10 historische boeken met verreikende effecten

Je zou het niet weten van de manier waarop ze vandaag worden behandeld, maar boeken waren een vrij grote deal in het culturele landschap. En niet alleen je Bijbels en Manifestos en Mein Kampfs, er zijn ook genoeg dingen die onder de radar werken die ergens een belangrijk effect op hadden. Soms veel dingen, en veel wheres. Hier zijn tien boeken van vroeger die de geschiedenis niet veranderden, maar verdienen op zijn minst om erin te worden genoteerd.

10

The Pilgrim's Progress John Bunyan

John Bunyan's 'The Pilgrim's Progress from This World to That That to Come' is het verhaal van de subtiel genoemde christen, een man die de City of Destruction verlaat om de hemelse stad op Mt. Zion. Met andere woorden, het is een allegorie over de religieuze reis van de aarde naar de hemel, wat het soort dingen was waarvan men graag las in 1678, toen het boek werd gepubliceerd. Interessant genoeg schreef Bunyan een groot deel van het boek uit de gevangenis, nadat hij er in totaal twaalf jaar had doorgebracht om zonder licentie te prediken. Dit doen via de literatuur was echter niet tegen de wet, en zijn boek werd meteen een hit en won hem op grote schaal. 'The Pilgrim's Progress' is opmerkelijk omdat het in meer dan 200 talen is vertaald - meer dan welk ander boek dan ook - in de Engelse taal. Wat betreft Bunyan, blijkbaar smeekten zijn mede-puriteinen om naast hem te worden begraven toen ze stierven (en niet om een ​​of andere reden de feitelijke berg Sion).

9

Brugge-la-morte Georges Rodenbach

"The Dead Bruges," zoals het in het Engels genoemd kan worden, is een korte roman gepubliceerd door de schrijver Georges Rodenbach in 1892. Het speelt zich af in de Belgische stad Brugge, waar een man genaamd Hugues Viane zich beweegt nadat zijn vrouw is overleden. Hij is absoluut getroffen door verdriet, ondanks zijn koele nieuwe stad, en leeft een tijdlang in wanhoop temidden van de overblijfselen en bezittingen van zijn late liefde. Uiteindelijk ontmoet hij een ander meisje, maar de spoiler-waarschuwing - eindigt met het wurgen van haar omdat ze niet genoeg is als zijn overleden vrouw. Het boek kreeg bij zijn vrijlating behoorlijk wat succes, maar is het meest opvallend om een ​​paar verschillende redenen - het allerbelangrijkste: "Brugge-la-morte" was het eerste fictieve werk dat ooit met foto's werd geïllustreerd (meestal foto's van de stad) ). Het was ook heel misschien de inspiratie voor Vertigo van Alfred Hitchcock, een andere klassieker, maar ook als een van de meest belangrijke symbolistische romans ooit geschreven (wat feitelijk alleen maar betekent dat er heel weinig in is gebeurd).

8

De liedjes van Bilitis Pierre Louÿs

Hier is er nog een die in het Frans is geschreven, deze keer door een echte Franse schrijver (zoals waarschijnlijk blijkt uit zijn naam). Pierre Louÿs '"Les Chansons de Bilitis" is een 1894-boek met erotische gedichten, die hij beweerde in het voorwoord werden geschreven door een oude Griekse vrouw genaamd Bilitis. Dit hield heel wat geleerden voor een tijdje voor de gek, omdat de gedichten vakkundig het schrijven van de Griekse dichter Sappho weergalmden, van wie Louÿs beweerde dat Bilitis een tijdgenoot was. Natuurlijk werden de gedichten eigenlijk door Louÿs zelf geschreven - en aangezien de naam die hij de fictieve ontdekker van Bilitis 'gedichten gaf het equivalent was van' Mr. S. Ecret, "je zou denken dat de geleerden dat onmiddellijk zouden hebben gerealiseerd. In ieder geval is de verzameling het belangrijkst voor de acceptatie van lesbiennes (zoals Bilitis en Sappho), die in 1894 niet gelijk werden behandeld zoals ze nu zijn. In feite inspireerde het boek de verspreiding van homorechten, evenals de naam voor de dochters van Bilitis - de eerste lesbische burgerrechten- en politieke rechtengroep in de Verenigde Staten.

7

De "I Tjing" Fu Xi

Fu Xi zou in de 29e eeuw v.Chr. Over het oude China hebben geregeerd, maar er werd ook beweerd dat hij tot 197 had geleefd en mensen uit klei had gemaakt, dus neem dat met een korrel zout. Hoe het ook zij, de 'I Tjing' - waarvan Fu Xi naar verluidt heeft geschreven - bestaat sinds minstens 1000 v.Chr. En is daarmee een van de oudste klassieke Chinese teksten die er zijn. Het boek, soms ook wel het "boek met veranderingen" genoemd, bevat orakels die worden weergegeven door een reeks binaire lijnen die hexagrammen worden genoemd. Het idee was om deze hexagrammen op de een of andere manier te casten (bijvoorbeeld door een schildpad te branden en de scheuren te interpreteren) en de resulterende interpretatie in de 'I Tjing' te lezen om het antwoord op een vraag te goddelijk te maken. Vandaag hebben we Magic 8 Balls voor dit soort dingen, maar voor een paar duizend jaar was het een vrij grote deal. De filosofieën in het boek, waarzeggerij terzijde, zijn ook behoorlijk veerkrachtig gebleken (de lijnen in de hexagrammen vertegenwoordigen 'yin' en 'yang'). Foto's van trigrammen - halve hexagrammen - zijn nog steeds overal te vinden, van de vlag van Zuid-Korea tot het DHARMA-initiatief.

6

De Bhagavad Gita

De Bhagavad Gita, gewoonlijk simpelweg de Gita genoemd, is een belangrijke bijbel die vervat zit in de oude, grotere Hindoefische Mahabharata ('groter' dan in belachelijk groter, zoals in bijna twee miljoen woorden). De verzen van de Gita, misschien wel het belangrijkste deel van de Mahabharata, relateren de filosofische en theologische wijsheid van Heer Krishna aan de protagonist Arjuna. Dit klinkt in theorie een beetje droog, maar het werk is opmerkelijk voor het beïnvloeden van zoveel belangrijke mensen door de jaren heen, zowel religieuze als niet-religieuze types - mensen zoals Albert Einstein, Aldous Huxley en Carl Jung, die allemaal het werk hebben geprezen. En J. Robert Oppenheimer, die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan het hoofd stond van het Manhattan-project, citeerde de Gita op beroemde wijze na de eerste succesvolle atoombomtest: "Nu ben ik de dood, vernietiger van werelden." Misschien was het vooral de waardering van Mahatma Gandhi voor de boek - hij noemde de Gita zijn 'geestelijk woordenboek'.

5

De gouden ezel Apuleius

Maar genoeg al over filosofie en spirituele vervulling - laten we het hebben over ezels. De 'metamorfosen' werden rond het einde van de 2e eeuw na Chr. Gepubliceerd door de Latijnse schrijver Apuleius, maar het staat beter bekend als 'De gouden ezel', wat we het zullen noemen (maak je geen zorgen, we zullen het behandelen een andere "Metamorfosen" verderop in de lijst). Het is een humoristisch verslag van een man genaamd Lucius, die probeert zichzelf in een vogel te veranderen en uiteindelijk een ezel wordt.Hij moet dan op reis gaan om zich te bevrijden van zijn stoffelijke gevangenis, die hij volbrengt door de tijdloze manier om lid te worden van een sekte. Het boek is om een ​​aantal redenen belangrijk - het was een van de eerste romaanse romans (die de bizarre reizen van lieflijke buitenbeentjes beschrijven, zoals eerdere werken van Dickens), en voor twee: "The Golden Ass" is de enige Latijnse roman om volledig te overleven (dus nu heb je geen excuus om het niet te lezen).

4

Het "Novum Organum" Francis Bacon

Francis Bacon is een van de beroemdste Engelse filosofen (om nog maar te zwijgen over al zijn andere banen) en werd in 1603 terecht met ridderlijkheid beloond. Bovenaan zijn lijst van prestaties staat misschien het schrijven van zijn "Novum Organum" in 1620 in het Engels, "New Instrument." Het boek is een verhandeling over natuurlijke filosofie, een onderwerp dat we tegenwoordig over het algemeen 'wetenschap' noemen. In het werk schetst Bacon een systeem om het goed uit te voeren, waarvan hij geloofde dat het superieur was aan de traditionele, Aristotelische manieren om dingen te doen. De rest van de wereld dacht daar ook aan - de Baconiaanse methode, zoals het bekend werd, heeft ertoe geleid dat Bacon de 'vader van het empirisme' werd genoemd, en nog belangrijker, tot het soort revolutionaire ideeën dat de wetenschap sindsdien heeft voortgebracht. Je bent zelf bekend met de Baconiaanse methode, als je ooit een wetenschapsklas hebt genomen - het is de voorloper van de moderne wetenschappelijke methode.

3

Bekentenissen van een misdadiger Philip Meadows Taylor

Een tijdje terug in de geschiedenis - tot India in 1947 onafhankelijk werd - besloten de Britten dat ze het onder controle hadden. Dit Britse India was de setting van de zeer invloedrijke roman van Philip Meadows Taylor, 'Confessions of a Thug.' In 1839, toen het boek werd gepubliceerd, was de verwesterde idee van India behoorlijk opmerkelijk racistisch. De open geest van de Brit Taylor (en de werkelijke interesse in het realisme) zetten nieuwe maatstaven voor de afbeelding van het oosten, en verhieven het nieuwe verleden als gewoon een nieuw avontuurlijk avontuur. De hoofdrolspeler, Ameer Ali, was een massamoordend lid van de zeer echte Thuggee-cultus, en zou gebaseerd zijn op een Thug-vriend van de auteur. Het revolutionaire boek werd een bestseller en beïnvloedde de wil van Rudyard Kipling (het best bekend voor "The Jungle Book"). Als klap op de vuurpijl introduceerde het boek naar verluidt het woord 'misdadiger' in de Engelse taal, op vrijwel dezelfde manier dat ik het woord 'zwendel' ga introduceren.

2

Kinder- en huisverhalen Jacob en Wilhelm Grimm

Kansen zijn, je herkent de naam Grimm (NBC hoopt het zeker). Dat is goed - dat betekent gewoon dat het goed past bij de lijst. De eerste collectie van Grimm's Fairy Tales, zoals ze nu vaker worden genoemd, werd in 1812 in twee delen uitgegeven onder de bescheiden titel 'Children's and Household Tales'. Alles bij elkaar hebben de twee broers meer dan 200 Duitse verhalen verzameld die beroemd waren voor kinderen, wat met al het geweld en seks en interessant zijn (zie: Grimm, dinsdagen op NBC). Ondanks dat, of bijna zeker vanwege het feit, is de collectie sindsdien zo'n beetje een enorme hit geworden - dit is wat mensen zoals Hans en Grietje, Rapunzel en Sneeuwwitje alsnog in de culturele tijdgeest bracht (zie: Once Upon een tijd, zondagen op ABC of een andere Disney-film ooit).

1

De "Metamorfosen" Ovid

En hier hebben we nog een verzameling mythen, deze keer uit het oude Rome en waarschijnlijk een beetje minder bekend. Het magnum opus van de dichter Ovidius, de 'metamorfosen', is zijn eigen episch gepresenteerde verslag van meer dan 250 mythen, die allemaal iets te maken hebben met (je raadt het al) metamorfose. Het werd voltooid rond 8 na Christus, hetzelfde jaar dat Ovidius uit Rome verbannen werd voor enkele van zijn andere, minder smaakvolle poëzie. Zijn mythen, scherp gepresenteerd zoals ze waren, hebben voortgeleefd via een hele reeks beroemde auteurs - John Milton, Dante en Geoffrey Chaucer, om er maar een paar te noemen. Oh, en een relatief obscure kerel met de naam William Shakespeare, die niet alleen "Romeo & Juliet" baseerde op Ovid's mythe van "Pyramus & Thisbe", maar het feitelijk en anderen refereert in verschillende van zijn toneelstukken. Er wordt zelfs beweerd dat de "metamorfosen" meer literaire invloed hebben gehad dan enig ander werk dan die van Shakespeare zelf (en de Bijbel). Welk soort van weerspiegelt slecht op de afgelopen 2000 jaar, eigenlijk. Kom op, schrijvers. Tijd om het spel op te voeren.