10 Crazy Outlaw Shootouts

Veel outlaws van de Depression-Era zijn onderdeel geworden van de Amerikaanse folklore, hun exploits gedramatiseerd in Hollywood-films, hun levensstijl bijna gevierd. Maar het is de moeite waard om te onthouden dat veel van deze mannen (en vrouwen) vaak niet alleen criminelen maar ook moordenaars waren en dat de Depressie een behoorlijk gevaarlijke tijd was om een ​​ambtenaar in de wetshandhaving te zijn.

10 Francis 'Two Gun' Crowley

Francis Crowley was een politiemoordenaar en een psychopaat - iemand wiens korte maar intense criminele carrière hem op 19-jarige leeftijd in de elektrische stoel liet belanden. Zonder bang te zijn om aan de kopstukken te leiden, nam Crowley deel aan een vuurgevecht in 1931 dat de meest beroemde persoon inspireerde. scène in een van de grootste gangsterfilms ooit gemaakt, 1949's White Heat.

Toen Crowley 13 jaar oud was, werd zijn broer gedood tijdens het uitwisselen van geweervuur ​​met een politieman (die ook stierf), wat een levenslange haat van politie in de jonge jongen veroorzaakte. Na een vroege carrière als een stumper en autodief begon Crowley banken te beroven toen ze op de vlucht waren voor het neerschieten en verwonden van een rechercheur in New York. Na het vermoorden van een agent die op een avond in mei 1931 vroeg om zijn identificatie in een park, werd Crowley opgespoord naar een appartement in Bronx, dat vervolgens volgens sommige verhalen door honderden agenten werd belegerd. Vier keer geschoten, werd hij in een ambulance geladen - waar nog twee kanonnen ontdekt werden die aan zijn benen vastzaten. Hij had van de ambulance willen ontsnappen op de enige manier dat hij wist hoe: meer schieten.

'Two-Gun' Crowley werd begin volgend jaar vroeg in Sing Sing geëlektrocuteerd, en 2.000 mensen dienden kaartjes in om de uitvoering te bekijken.

9 Edward J. Adams

Eddie Adams, een bootlegger en overvaller van banken en treinen, studeerde in 1920 af naar moord toen hij en zijn partner, John Callahan, probeerden een gokhol in Kansas City te beroven. Gevangen en veroordeeld tot leven voor het doden van een man tijdens de diefstal, sprong Adams uit de trein terwijl hij werd vervoerd naar een gevangenis in Missouri, alleen om opnieuw te worden gevangen en te ontsnappen nog een keer zes maanden later. Tijdens het volgende jaar of zo (de laatste van zijn leven) zou hij minstens zes extra mensen doden, waaronder drie politieagenten uit Wichita, Kansas.

Adams 'laatste shootout vond plaats op 23 november 1921. Tijdens een poging om een ​​auto te huren, werd hij herkend door de eigenaar van de winkel, die de politie belde; drie officieren kwamen binnen via de achterdeur en verrasten Adams en slaagden er bijna in hem in bedwang te houden voordat hij in staat was zijn pistool los te maken en een van de officieren dood te schieten. Een van de overgebleven officieren nam verstandig dekking terwijl Adams geweervuur ​​verwisselde met de derde en hem verwondde. De verborgen agent richtte zijn schot op en vermoordde Adams. Zijn lichaam werd tentoongesteld voor het publiek dat hij had geterroriseerd, en achttien van Adams 'handlangers werden gearresteerd en gevangengezet na zijn dood.

8 Buck Barrow

Marvin "Buck" Barrow was lid van de Barrow-bende en de oudere broer van Clyde Barrow. Hij, zijn vrouw Blanche, en Clyde's vriendin (Bonnie Parker) vormden de kern van de bende die nationale aandacht trok voor hun overvallen op banken, benzinestations en gemakswinkels - en voor Clyde's Browning semi-automatisch geweer, dat hij net zo snel te gebruiken zoals de verhalen zeggen.

Hoewel de hinderlaag van Bonnie en Clyde in 1934 door de politie iconisch is (de uitbeelding ervan in de Hollywood-bewerking uit 1967 blijft een van de meer schokkende illustraties van geweergeweld in de film), kan een vuurgevecht een jaar eerder het begin van het einde zijn geweest. In juli 1933 werden Bonnie en Clyde, Buck en Blanche, samen met hun vennoot W.D. Jones, twee keer gedurende een periode van vijf dagen verloofd door de politie in Platte City, Missouri. Buck en Blanche werden gevangen genomen terwijl de rest van de bende opnieuw wegglipte.

Buck stierf aan zijn wonden, maar Blanche overleefde om zes jaar in de gevangenis te dienen. Ze werd vrijgelaten en stierf aan kanker op 1988 op 77-jarige leeftijd.

7 Jake Fleagle

Een andere band van Prohibition-Era outlaws, de Fleagle-bende (broers Jake en Ralph samen met Howard Royston en George Abshire) beroofd banken, en veel van hen. De bende was al meer dan 10 jaar actief en zou meer dan $ 1 miljoen hebben gekregen, wat in de valuta van vandaag ... veel is. Na het beroven van een bank in Lamar, Colorado in 1928, werd de bende de eerste zaak waarin een veroordeling was gebaseerd op vingerafdrukbewijs.

De overval begon bergafwaarts te gaan toen de president van de bank zijn kantoor kon bereiken en een .45 greep. In de chaos die volgde, werd Howard Royston in de kaak geschoten en verschillende bankmedewerkers werden gedood, waaronder de president en zijn zoon. Ze waren in staat om te ontsnappen naar een boerderij in Kansas die eigendom was van Jake, maar moesten begrijpelijk genoeg een arts voor Royston's wond opzoeken. De Fleagle-broers gingen naar het huis van een plaatselijke arts - die ze later vermoordden - met een verhaal over een gewonde boerenknecht. Het was op de auto van de dokter dat Jake Fleagle de vingerafdruk aflegde die hem zou slaan. De autoriteiten haalden de afdruk op uit een vastzittend venster dat Jake was vergeten te wissen. Meer dan een jaar na de Lamar-overval werd Jake opgepakt onder een schuilnaam voor een andere misdaad en vingerafdrukken genomen. Hij werd vrijgelaten, maar kreeg later een fatale wond tijdens een vuurgevecht in een trein.

6 Al Brady

Begin 1935 bezocht de kleine crimineel Al Brady af en toe de boerderij in Indiana van een vriend, waar hij kennismaakte met Jim Dalhover, een plaatselijke moonshiner. In maart van dat jaar werd Jim nog steeds overvallen en gesloten. Na 60 dagen te hebben gediend, werd hij gemakkelijk door zijn maat overtuigd dat bankovervallen veel lucratiever zou zijn. In de komende paar jaar zou hun bende 200 overvallen plegen, met als hoogtepunt de meest gewelddadige vuurgevecht in de geschiedenis van Maine. Brady en Dalhover, samen met Clarence Shaffer Jr.en Charles Geiseking, werden voor het eerst aangehouden na de moord op een Indianapolis-politieman en Indiana State Trooper in 1936. Allen behalve Geisking ontsnapten uit de gevangenis in Greenfield, en uiteindelijk terecht in Bangor, Maine na beroving en schieten hun weg door Maryland en Connecticut. Na een poging om automatische wapens te kopen bij een sportwinkel in Bangor, werd het trio opgewacht door FBI-agenten om hun bestelling te claimen.

Terwijl Brady in de auto wachtte, ging Dalhover de winkel binnen terwijl Schaffer de wacht hield aan de voorkant. Dalhover werd onmiddellijk gearresteerd, bevrijd van zijn wapens en munitie en geboeid. Helaas hadden de agenten nagelaten om Schaffer te herkennen, die prompt het vuur opende via de voordeur van de winkel. Bijna tegelijkertijd opende Brady het vuur op twee agenten die hem uit de auto bestelden (nadat hij aangaf dat hij zich overgaf). Na een kort maar woest salvo van geweerschoten lagen Schaffer en Brady allebei dood op straat, letterlijk vol gaten. Dalhover werd ter dood veroordeeld voor de moord op de staatsexecutive en werd in 1938 geëlektrocuteerd.

5 'Dutch' Anderson

George "Dutch" Anderson en Gerald Chapman maakten kennis met de Auburn State Prison. Eenmaal in 1919 vrijgemaakt, vormden de twee mannen een van de vroegste criminelenbendes van het Verbod-Tijdperk, gespecialiseerd in smokkel, namaak en diefstal. Gerald Chapman was de eerste misdadiger die het label "Public Enemy Number One" kreeg en Anderson ontmoette zijn einde in een dramatische schietpartij in 1925 waarbij beide deelnemers stierven. Chapman werd in januari 1925 door een informant ingeleverd en ter dood veroordeeld voor het vermoorden van een agent. Hoewel de autoriteiten geen idee hadden waar Anderson was, werd zijn betrokkenheid verdacht toen die informant en zijn vrouw enkele maanden later dood opdoken; in oktober werd zijn valse munt herleid naar Muskegon, Michigan.

Muskegon-politieman Charles Hammond confronteerde Anderson met een vals wetsvoorstel dat hij in een café had aangenomen. Niet zeker dat de man die hij in zijn hechtenis had Anderson was, was Hammond niet voorbereid toen het geweer uitkwam in een steegje naast het stadhuis. Anderson vuurde twee wilde schoten af, vluchtte voor een korte afstand met de officier die achterna zat en slaagde er toen in Hammond in de borst te raken. Hammond worstelde vervolgens met het pistool van Anderson en schoot hem ermee in het hart, waarna beide mannen instortten. Anderson stierf ter plaatse; Hammond ging verder naar het politiebureau, draaide Anderson's pistool in zijn hoofd en stierf in het ziekenhuis.

4 John Paul Chase

John Paul Chase was op verschillende momenten geassocieerd met zowat elke beroemde figuur uit de onderwereld van de Depressie. Een lid van de bende van Alvin Karpis en Ma Barker, medewerker van George "Baby Face" Nelson, en later lid van de Dillinger-bende, overleefde de schietpartij die Nelson vermoordde om een ​​van de langstlevende gevangenen bij Alcatraz te worden. Nadat Dillinger en zijn compagnon Homer Van Meter tijdens de nazomer van 1934 door de FBI waren vermoord, sprongen Chase en Nelson een tijdje door het land om naar een veilige plek te zoeken. Ze zouden er geen vinden: de FBI kraakte op gangsters en het paar werd in november 1934 door federale agenten in een hinderlaag gelokt. Nelson werd gedood tijdens het daaropvolgende vuurgevecht, maar Chase ontsnapte.

Dit zat niet goed bij Nelson's weduwe, Helen. Kort na de vuurgevecht gaf ze de naam van Chase aan de FBI, die tot dan toe niet wist wie ze zochten. Hij werd in december gearresteerd en in maart 1935 tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Hij diende 31 jaar voordat hij in 1966 werd vrijgelaten. John Paul Chase stierf aan kanker in oktober 1973.

3 'Oklahoma Jack' Clark

James "Oklahoma Jack" Clark was lid van de Lamm-bende (Herman "Baron" Lamm was een baanbrekende bankrover wiens technieken bestudeerd werden door onder meer de eerder genoemde Dillinger). Clark was een van de twee overlevenden van een massale vuurgevecht na een legendarische bankroof uit 1930. Tegen die tijd werden bankholdings steeds gebruikelijker en de nieuw gevormde FBI had niet echt een blauwdruk voor het aanpakken van dergelijke misdaden. In Indiana had de politie losse groepen gewapende burgerwachten georganiseerd om verdachte activiteiten te herkennen en te dwarsbomen. Een van deze mannen, een plaatselijke kapper, kwam de aanwezigheid van vier vreemde mannen bij de bank onderzoeken met een jachtgeweer, net zoals de overvallers terugkeerden naar de vluchtauto.

De in paniek geraakte U-bocht van de bestuurder zwaaide wijd en blies één van de banden, wat leidde tot een buitensporige reeks automobielongelukjes: de volgende auto die ze grepen, had een gouverneur geïnstalleerd en voortgeraapt met een fractie van zijn normale maximumsnelheid. Dus gooiden ze het voor een vrachtwagen met een radiator die droog was als een bot - hij begon al snel stoom en oververhitting te blazen. Dus ze hebben nog een andere auto opgevijzeld, die maar één liter gas in de tank had. Het duurde niet lang daarna dat een paar honderd zwaarbewapende politie en burgerwachters opdoken en een extreem eenzijdig vuurgevecht volgde. Clark en collega-bendelid Walter Dietrich gaven zich over en Clark bracht de rest van zijn leven door in de gevangenis.

2 Adam Richetti

Het massacre van Kansas City was een van de meest beruchte shootouts in de geschiedenis. Het gebeurde op een Union-treinstation in Missouri tijdens een mislukte poging om Frank "Jelly" Nash te bevrijden van de voogdij over federale agenten die hem naar de gevangenis vervoerden vroeg op de ochtend van 17 juni 1933. Volgens de FBI, een trio van Nash's gangster-maatjes (Richard Galatas, Herbert Farmer, Louis Stacci en Frank B. Mulloy) hadden bericht gekregen over zijn gevangenneming.Ze belastten beruchte outlaw Vernon Miller met het inhuren van gehuurde wapens om Nash te bevrijden, en hij wist Charles Arthur 'Pretty Boy' Floyd en zijn partner, Adam Richetti, een productieve bankrover en voormalige partner van Aussie Elliott die actief was geweest, te beveiligen. voor ongeveer drie jaar. Onderweg raakten ze echter een probleem toen een lokale sheriff Richetti herkende terwijl hij en Floyd rond een garage wachtten om hun auto te laten repareren. Nadat iedereen was vastgebonden, vertrokken de twee en bereikten het voor zonsopgang in Kansas City.

Eindelijk, in de kleine uurtjes van 17 juli, kwamen ze aan bij Millers huis en werden geïnformeerd over het plan om Nash vrij te maken. In de meeste gevallen waren het Vernon Miller, Adam Richetti en Floyd, 'Pretty Boy', die later die ochtend naar het Union Railway Station reed in een eenvoudige Chevrolet-sedan, tot de tanden toe bewapend. Met name is dit officiële FBI-account niet overtuigend bewezen: sommige ooggetuigenverslagen plaatsen andere mannen ter plaatse en alle accounts waren inconsistent. Nadat Floyd in 1934 door de FBI werd vermoord, werd Richetti gearresteerd, berecht en geëxecuteerd voor zijn rol in het bloedbad, hoewel de enige man die positief werd geïdentificeerd als een van de schutters Miller was.

1 Vernon Miller

Vernon Miller was een eenmalige dronkaard en een bankrover, ooit een partner van Frank Nash, die zich in 1933 had gevestigd in een carrière als huurmoordenaar. Gevaarlijk en onstabiel, hij stond erom bekend dodelijk geweld te gebruiken tegen wetshandhavers en medewerkers alike. Via een van zijn Chicago-netwerkverbindingen werd hij ingehuurd om Frank Nash uit federale hechtenis te laten opgroeien.

Toen de trein arriveerde met Nash en drie federale agenten, werden ze opgewacht door twee agenten en twee officieren van het politiebureau van Kansas City. Deze zeven officieren, gewapend met jachtgeweren en pistolen, begeleidden Frank Nash door Union Station naar een wachtende auto na een onderzoek naar het gebied om te controleren of er niets aan de hand was. Terwijl ze zichzelf situeerden (drie agenten achterin, Nash op de passagiersstoel, een andere agent die op het punt stond achter het stuur te kruipen) kwam er een storm van geweerschoten vanuit alle richtingen. Een van de overlevende agenten merkte op dat minstens één van de aanvallers een machinegeweer had. Twee agenten op de achterbank vielen naar voren en konden voorkomen dat ze ernstig gewond raakten, maar de andere werd gedood, net als alle drie politieagenten (nog steeds buiten hun voertuigen) en Frank Nash (waardoor de hele zaak volkomen zinloos was).

De FBI beweert dat bierflesjes die in het huis van Miller zijn gevonden, vingerafdrukken van Richetti hebben opgeleverd en hem daarmee aan de misdaad hebben verbonden; zijn lot werd eerder genoemd. Wat Miller betreft, hij vluchtte naar de oostkust, waar hij later werd gewurgd en met een hamer doodgeslagen door een aanvaller die nog nooit is geïdentificeerd.