10 dagen van de Decameron

De Decameron is een verzameling van 100 verhalen van de Italiaanse schrijver Giovanni Boccaccio, geschreven tussen 1350 en 1353. Het is een middeleeuws allegorisch werk dat vooral bekend staat om zijn schunnige liefdesverhalen en dat in al zijn mogelijkheden verschijnt, van het erotische tot het tragische. Veel bekende schrijvers zoals Shakespeare en Chaucer zouden hiervan hebben geleend. Het verhaal begint met 7 vrouwen en 3 mannen die verhuizen naar een landhuis om de Zwarte Dood in Florence te ontvluchten. De groep verblijft daar veertien dagen en op tien van die dagen vertellen ze elk één verhaal over een bepaald thema. Elke dag is een andere persoon koning of koningin en zij beslissen wat het thema zal zijn. Een personage Dioneo, die elke dag het tiende verhaal vertelt, heeft het recht om een ​​verhaal te vertellen over elk onderwerp dat hij wenst, vanwege zijn humor.

Dit is de eerste lijst met nog veel meer, die boeken zullen onderzoeken die onze lezers mogelijk niet hebben gelezen. Het doel is dat we allemaal onze literaire kennis vergroten. Als u wilt voorstellen dat boeken de moeite waard zijn, ook in toekomstige lijsten, laat het ons weten in de reacties.

1. Dag één

Onder het bestuur van Pampinea is de eerste dag van het vertellen van verhalen een open onderwerp. Hoewel er de eerste dag geen thema is toegewezen aan de verhalen, hebben er zes betrekking op de ene persoon die de andere afkeurt en vier zijn satires van de katholieke kerk.

2. Dag twee

Filomea regeert tijdens de tweede dag en zij kent een onderwerp toe aan elk van de vertellers: Misadventures die plotseling gelukkig eindigen.

3. Dag drie

Neifile presideert als koningin tijdens de derde dag. In deze verhalen heeft een persoon ofwel pijnlijk iets verworven of heeft het verloren en het daarna teruggekregen.

4. Dag vier

Boccaccio begint deze dag met een verdediging van zijn werk, want het is tot nu toe voltooid. Hoewel hij zegt dat delen van de vroegere dagen in de loop van het werk circuleerden onder de geletterde burgers van Toscane, is dit twijfelachtig. In plaats daarvan schiet Boccaccio waarschijnlijk potentiële tegenstanders neer. Filostrato regeert tijdens de vierde dag, waarin de vertellers verhalen vertellen over geliefden wiens relatie eindigt in een ramp. Dit is de eerste dag dat een mannelijke verteller regeert.

5. Dag vijf

Tijdens de vijfde dag stelt Fiammetta het thema van verhalen waar geliefden door rampen gaan voordat hun liefde in geluk eindigt.

6. Dag Zes

Tijdens de zesde dag van het vertellen, is Elissa koningin van de brigata en kiest voor de themanummers waarin een personage aanval of verlegenheid vermijdt door een slimme opmerking. Veel verhalen op de zesde dag hebben geen eerdere versies. Boccaccio heeft er waarschijnlijk veel zelf uitgevonden. Hij was zeker slim genoeg om de situaties en de reacties te hebben gemaakt.

7. Dag Zeven

Tijdens de zevende dag dient Dioneo als koning van de brigata en zet het thema voor de verhalen: verhalen waarin vrouwen trucjes uithalen met hun echtgenoten. Verhalen van dit type zijn typerend voor het vrouwenhaatgevoel van het middeleeuwse tijdperk. In veel van de verhalen worden de echtgenotes echter geportretteerd als intelligenter en slimmer dan hun echtgenoten. Hoewel Boccaccio veel van de vrouwen van deze verhalen in een positief daglicht zet, zijn de meeste mannen in de verhalen stereotiepe middeleeuwse / Renaissance cuckolds.

8. Dag Acht

Lauretta regeert tijdens de achtste dag van het vertellen. Tijdens deze dag vertellen de leden van de groep verhalen over trucs die vrouwen spelen op mannen of dat mannen spelen op vrouwen.

9. Dag Negen

Emilia is koningin van de brigata voor de negende dag. Voor de tweede keer is er geen voorgeschreven thema voor de verhalen van de dag (de enige andere keer was tijdens de eerste dag).

10. Dag tien

Panfilo is de koning van de laatste dag van het vertellen en hij beveelt het bedrijf verhalen te vertellen over daden van genade. Deze verhalen lijken te escaleren in hun mate van vrijgevigheid tot het einde, waar de dag (en de hele Decameron) een hoogtepunt bereikt in het verhaal van patiënt Griselda.

Bron: J. M. Rigg Engelse vertaling (1903)