10 raar en prachtige wezens uit Madagaskar

Madagaskar, net voor de kust van Oost-Afrika, herbergt een verbazingwekkende verscheidenheid aan dieren in het wild, meest exclusief voor het eiland. Een opvallende 250.000 soorten dieren verblijven daar - 70 procent daarvan is endemisch - en een groot aantal van hen zijn in gevaar. Hoewel ze misschien zijn vereeuwigd door de Disney-film, is het echte dierenleven in Madagaskar veel wonderlijker dan alles wat computeranimatie kan verzinnen.

10 met platte staart gekko's

Gekko's met platte staart moeten gezien worden om te geloven, en dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ze zijn meesters in camouflage; elke soort heeft zijn eigen unieke manier om zich in de omgeving te mengen, sommige door rottende bladeren en andere na te bootsen door te verschijnen als boomschors. Hun kleuring en lichtreflecterende lichaamsaanpassingen maken ze overdag bijna onzichtbaar voor andere wezens. Er zijn meer dan 10 soorten platstaartgekko's, allemaal inheems in Madagascar en de omliggende eilanden. De grootste, ook de op een na grootste gekko ter wereld, is de Giganteus van Uroplatus, dat gebruik maakt van zijn vermogen om van kleur te veranderen en de rand van de huid rond zijn benen, lichaam en nek om zich tussen boomtakken te camoufleren.

9 Komeet motten

Komeetmotten, ook bekend als Madagascan-nachtvlinders, behoren tot 's werelds grootste zijden motten. Hun felgekleurde vleugels kunnen een overspanning van 20 centimeter bereiken, terwijl hun naamloze staarten tot 15 centimeter (6 inch) kunnen groeien. Het goede nieuws voor mot haters is dat zodra deze motten volwassenheid bereiken, ze niet kunnen voeden en slechts vier tot vijf dagen leven. Het slechte nieuws is dat ze kunnen worden gereproduceerd vanaf de eerste dag dat ze uit hun cocons komen en dat vrouwen tot 170 eieren kunnen leggen. De komeetmot-rupsen voeden zich met verse eucalyptusbladeren en hebben een verpoppingstijd van tussen twee en zes maanden; hun cocons hebben kleine gaatjes erin om verdrinking in de natte regenwouden te voorkomen.

8 tomatenkikkers

Tomatenkikkers zijn hinderlaagroofdieren, die alleen te vinden zijn in de noordelijke, vochtige delen van Madagaskar. Ze jagen meestal op insecten, maar van hen is bekend dat ze alles eten wat ze in hun mond kunnen stoppen. Hoewel ze kikkers, een gladde huid en alles zijn, hebben ze ook verschillende paddenachtige trekken: hun voeten zijn niet zwemvliezen, ze hebben zachte teenzolen en wanneer ze worden bedreigd, kunnen ze een irriterend, latexachtig gif afscheiden, zoals de meeste padden kan. Alleen de vrouwtjes hebben de duidelijke kleuring die deze kikkers hun naam geeft. De mannetjes zijn saai bruin.

7 Aye-Ayes

Hun naam doet vermoeden dat ze op piratenschepen moeten leven, maar aye-ayen zijn eigenlijk alleen in Madagaskar te vinden. Deze boombewone, nachtelijke primaten zijn goed aangepast aan het leven in de bomen, hun opponeerbare grote tenen en staarten langer dan hun lichaam waardoor ze aan takken hangen. Meer opmerkelijk, aye-ayes zijn de enige primaten die echolocatie gebruiken om hun prooi te vinden; ze gebruiken hun lange middelvinger om op bomen te tikken en te luisteren naar houtborende insectenlarven, met dezelfde vinger om ze uit de boom te graven wanneer ze ze vinden. Hun grote, gevoelige oren en grote ogen kunnen nuttig zijn om voedsel te vinden, maar hun bizarre uiterlijk en gedrag hebben ertoe geleid dat de menselijke inwoners van Madagaskar ze als een teken van pech hebben beschouwd, en net als veel Madagaskische dieren worden ze momenteel als bedreigd beschouwd.

6 Aquatic Tenrecs

Aquatic tenrecs behoren tot de meest ongrijpbare soorten ter wereld. Ze zijn alleen te vinden op 10 locaties in Madagaskar, en aangezien de grootste van deze ratachtige wezens slechts 17 centimeter lang zijn, zijn ze moeilijk te herkennen. Er zijn een aantal tenrec-soorten in Madagaskar, maar aquatische tenrecs zijn uniek voor hun wateraanpassingen: grote achterpoten en zwemvliezen, perfect om in de wateren van Oost-Madagaskar te zwemmen. Ze trawl ondiepe watermassa's voor insecten en kikkervisjes, wrijven de gevoelige vibrissae (snorharen) op hun snuit tegen de bodem. Zodra ze hun prooi hebben gevonden, slepen ze het naar de oppervlakte, rollen ze op hun rug en onderwerpen ze het met schoppen vanaf hun achterpoten.

5 Panter kameleons

Net als andere kameleons, veranderen panterkameleons van kleur naargelang hun humeur, maar deze kameleons zijn meestal felgekleurd, vooral de reuen bij het hofmakerijschap. Het is zelfs mogelijk om te vertellen op welke locatie een panterkameleon komt door hun kleuring; Mannetjes uit de noordwestkust staan ​​bijvoorbeeld bekend als "roze panters" omdat ze meestal felroze zijn met een geelwitte streep langs hun flank. Maar het zijn niet alleen de kleuren die deze wezens geweldig maken. Ze hebben het vermogen om hun ogen onafhankelijk van elkaar te draaien en te focussen om tegelijkertijd twee objecten te observeren. Als ze hun prooi zien, draaien panterkameleons hun hoofd om beide ogen op het doelwit te vergrendelen voordat ze slaan met hun lange, kleverige tongen. De tong creëert een zuigeffect wanneer het de prooi van de kameleon raakt, die koppelt aan de aangeboren plakkerigheid om te voorkomen dat er iets ontsnapt.

4 Tafelbladen van Madagascar

Madagascar-pochards onderscheiden zich van de zeldzaamste eenden ter wereld. Deze middelgrote duikeenden voeden zich met ongewervelde dieren, zaden en waterplanten en kunnen maximaal twee minuten onder water blijven. Maar dit zou in de verleden tijd tot 2006 zijn geschreven omdat de soort werd verondersteld te zijn uitgestorven voordat een kleine populatie van 22 individuen werd gevonden op het Matsumpimena-meer.

Als gevolg van een uitgebreid fokprogramma dat in 2009 werd geïnitieerd, is de populatie verviervoudigd, met eendjes die in gevangenschap zijn gefokt en in het wild zijn vrijgelaten. De pochards hebben het nog steeds moeilijk. Het meer Matsaborimena is geen ideale habitat en er zijn zorgen dat er te weinig voedsel is voor alle jonge eendjes om te overleven.

3 Fossas

Is het een hond? Is het een kat? Nee, het is een fossa, een van de weinige roofdieren die in Madagascar geboren zijn.Tot voor kort werd aangenomen dat fossa's katachtigen zijn, maar ze zijn eigenlijk leden van de mangoest-familie. Het was een gemakkelijke fout om te maken, vanwege hun vreemde uiterlijk. Ze hebben hondenachtige snuiten en katachtige lichamen en zijn het grootste zoogdier-roofdier in Madagaskar, en reiken tot twee meter (6,5 ft) lang van de snuit tot het puntje van de staart. Fossas zijn nachtdieren en meer dan de helft van hun dieet bestaat uit lemuren. Ze eten ook reptielen, vogels, andere zoogdieren en vee. Ze zijn ongelooflijk behendig, met hun lange staarten waardoor ze uitstekende stabiliteit hebben wanneer ze van tak naar tak bewegen, en hun klauwen zijn intrekbaar, wat betekent dat ze scherp blijven en niet versleten worden op de reizen van de fossa. Helaas worden fossa's steeds zeldzamer; niet alleen mensen doden ze voor het aanvallen van vee, maar ze hebben ook 90 procent van de habitat van de fossa vernietigd.

2 Malagasy Leaf-Nosed Snakes

De overgrote meerderheid van de slangen van Madagaskar zijn uniek voor het eiland, maar weinigen zijn zo vreemd voor het oog als Malagasy slangen met blaaspinnen. Deze slangen, die graag hangen aan takken hoog in de bomen, hebben bizarre neusaanhangsels die uit hun gezicht steken. Leaf-nosed slangen zijn ongewoon seksueel dimorf voor slangen; vrouwen kunnen duidelijk worden geïdentificeerd omdat hun neusuitsteeksels meer gedetailleerd en gekarteld zijn, terwijl de mannetjes langere, puntige aanhangsels hebben. Deze uitsteeksels zijn vanaf de geboorte aanwezig, dus ze worden niet geacht te worden gebruikt voor seksuele signalering. In plaats daarvan wordt geoordeeld dat ze worden gebruikt voor camouflagedoeleinden, aangezien de slangen de gewoonte hebben om jagers in een hinderlaag te lokken. Wanneer de slangen stil liggen, lijken hun neusaanhangsels op bladeren of de zaaddozen van sommige inheemse Madagascan-planten, wat betekent dat de boomhagedissen waar ze op jagen hen pas zien wanneer het te laat is.

1 Darwin's Bark Spiders

Kevlar's moeilijke dingen, toch? Wel, in vergelijking met het spintweb van de Darwin, lijkt het meer op wc-papier. Pas onlangs ontdekt, is de zijde van deze spin 10 keer sterker dan Kevlar en twee keer zo sterk als elke eerder ontdekte zijde. Dit betekent dat hun web gigantische formaten kan bereiken; webbanen kunnen drie vierkante meter (ongeveer 30 vierkante voet) beslaan en worden vaak opgehangen over rivieren of beekjes tot 25 meter (80 ft) breed. Webs zijn ontdekt met meer dan 30 prooi-insecten, voornamelijk eendagvliegen, gevangen in hen. De unieke sterkte en grootte van de webben betekent dat ze kunnen worden geplaatst waar geen andere spin kan leven, waardoor de concurrentie voor voedsel en ruimte wordt verminderd. Niet slecht voor een soort waarvan de vrouwtjes een lichaamslengte hebben van ongeveer 2,5 centimeter (één inch) en mannetjes een vierde van die grootte.