Delen:
Top 10 spookachtige feiten rondom de grens tussen de VS en Mexico
De meest gekruiste internationale grens ter wereld ligt tussen de Verenigde Staten en Mexico, met jaarlijks ongeveer 350 miljoen wettelijke kruisingen. Het volstaat om te zeggen dat de grens, die bijna 3.200 kilometer (2.000 mijl) beslaat, getuige is geweest van zijn aandeel van gewetenloze personages.
Spookachtig bloedbad heeft de woestijn ook doorzeefd met lichamen, waardoor het bergachtige terrein werd veranderd in een massagraf. De volgende 10 items verdiepen zich in deze verschrikkingen evenals minder bekende ontstellende gebeurtenissen die schijnbaar door de jaren heen zijn genegeerd.
10 Vals gevoel van veiligheid
In november 2014 hebben leden van de Amerikaanse douane- en grensbewaking (CBP) vóór een commissie van de National Security of Governmental Affairs van de Senaat getuigd over de grootste Ebola-epidemie in de geschiedenis. Om de introductie en verspreiding van de overdraagbare en dodelijke ziekte te minimaliseren, voerde het CBP verbeterde Ebola-screenings uit bij vijf grote Amerikaanse luchthavens.
Ondanks drastische maar noodzakelijke maatregelen, slaagde het bestuur van Washington er niet in om te voldoen aan de eisen van essentiële grenscontroles die nodig waren om een groeiende plaag aan de zuidgrens te stoppen.
Volgens de huidige stafchef van het Witte Huis, John Kelly, een gepensioneerde generaal van het Korps Mariniers en voormalig SOUTHCOM-commandant, negeerde het Witte Huis van president Barack Obama het potentiële gevaar van immigranten die besmet waren met Ebola via de zuidelijke grens.
Zo brachten de dreigementen van een uitbraak van Afrikanen die illegaal het land binnenkwamen via Mexico het welzijn van de Amerikaanse burgers in gevaar, omdat 6 procent van de reizigers uit bepaalde regio's in West-Afrika illegaal de grens zijn overgestoken. CBP stond stevig op hun standpunt dat zij de juiste opleiding gaven om de ebolasymptomen te identificeren.
Desalniettemin waren hun dappere pogingen slechts komische praktijken volgens agenten die patrouilleren langs de Amerikaans-Mexicaanse grens. De woordvoerder Gabe Pacheco van de Nationale Border Patrol Raad verklaarde: "We zijn niet opgeleid. Er zijn geen protocollen aanwezig en we hebben geen beschermende uitrusting gezien. We hebben niemand verteld dat dit de protocollen zijn die je gaat gebruiken. "
9 Bliksem
In 2006 reageerde Border Patrol-agent Bradford Rubinoff op een auto-ongeluk nabij de grens met Mexico, toen hij en zijn partner een paar meter de lucht in werden gelanceerd. "Toen ik terugkwam op de grond, voelde ik deze intense hitte en pijn in de kern van mijn lichaam," legde Rubinoff uit. De twee officieren waren getroffen door de bliksem, een veel voorkomend verschijnsel in het zuiden van Arizona tijdens het moessonseizoen.
Een jaar later werden naast Nogales nog meer agenten geslagen, naast twee Mexicaanse staatsburgers die in het ziekenhuis werden opgenomen nadat ze illegaal de Verenigde Staten nabij Sonoita, Arizona hadden betreden. Drie jaar later, in dezelfde buurt, werd de 17-jarige Fernan Cortez Aguilar uit Hidalgo, Mexico, dood aangetroffen door Border Patrol nadat hij was geslagen en gedood door een bliksemflits toen een intense storm door de regio waaide.
Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie zijn er meer sterfgevallen toegeschreven aan blikseminslagen in Mexico dan waar ook ter wereld, met gemiddeld 223 mensen per jaar. Tussen 2005 en 2011 meldde een nationale elektriciteitsvereniging dat maar liefst 12.000 mensen gewond raakten door de bliksem. Het bergachtige terrein van Mexico draagt bij aan het risico op blikseminslag.
8 Smokkelwaar
Het Hooggerechtshof van de Verenigde Staten heeft bepaald dat grensagenten toestemming hebben om lichaamsholteonderzoeken uit te voeren zonder een bevelschrift indien er een "redelijke verdenking" is van smokkelwaar. Zo'n vage uitspraak heeft echter in het laatste decennium geleid tot talloze rechtszaken tegen CBP.
Voorbeeld: In oktober 2014 keerde de 19-jarige Amerikaanse burger Ashley Cervantes terug naar Nogales, Arizona, te voet door een haven van binnenkomst toen ze werd geconfronteerd met officieren die haar ervan beschuldigden drugs te dragen. De volgende zeven uur werd Cervantes geboeid aan een stoel, gecontroleerd door drugssnuffelende honden, en bevolen zich uit te kleden en te "hurken" om visueel te worden geïnspecteerd door een onderzoeker.
Toen er geen drugs werden ontdekt, werd Cervantes naar het Holy Cross Hospital gebracht, waar de ongegronde speurtocht 'met kracht en digitaal' doorging met een mannelijke arts die de vagina en de anus van Ashley sondeerde.
De onaangename ervaring van Cervantes weerspiegelt een geval in 2012 toen een vrouw, alleen geïdentificeerd als Jane Doe, de VS binnenging aan de grens van El Paso. De Amerikaanse burger en inwoner van New Mexico beweerde dat ze willekeurig was gekozen, zowel aan de grens als aan het Universitair Medisch Centrum, en kreeg een CT-scan. Ze werd zes uur later vrijgelaten en rekende meer dan $ 5000 aan ziekenhuisrekeningen af.
Wees niet ongerust, dames, mannen worden niet anders behandeld. In januari 2013 werd David Eckert onderworpen aan anale sondes door de politie. Toen er geen drugs werden gevonden, werd hij naar twee verschillende ziekenhuizen gebracht waar de penetratie doorging omdat sheriff-functionarissen beweerden dat hij "zijn billen klemde te zijn toen hij uit zijn auto stapte".
Ondanks de scherpe observatie en verschillende invasieve zoekacties, waren er geen medicijnen aanwezig en werd Eckert vrijgelaten.
7 Ghostly Sightings
Terwijl hij in 1995 een groep illegale immigranten nabij het Lower Otay Reservoir achtervolgde, glipte grenspatrouilleagent Luis Santiago van een klif en viel 37 meter (120 voet) dood. De agent had de reputatie om drugssmokkelaars op te sporen.
Dit bracht velen ertoe te geloven dat hij werd vermoord en dat zijn verontruste geest het bergachtige gebied blijft achtervolgen om wraak te nemen.Ondanks de absurditeit van dergelijke claims, zouden talloze waarnemingen van de geest van Santiago zijn onderbouwd door mede-grenspolitie agent Rocky Elmore.
In zijn boek, Uit te voet, Elmore vertelt over andere angstaanjagende gebeurtenissen gedurende zijn jaren patrouilleren in het Otay-gebergte. In maart 1991 werden twee piloten en acht leden van Reba McEntire's band gedood toen hun vliegtuig 's avonds laat crashte. Dit voedde meer rekeningen van paranormale activiteit langs de grens.
Volgens de lokale bevolking is het gebruikelijk om schaduwen over koplampen te zien dansen en het galmende gefluister van een vreemde tong over de heuvel te horen of de geluiden van mesquite takken die in de nacht breken. Alles kan worden toegeschreven aan illegalen die het terrein oversteken ondanks het gebrek aan menselijke aanwezigheid tijdens dergelijke onverklaarbare gebeurtenissen.
Van Nuevo Laredo tot Nogales, blijven verhalen over de dodelijke, grensgevende steden bestaan tot in de 21e eeuw, met inbegrip van verhalen over mannen met "ingevallen ogen strompelen de stad in, zo uitgedroogd dat ze lijken op skeletten." Velen geloven heilig dat de zuidelijke grens niet alleen bezaaid met lichamen, maar de geesten van migranten die zijn verdwenen tijdens hun reizen naar het noorden.
6 The Devil's Highway
Het illegaal oversteken van de grens wordt steeds moeilijker met elk voorbijgaand jaar als gevolg van nieuwe en verbeterde technologie. In een poging om Border Patrol te ontwijken, komen potentiële migranten verder weg in de Sonorawoestijn, ver weg van steden die vaak worden bewaakt door agenten.
Hoewel er een beperkte aanwezigheid van Border Patrol is, nemen de vreselijke gevaren van de woestijn dramatisch toe. Eén route in het bijzonder, El Camino del Diablo ("de Devil's Highway"), staat bekend als het dodelijkste migrantenpad in Noord-Amerika.
Gelegen in het zuidwesten van Arizona tussen Tucson en Yuma, heeft de Devil's Highway in de afgelopen vijf jaar het leven geëist van meer dan 1.400 migranten. Als deze mensen het geluk hebben om de blootstelling aan de elementen te overleven en dorst en uitputting van de hitte onschadelijk te maken, worden ze geconfronteerd met de gevaren van meedogenloze dieren in het wild, zoals ratelslangen, Gila-monsters, schorpioenen, bergleeuwen en bobcats.
Degenen die de moed oproepen, of misschien de nederlaag toegeven, komen Sonoyta binnen, een bijna lege grensstad bewoond door smokkelaars, dieven en andere migranten die wanhopig genoeg zijn om te proberen de VS binnen te komen.
De woestijn rondom Sonoyta is kilometerslang bezaaid met tekenen van kruisers die onderweg problemen ondervonden - van verlaten fietsen tot versleten laarzen en dameskleding. De spullen van migranten die langs de snelweg van de duivel zijn bezaaid getuigen van de schadelijke lengte die iemand zal hebben om de Amerikaanse droom te bereiken.
5 Corruptie
Om de Amerikaans-Mexicaanse grensbeveiliging in het begin van de jaren 2000 aan te scherpen, trachtte de Border Patrol zijn strijdmacht te vergroten van 11.700 agenten tot 18.000 in 2008. Helaas, terwijl het aantal officieren toenam, namen ook gevallen van corruptie binnen de afdeling toe.
Een agent in het bijzonder, Oscar Antonio Ortiz, demonstreerde de absurde incompetentie van het wervingsproces van het bureau nadat werd ontdekt dat hij een immigrant zonder papieren was die drie jaar aan de grens patrouilleerde. Om het nog erger te maken, Ortiz - die werd omschreven als een "vooraanstaande" officier - gaf toe dat hij via zijn door de overheid uitgegeven Border Patrol-truck meer dan 100 illegale immigranten naar de VS had gesmokkeld.
Dit is slechts één voorbeeld van een groeiend aantal ongekende misdaden die CBP heeft aangetroffen onder zijn personeel. Alleen al in 2006 werden meer dan 25 aan de grens toegewezen agenten gearresteerd, waarvan er acht zijn veroordeeld in een federale rechtbank.
De overgrote meerderheid van de misstanden betrof het aanvaarden van steekpenningen om illegale immigranten en mensensmokkelaars vrij te laten en om een oogje dicht te knijpen voor gewetenloze personen die door inspectiestroken liepen. Wat Ortiz betreft, de 29-jarige werd veroordeeld tot vijf jaar cel nadat hij in 2006 schuldig was bevonden aan aanklachten met inbegrip van samenzwering.
4 'Coyotes'
Vóór 2004 werd de charmante bezetting van mensensmokkel voornamelijk overgelaten aan grote gezinnen die in de buurt van grenssteden woonden. Gedurende het laatste decennium hebben drugskartels echter het roer overgenomen, waardoor het verlies aan mensenlevens aanzienlijk is toegenomen. Jaarlijks vinden er gemiddeld 207 ongedocumenteerde grensdoden plaats.
Desalniettemin is een dergelijk aantal slechts een schatting, rekening houdend met het aantal onbekende lichamen dat nog moet worden ontdekt, of helemaal niet. Kadavers die niet worden weggespoeld door moessonoverstromingen of geërodeerd door de zinderende stralen van de zon worden vaak aangetroffen in een gemummificeerde staat waar ze hun toevlucht zochten in de spleten van arroyos of de schaduw van een boom.
Vaker wel dan niet, degenen die ervoor kiezen om de grens over te steken, ondertekenen onbewust hun eigen doodsvonnissen, aangezien hun "coyote" (menselijke smokkelaar) niet van plan is hen door de verraderlijke reis te zien. In dergelijke gevallen worden ze in de steek gelaten en worden ze achtergelaten om zonder water in de woestijn te sterven.
Het valt niet te ontkennen dat het menselijk leven niets meer is dan een handelsartikel voor het kartel. Zo heeft het financiële gewin van de smokkelhandel tientallen avaricious, moordend ongedierte gelokt. Helaas zijn tussen 1998 en 2013 meer dan 2.700 lichamen gevonden in de woestijn van Arizona alleen.
3 massagraven
Het noordoostelijke deel van Brooks County ligt aan een van de drukste checkpoints in Texas. Met dagelijks meer dan 10.000 voertuigen die door de omgeving rijden, hadden weinigen zich de griezelige ontdekking op de begraafplaats van de afgelegen stad Sacred Heart Burial Park voorgesteld.
In 2014 ontdekte een team van archeologen massagraven met de lichamen van talloze immigranten.Hun stoffelijk overschotten werden begraven in vuilniszakken, bio-gevaarlijke zakken, boodschappentassen of helemaal niets, op elkaar gestapeld als een stortplaats van vuilnis.
Krista Latham, een forensisch antropoloog bij de University of Indianapolis, schatte dat de begrafenissen plaatsvonden tussen 2005 en 2009. De meerderheid van de doden had geen identificatie. Hoewel het onzeker is hoeveel kadavers op deze manier onachtzaam werden verwijderd, wordt aangenomen dat de begrafenissen werden georganiseerd door het plaatselijke uitvaartcentrum Funeraria del Angel Howard-Williams.
Volgens de districtsrechter Raul Ramirez hebben de functionarissen van de sheriff bijna 20 jaar lang contact opgenomen met het rouwcentrum om de overledene terug te krijgen die is teruggewonnen uit het penseelland. Het prijskaartje was $ 450 per lijk. De legaliteit van de praktijk in de provincie blijft in twijfel, terwijl honderden gezinnen nadenken over het lot van hun dierbaren.
2 Black Magic and Voodoo
Tijdens een vakantie met vrienden tijdens de voorjaarsvakantie in maart 1989 werd studente Mark Kilroy gekidnapt en naar een afgelegen ranch gebracht, vlakbij de grens met de Verenigde Staten in Matamoros, Mexico.
Na urenlange meedogenloze marteling onthiel Kilroy's ontvoerders de student met een kapmes, rukte zijn hart eruit en kookte zijn hersens in een ketel. De gruwelijke daad zou deel uitmaken van bijgelovige rituelen afgeleid van Santeria, Afrikaanse voodoo en oude Azteekse riten van mensenoffers.
Kilroy was een van de twaalf verminkte en vermoorde mensen door de dementerende bende drugshandelaren die geloofde dat de gruwelijke slachtpartijen hen bescherming zouden bieden. Ze geloofden dat menselijke en dierlijke offers een magisch schild opriepen om hen te beschermen tegen kogels en ander kwaad.
Interessant genoeg hebben de huiveringwekkende details van bizarre rituelen door drugsbendes de Mexicaanse politie ertoe geleid hun eigen vorm van zwarte magie te adopteren. Terwijl wetshandhavers in Tijuana erom bekend staan hun lichaam te tatoeëren met voodoo-symbolen om kogels te ontmoedigen, schilderen anderen hun gezichten met het bloed van geslachte kippen terwijl ze gebed gebruiken om hen te bewaken langs de smokkelroutes van het kartel langs de grens.
1 Vigilantes
In oktober 2002 wachtten 12 illegale immigranten in de woestijn van Arizona om opgepakt te worden door smokkelaars toen twee mannen abrupt verschenen in camouflage-vermoeienissen. Nadat hij was afgedaald naar de groep, opende het gewapende duo het vuur en doorkruiste de kruisers met kogels.
Volgens migrantenrechtenactivisten maakten de moorden deel uit van een groeiende campagne van burgerwachters die verantwoordelijk was voor een reeks moorden langs de zuidelijke grens. Tussen juni en september van dat jaar werden acht migranten gekneveld en geboeid aangetroffen in de woestijn ten westen van Phoenix. Zeven van de mannen werden in de achterkant van het hoofd geschoten, terwijl de achtste werd neergestoken.
Vanwege de drastische toename van migrantenmoorden langs de grens, vrezen velen dat grote aantallen gewapende "burgergrenspatrouilles" (ook bekend als "Minutemen") een team van huurmoordenaars hebben voortgebracht. In april 2012 openden vier blanke mannen die camouflage droegen het vuur op een volgepakte vrachtwagen met immigranten in de buurt van Eloy, Arizona, waarbij ze twee doden.
Matt Browning, een gepensioneerde rechercheur uit Arizona, zei: "Wat we wel hebben is dat veel boze, militante blanke mannen aan de grens zitten als jagers die wachten op deze mensen." Ondanks dat president George W. Bush de groep veroordeelde, wat hij typeerde als "vigilantes", de lokale steun bleef groeien.
Na de moord op Eusebio De Haro, een Mexicaanse immigrant die werd doodgeschoten na de 76-jarige rancher Sam Blackwood te hebben benaderd voor water, werd Blackwood veroordeeld voor een misdrijf met dodelijke gedragingen en een boete van slechts $ 4.000. Na het vonnis hadden sommige juryleden het lef om knuffels te delen en tranen te storten terwijl ze zich verheugden met de familie Blackwood.