10 wezens in Scandinavische folklore

De Scandinavische folklore bestaat uit een grote verscheidenheid aan wezens, goed of kwaad, die mensen al eeuwenlang angst aanjagen. Ze waren vaak bedoeld om kinderen bang te maken, maar zelfs vandaag zijn ze essentieel en belangrijk voor de moderne noordelijke samenleving. In de jaren 1890 veranderde er iets in de manier waarop gewone Scandinaviërs zichzelf en hun cultuur zagen. Ze keken terug in de tijd om hun oude mythen en legendes opnieuw te ontdekken; folklore die was vergeten vanwege de komst van het christendom. Het was een tijd waarin mensen de natuur vreesden, omdat we meer geïndustrialiseerd werden. De bossen, de bergen en de zee - het leek allemaal vreemd, duister en magisch, en daarom zijn we nu achter met boze geesten en monsters die onze eigen manier waren om de natuur te zien.

Huldra

Huldra (of Tallemaja in het Zweeds) is een trolachtige vrouw die in het bos leeft. Ze is mooi en mooi, maar wild en heeft een lange koestaart die ze achter haar rug verbergt als ze een mens ontmoet. Er wordt gezegd dat Adam en Eva veel kinderen hadden en dat op een dag, toen Eva haar kinderen een bad gaf, God op bezoek kwam. Eva was nog niet klaar met het baden van al haar kinderen, en verstopte dus degenen die nog steeds vies waren. God vroeg: "Zijn er niet meer kinderen?" En toen Eva nee zei, zei God: "Laat dan alles wat verborgen is, verborgen blijven", en de verborgen kinderen werden De Underjordiske (zij die ondergronds leven), verloren zielen die leven onder het oppervlak van de aarde, waarbij iemand roept om bij hen te zijn, meestal menselijke voorbijgangers. Huldra was een van hen, maar ze bleef op een of andere manier boven de grond. Ze is een flirterig, jong meisje dat noch goed noch slecht is.

Deze wezens zijn eigenlijk nog steeds erg belangrijk in de moderne samenleving. In de Scandinavische kersttraditie is er geen Kerstman in de vorm van een dikke, bebaarde jongen die op de Noordpool woont. In plaats daarvan hebben we allemaal onze eigen Nisse, die in de schuur woont (dat wil zeggen, als je een boer bent, of op het platteland woont), die als een bewaker voor het huishouden is. Deze wezens zijn typische grappenmakers, maar kunnen gemakkelijk bevriend raken, en rond Kerstmis hebben ze dezelfde functie als de kerstman in de westerse tradities.

Dwarves / Elves

Beroemd gemaakt door J. R. R. Tolkien, de dwergen en de elfen zijn afkomstig uit de Noorse mythologie. De dwergen leefden in hun eigen deel van Midgard; een plek die geen mens kan vinden. Het waren kleine mensen, vaak afgebeeld als kleine mannetjes met lange baarden, die meesters waren, en de zwaarden, schilden en wapenrustingen voor de goden zelf maakten. De elven woonden in een diep bos in de buurt van het kasteel van Frøy, de god van de vruchtbaarheid, genaamd Alvheim. Ze waren mooi en mooi en werden vaak gezien als vreedzame wezens.

Mare is een vrouwelijke Vette, die mensen 's nachts slechte dromen geeft door in slaap op hen te gaan zitten. Ze is een veel voorkomend geloof in Germaanse folklore en verschijnt in veel verschillende vormen. De Scandinavische woorden voor Nightmare zijn: Noors - Mareritt, Deens - Mareridt, Zweeds - Mardröm, wat direct vertaald betekent Mare-ride en Mare-dream.

Fossegrimmen

Fossegrimmen, of gewoon Grim (Foss is Norwegian for Waterfall) is een waterwezen. Hij is een jonge, knappe man die naakt zit onder de watervallen en de viool speelt. Hij speelt de muziek van de natuur zelf; het geluid van het water, de wind in de bomen, alles komt van zijn muziek. Van hem wordt gezegd dat hij mensen leert spelen als ze hem in het geheim een ​​gestolen stuk vlees brengen. Torgeir Augundsson (1801-1872), beter bekend als Myllarguten, was een beroemde vioolspeler uit Telemark, Noorwegen, die zo goed was dat het gerucht ging dat hij zijn ziel had verkocht in ruil voor de vaardigheden van Fossegrimmen.

De trol komt uit de Noorse Mythologie, geïnspireerd door de wrede reuzen die de belangrijkste vijanden van de goden waren, bekend als jotner / jotuner / jötunn, die in de bergen van Utgard leefden. Ze hebben een menselijk uiterlijk, maar ze zijn ongelooflijk lelijk en enorm, en elk verhaal over hen vertelt hoe stom ze zijn. In de oude verhalen waren er allerlei soorten trollen, sommigen leefden in de hoge bergen, in kastelen uitgehouwen uit de steen, in diepe bossen en sommige zelfs aan de kust. Bij de komst van het christendom rond 1300, veranderden de verhalen. De trollen waren in staat om het bloed van een christen te ruiken, en eigenlijk stonden ze voor alles van de oude tijden, dat de nieuwe religie veroordeelde. Oh, en als ze allemaal in contact kwamen met zonlicht, veranderden ze in steen.

Pesta

De Zwarte Dood was een tragedie voor alle Scandinavische landen, Denemarken verloor een derde van zijn bevolking, terwijl Noorwegen de helft verloor. De plaquette was zo verwoestend dat de mensen er al snel een eigen karakter van maakten. Pesta komt als de figuur van dood en ziekte, in de vorm van een afschuwelijke, oude vrouw in het zwart gekleed met een bezem en een hark. Ze reisde van boerderij naar boerderij en verspreidde de pest. Als ze de rake bij zich had, zouden sommige bewoners het overleven, maar als ze de bezem bij zich had, zou iedereen in het gezin binnenkort sterven. Het is nog steeds gebruikelijk om Pesta te noemen in de context van ziekte en ziekte.

Nökken / Nyk / Nykkjen is een mysterieus waterweefsel, woonachtig in zoet water, meren en diepe vijvers. Hij wordt, in de Noorse traditie, beschreven als een donker monster met zijn ogen net boven het oppervlak, kijkend naar de voorbijgangers. In de Zweedse traditie is hij een mooie, jonge man, die vrouwen in trant in het water te springen en ze vervolgens te verdrinken. Hij is een shapeshifter en kan veranderen in een wit paard, jonge kinderen op zijn rug laten rijden en dan met ze terug naar zijn vijver springen. Er wordt ook gezegd dat hij een getalenteerde muzikant is, die viool speelt, zodat de dorpelingen hem 's nachts kunnen horen.Er waren manieren om zichzelf tegen hem te beschermen; je zou een stuk metaal in het water kunnen gooien, zoals een naald of een ijzeren kruis, en dus bespaar jezelf. Als hij al had aangevallen, kon je hem overmeesteren door zijn naam te zeggen. “Nyk! Nyk! Naal i vatn. Jomfru Maria kastet styaal i vatn! Du sæk, æk flyt! "Was een raadsel voor bescherming, wat betekent:" Nyk! Nyk! Naald in het water. De Maagd Maria gooide staal in het water! Je zinkt, ik zweef! "

Draugen

Draugen, van Noors "draugr" wat geest betekent. Nog een ander waterwezen, en dit is iets dat je echt niet zou willen ontmoeten als je in je boot bent. Draugen is de geest van een man die stierf op zee. Hij is enorm en monsterachtig en bedekt met zeewier, roeiend in een halve boot. Hij barst uit in een verschrikkelijke schreeuw wanneer hij verschijnt, en volgens de legende is hij te zien tijdens stormachtige nachten op zee, zeelui en vissers te verdrinken en hun boten en schepen te laten zinken. Er is een verhaal over een man die ooit van Draugen naar een kerkhof rende, waar hij schreeuwde om de geesten van de doden om hem te beschermen. De dag erna waren alle graven open en het kerkhof was bedekt met zeewier. In deze dagen wordt Draugen vaak geassocieerd met iets duisters en mystieks over de zee.

Kraken is waarschijnlijk een wezen dat de meeste mensen herkennen. Het is gebruikt in verschillende films, zoals Pirates of the Caribbean en Clash of the Titans, maar oorspronkelijk hoorde de Kraken in de koude Noorse zee, waar het voor het eerst werd gezien in het begin van de 17e eeuw. De eerste gedetailleerde beschrijving werd gemaakt door de Deense schrijver en bioloog, Erik Pontoppidan, in 1752. In de oudheid werd gezegd dat de Kraken de vorm had van een enorme krab, zo groot als een eiland, en veel zeilers en vissers bevonden zich gestrand op een eiland dat er nog geen minuten eerder was geweest. Latere beschrijvingen vertellen over een monster in de vorm van een enorme octopus, die schepen naar de bodem van de zee sleepte.