De verhalen van 10 oude vrouwen die u buitenissig zullen maken

De verhalen van 10 oude vrouwen die u buitenissig zullen maken (Griezelig)

Toen je jong was, rende je moeder door het huis terwijl ze lakens over spiegels gooide als er een onweersbui op komst was, of tegen je schreeuwde dat je je paraplu erin had geopend? Dit zijn slechts twee voorbeelden van verhalen of bijgeloof van oude vrouwen waar miljoenen mensen over zijn gegroeid en zelfs als u er niet echt in gelooft, is het moeilijk om ze volledig af te schudden. Bijgeloof ontstaat vaak rond de dingen die mensen het meest bang maken, dus het is geen wonder dat sommigen net zo gek zijn als de volgende.

10 Pink Pinky

Fotocredit: Penny Siopis

Het verhaal van Pinky Pinky is een stedelijke legende en het verhaal van de oude echtgenotes. Met de komst van de democratie in Zuid-Afrika in 1994 begon een verhaal rond de basisscholen over een monster dat meisjes op het schooltoilet wacht. Meisjes werden door hun vrienden gewaarschuwd om niet roze te dragen naar school, omdat dit het schepsel kwaad zou maken, die hen dan zou proberen aan te vallen of zelfs te verkrachten.

De hysterie groeide en waarnemingen van het monster, Pinky Pinky genaamd, werden gemeld op vele scholen in het land. Er werd gezegd dat het een boeman of een leek Tokoloshe (een Afrikaans mythisch wezen) en had één klauw en één klauw. Jongens konden het wezen niet zien, maar sommigen beweerden dat ze er door aangevallen waren en bleven gekrast en gekneusd achter. Uiteraard bestaat er geen solide bewijs van het monster.

Niemand weet precies wat het Pinky Pinky-verhaal heeft veroorzaakt. Er is gesuggereerd dat het een belichaming was van de angst die jonge meisjes hadden om zelf naar schooltoiletten te gaan in een samenleving waar gevallen van verkrachting en ander seksueel misbruik (en nog steeds) veel voorkomen.

Pinky Pinky lijkt in de meeste gevallen het gebouw te hebben verlaten, met slechts een of twee waarnemingen die nog worden gerapporteerd in de loop van de jaren. Verschillende boeken en een kunsttentoonstelling zijn gewijd aan het verhaal. Tegenwoordig is het alleen maar een eng verhaal dat degenen die in de jaren negentig naar de basisschool in Zuid-Afrika gingen, kunnen hebben.

Ontdek meer verhalen over oude vrouwen, zowel huiveringwekkend als hilarisch, in Superstitions: 1.013 van 's werelds meest gekke mythes, Fables & Old Wives Tales op Amazon.com!

9 Corpses met open ogen


In de volksmond werd algemeen aangenomen dat als een persoon stierf en hun ogen open bleven, ze op zoek waren naar iemand om mee te nemen naar hun eindbestemming. Dit werd meestal aangenomen als iemand in de familie van de overledene. Om dit te voorkomen zouden de Britten de ogen sluiten van de dode persoon en twee centen op de oogleden leggen om te voorkomen dat de ogen zich weer zouden openen. In de Griekse mythologie werd een munt in de mond van de overledene geplaatst om de veerman te betalen om hun ziel over de rivier de Styx naar Hades te brengen. Deze redenering heeft zich soms ook verspreid naar de Britse praktijk.

Vroeger geloofde men ook dat als een persoon stierf en hun ogen open bleven, het het werk was van boze geesten die hen niet zouden laten rusten of een teken van een niet-vervuld leven.

In een griezelige wending van gebeurtenissen in een klein dorpje in het noordoosten van Namibië, stopte een lijk zijn eigen begrafenis omdat hij weigerde zijn ogen gesloten te houden. De man, die in de tachtig was, had een lange, uitgestelde ziekte voordat hij eindelijk de weg versperde. Toen zijn familieleden bij het mortuarium samenkwamen om zijn lichaam voor te bereiden op de begrafenis, waren ze geschokt om het meerdere keren te zien knipperen.

Na het vragen om advies van een traditionele genezer, besloot het gezin de man te begraven in een deken en niet in een kist. Voor het geval dat.

8 dode handen


De volgende keer dat u op een begrafenis bent, moet u goed voor uw eigen gezondheid zorgen. Anders zou je dichter bij de overledene kunnen komen dan je misschien denkt. Folklore beweert dat de handen van een dode helende krachten hebben. Ongeacht het soort ziekte dat een persoon had, men dacht dat het leggen van de handen van een dode persoon hem zou genezen. In Groot-Brittannië geloofde men dat een dode hand vooral nuttig was bij het verminderen van zwelling. Vele keren zou een Iers gezin dat een dood in het gezin meemaakte worden overrompeld door zieke mensen die naar het lijk probeerden te komen. Idealiter zou de dode persoon het andere geslacht van de zieke moeten zijn. Nadat de zieke persoon door de dode handen was aangeraakt, moest hij in bed liggen dat van noord naar zuid was uitgelijnd.

Er werd ook gedacht dat de lakens en ander beddengoed waarin de persoon was ingepakt toen ze stierven, een deel van de magie van hun handen bevatten. Mensen zouden het materiaal rond de pijnlijke delen van hun lichaam wikkelen om de pijn te verminderen en de onderliggende ziekte te genezen.

7 kauwgom na middernacht


Geen enkele cultuur is vrij van bijgeloof en velen houden verband met onze angst voor de dood. In veel culturen wordt bijvoorbeeld nog steeds gedacht dat als een baby constant huilt, er binnenkort iemand in het huishouden zal sterven. Als een lijk in een huis wordt gebracht, drie leden van dat huishouden zullen sterven. Je sokken uittrekken en ze aan het voeteneinde van hun bed achterlaten is een andere manier om de dood in huis te vragen.

Veel gruwelijker is het verhaal van een oude vrouw uit Turkije dat na middernacht waarschuwt voor kauwgom. In Engelstalige landen houdt het bijgeloof vol dat kauwgom nog zeven jaar in je spijsverteringsstelsel achterblijft, maar in Turkije wordt kinderen verteld dat kauwgom dat na middernacht wordt gekauwd, verandert in verrot, rot vlees. In sommige delen van Turkije zou de kauwgom niet wachten tot het heksenuur in dood vlees veranderde - elk uur na donker zou het doen.

6 Evil Spirits Follow You


In Korea gaan mensen die de verhalen van oude vrouwen serieus nemen, heel veel moeite doen om ervoor te zorgen dat ze geen pech krijgen. Er wordt bijvoorbeeld gedacht dat wanneer je naar een nieuw huis verhuist, de boze geesten en geesten uit het oude huis bij jou in de buurt zijn. Er wordt gedacht dat ze in de verhuisbus stappen en zich tussen je meubels verbergen om ervoor te zorgen dat ze ook op het nieuwe adres terechtkomen.

Elke maand zijn er bepaalde "veilige" dagen, wanneer de boze geesten niet aanwezig zijn of niet opletten, en Koreaanse verhuisbedrijven zullen deze dagen vaak op hun kalenders markeren. Bewoners zullen haastig verhuizen naar hun nieuwe huizen op deze dagen. Om de geesten nog verder te verjagen, reinigen ze zich niet achter hen voordat ze naar hun nieuwe huis vertrekken. Er wordt gezegd dat dit de kwade geesten uit het zicht gooit, waardoor ze denken dat ze niet zijn verplaatst, totdat ze stevig zijn ingeburgerd in het nieuwe huis. Alleen dan zullen de geesten zich realiseren dat hun oorspronkelijke en onwillige huisbazen zijn verhuisd, tegen die tijd dat het te laat is om ze te volgen. Gelukkig bevat het verhaal van de oude echtgenotes niets over de geesten die rondhangen in het pas verhuisde gezin van de oude residentie.

5 Je toekomstige echtgenoot zien


Nu is hier het verhaal van een oude vrouw speciaal voor die vrouwen die te ongeduldig zijn om te wachten om erachter te komen wie hun toekomstige echtgenoot zal zijn.

Wacht tot middernacht op Halloween. Ga in het donker voor een spiegel staan ​​en steek dan een kaars aan. Terwijl je naar je eigen gezicht staarde, neem een ​​hap uit een appel en veeg je haar langzaam tegelijkertijd. Concentreer je hard. Langzaam zal je gezicht veranderen in dat van je toekomstige echtgenoot. Een andere optie is om de appel in een enkele strook te schillen en vervolgens de schil over je linkerschouder te gooien. Deze schillen beschrijven vervolgens de initialen van je toekomstige echtgenoot (een cynische man kan zijn naam veranderen in iets dat begint met C of S). In sommige versies verandert het gezicht van de vrouw niet, maar verschijnt er een visioen van haar Prince Charming achter haar en staart ze haar in de spiegel aan.

Dit verhaal stamt uit de oud-Keltische tijden en het festival van Samhain (uitgesproken als SAH-overwinning) op 1 november, het traditionele Keltische nieuwjaar. Samhain is bijna identiek aan het moderne Halloween. De Kelten geloofden dat tijdens deze viering de tijd ophield betekenis te hebben en geesten overgestoken waren van hun eigen wereld. Deze geesten omvatten spoken, feeën en demonen. Mensen zouden vreugdevuren aansteken om zichzelf tegen hen te beschermen totdat Samhain voorbij was. Men geloofde ook dat appels magische vruchten waren uit het geestenrijk Avalon, waar koning Arthur zou liegen, betekent 'eiland van appelen'.

4 Deurbellen van de dood


Als je een klop op je voordeur hoort en je staat op om het alleen te beantwoorden om niemand daar te vinden, open je de deur een paar seconden breed en sluit je hem vervolgens. Dit laat een goede geest binnen. Maar open het niet opnieuw als er meer kloppen. Zelfs niet als ze de rest van de nacht doorgaan. Je zou gewoon een boze geest bij je thuis kunnen uitnodigen. En als er de eerste keer drie keer kloppen, open de deur dan helemaal niet! Als er op je achterdeur geklopt wordt, is het de duivel die zelf naar binnen wil kijken.

Bijgeloof rond kloppen door de deur is in veel verschillende culturen overvloedig en het is geen verrassing dat ze na de uitvinding van de deurbellen ook werden opgenomen.

Op sommige plaatsen wordt bijvoorbeeld gedacht dat als een deurbel zonder reden continu rinkelt, er iets vreselijks is gebeurd of op het punt staat te gebeuren. Whitney Houston's moeder onthulde in een brief dat haar deurbel op mysterieuze wijze begon te rinkelen op de dag dat haar dochter stierf. Ze was er vast van overtuigd dat Whitney haar had opgezocht en maakte haar aanwezigheid kenbaar door aan te bellen.

Een vrouw in Oost-Tennessee beweert een soortgelijke huiveringwekkende ervaring te hebben gehad. Nadat ze naar een nieuw huis was verhuisd, werd Emily Miller wakker gemaakt door het geluid van haar deurbel die om drie uur 's morgens rinkelde. Ze stond ontstemd op en zag alleen dat er niemand aan de deur was. De volgende paar weken ging de bel minstens elke tweede ochtend om drie uur. Er was geen logische verklaring te vinden, zelfs na de installatie van een bewegingssensorcamera bij de voordeur en oproepen aan de lokale politie. Niemand was er ooit. De weken strekten zich uit in maanden en daarna in jaren, tot Emily er uiteindelijk genoeg van had. Ze liet haar zoon de deurbel uit de houder scheuren en weggooien. Die nacht ging de nu ontbrekende deurbel opnieuw ...

3 Risico's om in slaap te vallen


Er zijn veel verhalen van oude vrouwen over de vermeende gevaren van slaap - niet verrassend gezien de kwetsbaarheid van een persoon in die staat. Veel mensen geloofden dat het hebben van planten in de slaapkamer een vreselijk idee was. Men dacht dat de planten alle zuurstof in de kamer opzogen, waardoor uiteindelijk de daar slapende mensen werden gedood. Er was ook een geloof dat de ziel het lichaam verlaat tijdens een diepe slaap en dus als je met een start wakker wordt, zou je meteen kunnen sterven. Dit verhaal is waarschijnlijk waar de stedelijke legende over het wakker worden van slaapwandelaars is ontstaan.

Slapen in direct maanlicht zou leiden tot waanzin en zelfs blindheid. Slapen met een spiegel naar je toe was ook een grote nee-nee. Negatieve energieën worden zogenaamd gevangen in spiegels en 's nachts teruggekaatst naar de slapende persoon.

Een ander verhaal van een enge oude vrouw zegt dat degene die als eerste in slaap valt op hun huwelijksnacht (van de bruid en bruidegom) de eerste zal zijn die sterft.

2 Pasgeboren baby's


Vanwege de hoge kindersterftecijfers in de pre-moderne tijd, zijn er een groot aantal bijgeloof ontstaan ​​rond de maanden na de geboorte. In Rusland was er bij nieuwe moeders een sterk geloof dat je je pasgeboren baby niet aan vreemden moest laten zien of het minstens 40 dagen in het openbaar moest uiten. Dit zorgt ervoor dat er geen negatieve energie of kwade aanwezigheid op uw kleintje blijft. Alleen de moeder en de vader mochten de baby gedurende deze tijd zien, zelfs geen uitgebreide familie. In veel christelijke tradities is de periode tussen geboorte en doop een bijzonder risicovolle tijd, vanwege het geloof dat ongedoopte baby's niet naar de hemel kunnen gaan.

Een bijzonder verontrustend verhaal van oude echtgenotes uit de Dominicaanse Republiek waarschuwde nieuwe moeders om hun pasgeboren baby goed in de gaten te houden, zodat ze niet ten prooi vallen aan de bruja. De bruja is een legendarische heks met het vermogen om in een grote vogel te veranderen. Om een ​​vogeltje te worden, moet ze haar huid verwijderen. Dan kan ze in vogelvorm het bloed van een pasgeborene zuigen, hetzij door zijn navel of grote teen.

Op een bepaald moment in de geschiedenis, ook in de Dominicaanse Republiek, bestond de angst dat als een moeder de wieg van haar baby wiegde als hij er niet was, het kind krankzinnig zou worden. Als ze aan de andere kant een honkbalhandschoen boven de wieg laten hangen, kan de jongen opgroeien tot een getalenteerde honkbalspeler. In sommige delen van de wereld wordt gevreesd dat als een zwangere vrouw tijdens haar zwangerschap schrikt en haar gezicht aanraakt, haar baby wordt geboren met een roodachtig paarse moedervlek op dezelfde plaats als waarop de vrouw de handen rustte.

Scoor jezelf gek met angstaanjagende babylegendes in Nightmare Machines: Creepypasta, Urban Legends en Tales of Madness op Amazon.com!

1 Fluiten bij nacht


Het geluid van fluiten lijkt voor veel mensen over de hele wereld verontrustend en ook de focus van de verhalen van veel oude vrouwen.

Niet alleen is een constant fluiten in de nacht erg vervelend voor diegenen die ernaar moeten luisteren, maar het wordt gezien als een uitnodiging voor geesten en zelfs slangen om je huis binnen te komen. Het lijkt erop dat het verhaal van deze Japanse oude vrouw voortkwam uit de tijd dat kinderhandel daar veel voorkwam. Volgens de legende was fluiten in het donker een signaal aan de verkopers dat kinderen klaar waren om te worden meegenomen. Er wordt gedacht dat kinderen door het creëren van een verhaal eromheen bang zouden zijn om 's nachts een geluid te maken, in theorie om hen te beschermen tegen deze criminelen - hoewel het waarschijnlijk alleen maar was om ze stil te houden zodat hun ouders konden slapen.

In Korea bestond ook het idee dat fluiten in de nacht slangen of spoken zou oproepen, zodat mensen in plaats daarvan de traditionele Koreaanse pijpfluit zouden spelen. In Turkije werden mensen gewaarschuwd voor gefluit omdat het werd beschouwd als een oproep voor de duivel zelf.

En 's nachts fluiten op Hawaï is ook geen goed idee, want je zou gewoon een van de gevreesde nachtmerries in het gebied boos kunnen maken.