Delen:
10 Creepy Urban Legends Of Madness And Suicide
Logischerwijs weten we allemaal dat stedelijke legendes precies dat zijn: legendes. Maar struikelen over een obscure, korrelige video om 2:00 AM wanneer het huis donker is, en logica houdt op veel comfort te zijn. Probeer zoals onze hersenen misschien anders suggereren, onze botten lijken gewoon te weten dat de slanke man daar ergens op ons wacht. En hij kan voor altijd wachten.
Tegen het koude daglicht lijken geen van de volgende verhalen over waanzin en zelfmoord overtuigend. Maar lees ze opnieuw onder de dekking van de duisternis en misschien vind je jezelf alleen maar slapend met de lichten aan.
10 Het zelfmoordportret
Een paar jaar geleden dook er een internetgerucht op over de zelfmoord van een jong Japans meisje. Kort voordat ze zelfmoord pleegde, had de tiener een zelfportret getekend, dat ze vervolgens online plaatste. Nieuwsgierig naar dit stukje zelfmoord memorabilia, pakte een aantal Koreaanse fora het beeld op en begon het opnieuw te posten. Dat is waar dingen raar werden.
Gebruikers hadden moeite om weg te kijken van deze weemoedige foto. Sommigen begonnen het keer op keer opnieuw te posten, zeggend dat hun ogen hen binnenhaalden. Anderen merkten op dat als je de foto langdurig aankeek, het subtiel begon te veranderen - het vage spoor van een glimlach die opkwam rond de de mond van het dode meisje. Weer anderen meldden gevoelens van intense droefheid na het zien ervan. Er wordt gezegd dat een of twee zelfs zelfmoord hebben gepleegd.
Er wordt nu gedacht dat iedereen die te lang naar het beeld kijkt, het risico loopt om in dezelfde dodelijke obsessie te vervallen. Het zou in ieder geval zijn, als de originele artiest dit gerucht niet had ontdekt en een beu op zijn website had gezet, waardoor hij de hele zaak ontmaskerde. Toch vergeef je ons als we weigeren te lang naar die enge ogen te kijken.
9 De man die met God sprak
Stel je deze scène voor: Het is het jaar 1983. Een groep religieuze wetenschappers heeft een interessante nieuwe theorie bedacht dat elk menselijk brein dat niet door stimuli wordt gestoord, de aanwezigheid van God zou kunnen waarnemen. Als ze een vrijwillige vrijwilliger zoeken - een oude man met een terminale ziekte - dichten ze nauwgezet zijn zenuwuiteinden af. Dan leunen ze achterover en wachten.
Wat er daarna gebeurde is als de ergste nachtmerrie van H.P Lovecraft. Een paar dagen lang fluisterde de oude man over zijn verslechterende gemoedstoestand. Op de vierde dag beweerde hij dat hij verre stemmen hoorde. Op de zesde begon zijn overleden vrouw met hem te praten.
Toen ging het echt bergafwaarts.
Naarmate de dagen verstreken, begonnen de stemmen van de doden luider en vijandiger te worden. Ze werden boos, spottend en begonnen de man dingen te vertellen - dingen die niemand ooit zou hoeven te horen. Volgens de legende begon de man te gillen en te scheuren naar zijn nietsziende ogen, krijsten "geen hemel, geen vergeving" steeds weer opnieuw. Uiteindelijk begon hij hysterisch te bijten in zijn eigen vlees, hij zei dat hij God had ontmoet en "hij heeft ons in de steek gelaten".
Gelukkig is het verhaal niets meer dan een bijzonder opwindend voorbeeld van een stedelijke legende. Maar het is griezelig genoeg om sommige mensen helemaal uit het veld te slaan, en lijkt nu periodiek weer opduiken wanneer het internet behoefte heeft aan een of andere verschrikkelijke terreur.
8 De Disney-zelfmoordenaars
Er is iets aan Disneyland dat verhalen over zelfmoord trekt. Ga naar bijna elke hoek van het internet en er zal iemand beweren dat ze een lichaam hebben verborgen in een van de attracties. Maar misschien is geen van deze verhalen te vergelijken met de zelfmoord van de Kleine Wereld.
Het verhaal gaat dat de Kleine Wereld rit onverwachts op een dag in 1999 werd afgesloten. Halverwege de rit stopte de muziek, gingen de lichten aan en vroegen medewerkers de toeristen om te vertrekken. Op de vraag wat er aan de hand was, gaven ze vage antwoorden en luidden ze iedereen naar buiten. Vermoedelijk was een van die toeristen toevallig haar camera vasthoudend. Toen ze wegging, snauwde ze een foto of twee en vergat ze er helemaal vanaf. Tenminste tot de film terugkwam met deze foto.
Ja, dat is een kind daar, hangend aan de dakspanten. Het verhaal gaat dat het kind zichzelf ophing terwijl de gelukkige families genoten van de rit, gelukzalig niet bewust van de nachtmerrie die boven hen bungelt. In het geval dat te ver gezocht voor uw smaak klinkt, moeten we erop wijzen dat er vorig jaar bijna een succesvolle zelfmoord was bij Disneyland Parijs. Dus het is niet zo onwaarschijnlijk als je zou denken.
7 Farid John van de landbouwer
Heb je je ooit afgevraagd wat precies gaat in die voorverpakte, mulch-vlees worsten die je soms koopt? Nou, als je in de jaren 60 in Tucson, Arizona woonde, staat je op het punt om uit te vinden ...
Het verhaal gaat dat de eigenaar van een vleesverpakkingsinstallatie op een dag wakker werd om zijn kinderen te missen. Met de hulp van zijn broer speurden de twee de boerderij af maar konden geen spoor vinden van de verdwenen kinderen. Na een paar uur belden ze de politie in, die een gruwelijke ontdekking deed.
Het spul dat de vleesmolen uitkwam op die dag was menselijk vlees - tot pulp en vermalen tot goo. Zich realiserend dat dit alleen zijn vermiste kinderen kon zijn, trok de eigenaar zich terug naar de stookruimte van de fabriek en hing zichzelf stilletjes op. Behoorlijk grimmig, huh? Nou, het is nog maar net begonnen.
Twintig jaar nadat de kinderen werden vermoord, strompelden de werknemers van de fabriek een angstaanjagende scène tegen het lijf. De broer van de vorige eigenaar was opgesloten in de stookruimte, de woorden "I DID IT" sneed over zijn borst. Tegelijkertijd meldden bezoekers aan de begraafplaats dat de grond boven het graf van de eigenaar ergens in de nacht was gestoord. Snel vooruit naar het heden, en er wordt gezegd dat je de geesten van de twee kinderen in de molen kunt zien vallen in oktober, terwijl op Halloween de twee opgehangen mannen teruglopen naar de boilerruimte.
6 De starende video
Het is een video van een man die ongeveer twee minuten onbeschermd een camera bekijkt. Het is op YouTube opgekomen zonder commentaar en gezien door honderden mensen. En het is bedoeld om je helemaal, grimmig en razend te maken.
Bekend als de Mereana Mordegard Glesgorv video, de legende gaat dat het werd getrokken door YouTube in de vroege dagen nadat ze zich realiseerden de effecten ervan. Volgens het verhaal zouden degenen die tot het einde toe gekeken hadden, de uitdrukkingloze man een kwade glimlach zien glimlachen. Daarna zouden ze het verliezen. Van mensen werd gezegd dat ze hun eigen ogen hadden uitgehouwen na het zien van de hele video. Anderen zouden messen hebben genomen en hun eigen armen hebben gehackt. Weer anderen zouden zichzelf hebben gedood. Er wordt gezegd dat niemand zelfs maar 45 seconden binnen kan komen zonder te schreeuwen, en om verder te gaan is om de laatste flarden van je gezond verstand op te offeren.
Tenminste, dat is het verhaal. In werkelijkheid is de video van een man die Bryan Cortez heet en je kunt hem vandaag zien als geschikt niet-demonische en vriendelijk. Maar we geven je niet de schuld als je die video mist. Voor het geval dat.
5 Mickey Mouse In Hell
De griezelige "lost episode" is een heel sub-genre van de moderne stedelijke legende. Maar niemand is ooit zo verdraaid geweest als de legende die hen allemaal op gang heeft gebracht: het verhaal van de verdwenen cartoon van Mickey Mouse.
Volgens de legende is deze cartoon "niets bijzonders." Hij heeft een zwart-witte Mickey die langs een herhalende achtergrond loopt, witte ruis die op de soundtrack speelt. Na twee minuten snijdt het naar zwart en dat is het. Of zo lijkt het.
Wacht tot de zesde minuut en het is de bedoeling dat de cartoon terugkeert. Pas nu is de witte ruis vervangen door het verre gemurmel van stemmen. De achtergrond waar Mickey tegen liep is begonnen te vervormen op manieren die pijnlijk zijn voor het menselijk oog om te zien, en Mickey zelf grijnst onaangenaam.
Vanaf dat moment wordt de cartoon zogenaamd een nachtmerrie. Er begint een schreeuw op de soundtrack te verschijnen, terwijl Mickey zelf lijkt te vergaan, zijn oogballen uitvallen en zijn grijns steeds groter wordt. Onmogelijke kleuren beginnen over het scherm te flikkeren, puin stijgt op de achtergrond en dan ...
Nou, er wordt gezegd dat niemand weet wat er vervolgens gebeurt. De enige Disney-werknemer die ooit toekijkt, pleegde zelfmoord kort daarna. Hij vertrok alleen maar met een opmerking over het laatste frame: een stuk Russische tekst dat vertaald wordt als 'de bezienswaardigheden van de hel brengen de kijkers terug'. En nu is het ergens op internet te vinden, wachtend tot u het vindt.
4 De Sleepless Men
In 2010 kwam er een gerucht naar boven over een griezelig Sovjet-slaapexperiment. In de jaren 40 hadden Russische onderzoekers vijf politieke gevangenen blootgesteld aan een experimentele stimulans om hen wakker te houden. Toen leunden ze achterover om te zien wat er gebeurde.
Toen ze er snel achter kwamen, gebeurden er nachtmerries. Hoewel de mannen in het begin prima waren, begonnen ze langzaam in paranoia af te dalen. Naarmate de dagen verstreken, begon een epidemie van geschreeuw hen een voor een te grijpen, totdat iemand zo hard schreeuwde dat hij fysiek zijn stembanden scheurde. Toen vielen ze allemaal stil.
Na drie dagen zenuwachtig wachten gingen de wetenschappers zogenaamd de gevangenen controleren. Ze deden de deur open en vonden de hel. Vier van de patiënten hadden de vijfde afgeslacht en opgegeten en daarna zelf aangezet. In een vlaag van waanzin hadden de mannen stukjes van hun eigen huid eruit gescheurd, vingers afgebeten en zelfs geprobeerd zelf uit elkaar te halen. En toch bleven ze glimlachen, alsof ze in een plaats van totale rust waren.
Vanaf hier wordt de legende veel te bloederig om hier te beschrijven. Het volstaat te zeggen dat Snopes het hele gebeuren grondig heeft ontmaskerd. Maar als je vindt dat je het erg vindt om terug te keren naar die uitgemergelde Russische gekken (WAARSCHUWING) vanavond, laten we dan zeggen dat je niet alleen zult zijn.
3 De Japanse zelfmoordfilm
In tegenstelling tot de meeste items in deze lijst, is het verhaal van Tengoku ni Musubu Koi- de Japanse zelfmoordfilm - heeft geen specifieke bron waar het gemakkelijk naar terug te voeren is. In plaats daarvan lijkt het in de loop der jaren te zijn opgebouwd, in die mate dat het moeilijk te zeggen is waar de realiteit eindigt en fictie begint.
Het verhaal gaat dat twee Japanse studentenminnaars in 1932 zelfmoord pleegden door in een vulkaan te springen. Toen het publiek geboeid raakte door hun verhaal haastte beroemde regisseur Heinosuke Gosho zich om een filmversie te maken. Bekend als Een liefde die de hemel bereikte, zijn film was een monster-hit en populair bij paren in het hele land. Dit is allemaal waar. Nu komt hier het griezelige stukje. Volgens verschillende geschiedenissen zouden stellen die naar de film kijken er zo door worden bekoord dat ze zichzelf in de aula begonnen te doden.
Niet slechts een of twee, maar honderden. In de meeste versies van het verhaal wordt beweerd dat bodes gedwongen werden om door de gangpaden te patrouilleren voor het geval iemand tijdens de screening zelfmoord pleegde; toch zijn er nog vele, vele honderden erin geslaagd te sterven.
Er lijkt geen betrouwbaar verslag van deze tumultueuze tijd te zijn. Het dichtst is een verwijzing in een boek over Gosho, waarin staat dat een paar geliefden geïnspireerd waren om door zijn film in de vulkaan te springen - nauwelijks het nationale theaterbloedbad van de legende, maar toch zou je ons niet betrappen op het kijken ervan.
2 De lachende hond
Ergens op internet is er een foto waar je echt niet naar wilt kijken. Een ingescand polaroid-beeld van een "glimlachende" huskyhond in een slecht verlichte kamer, het moet zo ongeveer de engste foto zijn die u ooit zult zien. Zo griezelig dat je er echt gek van wordt.
De legende gaat dat het voor het eerst ergens in de jaren negentig in Usenet werd gepost. Bekend als Smile.jpg, het zou aanvallen en paniek veroorzaken bij degenen die het zien. Maar dat is niet het slechtste deel. Het slechtste deel is de glimlach zelf.Bijna bizar menselijk, de verdraaide glimlach van de hond is bedoeld om je dromen te achtervolgen, je langzaam gek te maken. De meeste versies van de legende melden dat deze nachtmerriehond degenen opdraagt die het hebben gezien om "het woord te verspreiden" en het demonische dossier door te geven aan een andere ongelukkige ziel. De meeste doden zichzelf op dit punt. Anderen geven gewoon de boodschap door.
Hoewel het een paar jaar geleden oorspronkelijk als een verhaal werd geschreven, trok de lachende hond op de een of andere manier de verbeelding van het internet. Het is op talloze websites verschenen en doet de rondes nog steeds als een veronderstelde stedelijke legende. Kijkend naar die cheesy-toch-griezelig-overtuigende Photoshop-glimlach, is het gemakkelijk te zien waarom.
1 De glimlachende man
Een paar jaar geleden meldde iemand een bijzonder freaky ontmoeting op het LetsNotMeet-bord van Reddit. Sindsdien zijn soortgelijke ontmoetingen met "The Smiling Man" gemeld in het hele land, maar we zullen je het angstaanjagende origineel geven.
Het verhaal gaat dat de poster laat op een avond op een verlaten straat in Seattle was toen hij een man tegenkwam die op het trottoir "danste". In de veronderstelling dat hij dronken was, stopte de man om hem te laten passeren, waarna hij goed naar zijn gezicht kon kijken.
Volgens de legende was de "dansende" man niet dronken. Hij was ook niet goed. Zijn ogen stonden wijd open, wild en ongericht, starend naar de nachtelijke hemel. Zijn gezicht was gespleten door een brede cartoongrijns die er bijna pijnlijk uitzag. Hij zag er helemaal gek uit.
Op dit punt ging de verteller de straat over en toen werd het freaky. De Glimlachende Man begon op hem te letten en volgde zijn bewegingen terwijl hij nog steeds naar de lucht grijnsde. Toen de poster zich omdraaide, zou de man verdwijnen en plotseling aan de andere kant van de straat verschijnen. Toen de poster hem gadesloeg, zou hij gewoon bevriezen, zijn krankzinnige glimlach onwrikbaar.
Op dit punt besloot de poster zijn ogen niet van hem af te houden. Slechte zet: De lachende man kwam op hem af en nam overdreven stappen op zijn tenen, net als een cartoon. Een cartoon die heel, heel snel kan bewegen. Na een tijdje begon hij de poster te achtervolgen, hem met angstaanjagende snelheden achterna te rennen, die waanzinnige, wilde grijns die nog steeds op zijn lege gezicht gepleisterd was.
Uiteindelijk kwam de poster in een goed verlichte straat en eindigt het verhaal. Maar er is een wending. Kijk, het LetsNotMeet-forum is geen plaats om stedelijke legendes te genereren. Het gaat erom je echte ontmoetingen met echte mensen te vertellen.
Dat klopt: in tegenstelling tot al het andere op deze lijst, is The Smiling Man net zo echt als jij of wij. En hij is daar ergens, wachtend op je te ontmoeten in een donker steegje.
Veel succes met slapen vannacht.
Morris is een freelance schrijver en een nieuw-gekwalificeerde leraar, nog steeds naïef in de hoop een verschil te maken in het leven van zijn studenten. U kunt uw nuttige en minder dan nuttige opmerkingen naar zijn e-mail sturen of een aantal andere websites bezoeken die hem op onverklaarbare wijze inhuren.