Delen:
10 Criminele feiten over de geschiedenis van Alcatraz
Tegenwoordig is Alcatraz een van de opmerkelijkste bezienswaardigheden van San Francisco. Het kreeg zijn schande van films en tv-programma's die de geschiedenis van de gevangenis en de beruchte 'bewoners' wilden uitbuiten. Het is begrijpelijk dat dit soort plek een paar verhalen te vertellen heeft.
10 De citadel van Alcatraz
De meeste mensen denken aan de geschiedenis van Alcatraz als de geschiedenis van de gevangenis, maar de twee zijn niet precies hetzelfde. Voordat de penitentiaire inrichting bestond, organiseerde het eiland een militair fort dat bekend stond als de 'citadel van Alcatraz'. In 1847 besefte het Amerikaanse leger dat het eiland een strategische en militaire waarde had omdat het kon waken tegen aanvallen in de baai van San Francisco. Rond dezelfde tijd zorgde de California Gold Rush ervoor dat het verkeer in San Francisco omhoogschoot, dus een militaire buitenpost leek een goed idee.
In 1858 was Fort Alcatraz klaar. Het was bewapend met een groot aantal langeafstandskanonnen die in staat waren om bijna 3.200 kilogram ijzer af te vuren in een enkele versperring, bekroond door vier 16.300-kilogram (15.000 inch) Rodman-kanonnen, die in staat waren om uit te schakelen een vijandelijk schip enkele kilometers verderop met een enkele explosie. Plotseling was Alcatraz een van de zwaarste militaire installaties in het land.
Vanwege de hoge intimidatiefactor heeft Alcatraz Citadel niet veel actie gezien. Zodra het fort was gebouwd, leverde Alcatraz ook disciplinaire barakken voor soldaten-veroordeelden. In de decennia die volgden, werd de kazerne het meest bruikbare deel van het fort, vooral tijdens de Amerikaanse burgeroorlog en de Spaans-Amerikaanse oorlog. Uiteindelijk, in 1907, verwijderde het leger alle artillerie van het fort en veranderde het in een militaire gevangenis.
9 Prison wordt federaal
In 1915 kreeg Alcatraz officieel de naam "Pacific Branch, US Disciplinary Barracks" om zijn status van militaire gevangenis weer te geven, waar soldaten straffen zouden uitdelen of zich zouden laten omscholen. Dit duurde tot 1933 toen het Amerikaanse ministerie van Justitie het in een federale gevangenis veranderde.
In 1934 werd Alcatraz heropend als een maximaal beveiligde federale gevangenis op een afgelegen eiland omringd door vrieswaters en krachtige stromingen. Direct uit de vleermuis was het duidelijk dat 'The Rock' niet je gemiddelde penitentiaire inrichting was. Het paste bij de meest gewelddadige gevangenen die veiligheidsrisico's vormden in andere gevangenissen.
Het duurde niet lang voordat Alcatraz een van de meest beruchte gevangenen, Al Capone, verwelkomde. Tien dagen nadat de gevangenis geopend was, werd Capone daar overgebracht vanuit een gevangenis in Atlanta, waar hij een gevangenisstraf van elf jaar had uitgezeten wegens belastingontduiking. Volgens rapporten had Capone's roem en geld hem een luxe levensstijl in Atlanta geboden, iets dat veranderde zodra hij in Alcatraz aankwam. Alles buiten de lijn leverde hem een reis naar eenzame opsluiting op.
Capone bracht vijf jaar door in Alcatraz en werd in 1939 vrijgelaten. Tegen die tijd had hij jarenlang te lijden gehad van onbehandelde syfilis en had hij regelmatig last van verlammingen en dementie. Capone bracht het grootste deel van zijn resterende tijd door in ziekenhuizen en werd gediagnosticeerd met de mentale leeftijd van een 12-jarige. Hij stierf aan een beroerte in 1947.
8 Vuurtoren van het eiland Alcatraz
Het is vaak vergeten dat Alcatraz een ander indrukwekkend herkenningspunt heeft - de eerste vuurtoren aan de Pacifische kust. Het ging in dienst op 1 juni 1854. Door de Gold Rush zag San Francisco een enorme bevolkingsgroei en had een vuurtoren nodig om schepen veilig door de baai te leiden.
In 1906 werd de vuurtoren van 15 meter (50 voet) zwaar beschadigd door een aardbeving en werd als onverkoopbaar beschouwd. Het werd in 1909 vervangen door een vuurtoren van 26 meter aan de zuidkant van het eiland. Deze vuurtoren bleef hetzelfde tot 1963.
In die tijd werden de traditionele lenzen vervangen door een automatisch roterend baken. De automatisering viel samen met de sluiting van de penitentiaire inrichting, waardoor de opgewaardeerde vuurtoren deel uitmaakte van het museum dat Alcatraz werd. In 1970 verwoestte een grote brand alle gebouwen op het eiland (met uitzondering van de gevangenis), inclusief het huis van de opzichter en de wachtersverblijven. De vuurtoren was alleen verschroeid en bleef operationeel.
7 De ontsnappingspogingen
Hoewel Alcatraz misschien wel de beroemdste gevangenis ter wereld is, heeft het maar 29 jaar gedraaid. De bekendheid was vooral te danken aan zijn reputatie als een ondoordringbaar fort waaruit niemand kon ontsnappen. Dat weerhield mensen er echter niet van om het te proberen. Tijdens zijn geschiedenis probeerden 36 mannen te ontsnappen uit Alcatraz op 14 verschillende gelegenheden (twee keer twee keer).
Drieëntwintig van die mannen werden betrapt, zes werden neergeschoten terwijl ze probeerden te ontsnappen en twee verdronken. We weten niet wat er met de andere vijf is gebeurd, die worden vermeld als vermist en verondersteld dood. Officieel is er nog nooit iemand van Alcatraz ontsnapt.
Er gaan echter geruchten de ronde dat sommige gevangenen het misschien levend hebben gemaakt. We weten dat het mogelijk is om de koude wateren rond het eiland te overleven. Op 14 april 1943 namen vier gevangenen twee bewakers in gijzeling en ontsnapten. Twee van hen werden betrapt terwijl ze zwom, een andere werd neergeschoten en verdronken, en een vierde, Floyd Hamilton, werd aanvankelijk ook verdronken. Hamilton overleefde echter zijn ontsnappingspoging en bracht de volgende twee dagen door in een nabijgelegen zeegrot voordat hij opdook om zichzelf in te leveren.
Niet alle ontsnappingspogingen waren zo goed gepland als die. De eerste ontsnappingspoging deed zich voor op 27 april 1936, toen medegevangene Joe Bowers eenvoudigweg begon met het schalen van de kettingschakel in het volle zicht van de bewakers. Toen hij ongehoorzaam was aan bevelen om naar beneden te klimmen, werd hij neergeschoten en viel hij ten prooi aan zijn dood.
6 Alcatraz en vogels
Alcatraz heeft een langdurige relatie met vogels. Iedereen weet dat een van de beroemdste bewoners van de gevangenis de "Birdman of Alcatraz" was, een gevangene met een voorliefde voor het opvoeden van kanaries. Hij kreeg wereldwijde faam van de gelijknamige film met Burt Lancaster.
Robert Stroud (hierboven afgebeeld), de echte Birdman van Alcatraz, was behoorlijk verschillend van zijn film-tegenhanger. Stroud was een gewelddadige recidivist die twee mensen doodde en probeerde een derde te vermoorden. Bovendien had hij nooit echt vogels bij Alcatraz maar eerder bij Leavenworth vóór zijn transfer naar Alcatraz.
De naam van het eiland is ook geïnspireerd door vogels. In 1775, toen de Spaanse ontdekkingsreiziger Juan Manuel de Ayala de eerste Europeaan was die de Baai van San Francisco in kaart bracht, noemde hij het eiland "Alcatraces", dat uiteindelijk verengelst werd met Alcatraz. Hoewel we niet zeker weten wat de betekenis van het woord is, wordt algemeen aangenomen dat dit een oud woord is voor 'pelikaan' of 'vreemde vogel'.
Tegenwoordig wordt het eiland overspoeld met vogels. Veel kolonies zeevogels noemen Alcatraz naar huis en delen van het eiland zijn tijdens het broedseizoen afgesloten voor toeristen om broedende vogels te beschermen.
5 Creepy Karpis
Alvin Karpis, bijgenaamd 'Griezelig' vanwege zijn smakeloze glimlach, had het onderscheid dat hij de langstbediende gevangene was bij Alcatraz. De gevangenis duurde 29 jaar en Karpis was in de buurt voor 26 van hen en diende een levenslange gevangenisstraf voor kidnapping en diefstal.
Karpis was lid van de beroemde Barker-Karpis Gang, die beter bekend werd als de bende van Ma Barker. De moeder van de Barker-broers, Kate, was vermoedelijk de leider. Tot op de dag van vandaag wordt nog steeds gedebatteerd of zij heeft deelgenomen aan een criminele activiteit, hoewel Ma Barker en haar zoon Fred in 1935 werden neergeschoten bij een FBI met de FBI.
In 1936 werd Karpis levend gevangen nadat hij werd uitgeroepen tot Public Enemy # 1 om de zoon van een invloedrijke bankier te kidnappen. J. Edgar Hoover was aanwezig bij de arrestatie van Karpis en bracht persoonlijk de outlaw binnen. Karpis werd tot 1962 opgesloten in Alcatraz, toen hij werd overgebracht naar de gevangenis van McNeil Island in de staat Washington. Daar raakte hij bevriend met een jonge gevangene met de bijnaam "Little Charlie" en gaf hem zelfs gitaarlessen. Little Charlie zou beter bekend worden als Charles Manson.
4 Uncle Sam's Devil's Island
Alvorens een federale gevangenis te worden, was Alcatraz al tientallen jaren een militaire gevangenis. Tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog, huisvestte de gevangenis vele Verbonden sympathisanten en zelfs burgers van San Francisco die de moord op Abraham Lincoln vierden. Later werd het gebruikt om indianen op te sluiten.
Ondanks zijn geschiedenis, werd Alcatraz officieel niet tot 1907 tot gevangenis aangewezen. Vanaf dat punt tot het een federale penitentiary werd, was Alcatraz algemeen genoemd geworden "Duaneiland van Uncle SAM," een naam gepopulariseerd door gewetensbezwaarden die daar tijdens Wereldoorlog I worden gevangengenomen. Philip Grosser, de meest prominente gewetensbezwaarde en een van de leidende anarchisten van het land, bracht drie jaar door in Alcatraz en schreef een pamflet getiteld Uncle Sam's Devil's Island bij zijn vrijlating.
Grosser stelde de wrede tactieken bloot die in Alcatraz werden gebruikt. Volgens hem werden tegenstanders uitgekozen en gemarteld door vast te zitten in kooien van 58 centimeter (23 in) breed en 30 centimeter (12 in) diep. Afhankelijk van de gevangene, zou een bord soms worden vastgeschroefd aan de achterkant van de kooi om de diepte nog meer te verminderen. De gevangene werd gedwongen om acht uur rechtop te staan en vervolgens gedurende de resterende 16 uur van die dag naar eenzame opsluiting te worden gestuurd. Het proces werd maandenlang elke dag herhaald. De ervaring heeft uiteindelijk bijgedragen aan de zelfmoord van Grosser in 1933.
3 geesten van Alcatraz
Alcatraz heeft ooit een aantal van de meest kwaadaardige mensen op deze planeet gehuisvest, dus het heeft een groot aantal spookverhalen. Het spookachtige verleden van het eiland reikt echter verder dan de federale gevangenis. Nog voordat de Spanjaarden het bijna 250 jaar geleden ontdekten, waren inheemse mensen al op hun hoede voor het eiland, bewerend dat het werd bewoond door boze geesten. Soms gebruikten ze het eiland zelfs als een gevangenis en verbanden ze leden van hun groep om de tribale wet te overtreden.
Tijdens hun tijd als een gevangenisstraf meldden bewakers en gevangenen vaak dat ze gekwetter hadden gehoord, dat ze plotselinge koude plekken hadden en dat ze geesten van soldaten zagen. Zelfs James Johnston, de bewaker van de gevangenis die het idee van geesten verwierp, gaf toe dat hij het huilen van een vrouw hoorde komen van binnenuit de muren. Nadat het was afgebrand, werd het huis van de directeur een hotspot voor vermeende bovennatuurlijke activiteiten. Het beruchte D-blok, dat de eenzame opsluitingscellen (ook bekend als 'het gat') huisvest, blijft echter de keuze voor al je spookachtige behoeften.
2 The Great Escape Of 1962
Hoewel Alcatraz een groot aantal ontsnappingspogingen had, was er maar één ingewikkeld genoeg om eruit te zien alsof het uit een Hollywood-film kwam. In feite was het tegenovergestelde waar - de echte ontsnapping werd later omgezet in een film (zogezegd genaamd Ontsnap uit Alcatraz) met Clint Eastwood in de hoofdrol.
De ontsnapping op 11 juni 1962 betrof drie mannen: Frank Morris en de broers Clarence en John Anglin. Met behulp van zelfgemaakte gereedschappen hadden de drie in de wanden van hun cellen geboord om de ventilatiegaten te bereiken. Ze maakten ook valse wandsegmenten om hun werk te verbergen en creëerden zelfs dummiekoppen (zoals hierboven afgebeeld) uit papier-maché en mensenhaar om in hun bedden te plaatsen. Nadat ze zich naar het dak hadden begeven, klommen de drie mannen in een regenpijp. Ze gingen op weg naar het water met een geïmproviseerd vlot en reddingsvesten gevormd uit regenjassen van gevangenisafgifte.
De resultaten van dit gedurfde ontsnappingsplan worden nog vijf decennia later besproken. Een paar weken na de ontsnapping spoelde het lichaam van een man, zogenaamd gekleed in een gewaad van de gevangenis, aan de wal, maar was te beschadigd om te worden geïdentificeerd. Officieel zijn Frank Morris en de gebroeders Anglin verdronken, maar het zou geen moeilijke periode zijn om te denken dat de gevangenen (ten minste twee) ontsnapt zijn uit Alcatraz. Het idee dat het onmogelijk is om de wateren in de baai te overleven is een mythe - verschillende mensen hebben kunnen zwemmen van de kust naar Alcatraz. Fitnessliefhebber Jack LaLanne deed het zelfs in handboeien tijdens het slepen van een roeiboot.
1 Closing Down The Rock
Op 21 maart 1963 ging de gevangenis in Alcatraz dicht. Hoewel sommige mensen de schuld geven aan de sluiting van de spraakmakende ontsnappingspoging van Frank Morris en de gebroeders Anglin, was de beslissing feitelijk genomen vóór hun ontsnapping. In feite was Alcatraz al begonnen zijn gevangenen over te plaatsen naar andere gevangenissen.
Alcatraz was alleen om financiële redenen gesloten. Het zou $ 3-5 miljoen gekost hebben om de gevangenis te renoveren en operationeel te houden, zonder rekening te houden met de dagelijkse kosten. Hoewel het isolement van de gevangenis oorspronkelijk een belangrijk verkoopargument was, werd het ook de val van de gevangenis omdat vers water, voedsel en voorraden regelmatig met de boot moesten worden binnengebracht. Als gevolg hiervan kostte Alcatraz ongeveer drie keer zoveel om te opereren als andere federale gevangenissen.
Frank Weatherman had het onderscheid dat hij de laatste gevangene was om door de gangen van Alcatraz te lopen. Hij was ook de laatste persoon die een gedetineerdennummer ontving. Weatherman gaf een korte verklaring aan de pers, waarin hij een gevoel uitdrukte dat ongetwijfeld door velen vóór hem werd gedeeld: "Alcatraz was nooit goed voor niemand."
Sindsdien is Alcatraz een populaire attractie geworden die jaarlijks ongeveer een miljoen toeristen trekt. Echter, zelfs nadat de gevangenis officieel gesloten was, had Alcatraz nog steeds een deel van de controverses, zoals verschillende geprobeerde beroepen door Indiaanse demonstranten.