10 meest bizarre dierproeven in de geschiedenis

Door de geschiedenis heen hebben wetenschappers met dieren geëxperimenteerd in hun zoektocht naar kennis. Hoewel de meeste van deze experimenten logisch leken, grensden er een paar ronduit krankzinnig. Sommigen waren zo verbijsterend vreemd dat we niet anders kunnen dan vragen: "Wat op aarde dachten ze?"

10 tweekoppige honden

Tijdens het lezen als iets uit een X-Files er zijn talloze goed gedocumenteerde gegevens van wetenschappers die met succes het hoofd van een hond op een andere hond hebben geënt. De Amerikaanse wetenschapper Charles Guthrie slaagde erin deze prestatie te bereiken in de vroege jaren 1900. Zijn creatie "duurde" 26 minuten. Tijdens de Koude Oorlog repliceerden Russische wetenschappers A.G. Konevsky en Vladimir Demikhov met succes de experimenten van Guthrie in afzonderlijke incidenten. Omdat de operatie van Konevsky toevallig was (hij wilde in plaats daarvan een harttransplantatie uitvoeren), was Demikhov wereldberoemd vanwege zijn tweekoppige honden. Hij verbeterde het transplantatieproces en kon 20 operaties voltooien. Van de 20 onderwerpen, overleefde er een tot een maand.

9 mannelijke kalkoenen werden gewekt door gespleten hoofden

In de jaren zestig zagen de onderzoekers van Pennsylvania, Martin Schein en Edgar Hale, dat mannelijke kalkoenen zo gretig met vrouwelijke kalkoenmodellen zochten als ze het echte ding deden. Geïntrigeerd plaatste het duo de mannelijke kalkoenen in een serie nog vreemder experimenten. Ze veronderstelden dat de mannelijke kalkoenen erotisch waren gefocust op het hoofd van het vrouwtje. Ze verwijderden langzaam de lichaamsdelen van het model één voor één totdat er nog maar een kop op een stok overbleef. Niettemin bleven de mannelijke kalkoenen opgewonden door het hoofd en gaven ze er zelfs de voorkeur aan boven een lichaam zonder kop. Hier wordt het experiment echt bizar. De onderzoekers hebben een echt afgehakte hoofd van de vrouwelijke kalkoen en legde het op een stok. Ze zetten ook een gedroogd mannelijk hoofd op, een twee jaar oud verdroogd vrouwelijk hoofd en een hoofd gemaakt van gewoon balsahout. Onverschrokken probeerden de mannelijke kalkoenen te paren met elk van hen.

8 Monkey Head Transplant

http://www.youtube.com/watch?v=xb3Zi0DenaE

De Amerikaanse wetenschapper Robert White wordt gezien als de eerste man die met succes een "echte hoofdtransplantatie" heeft uitgevoerd. Terwijl Demikhov een extra kop op het lichaam van een levende hond had geënt, deed White een stap extra en slaagde erin een afgehakte aap op een onthoofd lichaam van een ander exemplaar te transplanteren. in de jaren '70. Voorafgaand aan die operatie had White met succes het brein van een hond op een andere hond bevestigd en de losgemaakte hersenen van een aap buiten zijn lichaam levend gehouden. Uit een interview met White zelf, herleefde de onthoofde aap nadat hij opnieuw aan het lichaam was gehecht en probeerde zelfs een lid van White's team te bijten. De aap kon zijn lichaam echter niet verplaatsen zoals daar, omdat er nog geen methode bekend was om de hersenen opnieuw aan het ruggenmerg te bevestigen. De aap leefde anderhalve dag voordat hij stierf. Om onbekende redenen kreeg White nooit de kans om zijn methode op mensen uit te proberen. De hedendaagse wetenschappers hebben echter gezegd dat we misschien de eerste menselijke hoofdtransplantatie in deze eeuw zullen zien.

7 Franken Kitty

De Duitse wetenschapper Karl August Weinhold geloofde dat het menselijk brein leek op een batterij die was vastgemaakt aan verschillende "draden", namelijk het zenuwstelsel. Deze echte Dr. Frankenstein wilde zijn punt bewijzen in 1817, toen hij een experiment met een kitten uitvoerde. In zijn eigen woorden leverde Weinhold expliciet bloederige details van zijn experiment:

"[Het] dier verloor al het leven, alle zintuiglijke functies, willekeurige spierbeweging en uiteindelijk zijn pols. Daarna vulde ik beide holtes met het hiervoor genoemde amalgaam (zink en zilver). Bijna 20 minuten lang kreeg het dier zo'n levensspanning dat het zijn kop ophief, zijn ogen opende ... eindelijk opstond met overduidelijke inspanning, sprong rond en zakte uitgeput neer. "

Hoewel het experiment van Weinhold vandaag als krankzinnig en onethisch kan worden beschouwd, was dit in de tijd dat de wetenschappelijke gemeenschap geobsedeerd was door het herleven van de doden. In feite, een jaar na Weinhold's experiment, heeft Mary Shelley haar razend populaire klassieke roman uitgebracht Frankenstein.

6 Het Lazarus-project

In de jaren dertig geloofde de universiteit van Californië, Robert Cornish, dat hij dode organismen zou kunnen doen herleven, zolang ze geen grote orgaanschade hadden geleden. Hij verstikte vier fox-terriers, die hij allemaal 'Lazarus' noemde (het bijbelse personage dat Jezus tot leven bracht) en plaatste ze in een wip-achtige machine. Het vreemde ding circuleerde het bloed van het lijk door op en neer te bewegen terwijl Cornish een cocktail van adrenaline en anticoagulantia toediende.

Hij slaagde er niet in zijn eerste twee onderwerpen nieuw leven in te blazen, maar slaagde met de laatste twee. Hoewel ze geblindeerd en ernstig hersenbeschadigd waren, woonden Lazarus 3 en 4 maanden bij Cornish thuis. De onderzoeker werd zo berucht dat de universiteit hem van de campus schopte en hij zijn werk moest voortzetten in een geïmproviseerd laboratorium in de buurt van zijn huis. In 1947 verscheen Cornish met een nieuwe opstandingsmachine en zocht een menselijke vrijwilliger. Een gevangene in de dodencel, Thomas McMonigle bood zich aan voor het project, maar staatsambtenaren waren bang dat ze hem na de executie zouden moeten bevrijden en weigerden het verzoek van Cornish. De ontmoedigde onderzoeker ging naar huis en woonde de rest van zijn leven met de verkoop van tandpasta.

5 Schok Het puppy-experiment

In een vervolg op het beruchte Milgram-experiment, onderzoekers C.L. Sheridan en R.G. King kwam met een nog brutere versie. Ze veronderstelden dat sommige proefpersonen vermoedden dat hun menselijke slachtoffer de elektrische schokken nam, dus besloten ze om het slachtoffer te vervangen door een levende puppy. De toegediende schokken waren onschadelijk, maar voldoende om reacties van de pup op te wekken.Na de tests hebben de onderzoekers hun gegevens verzameld en een schokkende conclusie getrokken: van de 26 proefpersonen (13 mannen, 13 vrouwen) hebben alle vrouwen de shocks tot het hoogste niveau toegediend. Aan de andere kant weigerde 50 procent van de mannen nog meer schokken toe te dienen die ze als ernstig ervoeren.

4 An Elephant High On LSD

Oklahoma-onderzoekers Louis Jolyon West en Chester M. Pierce wilden weten dat er zou gebeuren wanneer een olifant struikelde over zuur. In augustus 1962 gingen de onderzoekers naar de plaatselijke dierentuin en vonden een geschikt onderwerp met de naam Tusko. Dierentuindirecteur Warren Thomas die een met LSD gevulde injectiespuit kogel recht in het achterlijf van Tusko schoot. De spuit bevatte 297 milligram LSD, wat 3000 maal de normale dosis voor een mens was. De onderzoekers onthulden dat ze wilden zien of LSD zou leiden tot musth - een tijdelijke agressie die mannelijke olifanten ervaren - en daarom kozen ze voor de absurd hoge dosis.

Het resultaat was minder dan spectaculair: bijna onmiddellijk bewoog Tusko onregelmatig rond. En toen viel hij prompt neer en stierf. Het desastreuze experiment maakte het nieuws en dwong de onderzoekers om naar zinvolle lessen te zoeken. Thomas stelde voor dat de LSD zou kunnen worden gebruikt om grote en lastige kuddes af te voeren. Vier maanden na het debacle verklaarden de wetenschappers het voor de hand liggende in een wetenschappelijk tijdschrift: Olifanten waren zeer gevoelig voor LSD.

3 Dolphin wordt intiem met een mens

In 1967 publiceerde dolfijnonderzoeker John Lilly zijn controversiële boek The Mind of The Dolphin, waarin de tijd van zijn assistent Margaret Howe werd beschreven en waarin hij een mannelijke dolfijn met de naam Petrus de tijd gaf om te spreken. Het paar woonde zes maanden samen in een ondergelopen huis. Gedurende die tijd speelde Howe met Peter en leerde hij hem om standaard Engelse woorden te spreken. Na een tijdje werd Peter amoureus en probeerde hij herhaaldelijk te paren met Margaret. Ten slotte stemde ze in met zijn seksuele eisen en streelde Peter's 'dolfijnschap' met haar handen en voeten; ze deed dit zelfs wanneer andere mensen aanwezig waren. Tegen het einde concludeerde ze dat Peter haar genoeg vertrouwde om intiem met haar te zijn. Het vreemde experiment heeft niets gedaan om Lilly's reputatie te versterken; federale financiering voor zijn onderzoek stopte toen de autoriteiten ontdekten dat hij ook dolfijnen LSD gaf om hen te laten praten.

2 Kwallen in de ruimte

Dr. Dorothy Spangenberg, een wetenschapper bij de Eastern Virginia Medical School, wilde weten welke effecten de zwaartekracht zou hebben op toekomstige mensen die in de ruimte worden geboren. En wat is een betere manier om erachter te komen dan eerst een paar duizend kwallen te lanceren (serieus, niemand had een beter idee?). Op 5 juni 1991 pakten zij en haar team 2,478 babykwallen samen met de bemanning van de Columbia Space Shuttle voor hun experiment. De kwallen pasten zich goed aan in een baan, en hun aantal bereikte al snel 60.000.

Helaas, toen ze terug naar de aarde werden gebracht, werd opgemerkt dat deze door de ruimte overgebrachte kwallen grotere "pulserende abnormaliteiten" hadden dan gewoonlijk, wat een mooie manier was om te zeggen dat ze duizeligheid hadden omdat ze zich niet aan de zwaartekracht konden aanpassen. De wetenschappers concludeerden dat mensen, die vergelijkbare zwaartekracht-gevoelige aanhangsels delen met de kwallen, waarschijnlijk dezelfde problemen zouden ervaren als ze ook in de ruimte werden geboren.

1 Disembodied Dog Head

In 1928 schokte de Russische wetenschapper Sergei Brukhonenko zijn mede-Sovjet-wetenschappers toen hij zijn bizarre levensondersteunende machine presenteerde. Hij beweerde dat zijn "automaat" -machine het mogelijk maakte om een ​​hoofd in leven te houden door een continue bloedcirculatie terwijl de rest van het lichaam door een intensieve ingreep ging. Om zijn punt te bewijzen, presenteerde hij een film van wat leek op een lichaam van een lichaam zonder lichaam dat op verschillende stimulaties werd getest. Verbazingwekkend genoeg knipperde het hoofd toen hij licht in zijn ogen scheen en kromp toen hij met een hamer op de tafel in de buurt sloeg. Uiteindelijk voerde hij een stuk kaas aan het hoofd, dat door de slokdarmbuis ging. We moeten vaststellen dat dit experiment fel is besproken en nooit onafhankelijk is geverifieerd.