Top 10 Amerikaanse gedichten van de 20e eeuw

Ik denk dat het eerlijk is om te zeggen dat Amerikaanse dichters in de 20e eeuw de poëziescène echt hebben gedomineerd. Een aantal van de meest opmerkelijke en baanbrekende poëzie is afkomstig van Amerikaanse dichters die in of uit de buurt van huis wonen. Hieronder een greep uit het werk van 10 van de grootste Amerikaanse gedichten uit de 20e eeuw.

1. de woestenij - T S Eliot

Eliot werd geboren als Amerikaan, verhuisde in 1914 naar het Verenigd Koninkrijk (op 25-jarige leeftijd) en werd in 1927 op 39-jarige leeftijd een Brits onderdaan.

April is de wreedste maand, fokken
Seringen uit het dode land, mengen
Geheugen en verlangen, roeren
Saaie wortels met lenteregen.
De winter hield ons warm, bedekkend
De aarde in vergeetachtige sneeuw, voeding
Een beetje leven met gedroogde knollen.
De zomer verraste ons en kwam over de Starnbergersee
Met een regenbui; we stopten in de colonnade,
En ging verder in het zonlicht, de Hofgarten in,
En dronk koffie en praatte een uur lang.

Lees de rest hier

Geef een vriend het geschenk van de cultuur! Koop ze T. S. Eliot: Collected Poems, 1909-1962 bij Amazon.com!

2. Howl - Allen Ginsberg

Ginsberg is het best bekend voor Howl (1956), een lang gedicht over de zelfvernietiging van zijn vrienden van de Beat Generation en wat hij in die tijd zag als de destructieve krachten van het materialisme en de conformiteit in de Verenigde Staten.

Ik zag de beste geesten van mijn generatie vernietigd door
gekte, hysterisch naakt uitgehongerd,
zich bij dageraad door de negerstraten slepen
op zoek naar een boze fix,
dolgelukkige hipsters branden voor het oude hemelse
verbinding met de sterrendynamo in het machinepark
avond,
die armoede en flarden en met holle ogen en hoog zat
omhoog roken in de bovennatuurlijke duisternis van
koud water flats zwevend over de toppen van steden
overweegt jazz,
die ontblootte hun hersenen naar de hemel onder de El en
zag Mohammedaanse engelen wankelend op teneer-
ment daken verlicht,
die met stralende koele ogen door universiteiten zijn gegaan
hallucinerende Arkansas en Blake-light tragedie
onder de geleerden van oorlog,
die werden verbannen uit de academies voor gekke &
publiceren van obscene odes op de ramen van de
schedel…

Lees de rest hier

3. Papa - Sylvia Plath

Samen met Anne Sexton wordt Plath gecrediteerd met het bevorderen van het genre van de confessionele poëzie dat Robert Lowell en W.D. Snodgrass hebben geïnitieerd.

Je doet het niet, je doet het niet
Nog meer, zwarte schoen
Waarin ik als een voet heb geleefd
Al dertig jaar arm en wit,
Nauwelijks durven ademen of Achoo.

Papa, ik heb je moeten vermoorden.
Je stierf voordat ik tijd had
Marmer-zwaar, een zak vol met God,
Vreselijk standbeeld met één grijze teen
Groot als een Frisco-zegel

En een hoofd in de grillige Atlantische Oceaan
Waar het bonen groen over blauw giet
In de wateren van het prachtige Nauset.
Ik bad altijd om je te herstellen.
Ach, du.

Lees de rest hier

4. De sneeuwman - Wallace Stevens

Stevens 'eerste dichtbundel, Harmonium, verscheen in 1923. Hij produceerde nog twee belangrijke poëzieboeken in de jaren twintig en dertig en nog eens drie in de jaren veertig. Hij ontving de National Book Award in 1951 en 1955.

Men moet denken aan de winter
Om de vorst en de takken te beschouwen
Van de pijnbomen bedekt met sneeuw;

En het is al lang koud geweest
Om de jeneverbessen te zien, gescheurd met ijs,
De sparren ruig in de verre glitter

Van de januarizon; en niet te denken
Van elke ellende in het geluid van de wind,
In het geluid van een paar bladeren,

Dat is het geluid van het land
Vol met dezelfde wind
Dat waait op dezelfde kale plaats

Voor de luisteraar, die in de sneeuw luistert,
En niets zelf, ziet
Niets dat er niet is en het niets dat is.

5. Dit wil alleen maar zeggen - Carolos Williams

Dr. William Carlos Williams (soms bekend als WCW) (17 september 1883 - 4 maart 1963) was een Amerikaanse dichter die nauw verbonden was met het modernisme en het imagisme. Williams heeft een theater naar hem vernoemd in zijn woonplaats Rutherford, genaamd "The Williams Centre"

ik heb gegeten
de pruimen
die er in zaten
de koelbox

en welke
jij was waarschijnlijk
besparing
voor ontbijt.

Vergeef me
ze waren heerlijk
zo lief
en zo koud.

6. Ergens heb ik nog nooit gereisd, graag verder - E E Cummings

Edward Estlin Cummings (14 oktober 1894 - 3 september 1962), in de volksmond bekend als E. E. Cummings, was een Amerikaanse dichter, schilder, essayist en toneelschrijver. Zijn oeuvre omvat meer dan 900 gedichten, verschillende toneelstukken en essays, talrijke tekeningen, schetsen en schilderijen, evenals twee romans.

ergens waar ik nog nooit heb gereisd, graag verder
elke ervaring, je ogen hebben hun stilte:
in je meest fragiele gebaar zijn dingen die me omsluiten,
of die ik niet kan aanraken omdat ze te dichtbij zijn

jouw kleinste blik zal me gemakkelijk ontsluiten
hoewel ik mezelf als vingers heb gesloten,
je opent altijd zelf het bloemblad door het bloemblad terwijl de lente opengaat
(vaardig, mysterieus aanraken) haar eerste roos

Lees de rest hier

Reis door alle klassieke verzen van E.E. Cummings met E. E. Cummings: Complete Poems, 1904-1962 op Amazon.com!

7. De mensen, ja - Carl Sandburg

Carl August Sandburg (6 januari 1878 - 22 juli 1967) was een Amerikaanse dichter, historicus, schrijver, balladeer en folklorist. Hij werd geboren in Galesburg, Illinois van Zweedse ouders en stierf bij zijn huis, genaamd Connemara, in Flat Rock, North Carolina.

De mensen ja
De mensen zullen voortleven.
De lerende en blunderende mensen zullen voortleven.
Ze worden bedrogen en verkocht en opnieuw verkocht
En ga terug naar de voedende aarde voor rootholds,
De mensen die zo eigen zijn aan vernieuwing en comeback,
Je kunt niet lachen om hun vermogen om het te nemen.
De mammoet rust tussen zijn cyclonische drama's.

Lees hier meer

8. Stoppen bij Woods op een besneeuwde avond - Robert Frost

Frost's werk gebruikte vaak thema's uit het landelijke leven in New England, waarbij de setting werd gebruikt om complexe sociale en filosofische thema's te onderzoeken. Frost, een populaire en vaak geciteerde dichter, werd tijdens zijn leven vaak geëerd en ontving vier Pulitzer-prijzen.

Wiens bossen dit zijn denk ik dat ik weet.
Zijn huis is echter in het dorp;
Hij zal me hier niet zien stoppen
Om zijn bossen te zien vollopen met sneeuw.
Mijn kleine paard moet het vreemd vinden
Om te stoppen zonder een boerderij in de buurt
Tussen het bos en het bevroren meer
De donkerste avond van het jaar.
Hij geeft zijn harnasklokken een shake
Om te vragen of er een fout is.
Het enige andere geluid is de sweep
Van makkelijke wind en donzige vlok.
De bossen zijn mooi, donker en diep.
Maar ik heb beloften om te houden,
En mijlen te gaan voordat ik slaap,
En mijlen te gaan voordat ik slaap.

9. Shine, Perishing Republic - Robinson Jeffers

John Robinson Jeffers (10 januari 1887-20 januari 1962) was een Amerikaanse dichter, bekend van zijn werk over de centrale Californische kust. De meeste gedichten van Jeffers zijn geschreven in een klassieke verhalende en epische vorm, maar vandaag staat hij ook bekend om zijn korte couplet en wordt hij beschouwd als een icoon van de milieubeweging.

Terwijl dit Amerika zich vestigt in de vorm van zijn vulgariteit, zwaar verdikken
naar het rijk
En protest, alleen een bubbel in de gesmolten massa, knalt en zucht, en de
massa hardt uit,
Ik herinner me droevig dat de bloem verdwijnt om fruit te maken, de vrucht rot
om aarde te maken.
Uit de moeder; en door de lente-uitroepen, rijpheid en decadentie;
en de thuisbasis van de moeder.
Je haast je om haast te maken met verval: niet verwijtbaar; het leven is goed, zij het koppig
lang of plotseling
Een sterfelijke pracht: meteoren zijn niet minder nodig dan bergen:
schijnen, vergaan republiek.
Maar voor mijn kinderen zou ik ze op een afstand houden van de verdikking
centrum; corruptie
Nooit verplicht geweest, als de steden daar aan de voeten van het monster liggen
zijn de bergen verlaten.
En jongens, wees in niets zo gematigd als in liefde voor de mens, een slimme dienaar,
onuitstaanbare meester.
Er is een valstrik die de edelste geesten vangt, die gevangen zijn - zeggen ze -
God, toen hij op aarde wandelde.

10. Voor de Union Dead - Robert Lowell

Robert Lowell (1 maart 1917 - 12 september 1977), geboren Robert Traill Spence Lowell, IV, was een Amerikaanse dichter wiens werken, die confessioneel van aard waren, zich bezighielden met de vragen van de geschiedenis en de donkere schuilhoeken van het zelf bespeurden. Hij wordt algemeen beschouwd als een van de grootste Amerikaanse dichters van de twintigste eeuw.

Het oude Aquarium van South Boston staat
in een Sahara van sneeuw nu. De kapotte ramen zijn aan boord.
De bronzen windvaan-kabeljauw heeft de helft van zijn schubben verloren.
De luchtige tanks zijn droog.

Eens kroop mijn neus als een slak op het glas;
mijn hand tintelde
om de bubbels te laten barsten
afdrijven van de neuzen van de boze, volgzame vis.

Lees de rest hier

Ik moet een tip geven aan Ezra Pound die briljant is, maar de advocaten van zijn landgoed doen heel hard om ervoor te zorgen dat zijn poëzie niet op internet beschikbaar is.

Technorati-tags: literatuur, poëzie

Jamie Frater

Jamie is de eigenaar en hoofdredacteur van Listverse. Hij besteedt zijn tijd aan het werken aan de site, het doen van onderzoek voor nieuwe lijsten en het verzamelen van eigenaardigheden. Hij is gefascineerd door alle dingen die historisch, griezelig en bizar zijn.