10 vissen die de gekste dingen kunnen doen
Vissen worden veel ondergewaardeerd. Natuurlijk, ze smaken goed, maar niemand geeft echt om vis. Niemand is daarbuiten om te zeggen dat we aardiger moeten zijn om te vissen of dat we moeten stoppen met haken in hun gezicht te steken. Als je een goudvis door het toilet spoelt, dood of levend, geeft niemand je een tweede blik, maar probeer dat met een kitten of een pluizig eendje en de dierenagenten verschijnen met stampen en Tasers op je drempels.
Er is een vooroordeel tegen vis en het is volkomen oneerlijk. Die slijmerige minnows zijn verbazingwekkende wezens met een breed scala aan vaardigheden die de geest verbazen. Dus lees voordat je deze microgave vissticks met wijnsteensaus invult, en bereid je voor op het veranderen van je mening over de lage kieuwenademers voor altijd.
10 Zwarte Dragonfish is redelijk helder
De zwarte drakenvis staat hier met de meest weerzinwekkende vis in de inktzwarte afgrond van de zeeën. Maar afgezien van een afschuwelijke gruwel, heeft deze lelijke guppy een aantal verbazingwekkende aanpassingen. Zoals de meeste wezens die de verpletterende diepten 600 meter onder het oppervlaktehuis noemen, heeft de zwarte drakenvis lichte organen om anderen in zijn soort te signaleren en prooien te lokken. Het heeft ook lichtuitstralers op zijn buik om het silhouet te breken voor het geval er gevoelige ogen op zoek zijn naar een maaltijd. En het heeft een gelatineachtige lederhuid tussen de vinstralen die het kan laten knipperen om roofdieren te laten schrikken.
Het is dus een vis die voor verschillende doeleinden veel licht uit verschillende delen van zijn lichaam kan laten schijnen. Maar dat is allemaal niet zo cool als zijn sluipschuttervisie. De meeste vissen in de diepte kunnen de kleur rood niet zien. Rood reist niet erg ver onder water, dus de meeste bioluminescentie is blauw en groen. De zwarte draailier gebruikt die kleuren, maar hij schittert ook rood. En aangezien andere vissen het rode licht niet kunnen zien, heeft het een onzichtbare zaklamp om prooi te zoeken. Overigens kunnen zwarte drakenvissen het rood ook niet echt zien. Het heeft een gecompliceerd visiesysteem dat een derivaat van plantenchlorofyl gebruikt om het licht terug te zetten in het spectrum dat de drakenvis kan waarnemen. Hoe een vis bedacht hoe plantengenetica in zijn make-up moet werken, is een vraag die de wetenschap in de war schopt.
9Conviseren Vissen hebben groteschig toegewijde kinderen
Volwassen veroordeelde vissen verlaten nooit hun hol. Onderzoekers hebben ze jarenlang bestudeerd en weten nog steeds niet precies wat ze eten. Maar het is zeer waarschijnlijk dat hun duizenden kinderen hen voeden. 'S Nachts hangen de jongeren aan slijmhuiden in het hol. Onderzoekers weten ook niet precies waarom ze dit doen, hoewel iedereen het erover eens is dat het griezelig is. Overdag verlaten ze het hol in een zwerm om op plankton te klimmen. Geschilderd in zwart-witte strepen, lijken de veroordeelde jongeren op de giftige gestreepte meerval. Deze mimicry helpt ze veilig te houden terwijl ze foerageren.
Wanneer de nacht valt, keren ze terug naar de studeerkamer waar wetenschappers denken dat ze de volwassen veroordeelde vis moeten voeren, waardoor dit het enige exemplaar in de natuur is waar de kinderen voor de volwassenen zorgen. De kinderen zijn gezien die naar binnen zwemmen en de mond van hun ouders verlaten, maar niemand weet wat ze daar doen. Komen ze terug, of poepen ze, of een derde ding dat misschien nog afstotelijker is? Niemand weet. Het maakt deel uit van het mysterie en de schoonheid van de oceaan.
8Elephant Fish heeft iets schokkends te zeggen
Iedereen weet dat vissen praten, toch? Niet alleen gebarentaal of houding, maar daadwerkelijke communicatie. Wetenschappers hebben ontdekt dat piranha bijvoorbeeld ten minste drie verschillende blaffende, grommige woorden hebben die betekenen: "Maak nu geen rommel met mij", "Serieus, misschien moet ik u bijten" en "Nu ik" m serieus afgevinkt! "Dit is niet nieuw of ongebruikelijk. Vissen zijn eigenlijk heel vocaal en communiceren voortdurend onderling.
Maar de olifantenvis heeft misschien een van de meest ongewone methoden om informatie uit te wisselen: elektriciteit. De olifantenvis gebruikt elektroreceptie om zijn omgeving te voelen. Het genereert een elektrische lading en gebruikt het als een sonar om zijn weg te vinden. Wetenschappers hebben ook ontdekt dat dit zeldzame vermogen om elektriciteit te genereren en te voelen de olifantenvis een nieuwe vorm van communicatie heeft gegeven. Er zijn meer dan 200 soorten olifantenvissen en ze produceren allemaal een iets ander veld. Ze kunnen allemaal elkaars stromingen voelen om soorten te onderscheiden. Ze kunnen ook het geslacht en de sociale status bepalen, en dat alles met elektriciteit. De mannetjes zullen ook wijfjes sereneren met een lager frequentie zoemend. Het is een vis die een elektrisch lied zingt.
7Damselfish Heb een groene duim ... Fin
Er is een soort damselfish, Stegastes nigricans, die een erg zwak spijsverteringsstelsel heeft. Het heeft niet de organen om vezelachtige planten net als andere damselfish fijn te malen en mist de spijsverteringsenzymen om veel van de algensoorten daar te eten. Het kan echter de rode alg eten Polysiphonia, wat geweldig is, behalve Polysiphonia is een soort watje dat niet goed overleeft, waardoor andere algen er tegenaan slaan.
Dus hoe kan dit dier overleven? Het is een vis beperkt tot een gespecialiseerd dieet van algen dat niet goed groeit in de natuur. Klinkt als een recept voor uitsterven, maar de damselfish is eigenlijk heel succesvol. Dat komt omdat het boeit Polysiphonia. Overal ter wereld worden damselfish's gezien die hun terreinen verdedigen tegen en verdedigen tegen indringers en minder smakelijke soorten algen uitroeien. Polysiphonia, ook al wordt het gegeten, profiteert eigenlijk ook van de regeling. Experimenten hebben aangetoond dat zonder de damselfjaal rond om de plots te verzorgen, onkruid snel de overhand nam. De twee soorten zijn bijna volledig afhankelijk van elkaar geworden.
6Wrasse zijn zakelijk goed
De schonere wrasse is de ondernemer van de koraalriffen. De felblauwe strepen aan de zijkanten adverteren zijn diensten aan andere bewoners van de zeeën. Wat verkoopt het? Schoonmaak- en hygiëneservices. Schonere wrasse hebben territoria, "reinigingsstations" genoemd, waar andere grotere vissen, zelfs haaien, zich opstellen om van parasieten te worden schoongemaakt. De wrasse krijgt een maaltijd (en wordt hopelijk geen maaltijd) terwijl de cliëntvis alle luizen en ander ongedierte verwijderd krijgt.
De schonere wrasse heeft een harem van maximaal 16 vrouwtjes die met hem werken. Als een van hen hebzuchtig wordt en een klant bijt, zal het mannetje haar achtervolgen en lastig vallen. Dan zal hij zijn excuses aanbieden aan de klant door hem met zijn vinnen te aaien. Het is niet alleen een echt visbedrijf, maar het heeft dezelfde personele en klantproblemen van menselijke bedrijven. Wrasse heeft te maken met slechte medewerkers en boze klanten. De vissen van de klant hebben veel keuzes en kunnen kieskeurig zijn over wie ze laten opschonen. Klanten zullen zelfs de teams aan het werk zien om te zien wie het beste werk levert. Het is een moeilijke markt, vooral als je werknemers het vlees van de klant willen opeten.
5 Blinde grotvissen kunnen je voelen aankomen
https://www.youtube.com/watch?v=0MjtuA9EZM4
De blinde grotvissen van Mexico zijn ... nou ja, ze zijn blind. Ze hebben geen ogen, omdat ze in eeuwigdurende duisternis leven. Dus hoe komen ze rond? Waarom rennen ze niet tegen muren en rotsen of andere vissen aan? Ze hebben een supergevoel dat 'hydrodynamische beeldvorming' wordt genoemd. Alle vissen hebben een orgaan dat een 'laterale lijn' wordt genoemd langs de hele lengte van hun lichaam, dat trillingen en de stroming van water om hen heen waarneemt. Sommige vissen gebruiken dit om te leren of om te voelen of een roofdier achter hen aan het rennen is. In grotvissen is dit gevoel super verbeterd. Ze kunnen muren, rotsen en obstakels voelen door gewoon rond te zwemmen. Het is als een uitgebreid gevoel van aanraking. De verandering in het veld van stroming rond hun lichaam laat hen een kaart opbouwen van wat om hen heen is.
4Pupfish Like It Hot
In de Verenigde Staten mogen bubbelbaden niet boven 40 graden Celsius (104 ° F) komen. Verschillende sterfgevallen als gevolg van hitteberoerte werden veroorzaakt door temperaturen zo hoog als 43 graden Celsius (110 ° F). En zelfs bij 40 graden, zou u niet in meer dan 20 minuten moeten blijven. De pupvis van Death Valley leeft het hele jaar door op deze temperatuur. In feite kan het zo hoog worden als 47 graden Celsius (116 ° F) in hun kreken en plassen. Deze temperaturen zouden iets anders koken, maar de pupvis bevalt prima.
Twintigduizend jaar geleden was Death Valley een enorm meer, maar na verloop van tijd droogde het zich uit in een paar kleine plassen. Toen al het andere uiteindelijk stierf, vond de pupfish een manier om een leven te scharrelen. Wonen in gloeiend heet water met een zoutgehalte soms vier keer dat van de oceaan, pupfish zijn een van de grootste overlevenden op de planeet.
3Mummichog kan niet worden gestopt
Je kunt de mummichog niet doden. Hij kan vrijwel overal leven. Is jouw baai vol met dodelijke kankerverwekkende stoffen? De mummichog maakt het niet uit. Is uw haven vol met dodelijke polychloorbifenylen die fatale leverschade veroorzaken? De mummichog lacht het uit. Zelfs in vuile rivieren bedekt met olievlekken, leeft deze kleine vis gelukkig en gezond.
De meeste vissen vermijden smerig, zuurstofarm water, maar niet de mummichog. Als het wordt geconfronteerd met een omgeving met weinig zuurstof, ademt het aan de oppervlakte uit of verandert het zijn bloed om meer zuurstof te binden. Omdat het moeilijk is om je bloed harder te laten werken, toch? Mummichog kan ook overleven in zoet water of extreem zout water.
In andere experimenten is aangetoond dat de mummichog zich zelfs kan aanpassen aan leven in zwaartekracht zonder zwaartekracht. En het is een zeer nuttige vis, omdat hij per dag 2000 muggenlarven kan consumeren. Dit is een super-minnow die niet alleen een breed scala aan vergiften kan overleven, maar ook ruimtevaart.
2Killifish overwint hun waterige beperkingen
Ongeacht hoeveel vaardigheden vissen hebben, er is nog steeds één universele regel: ze zitten vast in het water. De mangrove killifish heeft echter een manier gevonden om zelfs deze onveranderlijke eis te omzeilen. Het kan maandenlang in rottende bomen en takken op het land leven - het wordt 'logboekuitrusting' genoemd. Dit is een vis die in bomen leeft. Wanneer poelen uitdrogen of het water terugtrekt, zal mangrovewond in oude bomen, holle kokosnoten, afgedankte koffiebussen of net onder de bladeren terechtkomen. Zolang het vochtig gehouden wordt, kan de moordenaar 66 dagen op deze manier overleven.
Terwijl andere vissen, zoals de longvissen, langer zonder water kunnen overleven, moeten ze in een rusttoestand gaan, een soort winterslaap. Killifish behoudt een normale metabolische toestand, zodat zodra het water toeslaat, ze omhoog springen en opstijgen. Het geheim is dat hun huid werkt als een extra set longen om lucht op te nemen en het zoutgehalte te handhaven. Ze zijn enkele van de meest amfibische van alle amfibische vissen ... en het zijn hermafrodieten. Dus terwijl ze in een log leven, wachtend op het tij om terug te komen, kunnen ze zichzelf bevruchten om de tijd te doden.
1Het Tonguefish-leven in Hades
In 2006 heeft een expeditie om de ondiepe keten van onderwatervulkanen in de Mariana-boog tussen Guam en Japan te verkennen, een aantal verbazingwekkende ontdekkingen gedaan. Een van de meest interessante vondsten waren de poelen gesmolten zwavel verspreid over het hele bereik. Bij temperaturen van meer dan 180 graden Celsius (356 ° F) en zwavelachtige en giftige zware metalen uitspuwen, zijn deze ventilatieopeningen geen gastvrije plaatsen.
Maar de tonguefish houdt ervan.
Deze platte, botachtige vissen werden waargenomen in deze omgeving in grote aantallen. De visdichtheid is ongeveer 100 keer groter dan wat je normaal op het continentale plat zou vinden. Dus wat zorgt ervoor dat deze raar ogende vissen gedijen? Wetenschappers weten het nog niet.Noch weet iemand echt hoe een vis kan leven tegen pools van kokende giftige zwavel. Nog verbazingwekkender was dat er enkele vissen in de zwavelzwembaden lagen. Gewoon drijvend op het oppervlak van een borrelende ketel van gesmolten zwavel zonder een zorg in de wereld. Dat is hoe de tonguefish het doen. Wat jij de hel noemt, noemen ze thuis.