Top 10 grootste schrijvers uit 10 talen
Deze lister is geen expert in de literatuur van elke taal op aarde, en aangezien er meer dan 6000 meer zijn, zijn de follow-ups zeker welkom. Deze vermeldingen worden vermeld in willekeurige volgorde. U bent van harte welkom om andere 'tweedeprijswinnaars' te suggereren als u vindt dat iemand die bijzonder belangrijk is, is weggelaten. Voel je ook vrij om de beste schrijvers in je eigen taal te noemen als ze hier niet worden vermeld.
10Latijn Publius Vergilius Maro
tweedeprijswinnaar: Marcus Tullius Cicero, Gaius Julius Caesar, Publius Ovidius Naso, Quintus Horatius Flaccus
Je zult Vergil zeker herinneren aan The Aeneid, zijn poëtische verslag van de val van Troje en de oprichting van Rome onder Aeneas. Vergil is mogelijk de strengste perfectionist in de literatuurgeschiedenis. Hij schreef The Aeneid met een verbluffend langzaam tempo van 3 regels per dag. Hij ging niet sneller, omdat hij zeker wilde weten dat er geen betere manier was om die drie regels te schrijven. In het Latijn kan een clausule, afhankelijk of onafhankelijk, in een willekeurige woordvolgorde worden geschreven, met een paar uitzonderingen. De dichter heeft dus een enorme vrijheid om te bepalen hoe de poëzie klinkt, zonder op enigerlei wijze de betekenis te veranderen. Vergil beschouwde elke optie bij elke stap beschikbaar.
Vergil schreef ook nog twee andere werken in de Latijnse canon, de Eclogues (ca. 38 voor Christus) en de Georgici (ca. 29 voor Christus). De Georgici zijn 4 gedeeltelijk didactische gedichten over de landbouw, waaronder allerlei soorten advies, zoals het niet overal in de buurt van je olijfbomen planten van olijfdruiven: olijfbladeren zijn uiterst brandbaar en in de droge nazomer kan een bliksemflits ze verdraaien en alles dichtbij in een inferno. Hij prees ook Aristaeus, de god van de bijenteelt, omdat honing de enige bron van suiker voor de Europese wereld was totdat er suikerriet werd geïmporteerd uit het Caribisch gebied. Bijen werden aldus vergoddelijkt en Vergil legde uit hoe een bijenkorf te krijgen als de boer er geen heeft: dood een hert of zwijn of beer, snijd het open en laat het achter in het bos, bid tot Aristaeus en binnen een week zal hij sturen een bijenkorf voor het karkas.
Vergil schreef in zijn testament dat hij de Aeneis (19 v.Chr.) Wilde branden bij zijn dood, omdat deze niet af was. Caesar Augustus weigerde.
9 Oude Griekse Homerustweedeprijswinnaars: Plato, Aristoteles, Thucydides, Paul van Tarsus, Euripides, Aristophanes
Als deze items in een oplopende volgorde zouden zijn, zou Homerus waarschijnlijk # 1 zijn. Hij was misschien een blinde man die verhalen vertelde die 400 jaar later werden opgeschreven. Of hij is misschien een eeuwenoud comité van mannen en vrouwen geweest dat allemaal bijdroeg aan de verhalen over de Trojaanse oorlog en de nasleep van Odysseus.
Hoe dan ook, het oude Grieks is praktisch gebaseerd op The Iliad en The Odyssey (beide ca. 750 voor Christus). Het dialect is bekend geworden als de Homericus, in tegenstelling tot de Zolder die volgde, en de Koine, die daarop volgde. De Ilias maakt zich zorgen over de laatste tien jaar dat de Grieken de Trojanen vochten buiten de muren van Troje (Ilion). Het centrale thema is Μῆνιν Ἀχιλῆος / οὐλομένην, of "de moorddadige woede van Achilles." Achilles is woedend op Agamemnon omdat hij Achilles en al zijn buit als Agamemnon's bezit behandelt, en weigert dus 10 jaar te vechten, terwijl de Grieken duizenden mannen verliezen tegen de Trojanen.
Uiteindelijk kan zijn beste vriend (en vermoedelijke minnaar), Patroclus, het wachten niet meer verdragen en meedoen in de strijd voor zijn eigen glorie, maar wordt gedood door Hector. Achilles komt in de strijd en drijft hele bataljons Trojanen in paniek voor zich uit, alleenstaande scores dodend, zelfs vechtend tegen Xanthus, de god van de rivier de Scamander. Achilles doodt uiteindelijk Hector en het verhaal eindigt met begrafenisspelletjes voor hem en Patroclus.
De Odyssee is een even ongeëvenaard meesterwerk van avontuur, waarvan veel verteld wordt in geniale flashbacks, over de tien jaar durende reis van Odysseus, die probeerde terug te keren naar huis met zijn mannen. De details van de val van Troje worden kort genoemd wanneer Odysseus het Land van de Doden binnenstapt en onder meer Achilles vindt.
Dit zijn de enige twee werken van Homerus die bewaard zijn gebleven, als er nog meer waren, maar alle westerse literatuur rust op Homer's lauweren. Deze twee gedichten zijn geschreven in dactylische hexameter en vandaag wordt deze meter als de heroïsche meter of de Homerische meter genoemd. Meer poëzie is geschreven, in de westerse traditie, ter ere van Homerus dan enige andere persoon, echt of fictief, behalve Jezus en de Maagd Maria.
Franse Victor Marie Hugo
tweedeprijswinnaar: Rene Descartes, Voltaire, Amexandre Dumas (pere), Moliere, Francois Rabelais, Marcel Proust, Charles Baudelaire
De Fransen zijn al lang fans van massale romans, waarvan de langste is A la recherché du temps perdu, of In Search of Lost Time, door Marcel Proust. Hugo wordt echter herinnerd als het absolute hoogtepunt van het Franse proza, en een van de grootste van zijn poëzie, uit de 19e eeuw. Hij schreef twee magna-opera, Notre Dame de Paris (1831) en Les Miserables (1862). De eerste staat in de volksmond bekend als "De Klokkenluider van de Notre Dame", en het heeft geen happy end zoals de Disney-versie. Daarin gebeurde alles wat hij met Quasimodo kon overkomen.
Hij houdt van Esmeralda, die goedhartig voor hem is. Maar Frollo, de kwade priester, wil haar ook, en als hij ziet dat ze bijna seks heeft met kapitein Phoebus, laat hij haar arresteren en beschuldigen van de poging tot moord op Phoebus, een misdaad die Frollo feitelijk begaan heeft. Ze wordt gefolterd met de Spaanse laars, die haar voet langzaam platdrukt totdat ze 'bekent'. Dan wordt ze veroordeeld om te worden opgehangen, alleen om gered te worden door Quasimodo.
De burgers denken dat Quasimodo de slechterik is en stormen de Notre Dame op om Esmeralda te redden.Frollo stuurt de bewakers van de koning om haar terug te stelen, en nadat ze zijn romantische avances afkeurt, geeft hij haar aan de bewakers om te worden opgehangen, en lacht terwijl ze door de galg valt, totdat Quasimodo hem van de ballade duwt tot zijn dood. Quasimodo gaat vervolgens naar het lijk van Esmeralda in een massagraf onder de galg van Montfaucon, waar hij over haar huilt tot hij verhongert. 18 maanden later probeert iemand de twee skeletten te ontwarren, alleen om te verkruimelen tot stof.
Les Miserables, wat 'The Miserable Ones' betekent, is niet veel vrolijker, vergelijkbaar met Dickens Oliver Twist, maar Cosette overleeft tenminste, ze heeft haar hele leven geleden, net als iedereen in het verhaal. Het is een klassiek verhaal over fanatieke naleving van de wet (Javert) en bijna niemand ter wereld die de ellendige mensen probeert te helpen die het het hardst nodig hebben.
7 Spaanse Miguel de Cervantes Saavedratweedeprijswinnaar: Jorge Luis Borges
Cervantes 'magnum opus is El ingenioso hidalgo don Quijote de la Mancha (1605, 1615), of The Brilliant Gentleman Don Quixote van La Mancha. Hij schreef ook een verzameling korte verhalen, een romance getiteld La Galatea, en een romance met de titel The Travails of Persiles en Sigismunda.
Don Quixote is eigenlijk best hilarisch, zelfs vandaag, aangezien het titelpersonage, wiens echte naam Alonso Quijano is, zoveel verhalen over feodale ridderlijkheid, ridders en hun dames eerlijk leest, dat hij het op zich neemt, door over het platteland te reizen avonturen, om iedereen in het land te laten herdenken wat schertsend bedoeld was. Hij raakt bevriend met een gewone boer, Sancho Panza, en maakt hem zijn pagina. Sancho blijft door de hele roman heen een soort controlegroep, die Quixote en het publiek van de realiteit herinnert.
Quichote beroemde steekspelen met windmolens, pogingen om mensen te redden die meestal geen redding nodig hebben, en worden zwaar geslagen bij meer dan één gelegenheid. Het tweede deel van het boek, 10 jaar na het eerste gepubliceerd, is mogelijk het eerste werk van de moderne literatuur. De personages zelf weten alles over de geschiedenis van Don Quichot, zoals opgeschreven in het eerste deel. Nu ontmoet iedereen hem pogingen om hem en Sancho belachelijk te maken en test hij zijn geloof in zijn ridderlijkheid. Uiteindelijk keert hij terug naar de realiteit wanneer hij een gevecht met de Ridder van de Witte Maan verliest, naar huis gaat en uiteindelijk ziek wordt en sterft, al zijn geld aan zijn nicht nalaten, op voorwaarde dat zij niet trouwt met een man die ridderlijke verhalen over ridderlijkheid leest.
6Nederlandse Joost van den Vondel
tweedeprijswinnaars: Pieter Hooft, Jacob Cats
Vondel wordt in Nederland vereerd boven alle andere schrijvers. Hij was dichter en toneelschrijver aan het hoogtepunt van de Gouden Eeuw van de Nederlandse literatuur. Zijn meest bekende toneelstuk is Gijsbrecht van Amstel, een historisch drama dat elk nieuwjaarsdag van 1638 tot 1968 in het stadstheater van Amsterdam werd uitgevoerd. Het vertelt het verhaal van het titelkarakter, Gijsbrecht IV, die volgens het stuk Amsterdam binnenviel in 1303 om zijn adel en familie-eer te herstellen en een soort baronie in het gebied te vestigen. De historische bronnen van Vondel waren onjuist, in die zin dat de invasie werd uitgevoerd door de zoon van Gijsbrecht, Jan, die de echte held is in het omverwerpen van de tirannen van het gebied. Tegenwoordig is Gijsbrecht een nationale held vanwege een verkeerde identiteit, wat waarschijnlijk een bron van vermaak zou zijn geweest voor Vondel, die een meester was in komische toneelstukken.
Hij schreef ook een episch gedicht, zijn meesterwerk, titels Joannes de Boetgezant (1662), of Johannes de Doper, over de geschiedenis van het leven van Johannes. Dit wordt gewaardeerd als het Nationaal Epos van Nederland. Voor degenen onder u die Amerikaans zijn, houd rekening met het prestige van een dergelijke titel: is er enige consensus over een nationaal boek van welke soort Amerika dan ook? Wat zouden de primaire kanshebbers zijn? Moby Dick, The Adventures of Huckleberry Finn, The Scarlet Letter, en nog veel meer. Combineer ze allemaal, en dat is de eerbied waarmee Vondel vandaag in zijn land wordt gehouden. Hij schreef ook een toneelstuk met de titel Lucifer (1654), waarin de psyche, het karakter en de motieven van het bijbelse personage worden onderzocht, om de vraag te beantwoorden waarom hij doet wat hij in de Bijbel doet. Dit stuk was een grote inspiratiebron voor John Milton's Paradise Lost, dat 13 jaar later in 1667 werd gepubliceerd.
tweedeprijswinnaars: Eca de Queiroz, Fernando Pessoa
Camoes wordt vandaag herinnerd als de bard van Portugal. Hij schreef poëzie op een lijn met die van de absolute groten van de andere Europese talen, en zijn opperste meesterwerk is Os Lusiadas (1572), The Lusiads. Lusiads verwijst naar de mensen die in de Romeinse regio Lusitania wonen, wat het hedendaagse Portugal is. De wortel van het woord is Lusus, die de vriend was van Bacchus, de god van de wijn, en waarvan gedacht werd dat hij het Portugese volk had gesticht. Os Lusiadas is een episch gedicht in 10 boeken, geschreven in ottava-velgen, of rijmen tot de achtste. Elke stranda van acht regels gebruikt het standaardschema ABABABCC.
Het gedicht vertelt over alle beroemde Portugese zeereizen om nieuwe werelden en culturen te ontdekken, te veroveren en te koloniseren. Het lijkt op Homer's Odyssey en Camoes eert Homer en Vergil vele malen. Het verhaal begint tijdens de reis van Vasco da Gama. Het gedicht is historisch en vertelt verschillende veldslagen, de revolutie van 1383-85, da Gama's ontdekking van en handel met Calicut, India (niet Calcutta). De Lusiads worden altijd bewaakt door de Griekse goden, hoewel Da Gama, die katholiek is, bidt voor zijn eigen God. Het gedicht eindigt met een vermelding van Magellan en de glorieuze toekomst die zal komen voor de geschiedenis van de Portugese zeevaart.
4Duitse Johann Wolfgang von Goethe
tweedeurs: Friedrich von Schiller, Arthur Schopenhauer, Richard Wagner, Heinrich Heine, Franz Kafka
Er is gezegd dat je niet over de Duitse muziek kunt praten zonder 'Bach' te zeggen, en je kunt niet over Duitse literatuur van welke aard dan ook praten zonder 'Goethe' te zeggen. Elke grote schrijver die Goethe volgde schreef over hem of gebruikte zijn ideeën om hun eigen loopbaan en stijl te vinden. Hij schreef vier romans, heel veel poëzie en non-fictie en wetenschappelijke essays. Zijn onbetwist meest beroemde werk is Die Leiden des jungen Werthers, of The Sorrows of Young Werther (1774). Het stichtte in zijn eentje de 'Sturm ind Drang'-beweging van de Duitse romantiek. Als je naar de 5e symfonie van Beethoven luistert, hoor je muziek die perfect bij 'Werther' past.
Werther vertelt over de onvervulde romance van het titelpersonage, die tot zijn zelfmoord leidt. Het wordt verteld in de vorm van brieven, en de epistolaire roman gepopulariseerd voor minstens een eeuw en een half. Het absolute meesterwerk van Goethe is Faust, in twee delen. Het eerste deel werd gepubliceerd in 1808, het tweede deel in 1832, het jaar van zijn overlijden. De legende van Faust bestond al lang voor Goethe, maar zijn dramatische behandeling ervan blijft de meest bekende over de hele wereld.
Faust is een geleerde wiens extreme kennis en wijsheid God behagen. God daagt Mephistopheles of Satan uit om Faust te corrumperen. Het verhaal heeft dus veel te danken aan het Boek van Job. Het idee om een deal te sluiten met de duivel is nergens meer beroemd dan in dit verhaal. Faust tekent een contract in bloed met Satan en belooft zijn ziel in ruil voor Satan die voor hem alles doet wat hij op aarde wil. Hij wordt weer jong en wordt verliefd op Gretchen. Gretchen gebruikt een drankje dat Faust haar geeft om haar moeder te laten slapen, maar doodt haar er per ongeluk mee. Dit drijft Gretchen krankzinnig en ze verdrinkt haar pasgeboren kind, waardoor ze een doodvonnis krijgt. Faust en Satan breken de gevangenis in om haar te redden, maar Gretchen weigert te vertrekken. Faust en Satan ontsnappen, en God verklaart Gretchen vergeven terwijl ze op executie wacht.
Deel 2 is buitengewoon moeilijk te lezen, omdat je de Griekse mythologie grondig moet beheersen. Het is min of meer een uitbreiding van de Gretchen-verhaallijn van deel 1. Faust wordt, met hulp van Satan, een buitengewoon krachtige en corrupte man op aarde, tot hij zich op het allerlaatste moment de vreugde herinnert dat hij een goed persoon is en sterft ter plaatse. Satan gaat voor zijn ziel, maar engelen nemen het weg en iedereen wordt vervoerd naar een bergparadijs waar Pater Profundus in een gelijkenis de aard van de mens uitlegt. Engelen smeken om de ziel van Faust, die herboren wordt en de hemel binnengaat. Deze laatste scène was ingesteld op spectaculair glorieuze muziek door Gustav Mahler, als deel 2 van zijn 8e symfonie.
3 Russische Alexander Sergejevitsj Poesjkintweedeprijswinnaars: Leo Tolstoy, Anton Tsjechov, Fjodor Dostojevski
Tegenwoordig wordt Poesjkin herinnerd als de vader van die literatuur die een uniek Russisch karakter heeft, in tegenstelling tot de literatuur die in Rusland is geschreven en die een uitgesproken West-Europese flair had. Pushkin was voornamelijk een dichter, maar schreef in alle genres, en zijn meesterwerken zijn Boris Godunov (1831) en Evgeny Onegin (1825-32). De eerste is een toneelstuk, de tweede een roman in verse vorm. Onegin is volledig in sonnetten geschreven en Pushkin heeft een nieuwe vorm van sonnet uitgevonden om dit werk te onderscheiden van de sonnetten van Petrarca, Shakespeare en Edmund Spenser. Het rijmschema is AbAbCCddEffEgg, waarbij hoofdletters vrouwelijke rijmpjes zijn en kleine letters de mannelijke rijmpjes. Een vrouwelijk rijm is een rijm op twee of meer lettergrepen, zoals 'korrelig / regenachtig'. Een mannelijk rijm is het rijm dat de meeste dichters gebruiken, bestaande uit slechts één lettergreep, dus 'graan / regen'.
Het titelpersonage is vandaag het model waarop alle Russische literaire helden zijn gebaseerd. Eugene Onegin wordt een overbodige man genoemd, of een man die niet voldoet aan een norm van verantwoordelijkheid in de samenleving. Hij dwaalt, hij gokt, hij duelleert voor zijn eer, en kan redelijk een sociopaat worden genoemd, hoewel niet gewelddadig of slecht; hij is eerder sociopathisch in de strikte zin van het woord, een man die zich niet bekommert om de waarden of regels van de samenleving. Onegin is het eerste en nog steeds beste voorbeeld uit Rusland. Veel van Pushkin's werken zijn aangepast in opera's en balletten. Het is berucht moeilijk om in een andere taal te vertalen, juist omdat poëzie eenvoudigweg niet zijn eigenheid en geluid kan behouden (de laatste onderscheidt vooral poëzie van proza) wanneer deze in andere woorden wordt veranderd. Talen zijn het vaak oneens over de mogelijkheden van woorden. In het Engels is er één woord voor dat witte ijzige spul dat in de winter valt: "sneeuw." In één dialect van Inuit (Eskimo) zijn er 45 woorden voor.
Zo zijn er ongeveer een dozijn vertalingen van Onegin in de meeste talen van Europa. Vladimir Nabokov vertaalde het op een beroemde manier in het Engels en breidde de tekst uit van 1 volume naar 4. Nabokov behoudt alle definities en connotatieve nuances, maar negeert volledig de muziek van de poëzie. Dit alles komt omdat Pushkin een uiterst unieke schrijfstijl had, alle aspecten van de Russische taal verkende, zelfs nieuwe syntactische en grammaticale ideeën en woorden bedacht, en tegelijkertijd een aantal conventies oprichtte die bijna alle Russische schrijvers sindsdien hebben gebruikt.
2Italiaanse Durante deli Alighieri
tweedeurs: geen
In de titel staat de volledige naam van Dante Alighieri, waarin "Alighieri" de moderne spelling is van de naam van zijn vader, Alaghiero of Alighiero.'Dante' is een afkorting voor 'Durante', wat Latijn is voor 'duurzaam' of 'eeuwigdurend'. Dante reguleerde de verschillende Italiaanse dialecten van zijn tijd in de hedendaagse moderne Italiaanse taal. Het dialect van Toscane, waar Dante werd geboren in Florence, is nu de standaard van heel Italië vanwege La Divina Commedia (1321), de goddelijke komedie, zijn meesterwerk en een van de meest vooraanstaande literaire meesterwerken van de hele wereld voor altijd.
Op het moment dat hij het schreef, spraken de Italiaanse regio's elk een eigen dialect, waar het Toscaans heel anders is dan bijvoorbeeld Venetiaans. Tegenwoordig, wanneer je Italiaans als vreemde taal studeert, begin je bijna altijd met de Florentijnse variant van Tuscan, vanwege de betekenis van de goddelijke komedie. Je weet zeker dat je een algemeen begrip hebt van wat er in het gedicht gebeurt. Dante reist door de hel en het vagevuur met # 10 als gids, om de straffen te onderzoeken waaraan de schuldigen van verschillende zonden zijn veroordeeld. Elke straf is een voorbeeld van 'contrabas', dat duidt op gerechtigheid in tegenstelling tot de misdaad: degenen die schuldig zijn aan lust worden voor eeuwig rondgeveegd door de wind, ongeacht hun vermoeidheid, net zoals de wind van lust hen ronddreef in het leven; degenen die Dante schismatics beoordeelde - schuldig aan het splitsen van de ene ware kerk in andere takken, waaronder Mohammed - worden veroordeeld om door een demon met een groot zwaard van de kraag in de lies te worden gespleten, en zich dan breder open te scheuren terwijl ze in een cirkel, terug rond om opnieuw gehackt te worden.
Zijn afbeelding van de hemel, in Paradiso, is even onuitwisbaar, gebruikmakend van het Ptolemeïsche concept van de hemelen als 9 concentrische sferen, elk niveau brengt hem en Beatrice, zijn gids, dichter bij God aan de top. Na verschillende beroemdheden uit de Bijbel te hebben ontmoet, komt Dante oog in oog te staan met God de Almachtige, in de vorm van drie perfecte cirkels van licht, onderscheiden en toch ook verenigd in één, waaruit Jezus, de menselijke manifestatie van God, loopt.
Dante schreef ook andere kleinere gedichten en essays, een van hen, De vulgar welsprekend, over het belang van Italiaans in een moderne volkstaal zoals het Latijn was. Hij schreef ook een gedicht met prozagedalingen erin, La Vita Nuova, het nieuwe leven, waarin hij de ridderliefde verdedigt. Geen enkele andere schrijver bezit een taal die zo sterk is als Dante Italiaans bezit.
1 Engelse William Shakespearetweedeprijswinnaars: John Milton, Samuel Beckett, Geoffrey Chaucer, Virginia Woolf, Charles Dickens
Voltaire noemde Shakespeare 'die dronken dwaas' en zijn oeuvre 'deze enorme mesthoop'. De reputatie van de bard is dus niet onomstreden. Niettemin kan zijn invloed op alle volgende literatuur niet worden ontkend, niet alleen in het Engels, maar in een groot deel van de 6800 talen van de wereld. Hij is verreweg de meest vertaalde auteur, met zijn complete werken in ongeveer 70 talen en verschillende toneelstukken en gedichten in meer dan 200.
Van de populaire zinnen, citaten en idiomen uit de Engelse taal komt 60% of zo uit de King James Bible. Meer dan 30% komt van Shakespeare, waaronder: "Het was Grieks voor mij" (Julius Caesar); "De hele wereld is een podium" (As You Like It); "Iemand die niet wijs maar te goed heeft gehouden" (Othello); "Het wiel is volledig rond" (King Lear); je bent een echt "stuk werk" (Hamlet).
De conventie in de tijd van Shakespeare was dat een tragedie uiteindelijk de dood van minstens één hoofdpersoon vereiste en als het een goede tragedie is, sterft iedereen (Hamlet - ca. 1599-1602, King Lear - ca. 1606, Othello - c.1603, Romeo en Julia - ca. 1597). Aan de andere kant van het spectrum resulteert een komedie in twee van de hoofdpersonen die aan het eind trouwen, en als het een goede komedie is, gaat iedereen trouwen (A Midsummer Night's Dream - ca. 1596; Much Ado about Nothing - c. 1599; The Merry Wives of Windsor - ca. 1602). Shakespeare weeft de verhoogde spanningen tussen de personages op zo'n perfecte manier in overeenstemming met de plot dat wanneer alles tot een hoogtepunt komt, de climax niet als verplicht wordt beschouwd, of slechts een excuus om wat moord te hebben, maar het organische, uitstekende resultaat van de menselijke natuur afgebeeld in het stuk. Niemand heeft het ooit beter gedaan.
Het ware genie dat ten grondslag ligt aan alle werken van Shakespeare, zijn sonnetten, toneelstukken en andere gedichten, is extreem cynisme. Hij verheerlijkt routinematig de hoogste morele principes van de mensheid, maar deze beginselen worden altijd uitgedrukt in termen van een perfecte wereld; terwijl hij ook "de spiegel voor de natuur houdt", zodat geen publiek kan klagen dat hij ons vernedert: wij zijn Othello, Hamlet, Lear, Brutus, Beatrice en Benedick. Ze zijn de beste die we kunnen doen.