Delen:
10 Atrocious Experiments uitgevoerd door Unit 731
De gebeurtenissen in de Tweede Wereldoorlog kunnen de mensheid op het laagste punt laten zien. Botsende politieke ideologieën en de daaropvolgende wereldwijde strijd leverden een bijna ongekend niveau van bloedvergieten en vernietiging op.
Hoewel de Holocaust de extreme aard van de oorlog aantoonde en de gruwelijke mate waarin een natie kon worden bestuurd, hielden de Japanse eenheden van Unit 731, een Auschwitz-equivalent, hun eigen gruwelen tegen bij menselijke experimenten. Dit zijn slechts enkele van de experimenten die werden uitgevoerd tijdens het bestaan van de eenheid van 1936 tot 1945.
Uitgelicht afbeeldingstegoed: ww2live.com10 Ontsteking
Net als experimenten in Auschwitz en andere nazi-concentratiekampen, bestudeerden artsen en onderzoekers van Unit 731 de potentiële overleving van soldaten op het slagveld. Maar in plaats van Japanse soldaten te gebruiken voor deze experimenten, gebruikte Unit 731 zowel geallieerde krijgsgevangenen als Chinese en Russische burgers.
Een van deze door oorlog beïnvloede experimenten was in verschillende verbrokkelingen, in het bijzonder ledematenamputaties, om de effecten van bloedverlies te bestuderen. Andere vormen van verbrokkeling waren puur experimenteel en niet strijdgerelateerd. Sommige geamputeerde ledematen werden bijvoorbeeld opnieuw vastgemaakt aan andere zijden van het lichaam. Andere keren werden ledematen bevroren en geamputeerd totdat alleen het hoofd en de romp van het slachtoffer overbleven.
Dit gebeurde vaak zonder verdoving uit angst voor een negatieve invloed op de experimenten. Proefpersonen werden vernederend genoemd marutas ("Logs"), een verwijzing naar de zin: "Hoeveel logboeken zijn er gevallen?"
9 Nanjing Wreedheden
Unit 731 was een van de twee beruchtste, grootschalige oorlogsmisdaden gepleegd door Japan tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog. De tweede oorlogsmisdaad was het bloedbad in Nanjing.
Naast de gruweldaden die werden gepleegd, was de correlatie tussen de twee oorlogsmisdaden dat veel krijgsgevangenen en burgers die tijdens de campagne werden gevangen, werden gebruikt in de experimenten van Unit 731. Over het algemeen was het anti-Chinese sentiment nog steeds aanwezig tussen de twee evenementen. Zodra Japanse soldaten de Chinese hoofdstad binnenvielen in december 1937, was de stad gastheer voor massamoord en verkrachting.
Nadat de orders om alle gevangenen te elimineren uiteindelijk arriveerden, werd niemand meer gespaard. De gruweldaden omvatten mishandeling, verdrinkingen, onthoofdingen, massadiefstal, gedwongen incestueuze verkrachting, levende begrafenissen, verslavende drugsverspreiding en talloze niet-geregistreerde misdaden.
Er was zelfs een wedstrijd tussen twee Japanse officieren om te zien wie als eerste 100 mensen met een zwaard zou doden. In tegenstelling tot veel van de deelnemers aan Unit 731, werden deze officieren echter berecht en geëxecuteerd.
8 Vivisection
Een van de meest voorkomende en brutale experimenten die werden uitgevoerd, was vivisectie. Dit gebeurde bij levende personen zonder verdoving, omdat men geloofde dat de symptomen van verval na de dood de resultaten zouden schaden.
Een van de doelen van deze vivisecties was om een operatie uit te voeren. In feite werden meerdere verschillende operaties vaak uitgevoerd op een onderwerp. Nadat het slachtoffer niet meer werd gebruikt, werd hij gedood en ontleed voordat hij werd verbrand of in een grote grafkelder werd geplaatst.
Andere keren werden vivisecties uitgevoerd om de interne effecten van ziekten te zien. Vivisections maakten ook deel uit van ruwe experimenten, zoals het verwijderen van de maag en de bevestiging van de slokdarm aan de darmen. Afbeeldingen en getuigenissen van deze operaties zijn online beschikbaar. Maar bekijk ze met discretie aangezien ze extreem grafisch zijn.
7 Dodelijke injecties
Aanvankelijk werden veel van de ziekte-experimenten van Unit 731 uitgevoerd als preventieve maatregelen. De Japanners hadden ontdekt dat 89 procent van de doden op het slagveld van de Eerste Sino-Japanse Oorlog afkomstig was van ziektes. Maar deze experimenten met preventieve medicijnen en vaccins ontwikkelden zich in een offensief gebruik naarmate de oorlog vorderde.
Unit 731 is opgesplitst in acht divisies. De eerste was gericht op het experimenteren met bacteriologische ziekten, waaronder de builenpest, cholera, anthrax, tyfus en tuberculose. Deze bacteriën werden regelmatig geïnjecteerd in patiënten en de resulterende infecties werden bestudeerd. De uitkomsten werden steeds dodelijker omdat veel mensen in gemeenschappelijke cellen woonden.
De Japanners bestudeerden ook de effecten van mensen injecteren met dierenbloed, luchtbellen die embolieën veroorzaakten en zeewater. Deze zeewaterinjecties waren vergelijkbaar met de experimenten met zeewateropname in Auschwitz.
6 Venereal Ziekten
Kinderen werden niet vrijgesteld van de gruweldaden van de eenheid, aangezien de verticale transmissie van moeder naar foetus werd bestudeerd. Dit omvatte ziekten zoals syfilis. De onderzoekers bestudeerden hoe syfilis de gezondheid van de resulterende baby zou beïnvloeden en hoe deze het reproductieve systeem van de moeder zou schaden. Hoewel we het aantal kinderen dat in gevangenschap wordt geboren niet kennen, is bekend dat er geen enkele overleefde toen de eenheid in 1945 ontbond.
Hoewel ziektes als tuberculose en pokken konden worden geïnjecteerd, hadden syfilis en gonorroe een andere infectiemethode nodig. Dit gebeurde met een mannetje en een vrouw, van wie er één besmet was. Het paar werd gedwongen geslachtsgemeenschap te hebben onder de dreiging om te worden neergeschoten. De geïnfecteerde lichamen werden later vivisected om de interne resultaten te zien.
5 Frostbite
Een van de meer gruwelijke serie experimenten draaide rond extreme temperaturen. Hoewel extreme hitte ook werd gebruikt bij proefpersonen, werd extreme kou vaker gebruikt omdat deze geschikt was voor bepaalde faciliteitsklimaten in Japan.
Nadat de proefpersonen in de kou buiten waren gebracht, werd er met tussenpozen water op hun armen gegoten totdat bevriezing in de getroffen gebieden terechtkwam. Andere keren werden ledematen bevroren en vervolgens ontdooid om gangreen te bestuderen.
Je kunt je afvragen hoe de onderzoekers konden zien dat de armen bevroren waren.Volgens het getuigenis van één officier had bevriezing plaatsgevonden als de 'bevroren armen, toen ze met een korte stok werden geslagen, een geluid uitzonden dat leek op dat wat een bord geeft wanneer het wordt geraakt.'
Deze experimenten leverden echter wetenschappelijke bevindingen op. De eenheid bepaalde dat wrijven over een bevroren gebied niet de meest effectieve behandeling was. In plaats daarvan was het beter bevriezen te behandelen door het getroffen gebied onder te dompelen in water dat warmer was dan 37,8 graden Celsius (100 ° F) maar koeler dan 50 graden Celsius (122 ° F). Een scène met dit experiment is te zien in de film uit 1988 Mannen achter de zon met een artistieke licentie.
4 Seksueel geweld
De verkrachting en aanranding van vrouwen gebeurde tragisch in Unit 731. Net als de massale verkrachtingen en seksslavernij die tijdens het Nanjing-bloedbad (ook bekend als "The Rape of Nanjing") werden getoond, waren seksuele misdaden gepleegd door Japanse soldaten en onderzoekers ongebreideld. Hoewel deze onwettige handelingen voor het plezier werden gepleegd, werden ze soms door de onderzoekers gerechtvaardigd als experimenten met geslachtsziekten.
Uit een verslag van een bewaker van een onderzoeker blijkt echter het verontrustende en nonchalante karakter van deze misdaden. Volgens de bewaker "vertelde de onderzoeker" dat hij op een dag een menselijk experiment gepland had, maar er was nog steeds tijd om te doden. Dus namen hij en een ander lid de sleutels van de cellen en openden een die een Chinese vrouw huisvestte. Een van de leden van de eenheid heeft haar verkracht. '
3 Special Chamber Experiments
Hoewel Unit 731 veel testen deed in het veld, was de faciliteit van 6 vierkante kilometer (2,3 mijl) gastheer voor talrijke gebouwen voor specifieke experimenten. Veel van deze gebouwen werden gebruikt om vlooien en kweekpathogenen op te wekken, maar sommige werden speciaal gebouwd om te testen.
Er werd een centrifuge gebouwd om te onderzoeken hoeveel kracht het zou kosten om de dood te veroorzaken. Hogedrukkamers duwden de ogen van de slachtoffers uit hun hoofd. Gedwongen abortussen en sterilisaties werden uitgevoerd en proefpersonen werden behandeld voor dodelijke doses röntgenstralen.
In een experiment om de aangeboren band tussen moeder en kind te observeren, werden een Russische moeder en haar kind gevolgd in een glazen kamer terwijl giftig gas werd ingepompt. De moeder bedekte haar kind in een poging haar te redden, maar beiden stierven uiteindelijk.
2 Wapen testen
In Unit 731 werden menselijke proefpersonen ook bij veel faciliteiten gebruikt voor het testen van wapens. De slachtoffers werden meestal meegenomen naar een experimenteel veld als Anda en vastgebonden aan houten palen om te testen. Toen hadden de slachtoffers pestverspreidende bommen die massaal op hen waren gevallen, werden ze gebruikt voor het oefenen van het doelwit, hadden ze granaten op hun hoofd of werden ze verbrand met vlammenwerpers.
Dit leek erg op het protocol van het imperiale Japanse leger om gevangengenomen Chinese soldaten te gebruiken voor bajonetoefeningen. Niettemin is het een voorbeeld van de onnodige wreedheid die wordt tentoongespreid in de voorzieningen van Unit 731.
1 Biologische oorlogsvoering
De Eerste Wereldoorlog bracht technologische vooruitgang in oorlogsvoering, met name biologische oorlogsvoering. Geïnspireerd door het succes van deze biowapens (met name het chloorgas dat werd gebruikt tijdens de Tweede Slag om Ieper), heeft generaal Shiro Ishii, de directeur van Unit 731, op dit gebied uitgebreid geëxperimenteerd.
Naast het laten vallen van bommen gevuld met ziekten zoals miltvuur, cholera, tyfus en builenpest op gevangenen, ontwierp Ishii een speciale bom met porselein, waardoor geïnfecteerde vlooien zich konden verspreiden en een groter gebied konden infecteren. Nogmaals, proefpersonen werden vaak vastgebonden aan staken en gebombardeerd. Wetenschappers in beschermende pakken bestudeerden de lichamen naderhand.
Andere tijden - zoals op 4 en 29 oktober 1940 - laagvliegende vliegtuigen bespoten pestbacteriën in de provincie Chechiang in China, waarbij respectievelijk 21 en 99 mensen de dood vonden. Schattingen voor het totaal aantal Chinese doden op deze manier variëren echter van 200.000 tot 5.80.000 mensen.
De Japanners beschouwden de Chinezen als inferieur. Als gevolg hiervan werden de Chinezen beschouwd als levensvatbare proefpersonen voor deze aanvallen. We kunnen alleen speculeren over wat de eenheid op grotere schaal zou hebben gedaan met deze biologische wapens.