Delen:
10 Meer voorbeelden van verbazingwekkende dierencamouflage
Dieren hebben honderden miljoenen jaren aan ontwikkeling doorgemaakt, dus ze hebben alle tijd gehad om een aantal fantastische ontwerpen te bedenken. Van hilarische resultaten zoals de eendenbek vogelbekjes en de blobfish tot de majestueuze wil van leeuwen en olifanten, heeft de natuur bewezen dat het vrijwel alles kan produceren.
Maar misschien zijn de meest verbazingwekkende dieren die we niet zien. Sommige dieren hebben zich zo scherp ontwikkeld in hun omgeving dat ze de wetenschappelijke waarneming tot op de dag van vandaag blijven omzeilen. Hieronder staan slechts tien voorbeelden van dieren met verbazingwekkende camouflage.
10 Zachte koraalkrab
Hoplophrys oatesii is een soort krab die te vinden is in de wateren rond Indonesië. Met een groei van maar liefst 1,5 tot 2 centimeter (0,6-0,8 inch) leven deze krabben bijna hun hele leven in zacht koraal en geven ze hun gemeenschappelijke naam, de zachte koraalkrab.
Het koraal waarin ze leven, Dendronephthya, is erg bossig en pluizig, wat heeft geleid tot de bijnaam "suikerspinkoralen." De krabben overleven door zich te voeden met plankton dat gevangen wordt in het koraal, waardoor ze weinig redenen hebben om ooit te vertrekken. Hun schelpen zijn bedekt met kleine spillen die op de takken van het koraal lijken. Maar de krabben gaan een stap verder door stukjes koraal te plukken en het vast te maken aan de stekels op hun schelpen, waardoor ze hun andere naam krijgen, snoepkrabben.
9 Lichen Katydid
Hoewel de meeste insecten in de beste tijden niet als de mooiste van de wezens worden beschouwd, ziet de korstmos-katydid eruit alsof iemand werd gevraagd een duivelskever te ontwerpen. Dit dier, dat zich verstopt in de boomtoppen, heeft zijn camouflage gebruikt om tot voor kort wetenschappelijke observatie te vermijden, dus er is nog niet veel bekend over hen, behalve dat ze zijn gespot in Australië en Midden- en Zuid-Amerika.
Hoewel alle camouflages werken door een combinatie van vormen en kleuren te gebruiken, tilt de korstmos katydid dit naar een geheel nieuw niveau. De stekels uitsteken van het lichaam combineren met felgekleurde lijnen op hun meestal donkere lichamen om een effect te produceren waardoor het insect er hol uitziet. Om ernaar te kijken, zou je kunnen denken dat het een kunstwerk was dat met draad was gemaakt in plaats van een echt, levend insect.
8 Dode mot
Uropyia meticulodina is een soort mot die zowel in China als Taiwan voorkomt. Tijdens het vliegen, U. meticulodina lijkt precies op elke andere idiote mot die zijn hoofd herhaaldelijk tegen een licht slaat. Maar als het landt, ziet het eruit als iets heel anders.
Net als zijn verre neef, doet de dode bladvlinder precies wat het zegt: het lijkt op een dood blad. Maar hoe spectaculair deze beide wezens ook zijn, de vlinder heeft één fatale fout die de mot heeft overwonnen. Vlindervleugels rusten verticaal, wat betekent dat het er niet alleen uitziet als een dood blad; het lijkt op een die perfect op zijn kant is uitgebalanceerd. De dode bladmot geeft echter een meer overtuigende prestatie. Hun vleugels zien er niet alleen uit als dode bladeren; ze lijken degenen die opgerold zijn. De aders in hun vleugels komen perfect overeen met hun patronen en creëren een ongelooflijk realistisch 3D-effect, compleet met schaduwen.
7 Witgekalkte krabspin
Misumenoides formosipes, algemeen bekend als de whitebanded krabspin, wordt gevonden in de Verenigde Staten en Canada. Het werd tot voor kort beschouwd als een vrij onopvallende spin, toen werd ontdekt dat deze spin niet alleen camouflage heeft; het heeft actieve camouflage.
In plaats van een web te gebruiken om prooi op te sluiten, zit deze spin bovenop bloemen en ponkt hij op alles wat te dichtbij komt. Omdat de spinachtigen zelf meestal wit of geel zijn, hebben ze de neiging zich te houden aan planten van die kleuren. Maar pas in 2015 ontdekten wetenschappers dat vrouwelijke whitebanded krabspinnen tussen de kleuren heen en weer kunnen wisselen door gepigmenteerde vloeistof door hun lichaam te verplaatsen. De reden dat we dit niet eerder hadden waargenomen, is dat het de traagste camouflage ooit is. Het duurt tussen drie en negen dagen voordat de spinnenkleur volledig is veranderd, dus het is gemakkelijker voor hen om een bloem te vinden die overeenkomt met hun huidige kleur dan om overeen te komen met de bloem die ze vinden.
6 Tasseled Anglerfish
De kwabbare zeeduivel, geboren in Australië, is een van de meer dan 200 soorten zeeduivel. Zoals je misschien weet, gebruiken zeeduivel lokmiddelen die uit hun voorhoofd steken om prooi te vangen. Maar in tegenstelling tot de vissen erin Finding Nemo, de gerafelde zeeduivel is geen grote zwemmer. Langzaam en onhandig moeten deze vissen zich met hun vinnen over de zeebodem slepen.
Om die reden zijn ze beter af op de rotsen te rusten en het voedsel naar hen toe te laten komen. Hun enige hoop om een prooi te vangen, is daarom om onzichtbaar te zijn. Ze bereiken dit op verschillende manieren. Ten eerste kunnen ze hun kleur manipuleren om overeen te komen met hun achtergrond. Ze zijn ook bedekt met wratten, waardoor hun huid ruwer en rotsachtiger wordt. Ten slotte zijn ze bedekt met lange stekels en vlezige filamenten waardoor ze eruit zien als zeewier of koraal. Nietsvermoedende prooien kunnen aangetrokken worden door het aas of eenvoudigweg zoeken naar voedsel tussen het zeewier voordat ze worden ingeademd door de gigantische, gapende mond van de zeeduivel.
5 Moorse gekko
Kameleons zijn veruit het beroemdste dier als het gaat om camouflage. Ze veranderen van kleur door hun onderste huidlagen, die zijn bekleed met nanokristallen, te veranderen. Door de huid te spannen, komen deze dichter bij elkaar, terwijl je ze ontspant en verder uit elkaar haalt, waardoor licht op verschillende manieren reflecteert en hun nieuwe kleur krijgt.Maar kameleons zijn niet de enige hagedissen die de kunst van het camoufleren onder de knie hebben.
De Moorse gekko is een veel voorkomende hagedis die te vinden is in Europa, Afrika, Noord-Amerika en Azië, hetzij in kustgebieden of stedelijke omgevingen. Net als de kameleon, kan deze van kleur veranderen in overeenstemming met de omgeving. Maar in tegenstelling tot de kameleon of welk ander landdier dan ook doet de Moorse gekko dit door dezelfde techniek te gebruiken die wordt gebruikt door octopussen en inktvissen. Hun huid is gevuld met eiwitten die bekend staan als opsins, die reageren op licht. In één experiment werden de hagedissen op een nieuwe kleur geplaatst, die ze vervolgens vergeleken. Ze werden vervolgens uitgerust met kleine hagedisdoekdoeken en waren nog steeds in staat om de kleur te matchen. Maar toen hun huid bedekt werd en hun ogen onbedekt bleven, waren de gekko's niet in staat om van kleur te veranderen, waardoor ze uniek waren onder land-verblijfcamoufleurs.
4 Lanternfly
De lantaarnvlieg is een motachtig wezen dat wereldwijd wordt gevonden. Als het je lukt om wat te spotten, word je meteen aangetrokken door hun hilarische hoofden, die de vorm kunnen hebben van pinda's, alligators, zagen of mierenetersnuiten. Maar afgezien van het feit dat hun aantal afneemt, is het onwaarschijnlijk dat je er snel een ziet, omdat ze zichzelf kunnen camoufleren.
De buitenste vleugels van de hierboven afgebeelde lantaarnvlieg zijn gekleurd en gevormd zodat ze opgaan in de bomen, van waaruit ze sap zuigen om te overleven. Als het dier wordt bedreigd of bang, zal het deze vleugels openen om de onderste laag te onthullen, die een patroon hebben dat lijkt op de reusachtige, gloeiende ogen van een roofdier.
3 Adelpha Serpa Celerio
Voor het bloeien in een mooie zwart-witte vlinder, de jonge vorm van Adelpha serpa celerio is een nachtmerrieachtig gedrocht. Als een rups is dit kleine schepsel bedekt met donzige kleine spikes die opvallend veel op bladeren lijken. Met zijn overwegend groene kleur doet dit de rups lijken op mos, zodat hij beschermd is tegen nabijgelegen roofdieren.
Maar daar stopt het niet. Voordat het een vlinder wordt, moet het zichzelf een pop maken (cocon). Om het wezen veilig te houden terwijl het zijn transformatie ondergaat, is de pop helemaal anders dan die je zou zien van je dagelijkse rups. Deze cocon is ongelooflijk gedetailleerd, gebruikmakend van een combinatie van groene en metallic kleuren om de illusie te creëren van een keverachtig wezen, compleet met lichaamsdelen, ogen, vleugels en twee enorme tangen. Dit dreigende uiterlijk dient om hongerige indringers af te weren totdat het de overgang naar een relatief normaal uitziende vlinder kan voltooien.
2 Lizard Snakes
Als er een ding is dat we over hagedissen weten, is het dat ze, in tegenstelling tot slangen, benen hebben. Nou, we hadden het helemaal mis. Inheems in Noord-Amerika, de glazen hagedis lijkt precies op een slang maar is in feite niets meer dan een lange, pootloze hagedis. Gelukkig worden de dieren helemaal niet als gevaarlijk voor mensen beschouwd, maar hun opvallende gelijkenis met slangen dient ongetwijfeld om hen te beschermen tegen grotere jagers. De naam "glazen hagedis" is gegeven omdat het, net als andere hagedissen, zijn staart zal afwerpen als het wordt opgepakt. Omdat de staart de helft van zijn lichaam uitmaakt, kan dit behoorlijk dramatisch "verbrijzelen".
Er is een soortgelijk wezen bekend als de Florida wormlizard, die ondanks zijn naam noch een worm noch een slang is. In feite is het zelfs technisch gezien geen hagedis, maar behoort het tot zijn eigen familie, Amphisbaenidae. Ze hebben geen ogen of oorgaatjes, zijn roze en brengen het grootste deel van hun leven onder de grond door. Maar als iemand aan de oppervlakte komt, zal het eruit zien als een gigantische regenworm van 28 centimeter (11 in), die, hoewel volkomen ongevaarlijk, behoorlijk walgelijk is.
1 Kak Caterpillar
Er zijn vier hoofdtypen camouflage die door dieren worden gebruikt. Verborgen kleuring is wanneer hun kleur overeenkomt met hun omgeving, bijvoorbeeld een ijsbeer. Disruptieve kleuring is wanneer ze gekleurde patronen gebruiken om hun vorm te verbreken, zoals een tijger. Mimicry is wanneer ze zich voordoen als een ander dier, zoals de lantaarnvlieg. En vermomming is wanneer ze op een object lijken, zoals een wandelende tak.
Waarschijnlijk na enig overleg, Apochima juglansiaria besloot dat de beste vermomming die het kon aannemen er een was die maar weinig dieren zouden proberen te eten: vogelpoep. Met behulp van eenvoudige zwart-witte kleuren, zal deze rups zich opkrullen om op vogelpoep te lijken en hem te beschermen tegen vogels en andere roofdieren die gewoon niet zo van dat soort dingen houden. Eén experiment toonde aan dat het opwinden geen verschil maakte in hoe vaak groene rupsen worden achtervolgd, maar de zwart-witte rupsen waren driemaal veiliger wanneer ze gekruld waren. Het is een interessante verdedigingskeuze, maar de resultaten liegen er niet om.