van € 10.500.
4 Ian Paterson
Cheryl Iommi ontmoette Ian Paterson voor het eerst in 2003, toen ze knobbeltjes had verwijderd van haar rechterborst. Paterson heeft haar geopereerd en hij vertelde haar dat ze kanker leek te ontwikkelen. Iommi heeft nog een operatie gepland. Toen ze wakker werd, ontdekte ze dat Paterson aan beide borsten had geopereerd. Paterson vertelde haar dat ze ook een knobbel in haar linkerborst had.
Iommi was aanvankelijk dankbaar voor het werk van Paterson; ze was echter geschokt door de resultaten van de operatie. De operatie liet een grote "deuk" in haar zij. Ze had een reconstructieve operatie, maar ze was niet tevreden met de resultaten. Iommi ontdekte later dat haar tweede operatie bij Paterson niet nodig was: de knobbels in haar borsten waren het littekenweefsel dat achterbleef van zijn mislukte procedures.
Paterson's collega's begonnen zich zorgen te maken over de chirurg toen ze merkten dat hij niet voldoende borstweefsel verwijderde tijdens lumpectomie en borstamputatie, waardoor het risico op kanker steeds groter werd. Paterson beweerde dat hij zijn eigen versie van de operatie had ontwikkeld - een "splijtingsbesparende" borstamputatie.
Paterson's werkgevers startten een onderzoek tegen hem en ze ontdekten Paterson's geschiedenis van het uitvoeren van onnodige operaties. Paterson werd gearresteerd. Een jury van de Nottingham Crown Court vond hem schuldig in 2017 en hij werd uiteindelijk veroordeeld tot 20 jaar gevangenisstraf. Honderden burgerlijke vorderingen werden ingediend door zijn slachtoffers, en zijn verzekering moest tientallen miljoenen dollars betalen.
3 Spyros Panos
New York Orthopedisch chirurg Spyros Panos wilde zoveel mogelijk geld verdienen. Hij zag routinematig minstens 60 patiënten op een enkele werkdag en zag soms meer dan 90. Panos voerde ook maar liefst 20 of meer chirurgische ingrepen uit op één dag en hij faalde vaak om zijn operaties uit te voeren.
Panos voerde verschillende operaties uit op beide achillespezen van Pam Bisaccia; echter, buiten medeweten van Bisaccia, voltooide hij de procedures niet. De onvolledige operaties lieten Bisaccia constant pijn, en ze kan niet meer lopen omdat: "Elke stap voelt als lopen op hete kolen." Ze is bang dat ze uiteindelijk bedlegerig zal worden.
Bisaccia en honderden andere patiënten van Panos dienden een rechtszaak tegen de chirurg in, waarbij hij hem beschuldigde van kloppende operaties, onnodige operaties uitvoeren bij gezonde patiënten en hun kwalen verlengen. Panos pleitte schuldig. Hij werd veroordeeld tot vier en een half jaar in de federale gevangenis in 2014, en hij kreeg de opdracht zijn medische licenties in te leveren. Patiënten van Panos hebben hun rechtszaak tegen hem afgehandeld voor $ 45 miljoen.
2 Michael Rosin
De Florida-arts Michael Rosin specialiseerde zich in Mohs micrografische chirurgie, wat een techniek is die huidkanker uitroeit door meerdere huidlagen te verwijderen. Rosin ontwikkelde een oplichterij waarbij hij valselijk de diagnose van huidkanker stelde, de huid operatief van zijn patiënten verwijderde en vervolgens hun verzekering voor de procedures in rekening bracht.
Rosin misbruikte zijn patiënten herhaaldelijk en dwong veel van hen om meerdere operaties te ondergaan. Dertien van zijn patiënten ondergingen ten minste 20 keer een operatie en één patiënt onderging 122 behandelingen gedurende 20 jaar. Geen van hen heeft zich ooit afgevraagd hoe elke biopsie die ze hebben genomen positief kan zijn.
Zijn personeel werd echter achterdochtig toen ze zich realiseerden dat Rosin huidkanker vond in meer dan 99 procent van de huidmonsters van zijn patiënten. Een van zijn medewerkers maakte een dia met een piepschuimmonster en een ander met een stukje kauwgom kauw erop; Rosin gediagnosticeerd als kanker. Zijn werknemers meldden hem.
Rosin werd schuldig bevonden aan 70 gevallen van gezondheidszorgfraude in 2006. Hij kreeg de opdracht om $ 7,2 miljoen aan boetes en restitutie te betalen en hij werd veroordeeld tot 22 jaar gevangenisstraf.
1 Glen Tucker
Glen Tucker werkte in 1978 als plastisch chirurg in Milwaukee toen Jan Lehman met een gebroken neus in de ER werd gebracht. Tucker vertelde Lehman dat ze onmiddellijk geopereerd moest worden. Zonder te wachten tot de zwelling naar beneden zou gaan - wat standaard was - gaf hij haar pijnmedicatie en bereidde haar voor op de operatie. Lehman werd wakker van doodsangst.
Lehman bezocht Tucker elke week gedurende twee maanden en ze onderging opnieuw een operatie. Naarmate de tijd verstreek, vond ze het steeds moeilijker om te ademen. Terwijl ze wachtte op Tucker in een onderzoekskamer, blies ze haar neus en kwam er een grote hoeveelheid neon gele pus uit. Tucker liep de kamer in en ze vertelde hem dat er iets niet klopte. Tucker keek haar kalm aan, glimlachte en zei: 'Het weefsel is volkomen helder, Jan. Je wilt gewoon niet beter worden.'
Lehman besefte dat er iets mis was met Tucker. Ze verliet de kamer en maakte een afspraak met een andere dokter. Hij onderzocht haar en hij vond het gaas dat Tucker maanden eerder in haar neus had laten liggen. Het was geel en etterig van infectie.
Lehman heeft wekenlang de infecties en abcessen in haar sinussen bestreden. De behandelingen van Tucker hadden haar neuskraakbeen zo verneveld gemaakt dat een kant van haar neus uiteindelijk zou instorten, en Lehman zou wakker worden met kraakbeen dat uit haar huid stak.
Meer dan een dozijn patiënten dienden wanpraktijken in tegen Tucker. Eén man, die last had van spasmen in zijn arm, zag Tucker voor een operatie. De operatie ging zo slecht dat de man het gebruik van zijn arm verloor en moest worden geamputeerd boven de elleboog.
Een andere patiënt bezocht Tucker voor een borstvergroting in 1979. Haar borsten werden geïnfecteerd, wat leidde tot twee meer mislukte operaties. Een keer prikte Tucker een naald van 18 centimeter in haar borst zonder verdoving, en hij scheurde een deel van een implantaat uit een incisie - zonder pijnstillers. Een van de borsten van de patiënt eindigde in een vierkante vorm en beide hadden vreselijk littekens.
In 1982, toen de wanpraktijkenpakken opstapelden, verdween Tucker tijdens een visreis en een paar dagen later werd een begrafenis gehouden. Een paar jaar later ontdekte een journalist die een rapport deed over ziekenhuisinfecties dat Tucker nog leefde. Meer dan twee decennia daarna schoot hij zijn vrouw, hun kat en zichzelf.