Delen:
10 mensen die overleefden om levend te worden begraven
Het idee om levend begraven te worden is een universele angst. Immers, wakker worden om onder de grond gevangen te raken is bijna altijd een doodvonnis. Een paar gelukkige zielen hebben echter overleefd om levend begraven te worden. Hun verhalen zijn geweldige overlevingsverhalen die laten zien hoezeer het menselijk lichaam kan nemen en nog steeds leven.
10 Philomele Jonetre
Philomele Jonetre, een 24-jarige Franse vrouw, werd ziek in 1867. Na een paar dagen ziek te zijn, kreeg ze de laatste rituelen van een priester en werd ze dood verklaard. Ze werd een uur later in haar kist gelegd en binnen zes uur na de dood was ze onder de grond.
Toen de grafdelvers klaar waren met het begraven van Philomele, stonden ze op het punt naar huis te gaan toen ze een kloppend geluid van de grafsite hoorden. Zich realiserend dat Philomele nog leefde, groeven ze haastig al hun eerdere werk uit en riepen snel naar een arts.
Toen de arts Philomele onderzocht, kon hij een zwakke hartslag horen. Hij merkte ook op dat de nieuwe wonden op haar handen overeenkwamen met de soort verwondingen die verwacht werden van het kloppen op een kistdeksel. Haar adem was zo zwak dat het bijna niet bestond, maar de arts was in staat om haar te doen herleven. Hij hield haar in leven tot de volgende dag, toen ze stierf, hetzij als gevolg van cholera of haar nachtmerrieachtige beproeving in de kist.
Deze keer zorgde iedereen ervoor dat ze echt dood was.
9 De man van Ferraz De Vasconcelos
Een vrouw in de voorstad van Sao Paulo, Ferraz de Vasconcelos, kreeg in 2013 een behoorlijke schok. Ze was op bezoek bij haar familiegraf toen ze getuige was van een echt verontrustend gezicht. Bij het graf kon ze een man zien die probeerde te ontsnappen uit zijn graf. Hij had zijn handen al vrijgemaakt en ging op zijn eigen benen zitten, en nu probeerde hij de rest van zijn lichaam uit de grond te trekken.
Reddingswerkers kwamen ter plaatse en hielpen de man aan zijn graf ontsnappen. Paramedici brachten hem naar het ziekenhuis voor medische evaluatie en de autoriteiten ontdekten al snel dat hij een medewerker van het stadhuis was. Niemand weet precies hoe hij in de eerste plaats levend werd begraven, maar ambtenaren denken dat hij betrokken was in een gevecht dat eindigde met het feit dat hij bijna doodgeslagen werd. Volgens de neef van de man leed hij ernstige psychiatrische problemen van de beproeving.
8 Het Dongdong-babymeisje
Lu Xiayun was een zwangere vrouw uit de Chinese provincie Dongdong. Omdat ze in een agrarische gemeenschap woonde, had ze geen toegang tot moderne medische zorg. Iedereen om haar heen geloofde dat ze slechts vier maanden zwanger was, dus verwachtten ze een doodgeboren baby toen ze in de bevalling ging. Toen ze baarde, reageerde het kind niet en iedereen dacht dat het dood was.
De echtgenoot van Xiayun besefte echter dat zijn vrouw medische zorg nodig had en riep op tot een ambulance. Toen ze met spoed naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis werd gebracht, begroef de moeder van Xiayun de baby in hun tuin. Toen Lu Xiayun in het ziekenhuis aankwam, verstrekten de artsen alle nodige zorg, maar ze bepaalden ook dat ze eigenlijk zes maanden zwanger was. Ze vroegen zich ook af hoe logisch het is om de baby zo snel te begraven, zonder een medische professional te laten controleren of het mogelijk was om het kind te redden.
Dat is toen de man van Xiayun snel terugliep naar de begraafplaats, de baby opgroef en ontdekte dat het nog steeds vitale tekenen had. Na drie dagen in het ziekenhuis vertrok het gezin omdat ze niet genoeg geld hadden om de rekeningen te betalen. Maar zodra het verhaal internationale krantenkoppen haalde, stortten er donaties in om het kleine meisje te helpen, en ze kon terugkeren naar het ziekenhuis waar ze de noodzakelijke medische behandeling ontving.
7 Mike Meaney
Mike Meaney is een beetje anders dan de meeste andere mensen op deze lijst. Hoe? Nou, deze Ierse barman had zichzelf levend begraven als een stunt. Het is moeilijk om precies te zeggen wat Meaney probeerde te bewijzen, maar hij bleef met succes 61 dagen ondergronds zonder te sterven of te gaan te krankzinnig.
Nu, Meaney was niet de enige die deze gekke prestatie probeerde uit te voeren. Op hetzelfde moment probeerde een Amerikaan met de naam Digger O'Dell het wereldrecord voor vroegtijdige begrafenis te veroveren, maar hij kon de Ier niet vergelijken. Meaney's vrienden begroeven hem in een overwegend Iers district van Londen. Er zat een gat in de kist zodat hij niet zou sterven door koolstofdioxidevergiftiging. Zijn vrienden gebruikten ook dit gat om hem water en voedsel te sturen. Om deze stunt te laten werken, moest Meaney ontzettend veel vertrouwen hebben in zijn maten.
Na 61 dagen ondergronds, reed Meaney opnieuw in het licht met een zonnebril om zijn ogen te beschermen. Hij leefde echt om zijn stunt bij verschillende gelegenheden te zien slagen, maar hij was degene die deze waaghalzen inspireerde om zijn record te verbreken. Het Guinness Book of World Records erkent echter niet langer deze specifieke prestatie, omdat het hun beleid is om stunts te promoten die ongelooflijk levensbedreigend zijn.
6 Antony Britton
Terwijl mensen zoals Mike Meaney zichzelf voor lange tijd in leven houden, laten ze meestal helpers bovengronds wachten. Sommige stuntmannen proberen echter zonder hulp uit hun graven te ontsnappen. Deze escapisten dateren van Harry Houdini, de beroemde goochelaar die een vergelijkbare stunt uitvoerde. Onlangs probeerde escapologist Antony Britton om Houdini op te zeten ... en verloor bijna zijn leven in het proces.
Voor de stunt van Britton werd hij begraven in een standaard graf van 2 meter diep. Hij droeg handboeien, maar in plaats van in een kist te liggen, werd de man recht in de grond geplaatst. Zoals je zou verwachten, ging het slecht. Negen minuten na de begrafenis was Britton nog steeds onder de grond en brak hij de veiligheidsdrempel die hij bij de bemanning had opgesteld. De bemanning groef hem snel op en bracht hem tevoorschijn net voordat hij zou zijn gestorven.
In latere interviews stelde Britton dat zijn arm bekneld zat door de samendrukking van de grond.De inspanning om zijn arm te bevrijden, zorgde er bijna voor dat hij flauw viel. Erger nog, elke keer dat hij probeerde uit te ademen, drukte de grond tegen zijn borst, waardoor het onmogelijk was om te ademen. Gelukkig overleefde Britton de beproeving en hij is nog steeds een praktiserend escapologist.
5 Het Compton-babymeisje
https://www.youtube.com/watch?v=pSWB-4GAL4E
Twee vrouwen waren verrast toen ze in november 2015 een fietspad door Compton, Californië, maakten. Terwijl ze zich een weg baanden over het pad, hoorden ze plotseling gedempte babykreten die van onder de grond kwamen. Bezorgd riepen de vrouwen om politieagenten en toen de autoriteiten op het toneel verschenen, vonden ze een baby meisje begraven onder een stapel asfalt op het fietspad.
Het kind was maar een dag of twee oud. Gelukkig voor het kleine meisje konden de politieagenten haar snel ophalen en naar een nabijgelegen ziekenhuis brengen. Interessant is dat de baby in een ziekenhuisdeken was gewikkeld en liet zien dat ze in een medische faciliteit was geboren. De rechercheurs die de zaak hebben behandeld, bepaalden snel de identiteit van de moeder en de autoriteiten plaatsten een bevel tot 500.000 dollar voor haar arrestatie.
De vrouw werd uiteindelijk in de gevangenis gesmeten en ze wordt nu geconfronteerd met aanklachten wegens poging tot moord en kinderbedreiging. Tot dusverre herstelt de baby zich goed, maar als die twee vrouwen niet over de baby struikelden toen ze dat deden, zou het kleine meisje het niet hebben overleefd.
4 Tom Guerin
De Ierse aardappel-hongersnood veroorzaakte een enorme hoeveelheid doden, en als zodanig waren Ierse grafdelvers het moeilijk om voldoende ruimte te vinden voor alle lijken. Ze werkten hard en te snel en maakten vaak enkele grote fouten. Een veelvoorkomend verhaal uit die periode was het verhaal van Tom Guerin, een driejarig jongetje dat per ongeluk levend werd begraven ... maar erin slaagde te overleven.
Guerin werd verondersteld dood en begraven, maar tijdens de begrafenis braken de grafdelvers per ongeluk zijn beide benen met een schop. Desalniettemin was hij nog steeds in staat om zich een weg naar de oppervlakte te banen. Natuurlijk is er nog een andere versie van evenementen. Sommige historici geloven dat de grafdelvers zich vergist hebben nadat ze Tom's benen per ongeluk hadden gebroken, waardoor de jongen kreunde van de pijn. Guerin zelf heeft de tweede versie van evenementen echter niet ondersteund.
Na de beproeving liep Guerin kreupel en in de jaren 1890 deed hij een beroep op de Raad van Bewakers voor een nieuw paar laarzen. Om hen te overtuigen van zijn zaak, schreef Guerin een vers over zijn begrafenis:
Ik stond op uit de dood in het jaar '48
Toen een graf in de abdij bijna mijn lot was,
Sindsdien heb ik voor mijn levensonderhoud al het mogelijke gedaan
Hoewel de ene schoen naar het oosten wijst en de andere naar het westen wijst.
3 De Tian Dong County Baby
Een Zuid-Chinese vrouw ging op een dag in mei 2015 kruiden plukken. Ze was in de buurt van een kerkhof toen ze het geluid hoorde van babykreten die van onder de grond kwamen. Geschrokken ging ze op onderzoek uit en besefte ze dat er een baby levend begraven was. Toen de politie op de hoogte werd gesteld, groeven ze de babyjongen op en brachten hem naar het ziekenhuis voor medische zorg.
Terwijl de autoriteiten probeerden te achterhalen wat er was gebeurd, hebben ze een vreselijk verhaal onthuld. De jongen werd geboren met een hazenlip en de ouders wilden hem niet opvoeden. Dus plaatsten ze de baby in een kartonnen doos en lieten hem op een kerkhof achter. Twee dagen later gingen verschillende familieleden naar het kerkhof en geloofden dat de jongen dood was, begroeven hem een paar centimeter onder de grond.
Volgens de ouders hadden ze geen fout. In een vreemde reeks gebeurtenissen gaven ze de grootouders van de jongen de schuld dat ze een huurmoordenaar betaalden om voor de baby te zorgen. Het zou geen verrassing moeten zijn dat niemand de versie van de gebeurtenissen van de ouders geloofde.
In totaal heeft de kleine jongen acht dagen onder de grond begraven. Toen hij werd opgegraven, merkte de politie dat hij vies water ophoestte. De baby overleefde waarschijnlijk omdat zuurstof en regenwater door het vuil sijpelden, waardoor hij de essentie kreeg om levend te zeggen. Gelukkig kreeg de gezondheid van de jongen na het ontvangen van medische zorg weer normaal.
2 Natalya Pasternak
Natalya Pasternak heeft een van de meest ongewone verhalen op deze lijst. Een inwoner van Siberië, Pasternak ging vaak wandelen in het bos met haar hond. Op een dag was ze berkensap aan het verzamelen toen ze een beer tegenkwam. Het beest viel haar aan, waarbij ze haar beide benen verwondde. Pasternak probeerde de beer af te weren met een berkentak, maar ze verloor al snel het bewustzijn.
Omdat Pasternak dood was, ging de beer verder met het graven van een gat. Het wezen begroef toen Pasternak en dacht dat haar lichaam later beschikbaar zou zijn voor voedsel. Gelukkig strompelden jagers het toneel op en ontdekten Pasternak begraven onder aarde en puin. Het besef dat de beer waarschijnlijk nog steeds rond was, werd door de jagers gevonden en neergeschoten. Toen ze uiteindelijk Pasternak vonden, was haar eerste vraag voor de jagers om ervoor te zorgen dat ze die beer hadden gedood.
Pasternak maakt een volledig herstel van de beproeving door te zeggen dat het incident haar een nieuw leven heeft ingeblazen. Ze schrijft haar overleving toe aan een gebed dat ze tijdens de aanval heeft gezegd, en ze is dankbaar dat de jagers haar hebben gered voordat de beer terugkwam voor zijn maaltijd.
1 Essie Dunbar
In 1915 woonde Essie Dunbar in South Carolina. Toen ze 30 was, leed ze aan een schijnbaar dodelijke epileptische aanval. De artsen verklaarden haar dood en maakten voorbereidingen voor haar begrafenis. De zuster van Dunbar wilde naar de stad komen voor de begrafenis, dus de kerk stelde diensten uit voor een dag om aan haar wensen tegemoet te komen.
De dienst begon echter voordat Dunbar's zus kon aankomen.Lokale voorgangers probeerden de dienst zo lang mogelijk te maken, maar naarmate er meer tijd verstreek, besloten ze om door te gaan met de begrafenis. Maar toen de grafdelvers klaar waren met het begraven van de kist, kwam Dunbar's zus opdagen en overtuigde hen om de kist op te graven zodat ze haar zuster nog een laatste keer kon zien.
Pas toen ze de kist openden, ging Dunbar rechtop zitten en glimlachte naar haar zus. Iedereen raakte in paniek en rende, denkend dat ze een geest was. Dunbar achtervolgde de rouwenden de stad in en overtuigde hen uiteindelijk ervan dat ze in feite nog leefde. Niettemin, vele jaren later, dachten veel mensen dat ze eigenlijk een zombie was. Ongeacht haar ondode status, bleef Essie Dunbar doorgaan met schuifelen rond South Carolina tot haar laatste dood in 1962.