10 Bizarre mierengedrag

De meesten van ons besteden geen aandacht aan mieren, en als we dat doen, is dat waarschijnlijk omdat ze onszelf helpen met ons voedsel of onze warme, droge huizen besmetten. Maar deze kleine beestjes doen dingen die verbazingwekkend menselijk zijn, ronduit verontrustend en gewoon raar. Lees verder om een ​​kant van de bescheiden mier te zien die je nog nooit hebt gezien.

10 Weven

Weversmieren zijn een wijdverspreide groep. Ze zijn te vinden in Afrika, India, Zuidoost-Azië en Australië en ze maken hun huizen in de hemel van regenwouden. Ze maken hun nest door bundels bladeren samen te vouwen en ze samen te naaien met behulp van zijde. Deze zijde komt uit de larven van de kolonie; de arbeiders grijpen de larven in hun kaken en knijpen ze zachtjes, een beetje als een fles lijm. Deze tactiek kan een aantal enorme nesten voortbrengen - de grootste die ooit zijn gevonden, is meer dan een halve meter (1,5 voet) breed, volledig gemaakt van bundels bladeren die aan elkaar zijn genaaid. Deze nesten kunnen worden samengevoegd in minder dan 24 uur en nieuwe worden constant gebouwd om degenen te vervangen die zijn beschadigd door stormen of predatie.

9 Living Honey Pots

Wat mieren betreft, hebben honeypote mieren het vrij zoet. Deze individuen hoeven geen werk voor de kolonie te doen; ze loungen alleen maar over de ondergrondse, gorge op de lekkerste hapjes van voedsel opgespoord door andere werknemers. Dientengevolge, zwellen hun buik op tot de grootte van druiven, en zijn gevuld met een suikerachtige vloeistof. Het nadeel van dit gemakkelijke leven? Tijdens moeilijke tijden (die niet bepaald zeldzaam zijn in de woestijnen waarin deze mieren leven), moeten hongerige werknemers die naar deze honeypote mieren komen gevoed worden met uitgebraakte suiker-vloeistof. Daar komt nog bij dat overvalkolonies vaak op de klippen lopen voor deze opgezwollen, immobiele suikerbronnen, net als vele andere roofdieren, inclusief mensen in de woestijn.

8 Hoeden

Mieren zijn bekende herders; hun mutualistische relatie met bladluizen wordt in vrijwel elke biologieles onderwezen. In wezen zullen mieren luisjes opzoeken en de honingdauw drinken die de bladluizen afscheiden uit hun lichaam, waardoor de mieren een high-energy, gemakkelijk toegankelijke snack krijgen. De mieren betalen de luizen terug door ze te beschermen tegen roofdieren en vechten tot de dood om hen in leven te houden.

Nieuw onderzoek suggereert echter dat deze relatie enigszins eenzijdig zou kunnen zijn; mieren bijten de vleugels vaak van de bladluizen af ​​om te voorkomen dat ze wegvliegen en kunnen chemicaliën van hun voeten afscheiden die de hergroei van de vleugels van de luizen belemmeren en ze tegelijkertijd passiever maken. De mieren kunnen ze dan gemakkelijk overal naartoe brengen waar ze nodig hebben, inclusief onderkomens speciaal gebouwd door mieren voor hun "vee". Dit gedrag gebeurt niet alleen tussen mieren en bladluizen; mieren doen hetzelfde met sommige rupsen ook.

7 Groepsoffer

Veel miersoorten hebben geen moeite om hun eigen soldaten op te offeren voor het welzijn van de kolonie. Omdat de hele kolonie als een enkel organisme functioneert, is het verliezen van een paar individuen niet schadelijker dan bijvoorbeeld een knipbeurt krijgen. Een miersoort die in Brazilië wordt aangetroffen, neemt dit echter tot het uiterste op: elke morgen schoppen de mieren zand in de ingangen van hun nest om het af te sluiten. Wanneer het gat bijna is afgesloten, blijft een ploeg van ongeveer acht mieren buiten en gaat door met het werk, waarbij het volgende uur nauwgezet het gat met zand wordt afgesloten. En het is een dodelijk offer - meestal zijn de mieren buiten 's ochtends dood. Maar in ruil daarvoor garandeert hun offer de veiligheid van de rest van het nest.

6 vlot bouwen

Vuurmieren leven in de Zuid-Amerikaanse jungle en maken hun nesten ondergronds, een beproefde strategie om een ​​veilig nest te garanderen. Ze leven echter vaak in gebieden die overstromen wanneer zware regens ervoor zorgen dat rivieren uit hun oevers barsten. Dus om te voorkomen dat hun koloniën worden vernietigd, maken vuurmieren leven vlotten. Deze mieren hebben een hydrofobe (waterafstotende) buitenmantel, dus wanneer ze zichzelf samenklemmen, creëren ze een waterdicht vlot waarop de rest van de kolonie veilig door de ondergelopen jungle kan drijven. Deze mieren kunnen weken achtereen zo blijven en kunnen honderdduizenden 'vluchtelingen' op hun rug dragen. Dergelijke vlotten zijn gemaakt door deze mieren in laboratoriumexperimenten in slechts 100 seconden.

5 Living Doors

Er kunnen niet veel dingen in het leven zijn die net zozeer zuigen als geboren worden met als enig doel om je hoofd als een deur te laten gebruiken. Toch is dat de hand waarmee het leven zich bezighoudt met sommige schildpad mieren, ook niet-veelsluipend (maar nauwkeurig) bekend als deur-hoofd mieren. Deze mieren leven in de regenwouden van Noord- en Zuid-Amerika en behoren meestal tot polymorfe soorten, wat betekent dat bepaalde kasten in de kolonie voor bepaalde specifieke doeleinden bestaan ​​en unieke lichamen hebben die speciaal zijn ontworpen om aan deze rol te voldoen. Deze mieren maken hun huizen meestal in tunnels gegraven door kevers in bomen, wat betekent dat er vaak al verschillende ingangen zijn. Dus om indringers te beletten binnen te komen, verbergen deurkopmieren zich in de tunnels met hun platte kop naar buiten gericht, waardoor het vrijwel onmogelijk wordt voor roofdieren om in de kolonie te komen.

4 zelfmoordaanslagen

Kamikaze-oorlogsvoering is niet uniek voor mensen. In feite hebben verschillende soorten timmermansmieren een manier ontwikkeld om zichzelf te vernietigen als een levend chemisch wapen dat onmiddellijk hun vijanden doodt. Deze mieren hebben twee klieren die over de hele lengte van hun lichaam bewegen. Wanneer de dood komt kloppen, kunnen ze hun lichamen samentrekken, deze klier scheuren en de giftige chemische stof op hun vijanden sproeien. Een werkmier zal de vijandige mier in zijn kaken grijpen voordat hij opzettelijk zijn lichaam scheurt. Het resultaat is een explosie van gele goo die de vijand doodt.Deze tactiek is ook waargenomen bij het jagen; één mier zal zichzelf opofferen door zichzelf te vernietigen op de prooi, en de rest van de arbeiders vrij te laten om de nu dode prooi te verdelen zonder enig risico voor zichzelf.

3 Landbouw

Naast het feit dat ze zeer capabele herders zijn, zijn sommige soorten mieren zeer capabele boeren. Verscheidene verschillende miersoorten kweken schimmels om hun kolonies te voeden. Een van de coolste voorbeelden hiervan is de Cyphomyrmex geslacht. In plaats van gewone paddenstoelen te kweken, cultiveren ze gist, hetzelfde soort brood dat wordt gebruikt om brood te maken. Maar Cyphomyrmex mieren bakken het niet in koekjes; ze eten het rauw en levend. Om de gist te laten groeien, leggen ze een open kerkhof van uiteengereten delen van insecten neer en verspreiden ze de sporen bovenop. De gist groeit in dunne, gevlekte vellen, die de mieren een beetje tegelijk oogsten om hun larven te voeren.

En de begraafplaatsen zijn verrassend kleurrijk - om een ​​onbekende reden kiezen de mieren meestal felgekleurde keverkarkassen, wat leidt tot een caleidoscoop van rood, blauw en groen, allemaal onderhouden door een leger van toegewijde mierentelers.

2 Vampirisme

Vampiermieren, ook wel Dracula-mieren genoemd, werden pas vrij recent ontdekt in Madagaskar en zijn enkele van de meest gruwelijke dingen die de natuur heeft voortgebracht. Ze leven in kleine kolonies volgens mierennormen (ongeveer 10.000 individuen), vaak verborgen in rottend hout. Ze krijgen hun naam van hun gruwelijke voedingsspreekmedewerkers en koninginnen bijten gaten in de eigen larven van hun kolonie en smullen van hun hemolymfe (de insectenversie van bloed). Dit oogsten gebeurt op een zeer gecontroleerde manier; er wordt genoeg gedaan om ervoor te zorgen dat de mieren hun maaltijd krijgen, maar de larven worden niet gedood. Entomoloog Brian Fischer, die deze mieren ontdekte, heeft gesproken over het zien van alle larven in een kolonie bedekt met duidelijk zichtbare littekens waar ze waren opengesneden en gedraineerd.

1 Bezittende slaven

De meeste lezers zullen waarschijnlijk verrast zijn om te ontdekken dat de slavernij niet uniek is voor de mensheid. Er zijn meer dan een paar soorten mieren die dit doen, waarbij sommigen zelfs werknemers hebben die speciaal zijn gefokt om uit te gaan en slaven uit andere koloniën te vangen. De algemene M.O. van slavenmakende mieren is om een ​​nabijgelegen vijandige kolonie te overvallen en eieren en larven te ontvoeren, en deze vervolgens als hun slaven te verhogen. Deze slaven doen alles, van het verzamelen van eten tot het schoonmaken van de koningin tot het verdedigen van de kolonie; ze dragen zelfs hun meesters naar een nieuwe nestplaats wanneer de kolonie beweegt. Interessant is dat raiders uit kolonies van slavendemakers vaak de sterkste vijandelijke koloniën zullen aanvallen voor een invasie, waarschijnlijk een sterke verdediging associëren met sterke, gezonde slaven.