Delen:
10 Angstaanjagende enorme knaagdieren
De enkele vermelding van knaagdieren roept angst op. Al millennia lang zijn ze onze ongewenste gasten geweest, kruipend in de schaduw, feesten op afval en ziekten verspreiden. Waarom ontlokken deze beestjes zulke krachtige emoties? Is het omdat ze zo buitenaards zijn? Omdat knaagdieren een schimmige weerspiegeling van de mensheid bieden? Of is het omdat ze zo klein zijn dat ze zich overal kunnen verbergen? Die laatste is eigenlijk niet altijd waar. Sommige exemplaren bereiken nachtmerrieachtige proporties. Hier zijn enkele van de reuzen.
10Nutria
De Bayou van Louisiana wordt aangevallen. De vijand: nutria, een 6-kilogram (14 lb) Zuid-Amerikaanse rat. Met een vraatzuchtige eetlust voor waterplanten, veranderen deze knaagdieren wetlands in open water. Zonder de bayou om stormvloeden op te vangen, zou overstroming zuidelijk Louisiana kunnen wegspoelen.
De familie achter de Tabasco-saus liet in de jaren dertig nutriënten vrijkomen in zuidelijke moerassen, in de hoop een alternatief te bieden voor de beverbonthandel. De vacht van de Argentijnse moerasrat ontbeert echter de glans van de bever, waardoor nutria-vacht nooit aansloot. Nu broeden ze uit de hand.
Een culinair evenement genaamd Nutriafest werd gelanceerd om het eten van het invasieve knaagdier te bevorderen. Liefhebbers vertellen hun vlees dat ze meer eiwitten dan rundvlees hebben en minder vet dan gekweekte meervallen. De statistieken zijn misschien van de kant van de nutria, maar ze hebben een probleem met public relations. Pogingen om hun beeld van de "werfrat op steroïden" te overwinnen, omvatten het opnieuw merken van hen als "het bayou-konijn" of hun Franse naam, ragodin. Sommigen suggereren om de gevangenispopulatie van Louisiana aan nutriënten te geven, maar er is een dunne lijn tussen experimentele gerechten en wrede en ongewone straffen.
9Laotian Giant Flying Squirrels
Niet alle enorme knaagdieren haasten zich in de schaduw. Sommige nemen de lucht in. Met een lengte van ongeveer 108 centimeter (42 in) is de Laotiaanse gigantische vliegende eekhoorn niet alleen de grootste vliegende eekhoorn - het is de grootste eekhoorn, periode. Deskundigen observeerden het eerste bekende exemplaar in een bush meat-markt in Laos, en niemand weet hoeveel er bestaan. Er zijn slechts 10 andere exemplaren gevonden en ze kwamen allemaal uit vriezers.
Deze vliegende eekhoorns vliegen niet echt, ze glijden. Een membraan van de huid bevestigd van enkel tot pols doet meer denken aan een parachute dan aan echte vleugels. Hun staart werkt als een stabilisator en kraakbeenstaven in hun pols helpen sturen. Deze boomaanpassingen waren echter niet voldoende om de Laotiaanse gigant een voorsprong te geven, ze worden kritisch bedreigd.
De Laotiaanse reus is de tweede bekende soort van de Biswamoyopterus geslacht. De andere is de vliegende eekhoorn Namdapha, die bekend is door een enkel exemplaar dat in 1981 uit Noordoost-India werd verzameld. Gezien het beperkte aantal Biswamoyopterus in het bestaan weet niemand de omvang van hun reeksen. Andere gigantische vliegende eekhoorns, zoals de rode gigantische variëteit, variëren van Afghanistan tot de eilanden van Zuidoost-Azië. Zoals alle vliegende eekhoorns, is de rode reus boombewonend en nachtelijk.
8castoroides
Monster knaagdieren achtervolgden New York City lang voordat de rioolrat arriveerde. De Big Apple was ooit de thuisbasis geweest van castoroides-bevattende bevers die 213 centimeter lang waren en meer dan 90 kilogram wogen. Ter vergelijking, de grootste moderne bevers toppen uit bij 27 kilogram (60 lb).
Deze voorhistorische beesten stierven 10.000 jaar geleden uit, samen met de andere Pleistocene mega-fauna van New York zoals mammoeten en sabeltandkatten. Deze mega-bevers figureren prominent in de mythologie van verscheidene Inheemse Amerikaanse stammen van het Noordoosten. In de legendes van de Pocumtuk van Massachusetts zijn gigantische bevers mens-eters. Gezien de grenzen van versteende exemplaren, hebben we geen idee of ze met zwemvliezen of een platte staart hadden. Hun tanden, hoewel 15 centimeter (6 in) snijtanden, zijn voor ons bewaard gebleven. Gebruikten ze deze dolken om bomen te hakken? Of waren deze angstaanjagende tanden ontworpen om vlees te verscheuren?
Moderne bevers zijn zelf geen klein beestje. Deze aquatische werkverslaafden zijn de op een na grootste knaagdieren in leven, alleen gecompenseerd door de Zuid-Amerikaanse capibara. De onverzadigbare honger van de 17e-eeuwse fashionista's naar het glanzende, waterdichte bont van de bevers deed bijna de Europese variëteit uitsterven en diende als een van de belangrijkste rechtvaardigingen voor de verkenning van Canada. Deze opmerkelijke wezens kunnen bomen omhakken, 15 minuten onder water zwemmen zonder te ademen en open velden en bossen in vijvers met hun dwangmatige damvorming. Alleen mensen overtreffen bevers in hun vermogen om omgevingen te veranderen.
7 Zweedse Viking-ratten
https://www.youtube.com/watch?v=LP9ZPnJ4cx0
Een gigantische bruine rat viel onlangs het slachtoffer van een industriële snapval in een Zweedse buitenwijkkeuken. Het wezen was meer dan 40 centimeter (16 in) lang en kauwde door vast beton om het huis binnen te komen. De rat overleefde de klik alleen om te stikken toen hij probeerde de val terug in zijn hol te slepen. Hoewel er geen bewijs is dat ratten in het algemeen groter worden in ontwikkelde landen, kan de Viking-rat de voorbode zijn van een komende trend: mutante monsterratten.
Meldingen van mega knaagdieren zijn voortgekomen uit heel Ierland, het Verenigd Koninkrijk en de VS. Experts zeggen dat de bruine ratten even groot zijn als katten, twee keer zo groot als ze ooit waren. Exterminators hebben onlangs een exemplaar van 61 centimeter (24 in) ingesloten in een flat in Dublin. Niet alleen worden de ratten groter, ze muteren ook. Deze snel-fokkende knaagdieren hebben een immuniteit voor vergift ontwikkeld. Exterminatoren gebruiken momenteel bromadiolon maar beweren dat het niet langer werkt. Een onderzoek uit 2009 aan de universiteit van Huddersfield toonde aan dat genetische mutatie heeft geleid tot gifbestendige 'superratten'. Zijn er nieuwere, meer toxische cocktails nodig? Zo ja, hoe lang duurt het voordat de ratten weer muteren?
6Capybara
De capibara is het grootste levende knaagdier. Deze semi-aquatische dieren achtervolgen de stomende vlaktes van Zuid-Amerika met een top van meer dan 45 kilogram, ongeveer zo groot als labrador retrievers.
Traditioneel eten Venezolanen capibara op Pasen. Hun vlees is een delicatesse, beschreven als "ansjovis ontmoet varkensvlees." Volgens de Venezolaanse traditie kan Capybara worden gegeten tijdens de vastentijd, omdat de katholieke kerk de praktijk in de 18e eeuw vermoedde en beweerde dat het eigenlijk een soort vis is. De meeste gasten zouden waarschijnlijk liever niet weten dat dit monster knaagdier een vervelende gewoonte heeft om zijn eigen uitwerpselen te eten.
Sommige mensen hebben deze knaagdieren gedomesticeerd. Huisdiercapibara brengt het grootste deel van zijn dagen door in zwembaden. Ze kunnen goed overweg met katten, honden en paarden, maar rapporten suggereren dat ze genieten van het spottende konijnen en zich laten kwellen door schildpadden. Een waarschuwing: Capybara kan agressief zijn. Hun tanden zijn scherp en beten geen lachertje.
Veel grotere knaagdieren dan capibara zijn eens in Venezuela rondgewandeld. In Urumaco, 400 kilometer (250 mijl) ten westen van Caracas, hebben wetenschappers een knaagdier 10 keer groter opgegraven dan de huidige zwaargewicht kampioen. Pharnomomys pattersoni was een verwant van moderne cavia's. Acht miljoen jaar geleden zwierf deze "Guineazilla" van 700 kilo door oevers van oude rivieren, mogelijk in enorme verpakkingen. Urumaco was een thuis voor reuzen van alle variëteiten - de grootste schildpad ooit, enkele van de grootste krokodillen, en een reeks ongeïdentificeerde monstervissen die ooit samen met Guineazilla leefden. Experts geloven dat deze extra grote knaagdieren uitstierven omdat ze te groot waren om zich te verbergen voor roofdieren. Groter is niet altijd beter.
5 The Gough Island House Mouse
Killer knaagdieren hebben Gough Island overgenomen. Twee miljoen muizen lopen hoogtij op deze eenzame buitenpost in de Zuid-Atlantische Oceaan. Deze bloeddorstige knaagdieren zijn 50 procent groter dan muizen elders. De niet-inheemse critters voeden hun supersized groei met Atlantische stormvogels. Gough Islands is een belangrijke broedplaats voor de zeevogel, maar dat duurt niet lang.
Op het nabijgelegen Tristan da Cunha hebben zwarte ratten al een aparte stormvogelpopulatie verslonden. Deze invasieve knaagdieren hebben geen roofdieren te vrezen op deze afgelegen eilanden. Van de muizen op het Gough-eiland is bekend dat ze kuikentjes van de Tristan-albatros aanvallen en verslinden, die 300 keer groter zijn dan de muizen. Uit analyse blijkt dat 1,25 miljoen van de 1,6 miljoen stormvogelkuikens die per jaar op Gough Island worden geboren, door muizen worden opgeslokt.
Afgelegen Zuid-Atlantische buitenposten zijn niet de enige eilanden die worden getroffen door invasieve knaagdieren. De Farallon-eilanden, 45 kilometer (28 mijl) van Golden Gate in San Francisco, hebben een nare reputatie ontwikkeld voor plagen. Als toevluchtsoordmanager bij de Amerikaanse Fish and Wildlife-service legde hij uit: "Er zijn zoveel muizen dat het lijkt alsof de grond in beweging is ... Wanneer je op het eiland blijft, kruipen ze over je heen als je in je bed slaapt."
Overgebracht per ongeluk door bonthandelaren, de Farallon-muizen hebben de hoogste bevolkingsdichtheid van niet-inheemse knaagdieren van het eiland waar ook ter wereld. Iedereen is het erover eens dat er iets moet worden gedaan om de muizen te bestrijden en hun predatie van de met uitsterven bedreigde, asmische stormvogel te stoppen, maar niet iedereen is het eens met de methode. Het plan om het eiland te bombarderen met bestrijdingsmiddelen van helikopters is met afkeuring geconfisqueerd. Velen houden zich bezig met de ethiek van gif en de impact die het zal hebben op zowel stormvogels en gravende uilen, die op de muizen van het eiland prooien. Bovendien zou het gif elke muis moeten doden. Een alleenstaande zwangere vrouw zou het eiland opnieuw kunnen bevolken.
Er is een precedent voor de vernietiging van eilanden door knaagdieren. Onlangs heeft Rat Island in de Aleutian-keten zichzelf herdoopt tot 'Hawadax-eiland' nadat biologen met succes de invasieve bruine rattenpopulatie op het eiland met gif hadden uitgeroeid. Het is niet verrassend dat er minder bloedende harten zijn in Alaska dan in de Bay Area.
4Josephoartigasia
In 1981 vonden wetenschappers die rond Montevideo graafden, de resten van een schedel van 53 centimeter (21 in). Het was groter dan dat van een koe, maar het droeg een onmiskenbaar paar snijtanden. De botten behoorden tot de Josephoartigasia, het grootste knaagdier ooit. Dit prehistorische beest domineerde de bossen van Zuid-Amerika vier miljoen jaar geleden.
Analyse van de schedel suggereerde een wezen zo groot als een stier, maximaal 244 centimeter lang en een gewicht van meer dan een ton. Dit monster leek op een gigantische capibara en was nauwer verwant aan cavia's en stekelvarkens dan muizen en ratten. De tanden van de Josephoartigasia suggereren een dieet van waterplanten en fruit, maar dat impliceert geen passiviteit. Deze mega-knaagdieren leefden in een vijandige wereld van sabeltandkatten, vleesetende buideldieren en 3-meter (10 ft) vogels van terreur. Misschien werden hun tanden gebruikt voor de verdediging of door mannen om over fokrechten te vechten.
3Bosavi Woolly Rats
In 2009 stuitten wetenschappers op een verloren wereld: de Bosavi-krater. Zelfs de lokale Kasua-stam, die trackers leverde voor het onderzoeksfeest, zette zelden voet binnen de krater. Met steile wanden van bijna 800 meter hoog is de Bosavi-krater een evolutionair eiland. Deze vulkanische depressie in de hooglanden van Papoea-Nieuw-Guinea bevatte 40 soorten die nieuw zijn voor de wetenschap en die nergens anders op aarde kunnen bestaan: 16 amfibieën, één gekko, drie vissen, een bende spinnen en spinachtigen, een buideldier en de grootste bekende echte rat. De rat is voorlopig de "wollige rat van Bosavi" genoemd, omdat deze zo nieuw is voor de wetenschap dat deze geen officiële naam heeft. Het 81 centimeter (32 in) wezen met een weelderige, zilverachtige vacht was ongelooflijk volgzaam, wat aangeeft dat het geen blootstelling aan mensen heeft gehad.
Terwijl de wollige rat van Bosavi de grootste levende rat is, stoven veel grotere exemplaren de oerwouden van Zuidoost-Azië nog maar sinds 1000 jaar geleden. Archeologen in Oost-Timor hebben de botten van een rat drie keer groter opgegraven dan het Bosavi-exemplaar uit deze periode. Deze uitgestorven reuzen wogen tot 6 kilogram (13 lb).
Oost-Indonesië is een "hot spot" voor de evolutie van knaagdieren. De gigantische rattenexpeditie ontdekte de resten van 13 knaagdiersoorten, waarvan er 11 onbekend waren voor de wetenschap. Gezien het dichte bos en het moeilijke terrein van Oost-Timor, is het mogelijk dat nieuwe, nog grotere exemplaren wachten om ontdekt te worden. Niemand weet wat er is.
2Giant Hutia
Meer dan 100.000 jaar geleden werd het Caribische eiland Anguilla geregeerd door monsters: ratten waren twee keer zo groot als mannen. Deze beesten van formaat zijn bekend als Ambyrhiza, ook wel de reusachtige hutia genoemd, en ze waren 1000 keer groter dan een moderne rat. Deze wezens waren zwaar en langzaam, wat aangeeft dat ze geen roofdieren hadden. Het fossielenverslag bevestigt dat er op dit moment geen andere grote zoogdieren op het eiland waren.
Het eiland waarop de reusachtige hutia gestalkt was veel groter dan het nu is. Vanwege de verminderde zeespiegel tijdens de laatste ijstijd, waren St. Barts, St. Martin en Anguilla allemaal onderdeel van één eiland dat bekend staat als Greater Anguilla, dat 12 keer groter was dan het huidige eiland. Toen de ijstijd voorbij was en de zeespiegel steeg, konden de reusachtige hutia zich niet aanpassen aan zijn kleinere omgeving. Het ging de weg van de dodo.
Er zijn veel kleinere hutia-neven die nog steeds in het Caribisch gebied leven, hoewel de meesten uitkomen op iets meer dan 2 kilogram (5 lb), een verre schreeuw van de reuzen van Anguilla. Moderne hutjes komen maar al te vaak voor rond Guantanamo Bay, waar ze bekend staan als 'bananeratten'. Het 'bananen'-gedeelte van hun naam verwijst niet naar hun smaak in voedsel, maar naar de grootte en vorm van hun uitwerpselen.
1cape stekelvarkens
Het Kaapse stekelvarken van zuidelijk Afrika is het grootste van zijn stekelige broeders. Deze beesten kunnen oplopen tot 27 kilogram (60 lb), waardoor ze de op twee na grootste levende knaagdieren zijn. Alleen de capybara en de bever wegen zwaarder dan deze monsters.
Kaapse stekelvarkens hebben meer dan 30.000 afzonderlijke stekels. Deze 8-centimeter (3 inch) haar met vlijmscherpe haren kan gemakkelijk worden losgemaakt en teruggroeien, waardoor de meest angstaanjagende verdedigingslinie in de knaagdierfamilie wordt geboden. Stekelvarkenpennen worden al millennia gebruikt in decoraties en gereedschappen en er verschijnen voortdurend nieuwe toepassingen. Experimenten onthulden bijvoorbeeld dat stekelvarkenschachten het varkensvlees doorstoken met de helft van de druk die nodig is voor een injectienaald. Bovendien maakt hun weerhaakachtige ontwerp ze uiterst moeilijk te verwijderen, hetgeen voordelig zou kunnen zijn voor het bevestigen van medische implantaten.
Gezien hun echt angstaanjagende wapens, is het een geluk dat Kaapse stekelvarkens niet agressief zijn. Ze brengen hun tijd op de grond door en zoeken 's nachts naar wortels, knollen en andere lekkernijen uit de bosbodem. Deze zachte monsters behoren tot de langstlevende in de knaagdierfamilie en houden 20 jaar vast in gevangenschap. Kaapse stekelvarkens paren voor het leven, wat betekent dat hun huwelijk vaak langer duurt dan het menselijke ras.