Top 15 boeken van Dr. Seuss

Dr. Seuss, de pseudoniem van Theodore Geisel, was een schrijver en illustrator van 40 kinderboeken. Zijn geschriften zijn verplichte lectuur geworden voor iedereen die houdt van rijm, onzin, levendige beelden en prachtige woordafbeeldingen en sommigen zijn zelfs doorgegaan om heel jonge kinderen te helpen bij het lezen ervan. Zijn verzamelde werken behoren tot op de dag van vandaag op de top 20 van boekbesprekingen en zullen dat waarschijnlijk nog vele jaren blijven doen. Soms ligt verborgen in het proza ​​van de verhalenverteller iets verborgen betekenissen, vaak wijzende vingers naar de overheid, speciale belangengroepen of zelfs menselijke fouten. Hier zijn 15 van zijn mooiste werken.

15. Ik had problemen om naar Solla Sallew 1965 te gaan

Dit boek volgt het verhaal van een jonge persoon die de 'problemen' van het leven ontdekt en eraan wil ontsnappen. Door middel van een reeks avonturen die worden ervaren bij het proberen om de mythische stad van de titel te bereiken ("waar ze nooit problemen hebben / op zijn minst heel weinig"), begint de hoofdrolspeler zich te realiseren dat hij zijn problemen moet oplossen in plaats van weg te rennen van hen. Het bevat typische onzinnige gebeurtenissen, evenals enkele milde politieke uitspraken. In één geval wordt de hoofdpersoon gedwongen om een ​​wagen te trekken voor een bazige toekomstige assistent. In een andere scène wordt hij opgeroepen voor het leger onder het bevel van de angstaanjagende, maar in feite lafhartige, tiran generaal Genghis Khan Schmitz. Het verlangen van de hoofdpersoon naar Solla-Sollew, en zijn moeilijkheden om daar te komen, schuwen een meer gure fase van het schrijven van Seuss.

14. Hop on Pop 1963

Met de ondertitel 'De eenvoudigste zussen voor het jongste gebruik' is dit boek perfect voor het aanleren van de beginselen van lezen. Eenvoudige rijmwoorden, zoals PUP en UP, worden in grote hoofdletters boven elkaar gestapeld, zodat de lezers zien dat 'op' is vervat in het woord 'pup'. Zinnen die deze woorden gebruiken, worden vergezeld door humoristische illustraties om het speelse te voltooien. les lezen.

13. Roerei Super 1953

Peter T. Hooper houdt niet van opscheppen, maar hij is misschien wel de meest creatieve, avontuurlijke kok in kinderliteratuur. Op zoek naar ingrediënten voor zijn Roerei Super, is hij op zoek naar een reeks eierenverzamende expedities. Wacky Seussische vogels nestelen zich in alle denkbare hoeken en gaten, en de roffelende, ritmische tekst barst van namen als Ham-ikka-Schnim-ikka-Schnam-ikka Schnopp. Uiteindelijk, na het vergaren van de enorme eischaal en het bijna vullen van zijn keuken, maakt Peter zijn zelfgemaakte recept en beseft uiteindelijk dat het zo ongeveer smaakt als hij zich had voorgesteld.

12. Heb ik je ooit verteld hoe gelukkig je bent? 1973

Een kleine jongen die verdrietig en blauw aanvoelt, leert dat hij geluk heeft nadat hij naar een oude man heeft geluisterd die vertelt over de tegenslagen van anderen. Vergeleken met de problemen van sommige wezens die de oude man beschrijft, heeft de jongen echt veel geluk. De ultieme les is natuurlijk dat je altijd beter af bent dan je denkt te zijn.

11. On Beyond Zebra 1955

Van alle Seuss-boeken past deze het best in het genre van 'literaire onzin'. De jonge verteller, niet tevreden met de grenzen van het gewone alfabet, vindt een geheel nieuwe uit die verder gaat dan de voorlaatste 'Z', met een fantastisch wezen dat overeenkomt met elke nieuwe letter. De wezens omvatten favorieten zoals de Floobooberbabooberbubs, grote, drijvende hoofden die sereen in het water drijven. Deze dienen natuurlijk als het voorbeeld voor de letter "Floob". De geest van een kind is hier opnieuw prachtig weergegeven en toont ons allemaal dat de grenzen van normaliteit altijd kunnen worden opgerekt.

10. Als ik de dierentuin 1950 run

Seuss wordt gecrediteerd met het uitvinden van het woord "Nerd" met de zin "En dan, alleen om ze te laten zien, zal ik naar Ka-Troo / And Bring Back it-Kutch a Preep en een Proo / A Nerkle a Nerd en een Seersucker ook! "
In het boek is Gerald McGrew een kind dat bij een bezoek aan een dierentuin ontdekt dat de exotische dieren "niet goed genoeg" zijn. Hij zegt dat als hij de dierentuin zou runnen, hij alle huidige dieren vrij zou laten en nieuwe, meer bizarre en exotische dieren zou vinden. Hij verbeeldt zich ook de lof die hij ontvangt van anderen, die versteld staan ​​van zijn "nieuwe dierentuin, McGrew Zoo". Het boek illustreert goed het thema dat de verbeeldingskracht van kinderen altijd beter is dan het onderwerp dat voorhanden is.

9. Yertle the Turtle 1958

Het verhaal draait om een ​​schildpad genaamd Yertle (vandaar de naam van het boek) die de koning van een vijver is. Hij beveelt de andere schildpadden om zichzelf onder hem te stapelen, zodat hij een troon kan hebben die hoog genoeg is om meer land te zien en te regeren. Een kleine schildpad genaamd Mack, die onderaan de stapel staat, klaagt: "Ik weet het, bovenop zie je geweldige bezienswaardigheden, maar ook hier beneden moeten we rechten hebben." Yertle weigert te luisteren naar de pleidooien van Mack en beveelt steeds meer schildpadden aan zijn troon toe te voegen. Wanneer Yertle opmerkt dat de maan boven hem uitstijgt als de nacht nadert, besluit hij om 5607 meer schildpadden te roepen voor de stapel om er bovenuit te stijgen. Maar voordat hij het bevel kan geven, maakt Mack, gespannen en boos, boert, schudt de stapel schildpadden en gooit Yertle de modder in. Het verhaal eindigt met: "En de schildpadden, natuurlijk ... alle schildpadden zijn gratis, zoals schildpadden en misschien alle wezens zouden moeten zijn." Er wordt door Dr. Seuss zelf gezegd dat "Yertle de schildpad" gemodelleerd is naar de opkomst van Hitler. Het boek verklaarde zijn gevoelens over fascisme, nazi's en grootheidswaanzin.

8. Groene eieren en ham 1960

Er zijn twee hoofdpersonen in dit boek: de ene met de naam Sam en een tweede die nooit wordt genoemd. Sam is vervuld van energie en enthousiasme; zijn tegengestelde nummer is chagrijnig en prikkelbaar.De plot draait om Sam's pogingen om zijn vriend "groene eieren en ham" te laten proberen. De vriend weigert het gerecht te proeven en wil alleen met rust gelaten worden. Sam gaat door een overvloed aan locaties (huis, auto, boom) en eetpartners (vos, geit, muis) proberen zijn vriend te overtuigen om te eten, maar zonder succes. De triomfantelijke conclusie van het verhaal van Seuss doet zich voor wanneer de vriend van Sam, die in een ondiep water staat na een treinongeluk, omringd door verschillende mensen en dieren, uiteindelijk bezwijkt en ermee instemt om de delicatesse uit te proberen die hem behoorlijk lekker maakt. Dit boek illustreert duidelijk het oude axioma: "Je zult het nooit weten totdat je het probeert."

7. De kat in de hoed 1957

Hierin, het eerste boek met het personage "de kat", brengt hij een vrolijke, exotische en uitbundige vorm van chaos naar een huishouden van twee jonge kinderen op een regenachtige dag terwijl hun moeder buiten is. De kat brengt twee wezens bij elkaar met de toepasselijke naam Thing One en Thing Two en voert allerlei gekke tricks uit om de kinderen te vermaken, met gemengde resultaten. De capriolen van de kat worden gepuft, maar uiteindelijk genegeerd, door het huisdier van de familie, die een gevoelige en gearticuleerde goudvis is. De kinderen (Sally en haar oudere broer, die als de verteller fungeert) blijken vrij typische kinderen te zijn door de dingen vast te leggen en de kat onder controle te brengen. Hij ruimt het huis op als hij weggaat en verdwijnt seconden voordat de moeder arriveert. Seuss schreef het boek omdat hij vond dat er meer onderhoudend en leuk materiaal moest zijn voor beginnende lezers. Literair gezien is het boek een staaltje van vaardigheid, omdat het tegelijkertijd een strikte driemeter in stand houdt, terwijl het een kleine woordenschat behoudt en toch een onderhoudend verhaal vertelt.

6. Thidwick the Big-Hearted Moose 1948

Thidwick, een van de 60 Amerikaanse elanden in een kudde, accepteert een kever die op zijn gewei leeft, die een spin van de luxe vertelt, en beiden accepteren een "Zinn-a-zu" -duif. De kudde verwerpt Thidwick na de vrouw van de Zinnazu-vogel, een specht, en vier eekhoorns komen naar binnen. Omdat voedsel schaars is nadat een Bobcat en een schildpad hebben gezeten, weigeren ze hem naar de andere kant van Lane Winabago te laten reizen. Druk treft de arme eland na drie muizen, een vos, een beer en 362 bijen bewegen zich in zijn gewei. Plotseling verschijnen er jagers die "zijn hoofd moeten zoeken naar de Harvard-clubmuur". Wanneer Thidwick vastzit na een poging om te ontsnappen, herinnert hij zich plots dat het gewei van de gewei is aangebroken. Hij gooit het gewei weg, laat de vrijbuiters over aan de genade van de jagers en zwemt naar de overkant van het meer om weer bij zijn kudde te komen. Zijn hoorns en de vroegere ingewanden zijn gevuld en gemonteerd. Een beetje een knik om niet in de hand te bijten die je voedt.

5. Hoe de Grinch Kerstmis 1957 stal

De Grinch, een verbitterd, holbewonend wezen met een hart "twee maten te klein", leeft op besneeuwde Mount Crumpit, een steile, 10.000 voet hoge berg net ten noorden van Whoville, de thuisbasis van de vrolijke en hartelijke Whos. Zijn enige metgezel is Max, zijn trouwe maar doffe hond. Vanaf zijn plek kan de Grinch de luidruchtige kerstfestiviteiten horen die plaatsvinden in Whoville. Jaloers op het geluk van de Whos, maakt hij plannen om af te dalen in de stad en hen door middel van inbraak hun kerstcadeautjes en decoraties te ontnemen en zo "te voorkomen dat Kerstmis komt". Maar hij leert uiteindelijk dat ondanks zijn succes bij het stelen van alle kerstcadeautjes en decoraties van de Whos, Kerstmis precies hetzelfde komt. Hij realiseert zich dan dat Kerstmis meer is dan alleen geschenken en cadeautjes in een overduidelijke knipoog naar commercialisme versus de ware betekenis van de vakantie. Zijn hart wordt drie maten groter, hij retourneert alle cadeaus en toeters en bellen en wordt hartelijk verwelkomd in de gemeenschap van de Whos.

4. Horton Hears a Who 1954

Het boek vertelt het verhaal van Horton the Elephant, die een klein stofdeeltje tegen hem praat. Het stofje is eigenlijk een kleine planeet, de thuisbasis van een stad genaamd "Who-ville", bewoond door inwoners van microscopisch formaat, bekend als Whos.

De Whos vragen Horton, ondanks het feit dat hij ze alleen kan horen, om hen te beschermen tegen schade, waaraan Horton zich gelukkig verplicht, waarbij hij in het hele boek verkondigt dat "een persoon een persoon is, hoe klein ook". Daarbij wordt hij belachelijk gemaakt en bijna vermoord door de andere dieren in de jungle om te geloven in iets dat ze niet kunnen zien of horen.

3. De 500 Hoeden van Bartholomew Cubbins 1938

Ongebruikelijk voor een Seuss-boek, het is geschreven in proza ​​in plaats van rijmend en met metrisch vers. Hoewel het een vroeg en atypisch werk is, bevat 500 Hats veel van de kritische thema's van Dr. Seuss, waaronder een afwijzing van absolute autoriteit, de onschuld van kinderen, fantastische gebeurtenissen en verschillende perspectieven van de hoofdpersonen. Het verhaal geeft in het algemeen blijk van vertrouwen, of het ontbreken daarvan, dat leiders - zelfs niet-gekozen leiders - het goede zullen doen.

2. De Sneetches en andere verhalen 1961

Sneetches zijn een ras van vreemde gele wezens die op een strand leven. Sommige Sneetches hebben een ster op hun buik, en andere niet. Sneetches die sterren op hun buik hebben maken deel uit van de "in menigte", terwijl Sneetches zonder sterren worden gemeden en bijgevolg mopey. Dit is een duidelijke allegorie voor discriminatie. In het verhaal verschijnt een "fix-it-up-chappie" genaamd Sylvester McMonkey McBean. Hij biedt de Sneetches zonder sterren een kans om ze te verwerven door voor drie dollar door zijn Star-On-machine te gaan. De oude, star-bellied Sneetches zijn furieus totdat McBean hen vertelt over zijn Star-Off-machine, die tien dollar kost. Dit escaleert, waarbij de Sneetches van de ene naar de andere machine rennen totdat niemand zeker weet wie wie is.Dit gaat zo door totdat de Sneetches straatarm zijn en McBean een rijke man verlaat. Op het einde leren de Sneetches dat noch plain-belly noch star-belly Sneetches superieur zijn, en ze in staat zijn om samen te gaan en vrienden te worden.

1. De Lorax 1971

Het verhaal beschrijft de benarde toestand van de omgeving en de Lorax (een "mosachtig, bazig" mensachtig schepsel), die voor de bomen spreekt tegen de hebzuchtige Eenouder. Het boek wordt algemeen erkend als een fabel over de geïndustrialiseerde samenleving, waarbij het literaire element van personificatie wordt gebruikt om de industrie tot leven te brengen als de Once-ler (wiens gezicht nooit in alle illustraties van het verhaal wordt getoond) en de omgeving als de Lorax.