Delen:
10 van 's werelds meest romantische dieren
Alle biologieleraren moeten op een gegeven moment hun studenten waarschuwen om de natuur niet te antropomorfiseren, met andere woorden, niet om te suggereren dat de natuurlijke wereld zich als mensen gedraagt. Cellen, virussen en bacteriën "willen" niets. Ze handelen volgens de regels van stimulus en respons. Zelfs dieren, inclusief mensen, volgen meestal biologische imperatieven.
Maar soms, soms, wanneer je naar een andere soort kijkt, is het onmogelijk om menselijke motieven niet toe te schrijven aan niet-mensen. Omdat veel mensen niet in staat lijken te zijn tot romantiek, kan het een verrassing zijn dat sommige dieren dat wel zijn. Hier zijn tien diersoorten waarvan je misschien niet verwacht dat ze een slappe kant hebben.
10 Wolf Eels
Als je ooit denkt dat je te lelijk bent om een partner te vinden, neem dan het hart van het liefdesleven van de wolvenpaal. Met een grijze, kiezelige huid die een dikke kop bedekt, worden ze soms de 'oude mannen van de zee' genoemd. Ze kunnen tot 2,4 meter lang worden en kunnen behoorlijk dreigend overkomen terwijl ze voortdurend zwaaien om het hoofd boven water te houden. In feite zijn het tamelijk zachte wezens die naar nieuwsgierige duikers zwemmen. Het is echter hun gedrag tegenover elkaar, waardoor ze bijzonder lief zijn.
Hoewel slecht bestudeerd in het wild, is de romantische kant van de wolvenaal waargenomen in aquaria. Hier worden ze gezien als paren van paren te vormen rond de leeftijd van vier jaar, hoewel ze meestal drie jaar na dato hun eerste eieren zullen produceren. De vrienden vestigden zich in een enkele kloof in de rots. Wanneer het paar broedt, produceren ze honderden gele eieren. Zowel mannen als vrouwen nemen de bochten om hun baby's te beschermen, terwijl de ander uit eten gaat. In aquaria kan dit partnerschap de levensduur van de vissen tot 28 jaar duren.
9 albatrossen
Albatrossen behoren tot de meest bereisde wezens ter wereld. Hun enorme vleugels kunnen ze over duizenden mijlen voeren, zelfs rond de aarde cirkelen, terwijl ze voedsel zoeken. Ondanks de afgelegde afstand zullen de meeste albatrossen terugkeren naar het eiland waar ze zijn geboren om te broeden. Zelfs als ze te jong zijn om te broeden, keert een albatros terug naar zijn eiland en beoefent zijn complexe paringsrituelen met andere albatrossen. Na verloop van tijd zullen deze oefensessies slinken totdat er een match wordt gemaakt met slechts één andere albatros. Eenmaal gekoppeld, gaat deze koppeling de rest van hun leven mee.
Albatrossen paren voor het leven, omdat er zoveel wordt gereden op het succes van hun paring. Ze broeden langzaam en leggen slechts één ei per keer. Door een paar volwassenen te hebben die aan elk kuiken zijn gewijd, vergroten ze de kans dat hun jong tot de volwassen leeftijd blijft bestaan. Wat de toewijding van albatrossen aan hun partners des te opmerkelijker maakt, is dat hun vakbonden tientallen jaren kunnen meegaan, ondanks dat het paar elk jaar maanden apart verblijft terwijl ze over de golven van de oceaan glijden en zich alleen maar opnieuw aansluiten op hun eiland.
8 Bloedriffen
Zelfs de meest romantisch klinkende dieren kunnen nog steeds hartzeer lijden. Ondanks hun betoverende naam, is recent bewijs aan het licht gekomen dat bloedvaatjes niet, zoals eerder gedacht, paren voor het leven. Deze schokkende ommezwaai vraagt om een blik op hoe bloedschinnen onderzoekers zo lang hebben misleid.
Het liefdesleven van de bloedvaatjes lijkt alsof het weinig ruimte moet geven aan een paar om uit elkaar te gaan. Bloedvaatjes, parasieten die dodelijke schistosomiasis bij mensen veroorzaken, werden verondersteld een levenslange omhelzing aan te gaan. Wanneer een mannelijke botte een vrouw ontmoet, de twee maat. Om dit te doen, het grotere mannetje omhult het vrouwtje in wat charmant bekend staat als het gynacaforische kanaal. Het vrouwtje zal in de meeste gevallen de rest van haar leven in deze buidel doorbrengen. Wanneer de man het bloed van de gastheer zuigt, zal hij het doorgeven aan de vrouw die van binnen verborgen is. Deze strak gebonden fluke-koppels zullen duizenden eieren produceren.
Het is gemakkelijk te begrijpen waarom wetenschappers dachten dat dit een levenslang partnerschap was. Het blijkt echter dat als er veel meer mannelijke staartwormen zijn dan vrouwelijke, dan zal een gelooide vrouw haar verlaten, en haar partner, om met anderen te fokken. Zoals het gezegde luidt, is het gras altijd groener in het andere gynacaforische kanaal.
7 Zeeduivel
In tegenstelling tot de bloedbaan, zeilt de zeeduivel voor het leven. Dit komt omdat de mannelijke zeeduivel het vrouw geen keus geeft. Wanneer zeeduivel-vrouwtjes klaar zijn om te paren, geven ze chemicaliën vrij die duiden op hun bereidheid voor mannen in het gebied. De mannelijke zeeduivel is veel, veel kleiner dan het vrouwtje, maar hij heeft de grootste neusgaten in vergelijking met zijn hoofdomvang van welke aard dan ook. Dit is zodat hij geen gelegenheid mist om te paren. Iemand zo vaak benaderen als jij, kan gevaarlijk lijken, dus het mannetje probeert niet het vrouwelijke te imponeren met zijn bereidheid om DNA uit te wisselen. Hij zwemt eenvoudigweg naar haar toe en bijt.
De zeeduivelliefde is een van de meest brutale van aard. Als hij eenmaal op het vrouwtje gebeten heeft, zal het mannetje zijn kaken oplossen als het vlees van de twee wezens samensmelt. Het mannetje is nu wat bekend staat als een seksuele parasiet. Na verloop van tijd verspillen de ogen en vinnen van het mannetje. Zijn lichaam wordt gevoed door het bloed van de vrouw en produceert in ruil daarvoor sperma. Het is moeilijk een paar te bedenken met een nauwere relatie dan dat.
6 Bowerbirds
Wat is romantiek zonder enige publieke blijk van genegenheid? Voor de bowerbirds van Nieuw-Guinea en Australië draait het bij het paren om het tonen van hun partner. Bij de meeste soorten prieelvogels is het mannetje veel kleurrijker dan het vrouwtje en zal zijn stijlvolle verenpak goed worden gebruikt als de paartijd begint.
De bowerbirds krijgen hun naam van de structuren die mannetjes bouwen om indruk te maken op vrouwtjes. Deze bowers zijn verzamelingen van twijgen en bladeren waar een mannetje zich aan vrouwen kan vertonen. Rond zijn structuur plaatst hij kleurrijke voorwerpen.Bessen, schelpen en bladeren worden traditioneel gebruikt als decoratie, maar menselijke producten zullen ook worden verwerkt als de vogel ze tegenkomt. Vrouwelijke bowerbirds kunnen verschillende bowers bezoeken voordat ze de man kiezen die de beste bouwopdracht heeft gedaan en de beste parende dans doet.
Als de paring klaar is, bouwen de meeste vrouwelijke prietpaardjes het nest en verhogen ze de kuikentjes alleen. Romantisch display is niet altijd een garantie voor een gelukkig huwelijk.
5 Mantis garnalen
Mantis-garnalen zijn fascinerende wezens. Sommige zijn roofdieren met een stoot zo hard dat het enorme temperaturen en zelfs licht kan creëren. Ze gebruiken deze stoten om te verdoven en prooi te doden. Ze hebben ook ogen die veel meer kleuren kunnen zien dan mensen kunnen. De mannetjes hebben de neiging om kleurrijker te zijn, vermoedelijk om hun vrouwtjes te behagen, die met hun enorme ogen dergelijke displays kunnen waarderen.
Ongewoon voor ongewervelden is de peacock mantis-garnaal over het algemeen monogaam. Zodra het vrouwtje haar partner heeft gekozen op basis van zijn flitsende schild, zal ze het pakket sperma accepteren dat hij aan haar doorgeeft. Ze laat dan haar eieren los en ze worden bevrucht door het sperma. Daarna neemt ze de eieren mee naar haar hol, waar ze ze bewaakt, schoonmaakt en ervoor zorgt dat ze zuurstofrijk water krijgen. De vader heeft beperkte betrokkenheid en de moeder zal niet eten tot nadat de eieren zijn uitgekomen. Ondanks deze plichtsverzuiming blijft het paar bij elkaar.
4 zeepaardjes
In de dierenwereld zijn er weinig vaders die betrokken zijn bij de ontwikkeling van hun nageslacht als het zeepaardje. Voor een mannelijke en vrouwelijke zeepaardje-vriendje, ze spenderen tot meerdere dagen dansen om elkaar heen. Dit kan zijn om elkaars fokkwaliteiten te beoordelen, hoewel het feit dat zeepaardjes een verrassend hoog percentage paren van hetzelfde geslacht hebben gezien, kan betekenen dat het een ander doel dient. Als een man en een vrouw elkaar echter matchen, neemt hun paring een vreemde wending.
De zeepaardjes stellen zich op en het vrouwtje gebruikt een orgaan dat een oviposituur wordt genoemd, om haar eieren in een buidel op de buik van de man te leggen. Per paring kunnen maximaal 1.500 eieren worden overgedragen. Het mannelijke zeepaardje incubeert vervolgens de eieren tot ze uitkomen. Zodra ze hun eieren verlaten, zijn de kleine zeepaardjes zelfvoorzienend. Het mannetje duwt ze uit het buidel en zoekt onmiddellijk naar een ander zeepaardje om mee te dansen en te paren.
3 Bonobo's
Mensen in relaties kunnen merken dat de passie voor hun partner wegvalt en seks een verre herinnering wordt. Bonobo's zijn een van de naaste verwanten van de mensheid - we delen 98,6 procent van ons DNA met hen - maar ze hebben geen last van dit probleem. In tegenstelling tot preutse mensen hebben de bonobo's seks uit de slaapkamer gehaald en gebruiken ze het in situaties die nooit bij ons zouden opkomen.
Vrouwelijke bonobo's hebben een dominante plaats in hun samenleving en gebruiken seksuele handelingen om sociale interacties te verminderen. Wanneer bonobo-vrouwen een stressvolle situatie tegenkomen, zullen ze zich bezighouden met geslachtsaanrakingen om de mensen om hen heen gerust te stellen over hun plaats in de hiërarchie. Terwijl twee rivaliserende bands van chimpansees vaak met elkaar zullen vechten als ze in contact komen, zullen bonobo's de spanning onschadelijk maken door een indrukwekkende reeks seksuele handelingen op elkaar uit te voeren. Heb liefde, geen oorlog.
2 Grote neushoornvogels
De grote neushoornvogel is een grote vogel van Zuidoost-Aziatische bossen die monogame relaties ontwikkelt. Dit is, zoals we hebben gezien, niet zo ongewoon, maar het is het thuisleven van de grote neushoornvogel die zijn relaties uit elkaar haalt.
Alvorens een partner te kiezen, zien vrouwelijke neushoornvogels mannetjes elkaar tegenhouden totdat iemand haar goedkeuring wint. Zodra deze weergave van mannelijke bravoure voorbij is, zetten de tortelduifjes een nest op, meestal op zoek naar een holle hoogte in een boom. De twee vogels paren, en het vrouwtje begint haar unieke vorm van interieurdecoratie. Met behulp van haar eigen uitwerpselen, en die van haar partner, zal ze een muur oprichten die haar van binnen afsluit. Achter deze kraammuur legt het vrouwtje haar eieren en broedt ze uit. Er is een kleine opening in de muur waardoor het mannetje voedsel levert.
Vijf weken na het uitkomen van de eieren blijft het vrouwtje met haar baby's in de buurt, afhankelijk van haar partner voor voedsel. Ze vertrekt dan, maar de kinderen zijn nog niet klaar om het nest te ontvluchten, dus zetten ze de muur weer op met hun eigen uitwerpselen. Pas na nog eens twee weken te zijn gevoed door hun ouders door de muur van uitwerpselen zal het ouderlijk huis worden verbroken.
1 Kogelvis
Toen duikers voor de kust van Japan complexe patronen in het zand van de zeebodem ontdekten, hadden ze geen idee wie of wat hen had geschapen. Een decennium later werden de bouwers van deze geometrische zanderige ontwerpen onthuld als de nederige kogelvis. De mannelijke kogelvis is slechts ongeveer 13 centimeter (5 in) lang, maar hij zal een zandstructuur tot 2,1 meter (7 ft) breed bouwen. En hij doet dit alles om een partner aan te trekken.
Mannelijke kogelvissen maken de structuren door hun kleine vinnen tegen het zand te slaan en de vloer met hun neus tegen de grond te duwen. Om de structuur verder te versieren, zal het mannetje schelpen oppakken en ze op de ruggen leggen. Omdat de site van zand is gemaakt, moet de mannelijke kogelvis deze constant repareren omdat het tij dreigt deze te vernietigen. Alle moeite loont wanneer hij zichzelf de aandacht van een vriend wint. Niemand weet wat het is over het scherm dat het vrouwtje aantrekt, maar het toont zeker aan dat je soms moeite moet doen.