10 geweldige weetjes over uilen

Uilen vallen op tussen alle levende vogelgroepen. Deze licht antropomorfe gevleugelde wezens hebben de nacht overwonnen, terwijl bijna alle andere vogels beperkt zijn tot het daglicht. Maar ondanks wat je misschien denkt te weten over uilen, ontsnapt veel informatie aan het begrip van algemene kennis. En onze wijze vrienden hebben nogal wat interessante verhalen te vertellen.

10 Extreme bloedstroomaanpassingen

Uilen variëren enorm in grootte, uiterlijk en kleur, maar ze delen allemaal één ding: het vermogen om hun hoofd 270 graden te draaien. Om deze taak uit te voeren, bevatten hun halzen 14 wervels, in plaats van de gebruikelijke zeven die worden gevonden in "normale" vogels. Terwijl de nekwervels het bewegingsbereik verschaffen, zouden veel dieren, zoals mensen, traumatische arteriële verwondingen en bloedstromingsonderbrekingen ondervinden van dergelijke extreme bewegingen.

In hun poging om te begrijpen hoe dergelijke vermogens bestaan, hebben wetenschappers ontdekt dat uilen speciale systemen voor het verzamelen van bloed hebben die bloed verzamelen om hun hersenen en ogen te voeden wanneer nekbewegingen de bloedsomloop afsnijden. Andere geweldige uilaanpassingen omvatten alternatieve routing van bloedvaten en met luchtvaten beschermde omhulsels om breuk en beroerte te voorkomen tijdens gewelddadige bewegingen van het hoofd.

9 Uil Pseudo-kannibalisme

Kannibalisme verwijst technisch naar een daad van predatie tegen een lid van dezelfde soort. En het is misschien een schok voor de beginnende vogelliefhebber dat uilen niet echt vies zijn van het eten van uilen van een andere soort. Grote gehoornde uilen zijn eigenlijk de belangrijkste predatie bedreiging voor de kleinere verjaard uil. Op hun beurt zullen verjaard uilen zelfs kleinere uilen eten.

Uitbreiding van de uitgezette strengen uilen uit de zuidoostelijke moerassen naar de Pacific Northwest wordt beschouwd als een gedeeltelijke oorzaak van dalingen in de Western Screech Owl-populaties als gevolg van uil-op-uil predatie. Afgezien van andere uilen, zijn er weinig vogelsoorten die actief op jacht zullen gaan naar voedsel. Gelukkig kun je helpen: als je een van die mensen bent die opgenomen vogels speelt om te proberen vogels tevoorschijn te halen, stop het dan. Het kan ertoe leiden dat de uilen roepen en hun locatie weggeven.

8 gekke ogen

Owl vision is vrij onconventioneel. Hun ogen zijn extreem groot en raken elkaar bijna in het hoofd. Uilogen zijn ook volledig onbeweeglijk en kunnen niet als echte "oogbollen" worden beschouwd, omdat ze eigenlijk buisvormig zijn. Door het verrekijkerzicht kunnen uilen zich volledig concentreren op hun prooi en hun dieptewaarneming verhogen. Het maakt de uil echter ook kwetsbaarder voor roofdieren, waaronder andere uilen en bendes woedende zangvogels. Uilen kunnen hun kop 270 graden draaien, wat hun naar voren gerichte zicht en onbeweeglijke ogen compenseert.

7 Sommige eten planten

Uilen behoren tot de puurste carnivoren in de vogelwereld. Deze nachtjagers laten een fractie van het soorttotaal ter wereld vallen en bukken zich in de meeste gevallen niet om te spoelen. Echter, een soort is vrij uniek in zijn verovering van de nacht. In een buitenissig voorval tussen vogels voedt de elfuil niet alleen met kleine prooien, maar voegt hij ook vruchten en zaaddelen toe aan zijn dieet. Deze uilen houden zich bezig met een soort 'cultivatie' waarbij ze mest rond hun nestplaatsen verspreiden om mestkevers aan te trekken. Deze ondernemende "roofvogels" lijken de voorkeur te geven aan cactusvijgbessen en de vruchten van de tasajillo-cactus voor het niet-zo-roofzuchtige deel van hun dieet.

6 Veel uilen schieten niet of krijsen

Uilen zijn stereotiep voor hun getoeter, maar een aantal soorten krijsen helemaal niet. Sneeuwuilen uit het verre noorden produceren zeevogelachtige piepgeluiden die ver afstaan ​​van een typische uilenroep. Kleine uilen, zoals pygmee-uilen, maken saaie fluitende geluiden. Het meest flagrante voorbeeld is de krijsende uil. Het gilt helemaal niet, maar geeft een "stuiterende" reeks van snelle, fluitende toots. De onaardse krijsende oproepen van juveniele grote gehoornde uilen leiden vaak tot valse berichten over het horen van een krijsende uil.

5 Ze eten een grotere prooi dan je denkt

Oehoeën behoren tot de grootste gevleugelde jagers ter wereld en combineren hun grootte met ongelooflijke wreedheid. Ze zullen bijna alles eten en voor niets stoppen. De ooievaars van Veraux zullen volwassen vervet-apen dragen en jonge wrattenzwijnen zijn ook niet zo'n uitdaging. Ze zullen zich ook richten op visetende uilen van bijna gelijke grootte. Euraziatische oehoes zijn net zo fel als hun Afrikaanse neven en hebben normaal onkwetsbare steenarenden gedood.

Volgens een rapport werd een jonge wolf aangevallen, terwijl kleine herten en zelfs vossen met regelmaat werden genomen. In een spectaculaire aanval doodde de oehoe van een Veraux een enorme, cobra-etende secretaressevogel. Reigers zijn opgegeten, maar het vreemdste van alles is de voorliefde van de uil voor egelvlees, dat zijn dieet lijkt te overheersen waar beschikbaar. Terwijl de meeste soorten terugdeinzen voor de massa stekels, gebruikt deze uil zijn massieve, geschubde klauwen om eenvoudig de stekels van de egel af te pellen.

4 Ze leven in cactussen

In de Sonoran-woestijn in Noord-Amerika kunnen saguaro-cactussen meer dan 10 meter hoog worden en hele bossen vormen. De opgravingen van speciaal aangepaste spechten die bekend staan ​​als gila flikkeringen worden gebruikt als broedplaatsen door elf uilen, die uit de cactus turen met heldere, gele ogen.

De cactuswouden worden ook bewoond door een andere kleine uil, de ijzerhoudende pygmee-uil. Deze veel agressievere, vogeletende uil is iets groter en nestelt ook in saguaro en orgelpijpcactussen. Voortzetting van het thema, enorme grote gehoornde uilen vaak nestelen in het kruis van een dergelijke cactus.

3 Uilen en menselijke cultuur

Hoewel het stereotype beeld van de "wijze uil" goed ingeburgerd is, kunnen uilen worden beschouwd als demonische symbolen of voorboden van onheil. Verbindingen met hekserij worden vaak ook gemaakt.Uilen zijn ook opgeklommen tot iconen in de populaire cultuur, zoals de beroemde Hedwig, de sneeuwuil in de Harry Potter serie.

Afgezien van culturele betekenis, werden uilen door mensen gebruikt in de valkerij. De uilen van Falconer kunnen worden getraind in de handschoen en worden afgevoerd met het oog op een breed scala van groeves, zoals konijnen. Over het algemeen zijn uilen katachtige vogels - nachtelijk en moeilijk te trainen. Terwijl sommige van de grotere uilen zich als jachtgezellen in Europa hebben onderscheiden, komt hun werkgelegenheid als valkerijkooien vaker voor. Gehaat en lastiggevallen door haviken, zou een uil aan een baars worden vastgebonden om zijn vijand te verjagen om gevangen te worden.

2 Weird Familieleden

Uilen worden vaak Äúbirds of prooi genoemd, Äù maar deze nachtelijke jachtvogels hebben geen relatie met haviken, arenden of valken, bekend als dagroofvogels. Taxonomie is een controversiële en veranderende wetenschap, maar zowel het Sibly-Alquist-model van vogelclassificatie als alternatieve methoden identificeren uilen als rangschikkingen dichter bij ijsvogels, kolibries en zelfs zangvogels (zoals mussen) dan bij haviken. Haviken en andere diurnale roofvogels zijn gedegradeerd naar de meer primitieve gebieden met de vogel, bij de kraanvogels, reigers en andere prehistorisch uitziende vogels.

Ondanks het verschijnen van hawklike kussen uilen neven en nichten van de eenvoudige nachtjagers, ook wel bekend als Äúgoatsuckers., Gelijkenissen tussen haviken en dagroofvogels zijn duidelijk zichtbaar, vooral wanneer de veren van een uil zijn gescheiden, waardoor een grote, havikachtige snavel wordt onthuld, maar een convergente evolutie is de oorzaak-niet-relatie. Nachtelijke en dagelijkse roofzuchtige vogelbestellingen vullen vergelijkbare ecologische niches, maar voorkomen concurrentie door te jagen in hun tegengestelde, Äúhours of operation.,Äù

1 Het zijn stille moordenaars

Een groot deel van wat uilen zo effectieve jagers maakt, is hun vermogen om uitzonderlijk goed te horen, terwijl ze zelf zwijgen. Dit vereist echter enkele interessante aanpassingen. Speciale haken aan de voorkant van de veren van de uil fungeren als luchtstroomgeluiddempers, terwijl het "verspillen" aan de achterranden een stille vlucht biedt waardoor de uil ongemerkt de prooi achterna kan schieten.

Om echt geavanceerde vermogens van auditieve detectie te produceren, vliegen uilen in het gezicht van conventies van dierensymmetrie. Verschillende uilen hebben asymmetrische oren, die zich op verschillende hoogten op het hoofd van de uil bevinden. Dit stelt de uil in staat om de locatie van geluiden in meerdere dimensies te bepalen, zodat de vogel snel in een opvallend bereik kan worden geleid.