Delen:
10 Griezelige rituelen die we ooit hebben gebruikt om Halloween te vieren
Volgens onze beste schattingen kan Halloween ouder zijn dan het christendom. In die tijd was het een Keltisch heidens festival genaamd "Samhain", een tijd waarin de barrières tussen het land van de levenden en de doden wazig werden.
Er wordt weinig vastgelegd over hoe Samhain werd gevierd, en daarom hebben we wat we weten moeten verzamelen van legendes en verslagen uit de tweede hand. De details schilderen het beeld van een paar duistere en zenuwslopende rituelen en van iets heel anders dan de vakantie die we vandaag vieren.
10 De ritmische moord op koningen
In de moerassen van Ierland zijn dode lichamen gevonden, nog steeds perfect bewaard. Hun huid is bedekt met een dikke laag zwarte turf die ervoor gezorgd heeft dat het vlees niet ontbindt. De gezichten die ze in het leven droegen zijn vandaag dezelfde, honderden jaren na hun dood, en zelfs de haren op hun hoofd zijn nog steeds intact.
Veel van de lichamen zijn er niet toevallig. Archeologen geloven dat deze lichamen de overblijfselen zijn van een ceremonieel offer. Kleding en verzorging onthullen dat deze doden van de heersende klasse waren, passend bij legenden over de rituele moord op koningen die op Samhain waren gepleegd.
Als het een moeilijk jaar was, geteisterd door plagen of hongersnoden, zou het volk de koningen verantwoordelijk houden. De mislukte koning zou worden opgeofferd en vervangen, en zijn lichaam zou in het moeras worden gegooid.
9The Rise Of The Dead
Op Samhain werd aangenomen dat de deuren in de wereld van de doden zouden openen. Dode geliefden dwalen af in de wereld van de levenden en proberen vaak hun weg terug naar hun huizen te vinden.
Op sommige plaatsen hebben ze medelijden met de doden. Ze zouden eten buiten de deur laten om de voorbijgaande geesten te voeden of zelfs hun deuren open te laten en een plaats klaar te maken voor de doden om te rusten.
Maar niet alle doden waren zo vredig. Een Ierse legende zegt dat toen het portaal naar de doden opende, een schepsel genaamd Aileen uit de andere wereld zou opduiken en de stad Tara zou verbranden om elke Samhain te aarden. Op de een of andere plek, uit angst voor deze geesten, zouden de mensen Samhain spenderen met gesloten deuren, bang om naar buiten te gaan.
8Fortune-Telling
Tijdens Samhain zouden mensen een beroep doen op geesten om de toekomst te vertellen. Er waren enkele vreemde rituelen uitgevoerd tijdens de vakantie, bedoeld om mensen te laten weten of voorspoed of ongeluk op hen wachtte, waarvan de meeste als 'spreuken' werden beschreven.
Sommigen waren redelijk onschuldig. In één zouden bijvoorbeeld meisjes zich naast het huis van een buur verstoppen. Ze zouden hun mond vol water vullen, een snufje zout in elke hand houden en luisteren naar hun gesprekken. De eerste naam van een ongehuwde man, zo geloofden ze, zou de vele zijn waarmee ze trouwen.
In een andere zouden mannen de deuren van de schuur openen en de mime drie keer maïs tegen de wind in laten vallen. Na de derde keer zou er een geest door de schuur gaan, in de vorm van de positie die ze zouden hebben op volwassen leeftijd. Jongens werden echter aangemoedigd om de scharnieren van de deuren te nemen, anders zou de geest nooit weggaan en achterblijven om hen te pijnigen.
7Fairies gekidnapte mensen
Tijdens Samhain zouden feeën hun huizen verlaten en ronddwalen in de wereld van de stervelingen. Dat klinkt misschien als een magisch moment, maar deze feeën waren niet Tinkerbells. Het waren gruwelijke monsters en dit was een van de meest angstaanjagende delen van de vakantie.
De feeën, geleid door de Koning der Doden, zouden op stormwolken rijden met een leger van hellehonden om de pas gestorvenen te verzamelen. Tijdens Samhain waren ze echter minder gediscrimineerd. Soms haalden ze de levenden samen met de overledene en sleepten ze hen naar het hiernamaals.
Op de dag van het festival zouden de mensen vrij blijven van sprookjesheuvels, de heuvels die het Ierse landschap bedekken, uit angst dat je ze zou vangen als ze te dichtbij zouden afdwalen en ze naar de hel zouden trekken.
6De wezens van de grot van katten
De gevaarlijkste plaats tijdens Samhain was Oweynagat, de grot der katten. Dit was een smal gat gegraven in een heuvel. Volgens legenden was de Fairy Queen daar al eeuwen eerder gestopt en haar dienstmaagd was zo ingenomen met de plek die ze vroeg om daar te wonen. Sindsdien was de plaats overspoeld met kwaadaardige geesten.
Mensen in de Middeleeuwen schreven talloze aantekeningen en beweerden dat ze monsters uit de grot hadden zien kruipen. Men zei dat de verschijning van een vrouw elk jaar uitkwam en negen van de beste dieren uit elke kudde wegnam. Een ander zei dat er vreemde beesten uit de grot tevoorschijn zouden komen en een andere dat demonische katten losgelaten werden tijdens Samhain om de mensen in de stad beneden aan te vallen.
5 Mensen dronken zwaar
Een groot deel van Samhain werd zo dronken als menselijk mogelijk was. Samhain markeerde de laatste grote oogst vóór de winter, en het graan zou in massa worden opgenomen voordat het door de vorst geruïneerd was. De mensen zouden daardoor een enorm overschot aan alcohol hebben en aangezien koeling nog niet bestond, moesten ze het gebruiken of verspillen.
Mensen dronken ongelooflijk zwaar tijdens Samhain. Dronken worden was zo verbonden met het festival dat elk oud Iers verhaal over dronkenschap plaatsvindt tijdens Samhain. Er zijn hele legendes, zoals 'The Intoxication of the Ulstermen', die mensen gebruiken die worden gehamerd tijdens het festival als de opruiende actie of zelfs als de hele focus van het verhaal.
4De zwarte zeug
Vuur was een belangrijk onderdeel van het festival.Mensen in het hele land zouden tijdens Samhain vuren in hun huizen aansteken, maar de details van dit ritueel varieerden van plaats tot plaats en in sommige gebieden waren er gevaarlijke en duistere gebruiken.
In Moray gingen jongens van deur tot deur smeken om 'turf om de heksen te verbranden'. Ze zouden een groot vuur maken en zo dicht mogelijk bij het vuur gaan liggen zonder verbrand te worden, en de rook over hun lichaam laten stromen. Hun vrienden zouden dan over hen en door de rook heen springen, in de overtuiging dat het ritueel hen magische bescherming gaf.
In delen van Wales, zouden mensen over het vuur springen en wegrennen, in de veronderstelling dat een wezen genaamd de Zwarte Zeug de langzaamste renner zou zijn. Volgens J.A. MacCulloch, dit was een afgezwakte versie van een ouder ritueel. In het verleden, beweert hij, zouden ze een van de hardlopers vangen. Het slachtoffer "zou beladen zijn met de verzamelde kwaden van het jaar" en hem als menselijk offer op het vuur gooien.
3People verkleed als de doden
Kostuums maakten deel uit van Samhain, net als het moderne Halloween. In die tijd verkleedde niemand zich als een superheld - ze verkleedden zich als de doden. Mensen zouden hun gezichten zwart verven en vermommingen van stro maken, in de overtuiging dat de kleren de geesten die over de aarde zwierven, geloofden dat ze een van hen waren.
Anderen zetten op de huid van vers geslachte dieren. Samhain was een tijd waarin massa's dieren werden afgeslacht om de winter in te slaan, en het eerste geluid dat het begin van de vieringen markeerde was het gekrijs van stervende varkens. Om de aanraking van de rondzwervende doden te vermijden, namen de mensen schedels en huiden van dieren en vormden ze deze in kostuums die demonisch uitzien.
2 mensen cross-geklede
Het was niet alleen de grens tussen leven en dood die vervaagde. Ergens langs de lijn begonnen mensen Samhain te gebruiken om de grenzen tussen geslachten te vervagen. Samhain, en later Halloween, werden gevierd met mannen in travestie die door de straten dwaalden.
Tegen het midden van de 19e eeuw bestonden de meeste groepen die op Halloween deur-tot-deur waren, voornamelijk uit mannen die zich verkleedden als vrouwen - 'hags', zoals ze in Wales werden genoemd. Deze hags klopten op de deuren van mensen en vroegen om eten of gastvrijheid.
Als een huis bijzonder vies was, kwamen de mannen die zich als vrouwen kleedden naar binnen en begonnen te vegen, neuriënde "mama-m-m" terwijl ze werkten als een afkeurende vrouw.
1 kindoffer
In de vroegste dagen was Samhain mogelijk een tijd van kinderoffer. Ierse legendes vertellen over een tijd waarin goden offers eisten tijdens het festival. Eén legende zegt dat de mensen aan het begin van de winter twee derde moesten opgeven van alles wat ze bezaten, inclusief hun maïs, hun melk en hun kinderen.
Een ander artikel, geschreven door een christelijke monnik, beweert dat op een plaats Maglucht, er was ooit een idool voor de godheid Cromm Crauch. Volgens de monnik werd dit altaar gebruikt om kinderen op te offeren tijdens Samhain.
"Ze sloegen hun ongelukkige eerstgeborene met veel gejammer en gevaar," schrijft de monnik, "om hun bloed rond Cromm Crauch te gieten."
Mark Oliver levert regelmatig bijdragen aan Listverse. Zijn schrijven verschijnt ook op een aantal andere sites, waaronder StarWipe van The Onion en Cracked.com. Zijn website wordt regelmatig bijgewerkt met alles wat hij schrijft.