Delen:
10 verslagen van slechte dienaren die je zullen doen schrikken
De volgende gevallen beschrijven grizzly misdaden die lang geleden zijn gepleegd door vertrouwde huishoudpersoneel. De meerderheid van de uitgesproken vonnissen, hoe hard ook, waren een precedent bij het vaststellen van de sombere en genadeloze toon die de doodstraf belichaamd in Amerika en Europa.
10 Bridget Durgan
In de late 19e eeuw beschouwde de populaire ideologie bedienden als de lagere klasse van de maatschappij, die gemakkelijk vatbaar was voor een leven van misdaad en moord. Een dergelijke kritiek werd geschonken aan Bridget Durgan, een Ierse dienaar die in de VS in tabloids wordt beschreven als 'een wild beest en een vijand'.
In 1867 stak Durgan haar werkgever, mevrouw Coriel, dood neer. Kranten speculeerden dat Durgan verliefd was en wilden trouwen met Mr. Coriel, zelfs bij het treiteren van het slachtoffer over de schandalige en onuitsprekelijke affaire die het duo had. De ultieme straf werd doorgegeven aan de 'afgrijselijke crimineel', zoals de media haar onvermoeibaar beschreven. Durgan werd datzelfde jaar geëxecuteerd door de staat New Jersey.
9 Zusterlijke liefde
In een rustig Frans dorp in 1933 waren de zusters Christine en Lea Papin ideale en vertrouwde schoonmakers van hun overheersende en tirannieke werkgever, Madame Danzard. De meisjes, die een bed op hun kleine zolderkamer deelden, leefden eenzaam, saai leven, dat op onverklaarbare wijze veranderde in een intieme, incestueuze relatie. Toen hun pas ontdekte onheuse gevoelens werden ontdekt en bedreigd door de buitengewoon goede Danzard, namen de zusters hun toevlucht tot slagerij.
Na zeven jaar gewaardeerde dienst staken de meisjes zowel mevrouw dood als haar dochter dood, hun lichamen verminkend en hun ogen uithollend. Onmiddellijk bekenden ze hun gruwelijke misdaad na hun arrestatie, en het proces werd uiteindelijk een nationale kop sensatie. Uiteindelijk werd Lea veroordeeld tot tien jaar dwangarbeid. Christine stierf vier jaar later in een psychiatrisch gesticht.
8 Mary Wallis
In juli 1870 was de negen maanden oude Albert H. Reed dood, vergiftigd door de 16-jarige Mary Wallis. Wallis was een zwarte dienstmeid die op onverklaarbare wijze te maken kreeg met een bittere vete met de verpleegster van het kind. In een duivelse poging om een ontembare en meedogenloze hekel aan haar aartsvijand te brengen, vergiftigde Wallis het kind genadeloos en vergrootte de melk van de negen maanden oude met strychnine. Haar fatale complot was bedoeld om de dood van het kind de schuld te geven van de verpleegster die ze verachtte.
Onvermijdelijk verslechterde haar schema, en ze werd ter dood veroordeeld. Haar straf werd met harde veroordeling ontvangen, gezien haar leeftijd en mentale toestand. De protesten vielen echter aan dovemansoren als het ging om de president. Wallis's vonnis werd bevestigd en ze werd opgehangen in de Upper Marlboro, Maryland, gevangenis in februari 1871.
7 Het 'Barnes Mystery'
In 1879 werd de rijke Engelse Julia Martha Thomas door haar dienstmeisje Kate Webster naar beneden geduwd. In een dronken woede ging Kate Thomas wurgen en vermoordde haar. Daarna heeft ze de resten uiteengereten. Nadat ze het verminkte lichaam van haar voormalige werkgever had verbrand, wierp Kate een groot deel van het restant langs de rivier de Theems terwijl ze de resten aan buurtkinderen voedde en beweerde dat de resten varkenszwijn waren.
De verblijfplaats van Thomas's hoofd bleef een mysterie tot 2010, toen haar schedel werd gevonden tijdens een uitgraving van een Engelse tuin. Nadat officieel bevestigd was dat de schedel van Julia Martha Thomas was, werd vastgesteld dat ze was gestorven aan hoofdtrauma en verstikking. Wat de moorddadige meid van Thomas betreft, Kate werd op 29 juli 1879 voor haar misdaad opgehangen in de gevangenis van Wandsworth.
6 Bloedige schroevendraaier
In maart 1931 wachtte een groep advocaten angstig op de komst van Cornelius Kahlen, een rijke vastgoedeigenaar die de vergadering had gepland om zijn zakelijke transacties te bespreken. Tot ieders verbazing barstte een man door de deuren met een met bloed bevlekte schroevendraaier in zijn trillende hand. "Cornelius Kahlen zal er niet zijn," zei de man. "Ik heb hem net vermoord."
Het lichaam van de 75-jarige makelaar in onroerend goed werd gevonden in zijn sjieke New York City-appartement en werd 20 tot 30 keer gestoken. De schuldige in het midden van alles was de vertrouwde dienaar van Kahlen, Moramarco, die beschuldigd werd van een affaire met Kahlen's oudere vrouw ten tijde van de moord. Volgens Moramarco pleegde hij de moord nadat hij geloofde dat Kahlen van plan was naar Duitsland te verhuizen, waardoor zijn vrouw en Moramarco zelf berooid achterbleven.
5 genade merken
Op 23 juli 1843 schoot de 16-jarige meid Grace Marks en de stabiele hand James McDermott hun rijke werkgever, Thomas Kinnear, dood en vermoordde. Eerder die dag hadden ze hun collega-huishoudster, Nancy Montgomery, gewurgd. Het sensatiezucht van de zaak trok de aandacht in heel Canada, met kranten die melding maakten van een schandalige affaire, niet alleen tussen de moorddadige dienaren maar ook de slachtoffers. In feite bleek Nancy, ook de minnares van Kinnear, zwanger te zijn geweest tijdens haar autopsie.
Na hun gevangenneming werden Grace Marks en James McDermott veroordeeld voor moord en ter dood veroordeeld, waarbij het vonnis van Marks werd omgezet in het leven in de gevangenis. Voorafgaand aan zijn ophanging uitte McDermott uitdrukking van minachting voor het onrechtvaardige uitstel van de eerste zin van Marks, vol hevig aandringend dat zij de aanstichter van de misdaad was.
4 Een pastorie in Ierland
Toen de nacht viel in het dorp Balbriggan in Ierland, in mei 1928, wachtte vader James McKeone angstig op de terugkeer van Mary Callan, de mooie 19-jarige huishoudster van de pastorie van drie jaar.Met Mary's verblijfplaats de volgende ochtend nog onbekend en zonder reden om te geloven dat ze de omgeving van haar eigen vrije wil had verlaten, waarschuwde pater McKeone de politieagent van de stad en een zoekpartij volgde snel.
Weken later werd Mary's lichaam in stukken uiteengereten in een ingenaaide zak die in een steengroeve was gegooid alsof het vuilnis was. De schuldige was de 20-jarige Gerard Toal, een klusjesman en een bediende die naast Mary werkte en in de pastorie woonde. Nadat hij onbetwistbaar bewijs had gevonden in de openhaard van Toal's kamer, biechtte hij Mary te wurgen nadat ze door hem werd uitgescholden vanwege zijn flagrante onoplettendheid voor zijn plichten. De bekentenis van Toal gaf hem geen mildheid en hij werd vervolgens ter dood veroordeeld.
3 Archibald Hall
Vastbesloten om alles te verfijnen over zijn karakter, man en inbreker, veranderde Archibald Hall zijn naam in Roy Fontaine, vernietigde zijn Glaswegian-accent en bestudeerde de oudheid en sociale etiquette. In 1977 werd Fontaine butler van Lady Margaret Hudson, om de vooruitzichten van zijn hernieuwde leven kort daarna in gevaar te brengen door de onverwachte aanwezigheid van David Wright. Wright, een ex-cellmate en voormalig liefhebber van Fontaine, werd in zijn achterhoofd geschoten na het dreigen met het ontmaskeren van het verleden van Fontaine.
Het hele jaar door zou Fontaine een moorddadige ruzie maken, waarbij verschillende rijke, elitaire werkgevers evenals iedereen die hem in de weg stond werden vermoord. Na zijn gevangenname in 1978 bekende Fontaine zijn voormalige geliefde, twee werkgevers, een medeplichtige en een andere man te vermoorden en leidde vervolgens de politie naar hun begraven resten. Hij werd door Britse en Schotse rechtbanken tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld en stierf in 2002.
2 Alice Riley
Op 1 maart 1734 werd William Wise in bed gevonden met zijn hoofd ondergedompeld in een grote emmer water. Hij was gewurgd en verdronken en werd de eerste officiële moord in de kolonie Savannah. De alibi's en verblijfplaatsen van Alice Riley en Richard White, Wise's Ierse contractarbeiders, waren onbekend. De twee waren geliefden geworden terwijl ze onder de 'beledigende en ontaarde' regels van Wise leidden tot hun onbezonnen en gruwelijke misdaad. Hun korte romance eindigde bij hun gevangenname.
Het paar zou ter dood worden veroordeeld. Alice, die zwanger was ten tijde van haar veroordeling, liet haar executiedatum uitstellen. Vier weken nadat ze een zoon had gekregen, werd Alice naar de galg gestuurd en werd de eerste vrouw die in Georgië werd geëxecuteerd.
1 Dinner At The Wrights '
In 1914 diende Julian Carlton, een zwarte bediende in het huishouden van Wright in Wisconsin, het diner voor nietsvermoedende gasten, die hij snel zou vangen en vermoorden. Tijdens het feest dook Carlton de deur van de eetkamer in benzine en stak een lucifer aan, waardoor een kamer van vlammen ontstond. Degenen die probeerden te ontsnappen werden met een bijl door Carlton neergeslagen.
Interessant genoeg was het huis van de meest griezelige scène in de geschiedenis van Wisconsin eigendom van een van 's werelds meest gerenommeerde architecten, Frank Lloyd Wright, die op dat moment op zakenreis was. De 'Crime of the Century' kwam abrupt ten einde toen Carlton zichzelf vermoordde door voor zijn arrestatie een flesje zuur te drinken.