10 minder bekende giftige slangen

Iedereen kent cobra's, ratelslangen en koraalslangen, maar er zijn genoeg giftige slangen over de hele wereld waar zelden van gehoord wordt. Dit is een kleine selectie van deze onbekende en vaak dodelijke soorten.

10

Water cobra

Hoewel gerelateerd aan echte cobra's, behoort de water cobra eigenlijk tot een ander geslacht en krijgt zijn naam te danken aan zijn vermogen om zijn ribben af ​​te vlakken tot een "kap", vergelijkbaar met die van hun meer bekende familieleden. Er zijn twee soorten, de bekendste is de geringde water cobra. Watercobra's zijn te vinden in Afrika en kunnen tot 2,7 meter lang worden. Ze zijn inderdaad meestal in het water levende, nooit zwerven ver weg van het water, en kunnen lange tijd ondergedompeld blijven. Zeer giftig, maar verlegen; zal alleen bijten als hij wordt geprovoceerd. Deze slang moet niet worden verward met de Giant water cobra of valse cobra (Hydrodynastes) uit Zuid-Amerika, die, hoewel groter, lang niet zo gevaarlijk is.

9

Mamushi

De Mamushi is de gevaarlijkste slang van Japan; het is ook te vinden in Korea en China. Het behoort tot de pitvipers, samen met de ratelslang en de Amerikaanse koperen kop. Het kan tot 90 cm lang worden, maar is meestal kleiner; niettemin, het is zeer gevaarlijk vanwege zijn hemorragische gif, afgeleverd door lange, intrekbare hoektanden. Het voedt zich voornamelijk met vissen, kikkers en kleine zoogdieren en is levendbarend.

8

Mexicaanse springadder

Met hun korte, dikke lichamen en grote, afgeplatte hoofden doen deze pitvipers sterk denken aan Afrikaanse soorten, zoals de Gaboon-adder en de bladerdepper. Ze worden gevonden in de regenwouden van Mexico en Midden-Amerika en er wordt gezegd dat ze met zoveel kracht aanvallen dat ze hun lichaam daadwerkelijk van de grond heffen. Ze zijn echter nogal verlegen en zullen alleen toeslaan als ze worden lastig gevallen. Ze bijten echter met meer kracht dan andere adders, en in plaats van snel te bijten en terug te trekken, houden ze vaak hun vijand vast en kauwen ze om zo veel mogelijk gif af te leveren. Mexicaanse springadressen kunnen tot 1,2 meter lang worden en hun gif heeft een anticoagulerend effect in menselijk bloed.

7

Coral cobra

Deze slangen (niet echte cobra's) ontlenen hun naam aan hun opvallende kleuring en het vermogen om hun nek in een capuchon te drukken. Ze zijn te vinden in Afrika en zijn zeer giftig, maar hebben korte hoektanden en slecht zicht vanwege hun voornamelijk gravende levensstijl. Toch moeten ze worden vermeden, want er is geen antidotum bekend voor hun beet. Ze voeden zich met hagedissen en kleine zoogdieren.

6

Doornige boomadder

Deze interessant uitziende adder wordt gevonden in Afrikaanse regenwouden. De schubben zijn kiel en geven een stekelig of borstelig uiterlijk. Deze slang is zeer giftig en er is geen antidotum bekend tegen de beet; antivenom gebruikt voor andere slangenbeten heeft weinig of geen effect bij doornige boomadderslachtoffers. Daarom moet deze kleine (40-70 cm lange of 1,3-2,3 ft) maar gevaarlijke slang met veel respect worden behandeld.

5

Hognosed pitviper

Een andere inwoner van Mexico, Midden- en Zuid-Amerika, de hognosed adder is klein (75 cm lang of 2,5 m lang) maar heeft zeer hemotoxisch gif (het vernietigt bloedcellen en bloedvaten). Deze slangen zijn weinig bekend en worden meestal gevonden in regenwouden, vaak in kustgebieden.

4

Gravende asp

Misschien is dit een van de vreemdste slangen van allemaal, deze gravende soort die in Afrika wordt gevonden, heeft zoangstige tanden, dat ze eigenlijk uit de mond steken, zoals saberteeth. Hierdoor kan de slang zijn prooi bijten zonder zelfs zijn mond te openen. Klein en met een verschrikkelijk gezichtsvermogen, de gravende aspis is meestal niet dodelijk voor volwassen mensen, maar het is bekend dat kinderen sterven als gevolg van de beet.

3

Twig snake

Deze slanke slangen zijn te vinden in Afrika en behoren tot de familie Colubridae, die meestal niet bekend staat om zijn gevaarlijke leden (hoewel de boomslang, een andere Afrikaanse soort, een van de dodelijkste slangen ter wereld is). Net als de boomslang heeft de takenslang zijn giftige tanden in het achterste deel van de mond, waardoor hij minder gevaarlijk is dan cobra's of pitvipers; het gif is echter zeer giftig en dodelijk voor de mens. Beroemde Duitse herpetoloog Robert Mertens werd gedood door een van deze slangen die hij als huisdier hield. Twig slangen voeden zich voornamelijk met hagedissen en vogels en krijgen hun naam van hun vermogen om een ​​takje in een boom na te bootsen, zelfs zacht wiegend als bewogen door wind. Ze zijn dus erg moeilijk te herkennen.

2

Doodsadder

Ondanks hun naam en uiterlijk zijn deze slangen geen echte adders, maar leden van de Elapidae-familie die ook cobra's en koraalslangen bevat. Death adders zijn te vinden in Australië, Nieuw-Guinea en nabijgelegen eilanden, en ze hebben een van de krachtigste gifsoorten van alle slangen. Gelukkig is er nu een antifactor specifiek voor deze slang, die het aantal slachtoffers in Australië sterk heeft verminderd. In Nieuw-Guinea sterven echter nog steeds veel mensen aan de dood. Death adders zijn bekend in Australië, maar hebben zelden gehoord in de rest van de wereld.

1

Gouden lancehead

Gevonden op het Braziliaanse eiland Queimada Grande, deze pitviper evolueerde in een habitat waar de enige beschikbare prooi vogels waren (het eiland heeft geen inheemse zoogdieren); om te voorkomen dat ze wegvliegen, ontwikkelde de gouden lanshoofd een ongelooflijk sterk, snel werkend gif. Het eiland Queimada Grande is de enige plek ter wereld waar deze pitvipers te vinden zijn; maar hun bevolking is zo dicht dat het eiland door de Braziliaanse regering tot een beperkt gebied is verklaard. Het is gemakkelijk een van de gevaarlijkste plekken ter wereld.

Hoewel officieel geen geregistreerde menselijke sterfgevallen zijn veroorzaakt door gouden lanskoppen, vertellen mensen die in de buurt van het eiland wonen verhalen over mensen die in Queimada Grande waren en vreselijke einden tegenkwamen; een man die bananen ging plukken op het eiland, werd later op zijn boot aangetroffen in een plas van zijn eigen bloed, na gebeten te zijn door een of meer lanskoppen.

Maar misschien gaat het meest beroemde verhaal over de laatste exploitant van de oude vuurtoren van het eiland; volgens het verhaal zagen de exploitant en zijn gezin (vrouw en drie kinderen) op een avond de lanskoppen door een raam naar binnen. Doodsbang vluchtten ze de vuurtoren uit en probeerden ze een boot te bereiken om het eiland te ontvluchten, maar ze gingen niet ver; ze werden gebeten door de vele slangen die aan takken boven hun hoofd hingen.