Nog eens 10 fascinerende cases van Mind Control

Toen ik de vorige lijst samenstelde, moest ik verschillende wezens om verschillende redenen achterlaten. Of ze voldeden niet aan de criteria voor de lijst, ze leken te veel op anderen op de lijst, ze leken te voor de hand liggend, of in het geval van nummer 1 miste ik het volledig tijdens mijn onderzoek. Nadat ik de oorspronkelijke lijst onlangs tegenkwam, besloot ik om enkele van die ingangen opnieuw te bekijken die de vorige keer niet goed waren gesneden. Dus hier zijn nog eens 10 gevallen van (meestal) parasitaire gedragsaanpassingen. Deze zijn in willekeurige volgorde.

10

Cyborg-kever

http://www.youtube.com/watch?v=PAeV96bTRiI

Wetenschappers van de University of California Berkley hebben een draadloze vliegende insecten cyborg ontwikkeld. Door een radio-ontvanger aan te sluiten op een grote Afrikaanse kever en elektroden aan te sluiten op het zenuwstelsel en de vluchtspieren, konden de onderzoekers de vlucht van de kever op afstand besturen. Een eenvoudige elektrische puls naar de hersenen signaleert vlucht, een andere wordt gebruikt om de afdaling te signaleren. Links en rechts draaien worden bereikt door de spier van de andere vleugel vanuit de richting van de bocht te stimuleren.

9

Hondsdolheid

Hondsdolheid is een virale ziekte die ontsteking van de hersenen veroorzaakt bij warmbloedige dieren. Het virus wordt meestal verspreid door een beet of kras. Vanaf het punt van binnenkomst gaat het virus naar de hersenen en veroorzaakt zwelling, wat, als het niet wordt behandeld, kan leiden tot de dood. Een besmet dier kan ongewoon agressief gedrag vertonen dat gewelddadig wordt en aanvallen zonder oorzaak, waardoor de kans op een beet en verspreiding van het virus groter wordt.

8

Plasmodium

Plasmodium is het geslacht van de organismen die malaria veroorzaken. Normaal leven muggen op nectar, maar als een vrouw klaar is om haar eieren te leggen, heeft ze een of twee maaltijden bloed nodig voor extra energie. Muggen die besmet raken met plasmodium veranderen hun eetgewoonten. In de vroege stadia voedt de mug minder vaak. Dit geeft plasmodium een ​​kans om zich op te bouwen in het muggenspeeksel. Zodra een aanzienlijk aantal is opgebouwd, gaat de mug eetlustvolgend. In plaats van het eten van een of twee maaltijden, zal een geïnfecteerde mug steeds opnieuw eten en gedurende langere tijd zichzelf verzadigen met bloed. Zo vergroot de kans op overdracht.

7

Pomphorhynchus laevis

P. laevis is een parasiet die manipulatie van de gastheer gebruikt om de overdracht van een tussengastheer naar een primaire gastheer te vergemakkelijken. De tussengastheer zijn de zoetwater-amfipoden van het geslacht Gammarus en de primaire gastheer is zoetwatervis zoals baars. Net zoals Toxoplasma gondii met muizen manipuleert, manipuleert P. laevis zijn gastheer om niet bang te zijn voor de geur van roofdieren. In sommige gevallen zoekt het slachtoffer daadwerkelijk de geur op. De geïnfecteerde persoon zal ook meer tijd in de open lucht doorbrengen, waardoor zijn kansen om te worden voorbestemd toenemen. Naast aangetrokken te worden door de geur van het roofdier, kan een besmet organisme ook tekenen van kleurveranderingen vertonen waardoor ze gemakkelijker door roofdieren te herkennen zijn.

6

Toxoplasma gondii

http://www.youtube.com/watch?v=FaD8CMoZ7v0

T. gondii verscheen op de eerste lijst vanwege zijn vermogen om het gedrag van knaagdieren te veranderen en ze aangetrokken te maken tot de geur van katten. Wat niet in die inzending verscheen, was het feit dat mensen ook besmet kunnen raken. Geïnfecteerde vrouwen lijken intelligenter, extravert, consciëntieus, seksueel promiscus en vriendelijk te worden. Mannen aan de andere kant hebben tegengestelde reacties die asociaal, achterdochtig, jaloers en somber worden. Beide geslachten neigen meer vatbaar te zijn voor schuldgevoelens, minder nieuwheidszoekende en langzamere reactietijd. T. gondii is ook in verband gebracht met gevallen van schizofrenie en andere geestelijke gezondheidsproblemen. Van antipsychotica die vaak worden gebruikt voor mensen met schizofrenie is aangetoond dat ze de gedragsveranderingen van geïnfecteerde knaagdieren die hun kattenangst teruggeven, ongedaan maken.

5

Meloe franciscanus

Wanneer de blaarkeversoort M. franciscanus zich nog in zijn larvale stadium bevindt, zal hij zich met andere larven verenigen en zich vormen tot een grote klomp die erg lijkt op een vrouwelijke bij. Deze kronkelende groep larven produceert een chemische stof die het seksferomoon van vrouwelijke bijen van de soort Habropoda pallida nabootst. Wanneer een mannetjesbij een snuif van de chemische stof krijgt komt het binnen om met de massa te paren en de larven op te zetten. De larven worden vervolgens tijdens het paren overgebracht naar een vrouwelijke bij. Na het paren kruist de vrouwelijke bij de grond en legt een ei (en de tag-along kever). De larve eet dan het stuifmeel dat de bij voor zijn jongen heeft gezorgd en parasiteert vervolgens de bijenlarve.

4

Acaciabomen

De relatie tussen de acacia-boom en de mieren die erop leven, wordt al lang beschouwd als een symbiotische relatie. De bomen bieden nectar voor de mieren om zich te voeden en de mieren beschermen de boom tegen andere planten en dieren die hem mogelijk kunnen beschadigen. Nieuw onderzoek laat zien dat de relatie meer eenzijdig is dan oorspronkelijk werd gedacht. Het blijkt dat de acacia-boom in staat is om chemicaliën te produceren die de mieren in een defensieve waanzin drijven. Het blijkt ook dat de boom ook chemicaliën kan produceren om de mieren volledig weg te drijven, zoals wanneer het tijd is om meer stuifmeel te produceren. Men denkt dat de chemische stof in het stuifmeel zelf zit. Dus nadat het allemaal is weggevoerd door bijen en vogels keren de mieren terug.

3

Phengaris alcon alcon blauwe vlinder

De alcon blauwe vlinder is een broedparasiet. Heel erg zoals de koekoeksvogel andere vogels gebruikt om zijn jong op te heffen, gebruikt het blauwe alcon mieren. De rupsen scheiden een chemische cocktail af die de lokale larven nabootst. Als een mier toevallig een rups vindt, haalt hij die op en draagt ​​hem terug naar het nest en verzorgt hem alsof hij er een van zichzelf is. De mieren voeden, reinigen en verzorgen de rups zelfs tot het punt van het negeren van hun eigen broedsel (de rupsen kunnen zelfs de mierenlarven eten).De rups kan maar liefst twee jaar lang mooching van de mieren doorbrengen voordat hij uiteindelijk een chrysalis vormt en uiteindelijk een volgroeide volwassen vlinder wordt.

Maar alsof het opvoeden van de vlinders jong was niet erg genoeg ...

2

Ichneumon-eumerus

Ichneumon-eumerus is een wesp die de alconblauwe vlinder parasiteert. Wanneer I. eumerus een alcon-rups in de mieren detecteert, nestelt deze, net als de rups, zijn eigen chemische cocktail. De mieren worden afgestoten van de wesp en in een waanzin gedreven, zelfs zo ver dat ze elkaar aanvallen. In de verwarring glijdt de wesp in het hol, lokaliseert de rups en legt een ei erin. Nadat de wesp de boel langzaam laat terugkeren, gaan de mieren terug naar de zorg voor de rups. Maar wanneer de alcon een pop vormt, is er een wesp en geen vlinder.

1

Myrmeconema neotropicum

De hits blijven maar komen voor onze vrienden de mieren. M. neotropicum is een tetradonematid nematode-parasiet. De primaire (en tot nu toe enige bekende) gastheersoort is Cephalotes atratus, een mier in de Zuid-Amerikaanse regenwouden. C. atratus is een mier die normaal helemaal zwart is, maar een besmette mier heeft een felrode gaster die lijkt op bessen die in de kruin zitten. Er wordt aangenomen dat deze verandering vogels ertoe brengt om de mier te eten, zodat deze de eieren in zijn uitwerpselen kan verspreiden. De uitwerpselen worden door de mieren verzameld en aan hun jongen gevoed, die vervolgens geïnfecteerd raken en de cyclus voltooien. Maar het veranderen van de kleur van de mierenbuik is niet het enige trucje van M. Neotropicum, het verandert ook het gedrag van de mieren. Een besmette mier begint meer van de kolonie weg te foerageren, het wordt traag en het houdt zijn felrode kontje omhoog in de lucht waardoor het lijkt op een sappige bes.