10 Nieuwsgierige weetjes over je favoriete jeugdschrijvers

Auteurs van kinderen hebben altijd een speciale plaats in ons hart. We hebben zelfs de neiging om ze te verafgoden. In deze lijst kijken we naar de tien beste en ontdekken we enkele weinig bekende feiten. Kun je raden welke auteur van wie je houdt, bi-seksueel was? Wat dacht je van de auteur die het kantoor verliet wanneer iemand hem bezocht? We kijken zelfs naar haat op de set Mary Poppins! Moge je liefde voor je favoriete auteurs worden verbeterd of vernietigd door deze lijst te lezen.

10

Van kippen tot Oz

Feit: het eerste boek van L. Frank Baum ging over het fokken van kippen

Het boek van de Hamburgs: een korte verhandeling over het paren, fokken en beheren van de verschillende soorten Hamburgs. Deze waanzinnig lange boektitel ging helemaal over kippen - sprankelend. Het kwam uit in 1886 en werd geschreven door niemand minder dan L. Frank Baum - de beroemde auteur van The Wonderful Wizard of Oz. Baum was dertig jaar oud en in die tijd was het fokken van fancy pluimvee een echte rage.

Hamburgs - de focus van het boek van Baum - waren zeldzaam en waardevol. Baum was een zelfverklaarde expert in het ras en jongen hield hij van zijn kippen. Voordat hij dit boek schreef, leidde hij een maandelijks vakblad over alles wat met pluimvee te maken heeft. Oz - het werk dat hem blijvende roem en rijkdom zou brengen - zou pas in 1900 verschijnen.

Hoewel Baum erin slaagde om kippen in Oz op te nemen, kon zijn passie niet voor altijd worden beperkt: in zijn vervolg - Ozma of Oz - dumpte hij Toto de hond en verving hem door Billina de kip, die uiteindelijk in de Emerald City terechtkwam met een parelsnoer aan haar gegeven door de koning van Ev.

9

Van humor tot horror

Feit: voordat hij eng was, was R. L. Stine grappig

Stine was een echte komiek voordat zijn naam synoniem werd voor jeugdangst in de vorm van zijn Goosebumps-boeken. Hij was Jovial Bob Stine, literaire clown en hofleverancier van grappen voor kinderen. Hij schreef dwaze verhalen, maakte grapjes en creëerde zelfs een humortijdschrift. Stine's vroege inval in comedy is waarschijnlijk de reden voor zijn succes met horrorboeken voor kinderen: zijn vermogen om griezelig en grappig te mixen is waarschijnlijk de reden dat hij bijna een half miljard boeken heeft verkocht.

Het lijkt bijzonder moeilijk om een ​​van de grappen van Stine online te vinden, maar het lezen van de recensies van sommige van zijn komische boeken bij Amazon houdt sterk in dat hij niet zo goed was in humor als in zijn horror. Als je een van zijn grappen kent of een van zijn komedie-boeken bezit, kun je gerust een of twee opmerkingen in de comments plaatsen.

8

Luie dagen

Feit: E. B. White wilde niet naar kantoor.

E. B. White was tevreden met het sturen van manuscripten naar The New Yorker, maar het tijdschrift wilde hem op het personeel. Het kostte de redacteurs van het tijdschrift maanden om hem over te halen om hen te bezoeken. Daarna duurde het nog een paar weken om hem te laten werken. Toen hij eindelijk akkoord ging, liet hij weten dat hij niet naar het kantoor wilde. Maar uiteindelijk wonnen de redacteuren - White stemde toe om eens per week naar het kantoor te gaan.

Deze regeling definieerde de volledige associatie van White met The New Yorker. Hij schreef zijn artikelen, kwam elke donderdag opdagen en vluchtte voor de brandtrap telkens als er een vreemdeling op kantoor verscheen. Tussen het schrijven voor tijdschriften schreef hij verhalen voor kinderen. Stuart Little - zijn eerste boek voor kinderen - verscheen in 1945.

7

De waarheid in de journalistiek

Feit: Neil Gaiman heeft de journalistiek opgegeven omdat hij het niet leuk vond dat kranten dingen verzonnen (en ermee wegkwamen).

De Britse pers is al meer dan eens bekend om te liegen, vals te spelen en te stelen. Het is zelfs zo ver gegaan om verhalen te verzinnen. (Gelukkig zullen de Amerikaanse mediagiganten zoals Foxnews nooit zo laag zakken.) Gaiman had zijn voeten vierkant geplant op journalistiek in het begin van zijn carrière. Hij deed interviews en schreef recensies en artikelen voor een aantal publicaties. Hij was echter niet erg blij met de manier waarop kranten dingen verzonnen. Dus verliet hij de journalistiek helemaal en besloot hij het zelf goed te maken door stripboeken als The Sandman te schrijven.

6

Waaghals

Feit: Roald Dahl was een spion en een vliegende aas uit de Tweede Wereldoorlog.

Hij zag er misschien niet zo uit, maar Roald Dahl was in feite een eersteklas, echte actieheld. De grappige auteur van Charlie en de Chocoladefabriek vocht ooit tegen zes vijandige vliegtuigen tijdens het solo vliegen. In een ander gevecht hielp hij tweeëntwintig Duitse vliegtuigen te verkleinen tot nutteloze brokken rookmetaal. Hij was een Wing Commander en een geverifieerde vliegende aas tegen de tijd dat hij werd uitgesloten van de Royal Air Force.

Zijn militaire carrière eindigde daar echter niet. Hij werd naar de VS gestuurd, samen met een spoorteam van agenten, om isolationisme onder vooraanstaande, invloedrijke Amerikanen te bestrijden. Groot-Brittannië wilde de VS in de oorlog, en Dahl en zijn landgenoten zorgden ervoor dat degenen die anders dachten de boodschap kregen. Met andere woorden: vergeet Pearl Harbor niet: de Amerikanen zijn de oorlog ingegaan omdat de maker van de Oompa Loompas ze heeft gemaakt.

5

Pseudoniem

Feit: Carolyn Keene is geen echte persoon.

Carolyn Keene's naam kan in elk boek met Nancy Drew voorkomen, maar veel auteurs zijn feitelijk betrokken bij het schrijven van deze enorm populaire mysterieverhalen. Carolyn Keene is echt niets meer dan een pseudoniem (en een noodzakelijke marketingtruc om de naamregel ongecompliceerd te houden). Elke auteur die aan de serie had gewerkt, was gebonden aan zijn contract om alle rechten op het werk over te dragen aan het Stratemeyer Syndicate, het bedrijf achter de boeken van Nancy Drew. In de begintijd van de serie verdiende elk boek van Nancy Drew de schrijver maar liefst $ 125.

4

Haat tegen Mary Poppins

Feit: P. L. Travers en Walt Disney waren niet bepaald de beste vrienden.

P. L. Travers hield niet van veel dingen in Disney's bewerking van haar boek Mary Poppins. Ze vond de muziek niet leuk en haatte de zwakke weergave van de hoofdpersoon door de film.Ten slotte zag ze niet het nut van het gebruik van geanimeerde sequenties in de film. Ze was erg luidruchtig over haar bezwaren maar niemand luisterde.

Travers was ook niet uitgenodigd voor de première van de film. Ze moest Walt Disney smeken haar binnen te laten. Na het bekijken van de film gaf ze Disney een stukje van haar geest. Disney liep gewoon op haar af en herinnerde haar eraan dat de tijd voor een verandering was verstreken. Travers heeft Disney nooit toegestaan ​​om nog een werk van haar te gebruiken, wat waarschijnlijk verstandig was, gezien de vaardigheid van Disney om alles te ruïneren wat het aanraakt en kinderen te corrumperen.

3

C. S. Lewis en de moeder van zijn vriend

Feit: C. S. Lewis had iets te doen met de moeder van zijn overleden vriend.

Het begon allemaal met een pact: Lewis en zijn maatje, Paddy Moore, zwoeren om voor de familie van de ander te zorgen als er iets met hen gebeurde. De Eerste Wereldoorlog was aan de gang en beide mannen waren zich aan het voorbereiden op het ergste. Het ergste gebeurde. Paddy stierf in een gevecht en Lewis hield zich aan hun afspraak.

Er werd veel gespeculeerd dat Lewis meer deed dan het pact dat van hem werd gevraagd. Hij was met name in de buurt van Paddy's moeder, Jane King Moore. Moore was zesentwintig jaar ouder dan Lewis. Maar dat ontmoedigde Lewis niet om met haar te kletsen. Terwijl de twee nooit iets toegaven, zagen degenen die ze kenden iets anders helemaal.

2

Real-Life Peter Pan

Feit: J. M. Barrie imiteerde zijn overleden broer.

J. M. Barrie was zes jaar oud toen zijn broer, David, stierf tijdens een schaatsongeluk. De dood heeft hun moeder radeloos achtergelaten. David was haar favoriete zoon, en hij stierf twee dagen minder dan zijn veertiende verjaardag. Om zijn moeder te helpen het hoofd te bieden, besloot de jonge Barrie voor zijn broer te verschijnen. Hij droeg Davids kleren. Hij liep op zijn manier. Hij leerde zichzelf zelfs hoe hij moest fluiten zoals hij.

Barrie's moeder overwon uiteindelijk haar depressie, maar niet vanwege Barrie's vreemde acties. Ze troostte zichzelf met het geloof dat David voor altijd bij haar zou blijven - een jongen die nooit volwassen zou worden. Klinkt bekend? Barrie vond het idee zo leuk dat hij zijn eigen jongen ging maken die nooit volwassen zou worden: Michael Jackson.

1

Sprookjes

Feit: Hans Christian Andersen zwaaide in beide richtingen.

De wellustige maar anders ongelukkige Andersen heeft het nooit recht geschoten. Hij hield van vrouwen met een passie, maar hij aanbad ook mannen met verrassende ijver. Hij staat misschien bekend om zijn ongecompliceerde sprookjes, maar in het echt speelde hij eigenlijk de rol van zowel de ridder als de juffer-in-nood. Er wordt aangenomen dat zijn kleine zeemeermin - vreselijk afgeslacht door Disney - eigenlijk een homoliefde was.

De lijst met vrouwen van wie hij hield is lang. De lijst met mannen van wie hij hield is niet korter. Andersen zag echter niet veel liefde op zijn pad komen. Zijn slungelige, ongemakkelijke manieren hebben hem niet geliefd bij vrouwen. De mannen aan de andere kant waren eenvoudig niet in staat om op zijn vorderingen te reageren. Hij had misschien een intieme relatie met een jonge, knappe danser - die hij op zijn vijftigste had leren kennen - maar wat hun relatie ook was, het duurde niet lang. Andersen hield van veel, maar bleef liefdeloos, gedurende een groot deel van zijn leven.

Hij nam in zijn graf een oude brief van een meisje dat hij in zijn jeugd had liefgehad. Helaas heeft deze man die ons zoveel gelukkige eindes heeft gegeven er nooit een gehad.