Top 10 Creepiest Tales van Edgar Allan Poe

Edgar Allan Poe. Kun je een naam bedenken die meer synoniem is aan de wervelende macabere literatuur? Poe is een meesterlijke vakman van proza ​​en poëzie en woont in die donkere hoek van ons literaire bewustzijn, langs een krakende gang beladen met stof en spinnenwebben. Zelfs meer dan een eeuw later, is het lezen van Poe nog steeds een scheermesje tussen grimmig amusement en onherroepelijke waanzin. Hier is een lijst van tien van Poe's bekendste verhalen en gedichten. Halloween is nog een paar maanden vrij, maar het is niet schadelijk om vroeg te beginnen ...

10

Hop-Frog publiceerde 1849

Een dwarfish hofnar dient als het titulaire karakter van dit duivelse wraakverhaal. Hop-Frog is de favoriete entertainer van de kinderlijke koning. Maar wanneer de koning en zijn lastige kabinet Hop-Frog's vriend Tripetta vernederen, besluit hij een eigen grap te spelen. Hij kleedt ze als apen voor de grote maskerade bal van de koning en zet ze vervolgens in brand voor de geschokte menigte. Terwijl hij ontsnapt met Tripetta, herleeft Hop-Frog in zijn wraak en verklaart: "Dit is mijn laatste grap."

9

De feiten in het geval van M. Valdemar gepubliceerd 1845

In het midden van de 19e eeuw was de pseudo-wetenschap van het mesmerisme een en al woede in de salons van Amerika's bourgeoise, en Poe maakte er het centrale thema van dit gruwelijke korte verhaal van. Op de rand van de dood door tuberculose, stemde één M. Valdemar ermee in om gehypnotiseerd te worden in een crack-pot experiment in onsterfelijkheid. Helaas voor Valdemar raakt zijn ziel gevangen in zijn nu dode en steeds meer vervelende aardse overblijfselen. Absoluut een van de meer grafische Poe-verhalen, en een van de meerdere om de verschrikkingen van het bewustzijn van de dood aan te pakken.

8

The Black Cat publiceerde 1843

De verteller en zijn vrouw hebben verschillende huisdieren. Onder hen is een grote zwarte kat met de naam Pluto. Op een dag, in een dronken woede, verblindt de verteller Pluto in één oog en laat de kat later aan een boom hangen. Geheimzinnig brandt het huis op de grond en laat een gesilhouetteerd merkteken van een kat aan een galg hangen. Later krijgt onze verteller een andere kat die griezelig lijkt op Pluto. Nogmaals, verbolgen van drank, probeert hij de kat te doden maar vermoordt in plaats daarvan zijn vrouw en verbergt haar lichaam in een keldermuur. Wanneer de politie rondsnuffelt, voelen ze zich aangetrokken door een krijsend geluid dat uit de muur komt. Ze ontdekken dan het lichaam van de vrouw, bovenop die krijste zwarte kat, die zijn meester veroordeelt voor zijn vreselijke misdaad. [Afbeelding: "Poe's Black Cat" van Aubrey Beardsley]

7

De moorden in de Rue Morgue verschenen in 1841

C. Auguste Dupin is een man die in Parijs woont en hij neemt het op zich om de schokkende moord op twee vrouwen op te lossen nadat een verdachte al is gearresteerd. Meerdere getuigen beweren de moordenaar te hebben gehoord, maar melden dat verschillende talen worden gesproken. Later op de plaats delict ontdekt Dupin een haar dat niet menselijk kan zijn. Vervolgens wordt geleerd dat de moordenaar in feite een ontsnapte Ourang-Outang is. Dit wordt beschouwd als de geboorte van het detectiveverhaal. En eerlijk gezegd, wat is enger dan een enorme mesverleggende primaat?

6

The Cask of Amontillado publiceerde 1846

In een of andere naamloze Europese stad in een of ander onbepaald jaar, vindt de oude Montresor zichzelf met een wrok tegen de arme Fortunato, en volkomen te veel vrije tijd om na te denken over wraak. Montresor wacht tot Fortunato goed is en dronken op het carnaval voordat hij hem naar zijn wijnkelder lokt voor een slokje fijne Spaanse sherry. Vervolgens koppelt hij een steeds nuchterdere Fortunato aan een nis in de muur en sluit hem genadeloos in. En daar blijft hij voor altijd. "In tempo requiescat."

5

Het Masque of the Red Death publiceerde 1842

Prospero, een belachelijk losgemaakte potentaat wiens domein wordt geteisterd door een plaag genaamd de Rode Dood, nodigt zijn rijke vrienden uit om hun toevlucht te zoeken in een abdij en de armen aan hun lot over te laten. Tijdens een uitbundige bal met maskerade dwaalt een mysterieuze verhulde figuur door de abdij. Als Prospero, die denkt dat het een ongenode gast is, confronteert hij de figuur en tot zijn verschrikking ontdekt hij dat het de belichaming is van de Rode Dood zelf. Decadente Prospero en al zijn gasten worden dan ziek en sterven, onbeschermd en worden niet uitgesloten van de tegenslagen van de wereld als geheel.

4

De val van het huis van Usher publiceerde 1839

Een naamloze verteller arriveert bij het huis van de afvallige basketzaak Roderick Usher en zijn zieke tweelingzus Madeline. Roderick lijdt aan extreme gevoeligheid voor licht en geluid, angst en hypochondrie. Madeline lijdt aan een verspillende ziekte en ze sterft uiteindelijk en wordt begraven in de crypte van de familie in het grotachtige herenhuis. Op een stormachtige nacht beginnen de verteller en Roderick krijsende en beukende geluiden in het huis te horen. We leren dat de cataleptische Madeline niet was gestorven toen ze werd begraven, en dat ze terug is gekomen om haar gekke broer te confronteren, die op haar beurt sterft van angst. De verteller vlucht dan terwijl het vervloekte huis wordt opgeslokt door het duistere moeras.

3

The Tell-Tale Heart publiceerde 1843

Hier volgen we een verteller die zijn gezond verstand probeert te bewijzen nadat hij zijn oudere kamergenoot heeft vermoord. Gedreven door het "gier-achtige" oog van de oude man, doodt de verteller hem in zijn bed en verbergt hij het uiteengereten lijk onder de vloerplanken. Wanneer de politie opdaagt om hem te ondervragen, wordt de verteller overgeleverd aan de genade van zijn verhoogde zintuigen. Hij begint een gestaag toenemende hartslag van de vloer te horen. Zeker dat de politie het ook moet horen (ze doen het niet), bekent hij de misdaad. Als je de gebeurtenissen vertelt, vermoedelijk aan een rechter, is de onschuld van de moordenaar minder belangrijk dan zijn verstand of gebrek daaraan.

2

The Pit and the Pendulum publiceerde 1842

Dit verhaal volgt de verschrikkingen die een gevangene van de Spaanse Inquisitie te verduren krijgt.Schuldig aan een onbekende misdaad en geplaatst in een volledig donkere kamer, wordt de protagonist onderworpen aan martelingen die alleen Poe kon bedenken. Zwervend in en uit bewustzijn, ontdekt hij dat hij vastgebonden is aan een platform waarboven een slinger met een langzaam neergaande slinger zwaait. Hij vindt uiteindelijk een uitweg en wordt gered door een onwaarschijnlijke redding. Dit verhaal is uniek omdat het bijna helemaal vertrouwt op zintuigen als geluid om primaire angst over te brengen in plaats van het bovennatuurlijke. De enige visuele beschrijvingen zijn op zijn best vluchtig en dienen alleen om de schrik van het ongeziene te vergroten.

1

The Raven publiceerde 1845

Dit verhalende gedicht is ongetwijfeld het meest beroemde werk van Poe. Muzikaal, mysterieus, zelfs gekmakend, draait Poe het verhaal van een rouwende minnaar die wordt bezocht door een pratende Raaf op een koude winternacht. In het begin is de verteller nieuwsgierig naar het doel van het enige woord van de Raaf: "Nevermore". Hij wordt snel overweldigd door herinneringen aan zijn verloren liefde Lenore en begint haar aanwezigheid te voelen. Gelovend dat de Raaf een boodschapper is uit de volgende wereld, smeekt de verteller het om te zeggen of ze herenigd zullen worden in de hemel, waarop de Raaf antwoordt "Nevermore". We volgen de afdaling van de verteller naar waanzin en wanhoop terwijl de Raaf voor eeuwig boven zit zijn kamerdeur, voor altijd kwellen hem met zijn oproep.

Inzender: The RePoe Man