Top 10 weinig bekende feiten over wolven

Top 10 weinig bekende feiten over wolven (Dieren)

Ongetwijfeld is geen ander dier op aarde voor de mens net zo belangrijk geweest als de wolf. Ze waren goden in de Noorse mythologieën en verzorgden Romulus en Remus, de grondleggers van Rome. Het belangrijkste was dat de wolf het eerste dier was dat ooit door de mens werd gedomesticeerd, een proces dat nog steeds gehuld is in een mysterie dat ruim 10.000 jaar geleden plaatsvond. Ze zijn onze dierbaarste vrienden en grootste vijanden, en toch is er nog zoveel dat we niet van hen weten.

10

Zwarte wolven

Feit: Zwarte wolven komen niet van nature voor.

Een studie van 2008 aan de Stanford University vond dat de mutatie die verantwoordelijk is voor zwart bont alleen bij honden voorkomt, dus zwarte wolven zijn het resultaat van grijze wolven die teruggroeien met tamme hoektanden. De mutatie is een overheersende eigenschap, zoals donker haar bij de mens, en wordt doorgegeven aan de meerderheid van de nakomelingen. Het is niet helemaal duidelijk welk voordeel zwarte vacht heeft voor de dieren; ze lijken geen meer succesvolle jagers te zijn, maar vertonen wel een duidelijke verbetering in de immuniteit tegen bepaalde infecties. Zwarte wolven komen veel vaker voor in Noord-Amerika dan in de rest van de wereld.

9

Hybride wolf

Feit: een groot percentage coyotes zijn eigenlijk wolfshybriden.

In gebieden waar wolven grotendeels zijn geëlimineerd, bloeien coyotes. In de afgelopen jaren zijn grote bevolkingsgroepen naar het oosten verhuisd, naar suburbane gebieden en zelfs grote steden als New York en Chicago. Genetische testen op 100 coyotes gevangen in Maine onthulden dat 22 een voorouders van wolven hadden. Coywolves zijn over het algemeen groter dan gewone coyotes, maar kleiner dan wolven, en er wordt gezegd dat ze extreem sluw zijn. Ze vertonen een onbevreesdheid van de menselijke beschaving zoals gezien in coyotes, maar lijken het jachtinstinct van de wolf en het hoge niveau van agressie te behouden.


8

Kannibalisme

Feit: kannibalisme komt veel voor bij wolven.

Wolven zijn uiterst opportunistische carnivoren, en ze zullen geen enkele kans missen tijdens een maaltijd. Ze leven op een van de meest meedogenloze terreinen op de planeet, ze worden soms gedwongen om zieke of gewonde leden van de roedel te eten, en elke wolf die is gestorven, is over het algemeen eerlijk spel. Wolven die in strikvallen worden gevangen, moeten zeer snel door jagers worden verzorgd of door andere wolven worden verscheurd. Wanneer twee packs in contact komen, zullen ze heel vaak een fatale strijd voeren, waarbij de alpha-mannetjes het vaakst worden gedood. Soms worden ze zelfs door hun eigen nageslacht gegeten.

7

Extreem gewicht

Feit: de zwaarste wolven kunnen 200 pond naderen.

Wolven nemen exponentieel toe naarmate ze groter zijn van de evenaar. Wolven van de tropen zijn vaak niet groter dan middelgrote honden, maar die van het verre noorden (Alaska, Canada en Rusland) kunnen meer dan 120 pond wegen. De grootste wolf die ooit in Noord-Amerika werd gedood, werd in 1939 in Alaska ingenomen en gaf de schalen een kolf van 175 pond. In de voormalige SSR van Oekraïne werd een nog massaler wolf gedood die 190 pond woog. Er zijn ongefundeerde rapporten van exemplaren van 200 pond +, vermoedelijk alfamannetjes in gebieden met een constante voedselvoorziening.

6

Rabid Wolves

Feit: Rabbijnse wolven zijn buitengewoon gevaarlijk.

Hoewel wolven geen belangrijke vector van rabiës zijn, kunnen ze het vangen van andere soorten zoals wasberen en vossen. In tegenstelling tot sommige dieren, die lethargie en desoriëntatie vertonen, vliegen wolven bijna onmiddellijk in woede wanneer ze de ziekte oplopen. Een aanzienlijk aantal aanvallen op mensen zijn rechtstreeks verbonden met hondsdolheid. Zulke incidenten zijn in de loop van de tijd in een stroomversnelling geraakt, maar er zijn er nog steeds een paar per jaar. Hoewel er duidelijk behandelingen beschikbaar zijn voor mensen die door hondsdolle dieren worden gebeten, is de neiging van de wolf om bij het hoofd en de nek te bijten, en vaak bereikt het virus de hersenen voordat medische hulp kan worden gezocht.


5

Amerikaanse wolven

Feit: Wolven in het Amerikaanse continent vallen minder snel mensen aan dan elders in de wereld.

Er zijn heel weinig verifieerbare gegevens over wolfaanvallen in de VS en Canada, maar in Europa en Azië zijn wolven veel gemener. Historische verslagen duiden op meer dan 3000 mensen die in Frankrijk zijn gedood tussen 1580-1830. In de Middeleeuwen in heel Europa werden langs snelwegen speciale gebouwen gebouwd om reizigers te beschermen tegen slopende packs. De wolven van India en Rusland zijn ook bijzonder goed gekend om menselijke slachtoffers te claimen. Tijdens de Eerste Wereldoorlog moesten soldaten van de geallieerden en centrale strijdkrachten soms hun krachten bundelen om de uitgehongerde wolven te weren, aangetrokken door de geur van bloed op het slagveld.

4

Hondeneters

Feit: wolven vinden honden heerlijk.

Hoewel ze nauw verwant zijn (vrijwel dezelfde soort) en gemakkelijk kunnen kruisen, beschouwen veel wolven honden als prooi voor voorwerpen. In een gevecht zijn de zelfs grote honden over het algemeen beter dan vergelijkbare, aangezien wolven van gelijke grootte grotere tanden hebben en een meer verwoestende beet hebben. In Rusland, waar zwerfhonden sinds de val van het Sovjet-imperium een ​​serieus probleem zijn geworden, zijn ze een hoofdbestanddeel geworden van het dieet van wolven. Vaak zal een enkele wolf een hond vragen om hem te volgen en hem door de rest van de groep in een hinderlaag lokken. Alleen de grootste en meest woeste veehouders, zoals Kaukasische herders, hebben over het algemeen een kans om zichzelf te verdedigen

3

Mensen op het menu

Feit: de zwarte pest zet mensen op het menu.

De zwarte pest, die Europa in de Middeleeuwen verwoestte, kan een groot deel van de gespannen dynamiek tussen wolven en mensen verklaren. Met lijken die veel sneller opstapelden dan ze begraven of verbrand konden worden, was het niet meer dan normaal dat wolven zich verzamelden aan de rand van steden om zich te laten smullen van de doden. Daarbij ontwikkelden hele generaties een smaak voor menselijk vlees en begonnen ons waarschijnlijk te zien als prooi items. Zonder twijfel met afschuw vervuld, begonnen de zeer bijgelovige mensen verhalen te spinnen, die bijdroegen aan reeds bestaande overtuigingen van weerwolven, vampieren en geesten.

2

Pokken

Feit: Pokken deed dat ook.

Pokken die door Europese kolonisten naar Amerika zijn gebracht, hadden een verwoestend effect op de inboorlingen. Omdat ze in het verleden geen contact hadden gehad met de ziekte, waren hun immuunsystemen weerloos en van degenen die het hebben opgelopen, stierven 80 tot 90 procent. De Zweedse natuuronderzoeker Peter Kalm, die in 1748 naar Amerika werd gestuurd, vermeldt dat pokken in de periode vóór de Revolutionaire Oorlog op een bijzonder verwoestend punt langs de oostkust lagen. Met een gemakkelijke maaltijd vatten wolven de Indiase dorpen binnen, verslonden de lichamen en hulpeloze zieken. Hoewel veel indianen wolven respecteerden, vertoonden ze ook een gezonde angst, vooral in bosrijke gebieden, waar je ze onverwachts en op korte afstand kon tegenkomen.

1

Levend opgegeten

Feit: Wolven eten hun prooi levend.

Zoals hierboven vermeld, zullen wolven bijna alles eten om in leven te blijven, maar hun favoriete maaltijd is grote hoefdieren (zoals herten, elanden en elanden). Anders dan beren of grote katten hebben wolven geen anatomisch wapen dat in staat is om zulke grote dieren snel te sturen. Ze doden door natuurlijk verloop, waarbij het hele pak woedend en snerpend naar de heupen en het perineum scheurt, wegschietend naar de benen en de ingewanden, totdat hun slachtoffer bezwijkt van uitputting. Ze beginnen onmiddellijk te eten, ook al leeft de prooi vaak nog heel lang.