Delen:
10 Griezelige verhalen over spoken van New England Graveyards
Weinig plaatsen in de wereld hebben een spookachtige reputatie als New England. Het is de regio die ons Stephen King en de Cthulhu Mythos heeft gegeven. Het heeft ook een aantal van de oudste postkoloniale nederzettingen in de VS, en samen met hen enkele van de oudste begraafplaatsen.
Een half millennium is genoeg tijd geweest voor die begraafplaatsen om griezelige reputaties te verzamelen. Deze vreemde verhalen over rondspoken in de begraafplaatsen van New England kunnen veel inspiratie bieden voor elke aspirant-horriorschrijver.
10 South Street Cemetery
Als je een extra speciale inspanning levert om ervoor te zorgen dat je begraafplaats spookachtig wordt, dan is er een manier om dat te doen. Als je dan je kerkhofbehang combineert met schokkend onrecht, ben je bijna gegarandeerd met een rusteloze geest of twee. De mensen van Portsmouth, New Hampshire, gooiden ook wat bijlmoordslachtoffers voor dat extra beetje gruwel, plus het enige dodelijke zwaardgevecht in de geschiedenis van de stad. Zet dat allemaal samen en je krijgt de "natuurlijk is het spookt" South Street Cemetery.
Geestverlangers merken veel activiteit rond het graf van Ruth Blay, een onderwijzeres die in 1768 buiten het huwelijk zwanger raakte. Ze was bang om het aan iemand te vertellen en leverde uiteindelijk de doodgeboren baby op. Ze begroef het lijk onder de vloerdelen van haar school, maar een van haar leerlingen zag haar. Het kind vertelde het haar ouders en Ruth werd gearresteerd en ter dood veroordeeld voor moord.
Dat is alleen al vreselijk genoeg. Echter, deze bepaalde koek van systemische onrechtvaardigheid komt berijpt met een episch niveau van de ergste persoon mogelijk te zijn, in de vorm van Sheriff Thomas Packer. Op de dag dat Ruth opgehangen zou worden, verspreidde het woord dat er een uitstel werd gevraagd aan de gouverneur. Packer wilde echter zijn lunch middageten hebben en bracht de uitvoering dus met een uur vooruit. Ondanks Ruth's geschreeuw en protesten van de menigte, sloeg hij een lus om haar nek en beval de kar van onder zich af te trekken.
Binnen enkele minuten arriveerde een paardenboodschapper die gratie van de gouverneur bezat. Packer was al weg en Ruth Blay was al dood. Later die dag verbrandden de stadslui een beeltenis van Packer buiten zijn huis. Paranormalisten beweren dat camera's niet meer werken in het gebied waar Ruth Blay werd begraven, en dat twee nabijgelegen graven gloeien. Sommige mensen suggereren dat zowel zij als haar baby op de plaats rondhangen.
Onderzoekers beweren ook activiteit te hebben ervaren rond de graven van twee jonge vrouwen die werden vermoord door een Duitser genaamd Luis Wagner. Hij wurgde de vrouwen en viel hen aan met een bijl tot het handvat brak. Hij werd in 1875 in Maine opgehangen. De vrouwen werden bekend als de slachtoffers van de moord op Smuttynose.
9 Howard Street Cemetery
Als we 'Salem' zeggen, denk je meteen aan de beroemde heksenprocessen van de stad, die een dieptepunt vormden in onze collectieve menselijkheid. De geesten van de geëxecuteerden hebben het volste recht om boos te zijn. Onder hen is Giles Corey, een 80-jarige man die werd verpletterd omdat hij weigerde zijn schuld of onschuld te betuigen. Hij ligt begraven op Howard Street Cemetery in Salem, en de lokale bevolking beweert dat zijn geest ronddwaalt in de omgeving.
Hij is ook uit op wraak. Getuigen zagen in 1914 de spookachtige vorm van een oude man door de begraafplaats drijven. Kort daarna begon er een brand op Gallows Hill, waar Corey's vrouw was opgehangen. De brand vernietigde 1.376 gebouwen en liet 18.000 mensen dakloos. Er wordt gezegd dat Corey altijd verschijnt kort voordat er iets ergs gebeurt.
De begraafplaats grenst aan één kant aan de oude gevangenis van Salem. Voordat het in 1991 werd gesloten, was het de oudste operationele gevangenis van het land. Het is nu omgezet in huizen, maar toen het leeg was, spraken veel verhalen over spookachtig gedoe. Mensen die op de begraafplaats liepen, beweerden licht uit de ramen van het gebouw te zien, ook al was de elektriciteit uitgeschakeld. Mensen zagen ook figuren bewegen, en hoorden stemmen en geschreeuw.
Sommige van deze figuren droegen burgeroorlogsuniformen en konden blijkbaar muren passeren. Die geesten zijn misschien verhuisd toen de plaats werd gerenoveerd, maar sommige appartementen bieden een uitzicht direct op het kerkhof. Je kunt er een voor een paar duizend per maand huren en op Giles letten. Als je hem ziet, sla je misschien een paar dagen de stad over?
8 Begraafplaats Goodleburg
Dokter Albert Speaker uit de stad Wales, New York was beroemd om zijn onhandige, mislukte abortussen. Hij verrichtte de procedures in zijn huis tegenover de ingang van Goodleburg Cemetery rond het begin van de 20e eeuw, en ze eindigden zelden goed.
Toen vrouwen tijdens de operaties stierven, dumpte Dr. Speaker hun lichamen in een (vermoedelijk zeer diepe) begraafplaatsvijver. Mensen beweren dat botten daar nog steeds worden gewassen. Later in het leven werd Spreker een verdachte in de moord op een vrouw. Hij stierf voordat hij kon worden berecht, terwijl hij zichzelf aan een boom op het kerkhof hing.
Er wordt gezegd dat de spreker op het kerkhof ronddwaalt in de jas van zijn blanke dokter. Het moordslachtoffer, Helen Lindeman, zou de plaats in het zwart besluipen. De geesten van vrouwen die stierven tijdens abortussen zijn ook gemeld. De vreemdste en meest verontrustende verhalen zijn van mensen die fantoomfoetussen zien kruipen rond het kerkhof, te midden van kreten van kinderen en wenende vrouwen.
Al deze verhalen hebben een groot aantal spokenjagers opgeleverd. Bovenop het gebruikelijke geschreeuw in de lucht en rondrennen, hebben de jagers gemeld dat ze zich bezighouden met turfoorlogen. De onderzoekers hebben aanzienlijk vandalisme gepleegd. De politie is gedwongen Halloween op het kerkhof te patrouilleren en het parkeren op alle nabijgelegen wegen te verbieden. Voor de inwoners van Wales lijkt het erop dat de levenden de echte overlast zijn.
7 Pine Hill Cemetery
Wanneer je naam Mr. isBloed, je hebt weinig andere keus dan een carrière na te streven in de duistere kunsten, of mogelijk moord. Volgens de legende heeft Abel Blood uit New Hampshire beide gedaan. Hij werd begraven op Pine Hill Cemetery, Hollis, in 1867. Tijdens zijn leven werd gezegd dat hij zwarte magie beoefende en zijn familie had afgeslacht.
Het kerkhof wordt vaak Blood Cemetery genoemd vanwege die specifieke bewoner. Overdag wordt gezegd dat hij in de hel is. Tijdens de nacht staat hij op en besluipt de begraafplaats. Een vinger op zijn grafsteen wijst naar verluidt gedurende de dag naar boven maar 's nachts naar beneden. Paranormaal onderzoekster Fiona Broome beweert dat haar camera vanwege mystieke krachten niet op het kerkhof zal werken, dus geen foto's documenteren dit.
De begraafplaats is 's nachts gesloten en bij Halloween wordt er zwaar gepatrouilleerd door de autoriteiten. Hoewel ze er misschien zijn om lastige spokenjagers weg te houden, proberen ze misschien een meer sinistere vijand te houden die op afstand is. De Bijbel zegt: "Het bloed van Abel schreeuwde om wraak." Verlies het bezittelijke in die zin en dat is een waarschuwing als we er ooit een hebben gehoord.
6 Eastern Cemetery, Portland
Tijdens de oorlog van 1812 veroverden de Verenigde Staten het schip HMS Boxer van de Britten. De kapitein van Bokser, Commandant Samuel Blyth, stierf tijdens de aanval, net als zijn Amerikaanse tegenhanger, William Burroughs. Ze werden in september 1813 naast elkaar begraven op de Eastern Cemetery of Portland, Maine. Beide mannen kregen de volledige militaire eer.
Hoewel het gevoel leuk was, komen de twee er nog steeds niet uit. Van hun spoken wordt gezegd dat ze elke nacht uit hun graf opstaan en tegen elkaar schreeuwen. Ze zijn gekleed in een volledig marine-uniform, dus ze kunnen ruzie maken over wie de betere commandant is. Jammer genoeg zul je ze nooit vragen, want ze verdwijnen in de mist wanneer de levenden naderen.
5 Rehoboth Village Cemetery
De meest onbeschofte geest op deze lijst bevindt zich op Rehoboth Village Cemetery in Massachusetts. De begraafplaats stamt uit de 17e eeuw, maar de beroemdste spirituele inwoner kwam een paar honderd jaar later. Ephraim, zoals hij wordt genoemd, is een oude kerel die zich in kleding uit de 19e eeuw kleedt. Hij heeft donkere kassen in plaats van ogen, maar het is zijn gedrag in plaats van zijn uiterlijk waardoor hij opvalt.
Ephraim spreekt tegen iedereen, en hij heeft een bepaalde afkeer van vrouwen. Hij roept vulgariteiten, maakt obscene gebaren en ponden op autoruiten. Zelfs andere geesten zijn niet veilig. Eén getuige zei dat ze hem de naam Catherine hoorde roepen. Ze was bang, dus vluchtte ze, maar toen ze zich omdraaide, zag ze Ephraim geknield voor de geest van een vrouw. Ephraim sloeg haar en toen verdwenen ze.
4 De witte dame van Connecticut
Op Union Cemetery is een beroemde geest van onzekere oorsprong. De geest daar staat bekend als de Witte Dame en ze heeft de begraafplaats verdiend als het label van de meest spookachtige plaats in de staat. Ze drijft af van de begraafplaats van Union en een andere, iets verderop, genaamd Stepney Cemetery.
Sommige mensen zeggen dat ze stierf tijdens de bevalling en op zoek is naar haar kind. Anderen geloven dat ze op een gegeven moment in de buurt van het begin van de 19e eeuw werd vermoord. Ze draagt een witte jurk en ze lijkt op de weg naast de begraafplaats te verschijnen. Auto's zijn kennelijk uitgeweken om te voorkomen dat ze haar raken. Eén brandweerman beweert hij deed sloeg haar en ze liet een deuk op zijn truck. Toen hij uitstapte, was ze weg.
Een van de belangrijkste voorstanders van het White Lady-verhaal is Lorraine Warren. Zij en haar overleden echtgenoot Ed bereikten bekendheid door het onderzoeken van de Amityville Haunting, die vervolgens vele boeken en films inspireerde. Ze beweren de White Lady op video te hebben vastgelegd, gevormd door mist. Warren zegt: "Er is te veel bewijs om anders te denken, het is echt." Velen die het bewijs van de Warrens hebben gezien, zijn het daar niet mee eens. De president van New England Skeptical Society, Steven Novella, is een van hen. Je kunt het bewijs niet zelf beoordelen, omdat Warren niemand het in te veel detail laat onderzoeken. Voel je vrij om daaruit je eigen conclusies te trekken.
3 Pine Grove Cemetery
Dragon Obretenoff is de man met zowel de naam als de levensgeschiedenis om als geest te eindigen. Hij was een Bulgaarse immigrant die twee restaurants bezat in de stad Massena in New York. Hij werd doodgeschoten in 1949 toen een jager hem aanzag voor een hert. Dragon werd begraven op de plaatselijke begraafplaats van Pine Grove en zijn graf is het brandpunt geworden van lokale spokenjagers.
Een stel dat met hun hond door het kerkhof liep, besprak het graf toen ze iemand achter zich hoorde sissen: "Draai je om!" Ze draaiden zich niet om en vluchtten in plaats daarvan zo snel mogelijk van het kerkhof.
Andere rapporten bevatten de gebruikelijke elektronische interferentie, waaronder van de scanners in voorbijrijdende politieauto's. Maar een van de meer ongebruikelijke beweringen is dat de begraafplaats de thuisbasis is van 'schaduwmensen. "Lokale politieagenten en een plaatselijke spookjachtgroep beweren beide donkere figuren te hebben zien rondzwerven op het kerkhof in de vroege uren van de ochtend. Lokale paranormale organisatie de Shadow Chasers beweren dat de wezens zich voeden met de energie van de lokale straatlantaarns.
2 Old Burying Yard
De Old Burying Yard in York, Maine is de thuisbasis van een stel graven die verwijzen naar rusteloze geesten. De inscripties van een jongeman waarschuwen voor het gevaar van het verlaten van berouw tot aan je sterfbed. Er wordt ook gezegd dat de plaats de thuisbasis is van tientallen slachtoffers van een berucht bloedbad, de Raid of York in 1692.
Maar de meeste verhalen over de plaats hebben betrekking op het graf van Mary Nasson, vaak de Witte Heks van York genoemd. Tijdens haar leven was ze een kruidkundige, maar ook een exorcist. Toen ze op 29-jarige leeftijd stierf, begroef haar man Samuel haar en plaatsten ze een granieten plaat boven haar graf.Geruchten zeggen dat het haar ervan weerhoudt om eruit te komen, maar een plakkaat met de begraafplaatsen houdt vol dat het eenvoudig varkens en vee moet weren.
De inwoners van de stad hebben gemeld dat ze rondzwierf. Er wordt gezegd dat ze de kinderen op een nabijgelegen kinderdagverblijf bezoekt en anderen op de schommels van een plaatselijke school duwt. Kraaien die in de zomer rond de begraafplaats hangen, zijn naar verluidt de bekendheden van Mary, om daar haar eerbetoon te betalen in de vorm van uitwerpselen op haar grafsteen.
1 Vampire Cemetery
Het kerkhof achter de Plain Meeting House Baptist Church in West Greenwich, Rhode Island heeft geen officiële naam. Maar het kreeg de bijnaam "Vampire Cemetery" van Nellie Vaughn, een vrouw die stierf in 1889. Ze heeft een lokale reputatie als een vampier, terwijl haar graf is verzonken en haar steen luidt: "Ik wacht op je en kijk voor je."
Nellie was geen vampier. In feite waren de 'vampiers' van New England zelfs geen bloed aan het zuigen. Het woord verwees naar slachtoffers van consumptie - de oude naam voor tuberculose - die vervolgens hun lichamen hadden opgegraven. Mensen zouden de harten en lever van de doden verbranden en de dampen inademen, in de overtuiging dat dit enige bescherming tegen de ziekte zou bieden.
Nellie stierf aan longontsteking, niet aan tuberculose, dus ze is nooit opgegraven. Ze is ook erg ongelukkig met het feit dat mensen denken dat ze een vampier is, dus haar geest is teruggekomen om dingen recht te zetten. Een lokaal, Marlene Chatfield, beweert meerdere ervaringen met de geest te hebben gehad. In één geval was Chatfield bij haar man in de buurt van het graf toen ze de stem van een jonge vrouw hoorde zeggen: "Ik ben heel aangenaam." Toen werd het gezicht van haar man aangevallen en bedekt met rode krassen.
In een ander incident beweert Chatfield dat ze een jonge vrouw uit een historische samenleving op het kerkhof heeft ontmoet. Toen de vrouw naast het graf stond, veranderde haar houding plotseling en herhaalde ze de uitdrukking "Nellie is geen vampier" meerdere keren. De foto's van het graf dat ze bij die gelegenheid nam, kwamen omgekeerd tevoorschijn, terwijl de rest van de filmrol prima was. Chatfield heeft de bezeten jonge vrouw nooit meer gezien.
Het graf van Nellie is verwijderd omdat het is vernield. Het graf is nu ongemarkeerd en onmogelijk te vinden, tenzij je al weet waar het is. Of je loopt er toevallig overheen en Nellie probeert je gezicht eraf te scheuren.