Delen:
10 Schattig dierengedrag Recht uit een Disney-film
Het fantastische gedrag van gevoelige dieren in Disney-films is niet zo vergezocht als ze lijken. Het blijkt dat adorableness het hele dierenrijk in een verrassende mate doordringt.
10Vampire Bats Cuddle (Far) More Than Any Bat
In tegenstelling tot de slechte rap die de media hen oplegden, zijn vampire vleermuizen totale knuffelmonsters. Ze houden zich bezig met kieskeurige coöperatieve verzorgende sessies, net zoals primaten en nieuwsgierige tieners doen.
Interessant is dat de vampiers - geschilderd als de meest sluwe van chiropterans - 14 keer meer kans hebben om zich over dit gedrag te ontfermen dan andere soorten vleermuizen. Net als de meer gevorderde, poepvliegende mensachtigen, houden vleermuizen elkaar vast om de sterke sociale banden te versterken en te onderhouden die nodig zijn als de wereld je haat.
De vampiers spenderen een behoorlijk deel van elke dag aan elkaar om elkaar te verzorgen: 3,7 procent van hun wakkere tijd is besteed aan het snoeten van vrienden en familie. Als mensen dit attent zouden vinden, zou het neerkomen op ongeveer 36 minuten elke dag het haar van je buddy doen en insecten uit zijn fuzz halen.
Dat cijfer omvat niet de verschillende uren die vleermuizen besteden aan hun eigen vacht. In feite werd het duidelijk dat vampiervleermuizen geen tijd meer besteden aan zelfverzorging dan andere vleermuizen, wat suggereert dat hun hygiënische hygiënische gewoonten echt te danken zijn aan sociale dynamiek, en niet omdat ze de grootste germofoben van de natuur zijn.
9California Muizen paar voor het leven
Voor wilde, oorspronkelijke wezens tonen sprekende dieren in Disney-films grote trouw aan hun echtgenoten. In het materiële dierenrijk is een dergelijke monogamie minder gebruikelijk, maar de Californische muis staat voor ouderwetse gezinswaarden.
Onderzoekers voerden een genetische analyse uit van 98 baby-muizen van 27 families. Zoals ze al tientallen jaren vermoedden, bevestigde de studie dat elke nakomeling de spawn was van zijn monogame ouders.
In een beslist komisch experiment bestoven onderzoekers de vrouwelijke knaagdieren met fluorescerende pigmenten. Ze redeneerden dat deze substanties tijdens de relaties op een mannelijke vrijer moesten afwrijven, waardoor degenen die een beetje aan de kant kwamen, zichtbaar werden. Mannelijke onderzoeken nader bekeken, de overeenkomende pigmenten bewezen dat elk mannetje trouw was aan zijn belangrijke ander.
Hoe inspirerend, als deze eenvoudige wezens instinctieve drang naar ware liefde kunnen overwinnen, nou, er is toch nog hoop voor ons! Misschien niet zo veel - het blijkt dat deze knaagdiermonogamie meer controle over de geest heeft dan tijdloze romantiek. Vrouwtjes scheiden een chemische stof via de urine af die vaders dwingt om rond te blijven hangen en voor de kinderen te zorgen.
8 Vegetarische / Fruitarian Piranha's
Terwijl de meeste mensen denken dat piranha's in slechts enkele minuten koeien in hamburgers veranderen, is het hele een beetje overdreven. En een nieuw ontdekte herbivore variant, Tometes camunani, blijft alleen op aquatische kruiden bestaan, ondanks zijn bloeddorstige reputatie. Deze veel zachtere piranha werd voor het eerst geïdentificeerd in 2013 en leeft gevaarlijk in Amazone stroomversnellingen. Helaas wordt het uit zijn woongebied verdreven door de vele stuwdammen die concurreren om het hydro-elektrische potentieel van de Amazone te benutten.
Oeverstaten zijn ongetwijfeld heerlijk, maar een intieme piranha-verwant, de tambaqui genaamd, heeft een onverwachte zoetekauw. Deze vlezige, 30-kilogram grote mega-piranha geeft het vlees van fruit gelukkig de voorkeur aan dat van schepselen en ondersteunt zichzelf door alles wat mogelijk uit bomen is gevallen te verwijderen.
Fruitarian vis is een zegen voor de Amazone, omdat de tambaqui de zaden enkele kilometers verderop dragen voordat ze terug worden uitgescheiden op de flora. Ze doen dat beter dan bijna elk ander fruitetend dier, apen en vogels inbegrepen, omdat een eenzame vis 700.000 individuele zaden uit meer dan 20 verschillende planten in een enkele stortplaats kan verspreiden.
7Blauwvoerende Domoren Love A Good Tango
De blauwvoetige boobie kreeg zijn ongelukkige naam van het Spaanse woord bobo-de "clown" of "dwaas" -een verwijzing naar zijn algehele bedaardheid en hopeloze onhandigheid op het land. Maar jongen, kunnen ze een kleed afsnijden.
Om de eerlijkere seks na te streven, presenteren man-boobies eerst potentiële data met een liefdevol geselecteerde stok of steen. Bij acceptatie van deze bescheiden maar bedachtzame bruidsschat, beginnen mannetjes aan een heerszuchtige strut om hun prachtig getinte kicks te pronken. Dames geven de voorkeur aan partners met de blauwste, meest opzichtige voeten, dus mannen zetten de swag meteen aan bij het waarnemen van een potentiële minnaar - de meeste keren, tot hilarisch effect.
De booby heeft al lang geleden een arsenaal aan dansbewegingen geperfectioneerd die mensen pas in het late disco-tijdperk ontdekten. De meest komische hiervan is skypointing, waarbij het hoofd naar boven wordt geklapt en de armen van het lichaam worden uitgestrekt, terwijl je van voet tot voet springt en misschien fluit als een maniak. In plaats van te spotten of lucht in te ademen, doen de wijfjes graag mee om de snavels te sluiten en te pronken met hun eigen tweestaps.
6Monkeys Floss
Apen zijn veel meer gewijd aan mondhygiëne dan de meeste mensen, omdat ze bij veel gelegenheden betrapt zijn op elkaar leren flossen. Onlangs heeft een vrouwtje van een troep bavianen die gestationeerd is in Paignton Zoo in het Verenigd Koninkrijk, geleerd om haren van bezems te plukken om door haar tanden te lopen.
Bezems worden aan alle bavianen geleverd als goedkoop speelgoed, maar alleen de vroegrijpe vrouw heeft zich de voordelen van gecoördineerde mondverzorging gerealiseerd. Er is echter hoop voor de anderen, aangezien dierenverzorgers hebben opgemerkt dat ze aandachtig naar de tentoonstelling kijken. Onderzoekers weten niet zeker of de primaire motivatie van de bavianen hygiëne is of misschien de zoete sensualiteit die geboden wordt door een borstel tegen het tandvlees te laten lopen, maar ze zijn het er allemaal over eens dat dit best cool is.
Apen en floss gaan echter ver terug, en makaken in Lopburi, Thailand, zijn de echte dentale OG's. De groep van 50 makaken bezoekt een lokale boeddhistische tempel, plukken haren van bezoekers om te gebruiken als strengen van floss. Er zijn geen vergeldingsacties ondernomen, omdat de dieren als heilige entiteiten worden beschouwd en vereerd worden in plaats van geschoeid.
Het meest schattige gedeelte? Toen wetenschappers opnamen maakten om de gebitshandelingen van makaken te bespioneren, ontdekten ze dat moeders twee keer zoveel tijd besteedden aan flossen en dat ze de beproeving veel vaker zouden herhalen als er een baby aanwezig was.
5Orangutans Mimic Humans, Adorably Soor Vaak
Orang-oetans zijn geweldige mimics en niemand bewijst het beter dan Suriya, een mannelijke 'tan uit South Carolina die de vier tijgerwelpen van het reservaat heeft ingenomen. De verzorgers van de Myrtle Beach Safari Preserve neigden eerder dit jaar naar babytijgers toen Suriya begon met het met de fles vullen van de welpen, spiegelen hun menselijke handlers. De orang-oetan en welpen zijn nu geweldige vrienden evenals een echte Disney-scene.
De vindingrijkheid van de aap is in staat tot nog indrukwekkendere handelingen van mimiek, zoals het ontdekken hoe te fluiten. Het onderscheid behoort toe aan de 30-jarige Bonnie, een orang-oetan uit het Smithsonian National Zoological Park, die vermoedelijk de gewoonte van een vorige verzorger heeft opgepikt.
Maar dat is slechts een tik op de intuïtie-radar van de aap omdat een orang-oetan leert praten. Tilda, van de dierentuin in Keulen, heeft zichzelf geleerd om steeds opnieuw "blah" te zeggen. Het is totaal niet willekeurig, omdat Tilda dit alleen doet als zorgverleners aanwezig zijn. Ze is ook begonnen met klappen en klikken. Dit is een revolutionaire bevinding omdat onderzoekers niet geloofden dat orang-oetans genoeg orale handigheid hadden om dergelijke geluiden te maken.
4Mice zingen voor elkaar
De kunst van het zingen is niet beperkt tot mensen en vogels, zoals de wetenschap ons vertelt dat muizen ook graag zingen. Om een muis-vrouw te beveiligen, zingen mannetjes knaagdier-soft-rock liefdesballades om hun waarde als vrijers te laten zien. De mannetjes hebben een gevarieerd muzikaal arsenaal, inclusief 'calling songs' die worden gebruikt als ze een vleugje vrouwelijke urine opdoen. Zodra het vrouwtje tevoorschijn komt, schakelt het deuntje om terwijl het mannetje zichzelf probeert over te halen.
Verre van preuts, zijn vrouwen bekend om de gunst terug te keren als ze het ritme voelen. Helaas verspreiden deze knaagdierduetten zich op ultrasone afstanden, onder de drempel van het menselijke gehoor.
En net als de dierenkapperskwartetten in Disney-films, werken muizen die samen zingen uiteindelijk samen om dezelfde toon uit te drukken, en produceren ze een schattig unisono. Muizen vertonen ook uitzonderlijke muzikale plasticiteit en kunnen nieuwe liedjes leren om de klassiekers aan te vullen. Eerder geloofden onderzoekers dat elke muis zijn kenmerkende liedje ad nauseam herhaalde, maar bewijs toont een onverwacht niveau van creativiteit.
3Mouthbrooding Cichliden
Afrikaanse cichliden zijn geen gepassioneerde groep. Vrouwtjes dumpen hun eieren in een greppel, mannetjes zwaaien langs om hen te bevruchten, en dan scheppen de gezaaide eieren in hun mond om meer cichliden te bakken. De aanstaande moeder is buitengewoon attent tijdens de verschillende weken van broeden, zich onthouden zelfs van voedsel, opdat een ei uitglijdt tijdens het eten. Vaders zijn iets minder betrokken en hebben de neiging de baby's te verslinden als ze de kans krijgen.
Na het overleven van aquatische infanticide hebben de incompetente baby-cichliden veel verzorging nodig, want de oceaan is wreed en weerloze jongen maken gemakkelijke snacks voor vele wezens. Dus hebben cichliden, evenals verschillende andere soorten even lelijke vissen, een nieuwe manier ontwikkeld om hun spawn te beschermen: buccale incubatie of mouthbrooding, waarbij babyvissen worden geïnhaleerd tot de relatieve veiligheid van de mond van hun moeder.
Ja, kijken naar een vis die visueel een school van zijn kinderen opzuigt, is misschien hilarisch, maar welk ander dier kan onmiddellijk al zijn baby's in een oogwenk beschermen tegen gevaar?
2Giraffen Hum naar elkaar 's nachts
Giraffen tolereren geen praatjes en zijn in feite een van de meest zwijgzame wezens ter wereld. Bijna elk dier heeft op zijn minst een paar gemakkelijk bijbehorende geluiden of vocalisaties, maar wat doe je als je wordt gevraagd om een girafgeluid te maken? Shrug? Misschien grommen?
Verontrust dat ze al jarenlang giraffen kennen en ze nog nooit hebben horen praten, behalve hier en daar een beetje snuiven, hebben onderzoekers van de universiteit van Wenen de omheiningen afgeluisterd in drie Europese dierentuinen en 947 uur aan giraffe-opnames verzameld. Ze moesten iets zeggen, heel waarschijnlijk op infrasone reeksen (zoals klappertanden met olifanten) en daarom buiten het bereik van het menselijk gehoor.
De giraffewetenschappers waren blij te ontdekken dat hun terughoudende reuzen in feite de hele nacht lang een grote verscheidenheid aan geluiden produceerden. Giraffen neuriën elkaar de hele nacht door. En hoewel hij op een lage frequentie (92 Hz) is, is hij nog steeds hoorbaar voor menselijke oren als je goed luistert en gelooft.
1Mantis Shrimp Go Easy On Each Other
Met de mogelijkheid om hun vlezige aanhangsels te lanceren met de snelheid van de kanonnuiken, pakken de mantisgarnalen de gemeenste klap van het dierenrijk in. Toch moeten ze, net als de meeste andere organismen, territorium bevechten tegen leden van hun ras, en een evolutionair raadsel produceren - als deze garnalen (niet echt garnalen) elkaar verpulveren tot spikkels, zouden ze ook niet goed genoeg worden achtergelaten om de zwaar onder de indruk liggende vrouwelijke garnalen te impregneren .
Maar de natuur vindt altijd een manier. En mantisgarnalen hebben op een verrassend attente manier geleerd te sparren. In het midden van territoriale geschillen, bieden ze hun afgeschermde achterste uiteinden als bokszakken. Beide strijders concentreren zich op deze stevige kleine gebieden terwijl ze stakingen trekken naar blootgestelde, zachtere lichaamsweefsels.
Mantisgarnalen kunnen ook conflicten vermijden door elkaar te intimideren via "Meral Spread" -schermen: denk aan pauwen die hun staartveren uitwaaieren.Maar flitsende kleuren werken zelden en van de 34 door onderzoekers waargenomen wedstrijden, eindigde iedereen op één in een gevecht.