Delen:
10 Koude moordenaars die de fout hebben gemaakt zichzelf te vertegenwoordigen
De meeste moordenaars hebben enorme ego's en zijn voortdurend op zoek naar de schijnwerpers. Zelfs als ze terecht staan voor sinistere misdaden en geconfronteerd worden met een mogelijke doodstraf, kunnen ze niet anders dan centraal staan en alle ogen op hen richten.
Ze zijn ook misleid genoeg om te geloven dat ze weten hoe ze zichzelf beter moeten verdedigen dan welke echte advocaat ook. Echter, door ervoor te kiezen om als hun eigen advocaten op te treden, ontdekken ze snel de gemakkelijkste manier om harde tijden te doen en mogelijk ondertekenen ze hun eigen doodsvonnissen.
10 Rodney Alcala
Met een IQ van 170, seriemoordenaar Rodney Alcala (ook bekend als "Het datingspel Killer ") geloofde dat hij slim genoeg was om een jury te overtuigen van zijn onschuld. In de jaren zeventig verscheen hij tijdens een dating-spelshow tijdens zijn kronkelende moordpartij die het leven kostte aan minstens acht vrouwelijke slachtoffers. Het volledige aantal slachtoffers wordt verondersteld veel hoger te zijn.
Alcala besloot niet alleen zichzelf te vertegenwoordigen tijdens de moordzaak, maar ook om zichzelf in de derde persoon te onderzoeken. In de rechtszaal vroeg hij zich een veel diepere stem dan normaal: "Rodney, kunt u ons alstublieft vertellen over uw haar?" Hij vervolgde: "Oké, meneer Alcala, kunt u ons vertellen wat u op 15 juni hebt gedaan?"
Na elke vraag antwoordde hij op een hogere toon. Het was allemaal nogal verwarrend voor de rechtbank. Orange County Superior Court Judge Francisco Briseno beschreef de situatie als "een beetje lastig". Na vele nieuwe processen werd Alcala voor de derde keer in 2010 ter dood veroordeeld.
9 Ted Bundy
In 1973 werd seriemoordenaar Ted Bundy toegelaten tot de rechtenstudie aan de Universiteit van Utah op basis van krachtige aanbevelingsbrieven van zijn hoogleraren psychologie. Zes jaar later zou hij optreden als zijn eigen verdedigingsadvocaat toen hij beschuldigd werd van meerdere moorden.
Polly Nelson, de voormalige advocaat van Bundy en auteur van De duivel verdedigen: mijn verhaal als de laatste advocaat van Ted Bundy, legde hij uit, "[Bundy] saboteerde de hele defensie-inzet uit wrok, wantrouwen en grootse waan. Ted [werd] geconfronteerd met moordaanslagen, met een mogelijk doodvonnis, en het enige wat hem belangrijk leek, was dat hij de leiding had. '
Bundy kreeg toegang tot de gevangenisbibliotheek zodat hij zijn zaak kon onderzoeken. Hij wist te ontsnappen door vanuit het raam naar vrijheid te springen. Tegen de tijd dat hij werd heroverd, had Bundy al een vlucht naar Chicago gevangen en vervolgens naar Florida gereisd.
Hij viel vier studenten aan bij een studentenhuis in Florida State University, en twee stierven als gevolg daarvan. Het getuigenis van de overlevenden was genoeg om de smerige moordenaar achter de tralies te zetten. Op 24 januari 1989 werd hij geëxecuteerd in de elektrische stoel.
8 Dylann Roof
In 2015 opende de massamoordenaar en blanke supremacist Dylann Roof het vuur tijdens een gebedsdienst in de Emanuel African Methodist Episcopal Church in Charleston, South Carolina. Hij heeft negen Afro-Amerikanen gedood.
Roof verklaarde dat niemand aandacht zou hebben geschonken als hij naar een zwarte wijk was gegaan en mensen had vermoord. Dus pleegde hij een misdaad die "nog duidelijker racistisch" was.
Tijdens de straffase van zijn rechtszaak besloot hij zichzelf te vertegenwoordigen en verwierp hij de verdediging dat hij op het autistisch spectrum was. Districtsjusté Richard Gergel vroeg Roof: "Zou je dat kunnen uitleggen dat het als autistisch bestempeld wordt, erger is dan de dood?" Roof antwoordde: "Omdat als je eenmaal dat label hebt, heeft het geen zin om te leven."
Tijdens zeer emotionele momenten in het proces, inclusief getuigenissen van de overlevenden, zat Roof emoteloos in de rechtbank en staarde alleen maar recht vooruit. Het kostte een jury slechts twee uur om hem schuldig te verklaren en hij zit sinds 2017 in de dodencel.
7 William Richard Bradford
In 1984 vermoordde William Richard Bradford zijn 15-jarige buurman, Tracey Campbell, en barmeisje Shari Miller. Bradford lokte beide vrouwen tot hun dood door te beweren een professionele fotograaf te zijn die zou kunnen helpen met hun modellenportfolio's. Hij wurgde ze en liet de lichamen vallen.
Tijdens zijn proces besloot hij zijn advocaat te ontslaan. Maar Bradford bood geen bewijzen tijdens zijn proces om zijn onschuld te bewijzen. Toen de Aanklager beweerde dat Bradford een seriemoordenaar was met vele andere onbekende slachtoffers, antwoordde hij: "Denk aan hoeveel mensen je niet eens kent. Je hebt zo gelijk. Dat is het."
Hij werd schuldig bevonden en ter dood veroordeeld.
In 2006 bracht de Sheriff's Department in Los Angeles een reeks foto's uit die werden gevonden in het appartement van Bradford. Vijftig vrouwen leken modellen te vormen en onderzoekers denken dat dit de laatste beelden zijn van zijn onbekende slachtoffers. In 2008 stierf Bradford aan kanker achter de tralies - hij nam de waarheid mee naar zijn graf.
6 Nidal Hasan
Voormalig majoor Nidal Hasan was psychiater van het Amerikaanse leger voor medische korpsen, die toegaf 13 mensen te hebben vermoord en meer dan 30 anderen te hebben verwond tijdens de massakamping van Fort Hood in 2009. Hasan besloot zichzelf te vertegenwoordigen tijdens het proces, waardoor hij de soldaten die hij had gewond kon ondervragen. tijdens de aanval.
Rechter kolonel Tara Osborn oordeelde dat hij mentaal bekwaam was om terecht te staan. Ze adviseerde echter dat hij een duidelijk nadeel had omdat hij het had tegen een hoofdaanklager met meer dan 20 jaar ervaring. Hasan zei tegen haar: "Dat heb je heel duidelijk gemaakt." Maar hij was niet bereid om van gedachten te veranderen.
Reed Rubinstein, een advocaat voor de families van de slachtoffers die tijdens de schietpartij zijn gedood, zei dat het immoreel was voor Hasan om degenen die hij had gewond te ondervragen."Hij maakt een aanfluiting van het rechtssysteem," zei Rubenstein.
In 2013 heeft de jury de doodstraf voor Hasan aanbevolen. De schietpartij werd geclassificeerd als "geweld op de werkplek" en niet als een daad van terrorisme, wat een controversiële bevinding was.
5 Colin Ferguson
Massamoordenaar Colin Ferguson was verantwoordelijk voor het doden van zes mensen en het verwonden van 19 anderen aan het Merillon Avenue-station in Garden City, New York, in 1993. Toen de trein het station inreed, begon Ferguson te schieten op de andere passagiers met een Ruger P89 9mm-pistool terwijl hij rustig door het gangpad liep.
Ferguson, een goed opgeleide Jamaicaanse immigrant, beweerde dat een onbekende witte man achter de schietpartij zat en was ontsnapt. Hij ontsloeg zijn verdediger en koos ervoor zichzelf te vertegenwoordigen. Hij kreeg ook county-fondsen om te betalen voor een privé-detective om 'de echte moordenaar' te vinden.
Toen hij over zichzelf in de derde persoon sprak, zei Ferguson tegen de rechtbank: 'Mr. Ferguson was gewekt door het geweervuur en probeerde zichzelf temidden van de verwarring te beschermen. 'Toen hij een getuige vroeg, die hij in de rug had geschoten om de schutter te beschrijven, antwoordde ze:' Ik zag je iedereen in de trein neerschieten, oke?"
Hij werd schuldig bevonden en veroordeeld tot 315 jaar en 8 maanden tot leven.
4 John Allen Muhammad
John Allen Muhammad en zijn 17-jarige medeplichtige Lee Boyd Malvo doodden 10 mensen en verwondden verschillende anderen bij de DC-sluipschutteraanvallen van 2002. Tijdens de acht maanden durende moordpartij liet Mohammed aantekeningen achter voor de politie op de plaats delict. Samen met een vraag naar $ 10 miljoen, stond er in een brief: "Voor jou, Mr. Police. Noem me God. "Toen officieren een gevallen tijdschrift ontdekten, konden ze het vergelijken met de vingerafdrukken van Malvo in het dossier.
Mohammed kreeg het recht om zichzelf te vertegenwoordigen. Na zijn openingsargument veranderde hij echter zijn beslissing toen hij hoorde dat de doodstraf waarschijnlijk was. De voormalige soldaat-gedraaide-monteur beweerde dat hij de moorden had gepleegd om geld van de politie af te persen. Hij was van plan om het geld te gebruiken om met zijn drie vervreemde kinderen naar Canada te verhuizen.
In 2009 kreeg hij de keuze om te worden geëxecuteerd door dodelijke injectie of elektrocutie. Omdat hij weigerde om een methode te kiezen, werd dodelijke injectie voor hem geselecteerd. Mohammed werd geëxecuteerd in het Greensville Correctional Center nabij Jarratt, Virginia.
3 Waseem Daker
Murderer Waseem Daker werd beschreven als een "briljante psychopaat" door openbare aanklagers tijdens zijn proces. De koelbloedige moordenaar had eerder een veroordeling voor het besluipen van Loretta Spencer Blatz.
In 1995 stak hij de kamergenote van Blatz, Karmen Smith, neer, terwijl Daker geloofde dat ze zijn "relatie" in de weg stond. Daker stak ook Smiths vijfjarige zoon neer toen hij thuiskwam van school. Gelukkig heeft de jongen de brute aanval overleefd.
Toen Daker ervoor koos zichzelf te vertegenwoordigen tijdens het proces, waarschuwde rechter Mary Staley, Cobb County Superior Court, hem: "U maakt een keuze om uzelf in gevaar te brengen. Maar dat is jouw keuze, niet de mijne. '
Tijdens het proces mocht hij burgerkleding dragen zodat de jury niet bevooroordeeld tegen hem zou zijn. Hij mocht echter niet omgaan met de messen die officieren van justitie van plan waren te gebruiken als bewijsmateriaal. Na twee weken getuigenis werd Daker schuldig bevonden en veroordeeld tot levenslang plus 47,5 jaar achter de tralies.
2 Zacarias Moussaoui
In 2001 trainde Zacarias Moussaoui als piloot op een vliegschool, maar hij kreeg geen vergunning. Maanden later werd hij gearresteerd op basis van immigratiekosten nadat een Minnesota vliegschool achterdochtig werd toen hij vroeg of hij kon leren om met een Boeing 747 te vliegen.
Vervolgens werden de aanslagen van 11 september uitgevoerd en werd Moussaoui als een materiële getuige gehouden. Opgelegd met zes complotten en met het oog op de doodstraf, koos hij ervoor om zichzelf te vertegenwoordigen.
In 2005 pleitte Moussaoui schuldig te zijn aan alle zes misdrijflasten, waaronder een samenzwering om terreurdaden te plegen die de nationale grenzen overschrijden, samenzwering om massavernietigingswapens te gebruiken en samenzwering om Amerikaanse werknemers te vermoorden. De jury besloot de doodstraf niet toe te passen.
In plaats daarvan ontving Moussaoui zes levenszinnen zonder voorwaardelijke vrijlating in de Federal ADX Supermax-gevangenis in Florence, Colorado. Toen hij uit de rechtszaal werd geleid, klapte hij in zijn handen en zei: "Amerika, je bent verloren. Ik won."
1 Charles Manson
Ondanks de terughoudendheid van de rechter, kreeg Charles Manson in 1969 toestemming om zichzelf te vertegenwoordigen tijdens zijn rechtszaak wegens de brutale moorden op Sharon Tate, die acht maanden zwanger was geweest, en zes andere slachtoffers. Rechter George Dell voerde aan dat Manson de proef bespotte.
Dell verklaarde: "Er is een praktische limiet aan wat de rechtbank zal accepteren. Aanvankelijk werd een openbare verdediger aangesteld. Toen werd een internationaal bekende strafpleiter genoemd om met Mr. Manson te praten, die overtuigend bleek dat hij zichzelf niet kon vertegenwoordigen. '
Hij voegde eraan toe: 'Er werd een andere uitstekende strafpleiter aangesteld, maar Mr. Manson besloot nog een andere advocaat te selecteren ... en hij koos de advocaat met de minste ervaring in Los Angeles County.'
In 1971 werd Manson schuldig bevonden aan zeven tellingen van eerste graads moord en één telling van samenzwering om moord te plegen. Hij werd ter dood veroordeeld. De doodstraf werd echter kort na het vonnis afgeschaft en zijn vonnis veranderde in levenslange gevangenisstraf. In 2017 stierf hij op de leeftijd van 83 in de gevangenis.